του Στέλιου Συρμόγλου
Οι τελευταίες μέρες που διέρρευσαν παρουσίαζαν ενδιαφέρον για τους ψύχραιμους παρατηρητές των πολιτικών δρώμενων, αλλά και για τους επίδοξους επιθεωρησιογράφους ξεκαρδιστικών παραστάσεων με θέμα τα ευτράπελα των συγκυβερνώντων με τη γνωστή τους “παχυδερμία”, όπως και των λοιπών πολιτικών δυνάμεων που με την αμηχανία και τις αντιδράσεις τους επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης…
Με τον αρμόδιο επίτροπο της Ευρωπαικής Ενωσης να διαψεύδει τους εγχώριους “σωτήρες” της συγκυβέρνησης περί της μη αναγκαιότητας νέων μέτρων στο άμεσο μέλλον… Με τον πρωθυπουργό να πρωταγωνιστεί σ’ ένα κακόγουστο βίντεο βλακώδους προπαγανδιστικής χροιάς, για να “εμφυσήσει” πατριωτισμό και αισιοδοξία στους…υπηκόους του, ως άλλος σύγχρονος τύραννος με τη θρασύτητα και την υποκριτική αναίδεια του “ονειροβάτη” ή καλύτερα του ανθρώπου που βρίσκεται σε πλήρη διανοητική σύγχυση, αλλά και απόλυτη εξάρτηση από τη λαγνεία της εξουσίας. Και με όλο το “επιτελείο” των κυβερνητικών εταίρων να διαγκωνίζεται στη ψευδολογία και να προσπαθεί να εμφανίσει την…πολιτική απάτη και την εθνική υποτέλεια ως “σωτηρία” του ελληνικού λαού…
Και μη χειρότερα!..Και διερωτώνται οι σκεπτόμενοι και, εκ των πραγμάτων ελεύθεροι πολίτες, αν η σοβαρότητα και η πολιτική εντιμότητα μπορούν να ευδοκιμήσουν στον τόπο της φαιδράς πορτοκαλέας. Και οργίζονται. Οργίζονται πολύ, για ό,τι τραγελαφικό και κατάφωρα άδικο συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα. Με όλους αυτούς τους γνωστούς πολιτικούς-μεταπράτες των ελπίδων μας, οι οποίοι με την κοινωνική τους αναλγησία και την παχυδερμία τους, αποτέλεσμα της αδηφαγίας τους και της ακόρεστης επιθυμίας τους για εξουσία και για περισσότερη εξουσία με παράλληλο εύκολο πλουτισμό, έχουν κυριολεκτικά “γουρουνοποιήσει” την πολιτική και μετατρέψαν τη χώρα σ’ ένα απέρταντο και πλούσιο “τραπέζι” ληστρικής γευσιλαγνείας και ανομολόγητων συναλλαγών και διαπλεκόμενων συμφερόντων…
Και για τον απλό, αλλά με συγκρότηση και νηφάλια σκέψη πολίτη, είναι αδιανόητο πως όλα αυτά τα πολιτικά εκτρώματα που ως καρκινώματα έχουν αλλιώσει τον κοινωνικό ιστό τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζουν να παριστάνουν ευδαίμονες τον “σωτήρα” ενός λαού που χειμάζεται από τις πολιτικές πράξεις και αποφάσεις, ακριβώς αυτών που τον οδήγησαν στην καταπακτή της συμφοράς και της αποδυσπέτισης. Και όπου το αύριο του καθενός ξεχωριστά υποθηκεύεται από την “πολιτικογορουνοποιημένη” αδηφαγία του άγονου σήμερα!…
Η κοινωνική αποσύνθεση έχει ήδη συντελεστεί από τους πολιτικούς που ακολουθούν το ψέμα σ’ όλο το διαχρονικό τόξο του….Με κοινή συλλογιστική την κατάκτηση ή τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε θυσία και με κάθε πολιτική πρακτική, συντάσσονται με τις τάσεις εκείνες που εκδηλώνονται κατά τις επιταγές του συμφέροντος του δυνατού. Και επιχειρούν οι…χείριστοι τα χείριστα, ερήμην του λαού, αλλά εν ονόματι του λαού, για να επισφραγίσουν με τη δήθεν λαική συναίνεση τις αποτρόπαιες πολιτικές τους πράξεις. Πράξεις πολιτικών που ουδέποτε, ανεξάρτητα του εθισμού και του Μυθιδρατισμού του λαού να παγιδεύεται στο “τίποτα” και να αυτοπαγιδεύεται στην ίδια του την ανάγκη να πιστέψει για ένα καλύτερο αύριο ή και να επαναπαύεται στο όποιο “βόλεμα” του, ανάγονται και αποβλέπουν στην άρση και την πρόοδο των πολλών.
Η δε παγίωση διαδοχικών κατεστημένων για χρονικά διαστήματα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά αδιατάρακτη επικράτηση των αθλίων και των ηλιθίων της πολιτικής. Και με την ανακύκλιση του πολιτικού δυναμικού επιτυγχάνεται απλώς η αλληλοτροφοδότηση με ανθρώπους του ίδιου βεληνεκούς βλακείας με ροπή ωστόσο στη “γουρουνοποίηση” και την νομή της εξουσίας, έχοντας επί το πλείστον θητεύσει στα κομματικά υπόγεια και τους διαδρόμους της διατεταγμένης πολιτικής….
Και εκεί, στη “γυμνή” Ηρώδου Αττικού,για λόγους ασφαλείας του “λαοπρόβλητου” κατ’ επανάληψη ψευδομανούς πρωθυπουργού και με τους ευζώνους να φρουρούν τον “μαραμαρωμένο” πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την αύρα του εθνικού -πάλαι τε – βασιλικού κήπου, το σκηνικό είναι συναρπαστικό… Καθώς ο διερχόμενος…πειναλέων μέσος πολίτης στρέφει το βλέμμα του στο μέγαρο Μαξίμου και επιδίδεται στην απαραγωγή σιέλου για…φτύσιμο. Με τους επίσης διερχόμενους αμέτρητους άνεργους πολίτες, ξελιγωμένους να περιμένουν τα νέα της…μπουκιάς. Και από το μεγάφωνο της παρακείμενης μονάδας των ευζώνων να ακούγεται Παλαμάς: “Δεν χάνεσαι στα τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνεις, στη ζωή ξαναφαίνεσαι και λαούς ανασταίνεις”.
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2DpknUBBr
