Οι τελευταίες μέρες που διέρρευσαν παρουσίαζαν ενδιαφέρον για τους ψύχραιμους παρατηρητές των πολιτικών δρώμενων, αλλά και για τους επίδοξους επιθεωρησιογράφους ξεκαρδιστικών παραστάσεων με θέμα τα ευτράπελα των συγκυβερνώντων με τη γνωστή τους “παχυδερμία”, όπως και των λοιπών πολιτικών δυνάμεων που με την αμηχανία και τις αντιδράσεις τους επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης…
Με τον αρμόδιο επίτροπο της Ευρωπαικής Ενωσης να διαψεύδει τους εγχώριους “σωτήρες” της συγκυβέρνησης περί της μη αναγκαιότητας νέων μέτρων στο άμεσο μέλλον… Με τον πρωθυπουργό να πρωταγωνιστεί σ’ ένα κακόγουστο βίντεο βλακώδους προπαγανδιστικής χροιάς, για να “εμφυσήσει” πατριωτισμό και αισιοδοξία στους…υπηκόους του, ως άλλος σύγχρονος τύραννος με τη θρασύτητα και την υποκριτική αναίδεια του “ονειροβάτη” ή καλύτερα του ανθρώπου που βρίσκεται σε πλήρη διανοητική σύγχυση, αλλά και απόλυτη εξάρτηση από τη λαγνεία της εξουσίας. Και με όλο το “επιτελείο” των κυβερνητικών εταίρων να διαγκωνίζεται στη ψευδολογία και να προσπαθεί να εμφανίσει την…πολιτική απάτη και την εθνική υποτέλεια ως “σωτηρία” του ελληνικού λαού…
Και μη χειρότερα!..Και διερωτώνται οι σκεπτόμενοι και, εκ των πραγμάτων ελεύθεροι πολίτες, αν η σοβαρότητα και η πολιτική εντιμότητα μπορούν να ευδοκιμήσουν στον τόπο της φαιδράς πορτοκαλέας. Και οργίζονται. Οργίζονται πολύ, για ό,τι τραγελαφικό και κατάφωρα άδικο συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα. Με όλους αυτούς τους γνωστούς πολιτικούς-μεταπράτες των ελπίδων μας, οι οποίοι με την κοινωνική τους αναλγησία και την παχυδερμία τους, αποτέλεσμα της αδηφαγίας τους και της ακόρεστης επιθυμίας τους για εξουσία και για περισσότερη εξουσία με παράλληλο εύκολο πλουτισμό, έχουν κυριολεκτικά “γουρουνοποιήσει” την πολιτική και μετατρέψαν τη χώρα σ’ ένα απέρταντο και πλούσιο “τραπέζι” ληστρικής γευσιλαγνείας και ανομολόγητων συναλλαγών και διαπλεκόμενων συμφερόντων…
Και για τον απλό, αλλά με συγκρότηση και νηφάλια σκέψη πολίτη, είναι αδιανόητο πως όλα αυτά τα πολιτικά εκτρώματα που ως καρκινώματα έχουν αλλιώσει τον κοινωνικό ιστό τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζουν να παριστάνουν ευδαίμονες τον “σωτήρα” ενός λαού που χειμάζεται από τις πολιτικές