Τα ευρήματα της μελέτης, τα οποία δημοσιεύονται στο περιοδικό Current Biology, έδειξαν ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούν τα μωρά οφείλεται στην απόλυτα συντονισμένη χαλάρωση του νευρικού και καρδιακού τους συστήματος. Ωστόσο, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι για να σταματήσει η ανησυχία του μωρού δεν αρκεί ένα απλό κράτημα, αλλά αντίθετα απαιτείται ένα ρυθμικό κούνημα.
Πάντως, σύμφωνα με τη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο για την Επιστήμη του Εγκεφάλου «RIKEN», η αγκαλιά φαίνεται πως λειτουργεί το ίδιο κατευναστικά και στα θηλαστικά. Οι παρατηρήσεις που έγιναν σε ποντίκια έδειξαν ότι τα μικρά ήταν πολύ ήσυχα όταν οι ερευνητές τα έπιαναν από το σβέρκο, τα σήκωναν από το έδαφος και τα κουνούσαν ελαφρά, κινήσεις δηλαδή που γίνονται από τα περισσότερα θηλαστικά του ζωικού βασιλείου. Εκτός από το γεγονός ότι τα νεογέννητα ποντίκια σταματούσαν να εκπέμπουν υπερηχητικούς ήχους, το σώμα τους έπαιρνε μια χαρακτηριστική στάση, με τα άκρα τους να είναι λυγισμένα, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις γάτες και τα λιοντάρια. Σύμφωνα με τις μετρήσεις των ειδικών, αυτό οφείλεται στην ακούσια ενεργοποίηση των μηχανισμών ανίχνευσης κίνησης του νευρικού συστήματος, οι οποίοι ελέγχονται από την παρεγκεφαλίδα του εγκεφάλου.
Ο επικεφαλής ερευνητής, δρ Κούμι Κουρόντα, δήλωσε: «Η κατανόηση αυτής της αντίδρασης μπορεί να είναι εξίσου ευεργετική και για τα βρέφη, αλλά και για τη μητέρα. Αφενός κρατά ήρεμα τα μωρά και αφετέρου μειώνει την απογοήτευση των γονέων. Πλέον, θα μπορούν να διαχειριστούν το έντονο κλάμα των παιδιών τους, που αποτελεί τον πιο συχνό παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση της παιδικής κακοποίησης. Παρόλο που η έρευνα έγινε ειδικά για τις μητέρες, πιστεύουμε ότι απευθύνεται σε όλους, όσοι αναλαμβάνουν την φροντίδα και την ανατροφή ενός παιδιού».
