Ο
Βασίλης Τριανταφυλλίδης, γνωστός ως Χάρρυ Κλυνν, σε μία συνέντευξή του –
κόλαφο, αναφέρεται στα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα. Δεν διστάζει
να καταδείξει με απόλυτη σαφήνεια τους υπαίτιους της οικονομικής,
κοινωνικής και πολιτισμικής καταστροφής, των σύγχρονων εφιαλτών και
ολετήρων που όντας ατάλαντοι ως ηθοποιοί, ανίκανοι ως πολιτικοί, αλλά
απολύτως επιτυχημένοι ως εθνοκτόνοι και που εμμένουν να οδηγούν την
Ελλάδα στο απόλυτο μηδέν, επαρμένοι από την εξουσία αλλά και από μία
βεβαιότητα ατιμωρησίας τους.
Ο Χάρρυ Κλυνν ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του και πολλές φορές πλήρωσε
προσωπικά αυτή του την αγάπη προς την αλήθεια. Ο άνθρωπος, αλλά και ο
καλλιτέχνης, στέκεται απέναντι στα προβλήματα, τα καταδεικνύει και
προτείνει τα αυτονόητα που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν οι...
ανοήτως σημερινοί διεφθαρμένοι διακυβερνώντες την Ελλάδα.
Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στο stand up comedy; Είστε ο πρώτος, και ο μόνος ίσως, στην Ελλάδα που σταδιοδρόμησε σε αυτό.
Θα επέστρεφα αν είχα φύγει ή αν είχα εγκαταλείψει το είδος. Όντας
μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης τα πέντε τελευταία χρόνια και παρά το
γεγονός ότι έδωσα πάνω από 300 συναυλίες σε Ελλάδα, Ευρώπη και Β.
Αμερική, θεωρείται ότι, εφόσον έλειψα από την Αθήνα, έλειψα και από το
είδος που αγάπησα και υπηρέτησα με πάθος από την δεκαετία της παραμονής
μου στη Β. Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά)
Η δεκαετία εκείνη ήταν που διαμόρφωσε τον σατιρικό μου χαρακτήρα. Ήταν η
εποχή που μπόρεσα και είπα τα μεγάλα «ΟΧΙ» και χαίρομαι ιδιαίτερα γι
αυτό. Είπα όχι στην απορρόφησή μου από το σύστημα, πιστέψτε με δεν ήταν
εύκολο, και παρέμεινα στο underground χώρο όπου δειλά-δειλά άρχισε να
παίρνει μορφή αυτό που εμείς ονομάζαμε τότε «Θέατρο των φτωχών» και που
αργότερα βαφτίστηκε ως stand up comedy. Το κύριο χαρακτηριστικό του
είδους αυτού ήταν και εξακολουθεί να είναι η σκληρή πολιτική και
κοινωνική σάτιρα. Όσο πιστεύουν ότι με αστειάκια και ευχάριστες παρλάτες
υπηρετούν το «θέατρο των φτωχών» πλανώνται πλάνην οικτράν… Ευχάριστα
πράγματα δεν πρόκειται να ακούσετε ποτέ από ένα σατιρικό καλλιτέχνη!
Κι ενώ είχα πάρα πολλές προτάσεις να ενταχτώ στο main stream (εμπορικό
ρεύμα) είπα ευτυχώς όχι και υπηρέτησα με θυσίες πολλές καθ’ όλη τη
διάρκεια της εκεί παραμονής μου αυτό το είδος. Αν έλεγα «ναι» θα ήταν
δύσκολο μάλλον να γυρίσω στην Ελλάδα, κάτι που δεν μπορούσα ούτε καν να
το διανοηθώ. Από την άλλη δεν μπορούσα σε καμιά περίπτωση να φανταστώ
τον εαυτό μου στο ρόλο του διασκεδαστή, να λέει αστειάκια και να
ξοδεύεται σε ανούσια θεατρικά δρώμενα….
Θεωρώ τιμή το γεγονός ότι σ’ αυτή τη βασανιστική πορεία έπαιξα κι εγώ το
δικό μου ρόλο μου ως κωμικός και ως συγγραφέας. Όποιος αποπειραθεί να
δει το stand up comedy ως σταδιοδρομία έχει χάσει τι παιχνίδι πριν ακόμα
να αρχίσει…
Ποια θέματα σας απασχολούν αυτή τη φορά; Ποια πρόσωπα και καταστάσεις σας ενέπνευσαν στα κείμενα σας;
Η τραγική εποχή που ζούμε μας τροφοδοτεί δυστυχώς με πληθώρα θεμάτων που χρήζουν όμως ιδιαίτερης προσοχής και παρατηρητικότητας.
Ο σατιρικός οφείλει να δει τα γεγονότα μέσα στο πλαίσιο στο οποίο
εξελίσσονται τα πράγματα στην Ευρώπη και να μην τα δει μεμονωμένα, έξω
από τον ουσιαστικό πυρήνα της φθοράς και της εν γένει πανευρωπαϊκής
διαφθοράς, ως Ελλαδικό παράδοξο.
Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι σε καλύτερη μοίρα από τη δική μας, η
Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, ακόμα και η Γαλλία και η Γερμανία!!!
Μάλιστα, η Γερμανία, όσο παράξενα κι αν ηχεί, και η Ολλανδία, το Βέλγιο,
και η Δανία!
Η οικονομική κατάρρευση είναι γενικότερη μέσα στο ευρωπαϊκό παρακμιακό
κατεστημένο και έτσι πρέπει να την προσδιορίσουμε, με τη διαφορά πως σ’
εμάς συνδυάζεται με το ότι μας έχουν προσδώσει ένα χαρακτήρα
πειραματικό.
