Η Αντιόχεια που ξέραμε, η πόλη για την οποία διαβάζαμε στα βιβλία. Το κέντρο της Πρωτοχριστιανοσύνης, η αστική αγκαλιά στην οποία αιώνες τώρα συμβιώνουν μουσουλμάνοι Άραβες και Τούρκοι, Σιίτες και Σουνίτες, Συροχαλδαίοι και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, Αλεβίτες και Εβραίοι, αυτή η πόλη δεν υπάρχει πια. Τα μισά κτήρια έχουν γκρεμιστεί. Τα δίκτυα έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βραχυπρόθεσμα ζημιές. Το οδικό δίκτυο λες και άνοιξε η γη και το κατάπιε. Κυριολεκτικά μιλώντας. Τα σωστικά συνεργεία δεν επαρκούν. Αυτά που ήδη βρίσκονται εκεί παλεύουν να σώσουν ανθρώπους δουλεύοντας χωρίς κεντρικό συντονισμό. Ο διάδρομος προσγείωσης του αεροδρομίου είναι κατεστραμμένος.
Κάποιες ομάδες στρατιωτών έχουν στήσει πρόχειρους σταθμούς και μοιράζουν νερό και κονσέρβες που βεβαίως δεν επαρκούν. Οι κάτοικοι τραβούν από τα χέρια τους διασώστες για να τους οδηγήσουν στα γκρεμισμένα σπίτια τους για να σκάψουν μέσα στα ερείπια. Σε κάθε γκρέμι, σε κάθε σωρό από ερείπια από κάτω υπάρχουν άνθρωποι. Νεκροί ή ζωντανοί.
Η φίλη από την Τουρκία μας εξηγούσε πώς οι γιατροί ζητούν απεγνωσμένα ορούς, αντιβιοτικά και νερό. Αυτά για αρχή. Υπάρχουν περιοχές σε αυτήν την αχανή έκταση που δεν έχει ακόμη πατήσει ανθρώπου πόδι. Κανείς δεν θέλει να φανταστεί τι θα αντικρύσουν τα πρώτα συνεργεία όταν καταφθάσουν. Ένα συνεργείο του τουρκικού καναλιού FOX κατάφερε να διεισδύσει σε κάποια από αυτές τις περιοχές. Ο δημοσιογράφος και ο τεχνικός περιγράφουν απίστευτες εικόνες.
Ο αυτοκινητόδρομος Άδανα – Αντιόχεια έχει υποστεί σοβαρές ζημιές σε αρκετά σημεία. Δεν είναι λειτουργικός. Τα φορτηγά με εφόδια, τα ασθενοφόρα, τα οχήματα του Στρατού, εκείνα της αστυνομίας και των εθελοντών, όλα κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο προσπαθούν να ανακαλύψουν δυνατότητες διαφυγής από το κομφούζιο.
Το διαχρονικό έγκλημα των «Κουμπάρων»
.jpg)
