Το 65% των ηλικιωμένων υποφέρει από πείνα, αρρώστιες εξαφανισμένες όπως οι φυματίωση και η δυσεντερία επιστρέφουν και οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατά 40%... Αυτές και άλλες θλιβερές απαρριθμεί σε πρόσφατο άρθρο της η ιταλική εφημερίδα.
Χώρα των ρεκόρ έχει γίνει η Ελλάδα, η οποία ετοιμάζεται να εισπράξει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα τέταρτο πακέτο βοήθειας 10-20 δισ. ευρώ για να καλύψει τις δημοσιονομικές απαιτήσεις μέχρι το 2015. Ρεκόρ απογοητευτικά. Όπως εκείνο της διαφθοράς (όπου η Ιταλία έρχεται δεύτερη) με 99% των Ελλήνων να πιστεύουν ότι η πολιτική διαφθορά και η παράνομη κερδοσκοπία είναι διάχυτα φαινόμενα, έναντι του 76% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Κι αν σε ολόκληρη την Ε.Ε. το 73% των ερωτηθέντων παραδέχεται ότι η διαφθορά και η χρησιμοποίηση των γνωριμιών είναι οι πιο εύκολοι τρόποι για να κάνεις τη δουλειά σου, στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει στο 83%.
Αλλά υπάρχουν κι άλλα στοιχεία ακόμη πιο τρομακτικά γιατί σχετίζονται με την ίδια την καθημερινή επιβίωση. Είναι το ρεκόρ, σύμφωνα με έρευνες, του 65% των ηλικιωμένων που υποφέρουν από πείνα. Ένα απίστευτο ποσοστό για μια ευρωπαϊκή χώρα, όπου το 62% δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα απαραίτητα είδη διατροφής και το 32% έχει αναγκαστεί να περιορίσει την ποσότητα του φαγητού, συνηθίζοντας πιο μικρές μερίδες, σύμφωνα με έρευνα της μη κυβερνητικής οργάνωσης "Γραμμή Ζωής". Μια κατάσταση που επηρεάζει όχι μόνο την καθημερινή διαβίωση, αλλά ακόμη και την υγεία, σωματική και ψυχική: το 17% των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα παραδέχτηκε ότι υποφέρει όλο και πιο συχνά από κατάθλιψη και κρίσεις πανικού.
Αλλά δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι: σύμφωνα με τις εθελοντικές ενώσεις κάθε μέρα περίπου 14 χιλιάδες άτομα, μη μετανάστες, αλλά κυρίως Έλληνες που έχουν χάσει τη δουλειά τους, καταφεύγουν στα συσσίτια των απόρων για να εξασφαλίσουν ένα γεύμα, καθώς στις μεγάλες πόλεις, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, οι ενώσεις που προσφέρουν ιατροφαρμακευτική φροντίδα προμηθεύουν και είδη πρώτης ανάγκης αφού το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο υποσιτισμός.
Στον τομέα της υγείας, τα δεδομένα είναι καταστροφικά. Από το 2009 ο προϋπολογισμός για την Υγεία περιορίστηκε κατά 40%, ενώ έχουν απολυθεί 26 χιλιάδες υπάλληλοι, από τους οποίους 9.100 είναι γιατροί. Ωστόσο, αυτό δεν υπήρξε αρκετό για να ισοσκελίσει τον λογαριασμό. Κάθε μήνα το χρέος για την υγεία αυξάνεται κατά 100 εκατομμύρια ευρώ και στα κρατικά νοσοκομεία υπάρχουν παντού ελλείψεις: στα εργαλεία, τα φάρμακα και τα τρόφιμα. Μια μεμονωμένη αλλά χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του νοσοκομείου Μεταξάς του Πειραιά, όπου στην παθολογική υπάρχουν 54 κρεβάτια πάντα κατειλημμένα και μόνο δύο νοσοκόμες στη βάρδια. Από την άλλη πλευρά, εξαιτίας των ακριβών εισιτηρίων εισαγωγής που επιβλήθηκαν, μια νοσηλεία τριών ημερών μπορεί να κοστίσει μέχρι και χίλια ευρώ.
Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τους Γιατρούς του Κόσμου, είναι ότι το 27,7% του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, είτε ως αποτέλεσμα των περικοπών, είτε λόγω της έλλειψης οικονομικών πόρων. Έτσι τα παιδιά μένουν χωρίς εμβόλια (που κοστίζουν μεταξύ 140 και 180 ευρώ), οι γέροι χωρίς φάρμακα και οι έγκυες χωρίς προγενετική παρακολούθηση γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν.
Ρεκόρ σημειώνεται και στους πρόωρους θανάτους. Πάντα σύμφωνα με τους Γιατρούς του Κόσμου, από την αρχή της κρίσης ο αριθμών των βρεφικών θανάτων έχει αυξηθεί κατά 21%. Οι ενήλικες δεν είναι σε καλύτερη μοίρα. Οι ασθένειες που διαγιγνώσκονται και θεραπεύονται αυξάνονται ολοένα: υπάρχουν αυτοί που εξακολουθούν να ελέγχονται, αλλά κι εκείνοι που εγκαταλείπουν τη χημειοθεραπεία γιατί είναι πολύ ακριβή.
Η κατάσταση είναι τέτοια που πολλοί έλληνες γιατροί οι οποίοι υπηρετούσαν σε αποστολές στην Αφρική για να βοηθήσουν τους αδύναμους πληθυσμούς, ανακαλούνται στην Ελλάδα καθώς η βοήθεια τους είναι πολύτιμη στην πατρίδα. Στην πατρίδα όπουαυξάνονται οι ασθένειες "του φτωχού", όπως η φυματίωση, η δυσεντερία, η ηπατίτιδα και οι μολύνσεις με HIV, ενώ οι αυτοκτονίες βρίσκονται σε κάθετη άνοδο (περισσότερο από 40%).
Τέλος είναι το αποκαρδιωτικό ποσοστό των ανέργων που σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, χτυπάει σκληρά του νέους ηλικίας 15-24 ετών σε ένα ποσοστό 57,2% έναντι του διεθνούς 24,6%. Υπαίτιος είναι και ο ιδιωτικός τομέας ο οποίος πριν από την κρίση απασχολούσε 2.800.000 εργαζόμενους, ενώ σήμερα τους έχει μειώσει τουλάχιστον στο μισό, με μισθούς που σε δύο από τις δέκα περιπτώσεις δεν αγγίζουν ούτε τα 500 ευρώ τον μήνα, για δήθεν μερική απασχόληση η οποία φτάνει και τις 36 ώρες την εβδομάδα.