Μας προορίζουν ως λύση του δικού τους προβλήματος και εννοώ τις
υποθετικά πλούσιες χώρες του βορρά, Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, κλπ…
Τα φτηνά χέρια και το φτηνό μεταφορικό..
Αντί να παραχθεί κάποιο εμπόρευμα στη Μαλαισία και να μεταφερθεί στη
Γερμανία ή στο Βέλγιο για να εξαχθεί, θα προτιμούσαν κι αυτό επιδιώκουν,
να παραχθεί στη Νότια Ευρώπη, μια ζώνη φτηνού εργατικού και πάμφθηνου
μεταφορικού. Να γίνει η Ελλάδα, δηλαδή, χώρα φτηνών εργατικών χεριών που
θα τους εξασφαλίσει πολλαπλάσιο κέρδος.
Δεν ξέρω αν αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά
δεν πιστεύω στις αγαθές προθέσεις των Ευρωπαίων αποικιοκρατών και
φασιστών.
Ούτε και οι «αγαθές Ευρωπαϊκές προθέσεις» της κρυπτοφασιστικής Γερμανίας
με συγκινούν. Η Γερμανία είναι ένα κράτος που ποτέ δε λειτούργησε στην
ουσία δημοκρατικά… Η λεγόμενη Γερμανική «πειθαρχία» παρασάγγες απέχει
από το φιλελεύθερο Ευρωπαϊκό πνεύμα του ενταφιασμένου διαφωτισμού. Η
Γερμανία αφού επέβαλε την πολιτική της σκληρής λιτότητας στο εσωτερικό
της, υψηλή ανεργία και κάποια εκατομμύρια εργαζόμενων τρίτης και
τέταρτης κατηγορίας, επιδιώκει να επιβάλει την πολιτικής της ανελέητης
λιτότητας στην πλειονότητα των Ευρωπαϊκών χωρών που εξαρτούν την
οικονομική του υπόσταση από τις λεγόμενες «αγορές».
Απώτερος σκοπός η επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων και η παγκόσμια διακυβέρνηση.
Η τελευταία και απεγνωσμένη προσπάθεια του καταρρέοντα καπιταλισμού που πνέει τα λοίσθια.
Η μόνη μας εντέλει ελπίδα επιβίωσης, μια και η εξέγερση ημών των Ελλήνων
αργεί, είναι η ίδια η κατάρρευση του νομίσματος-απάτη, του ευρώ και
κατ’ επέκταση η κατάρρευση αυτής καθεαυτής της ΕΕ, που ούτως ή άλλως
καμία σκοπιμότητα πλην αυτής της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν
εξυπηρετεί.
Τα κείμενά σας είναι πάντοτε έτοιμα πριν ανέβετε στη σκηνή; Υπάρχει
περιθώριο για αυτοσχεδιασμό; Ακούτε τον κόσμο όταν είστε στη σκηνή; Του
απαντάτε;
Βασικό στοιχείο της σάτιρας είναι ο διάλογος με το κοινό.
Και βασικότερο ακόμα η πλήρη γνώση του θέματος που έχει επιλέξει ο
σατιρικός να εκθέσει ζητώντας από το κοινό να συμφωνήσει μαζί του… Να
επιδοκιμάσει ή να καταδικάσει.
Το κοινό δεν καθοδηγείμ σου ανοίγει, όμως, τους διαδρόμους και σου λέει,
«προχώρα» Χωρίς τη συμμετοχή του κοινού η παρουσία του κωμικού θα είχε
υποβιβαστεί σε έναν ανούσιο και άνευρο χιουμοριστικό μονόλογο…
Ποιο το συμπέρασμά σας, έρχεται τελικά η ανάπτυξη ή όχι; Θα απογειωθούμε τον Σεπτέμβριο;
Ζούμε στην εποχή του ψεύδους και της πολιτικής απάτης. Οι «υποτιθέμενοι»
ηγέτες των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων που «υποτίθεται» ότι κυβερνάνε τη
χώρα και επιδιώκουν να τη βγάλουν από τη μεγάλη κρίση, είναι οι εκείνοι
που δημιούργησαν την κρίση, εκείνοι που κατάκλεψαν τον πλούτο του
Ελληνικοί λαού, εκείνοι που βύθισαν τη χώρα και τους Έλληνες στην
απεχθέστερη οικονομική και ηθική εξαθλίωση που γνώρισε ποτέ ελεύθερη
Ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης…
Κι ενώ η χώρα βυθίζεται οι Κουίσλιγκ της συγκυβέρνησης των δωσίλογων με
την συνηγορία των βοθροκάναλων και των παπαγάλων τους προσπαθούν με το
ψέμα να παραπλανήσουν τον Ελληνικό λαό για να μείνουν γαντζωμένοι στην
εξουσία, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά ότι μακριά από αυτήν το τέλος τους
θα είναι άδοξο και τραγικό.
Ο Σαμαράς, ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας μετά τον ΓΑΠ είχε και έχει
το θράσος να παίζει ανίερα πολιτικά παιχνίδια με τη μοίρα ενός
ρημαγμένου λαού και να μιλάει ξεδιάντροπα για «succsess story» και
«Greecovery» τη στιγμή που όλα σχεδόν στο ίδιο αποτέλεσμα μας οδηγούν.
Αργοσβήνουμε και είναι οδυνηρό, σαπίζουμε…
Ο κόσμος τα έχει χαμένα, δεν ξέρει με ποιο τρόπο να αντισταθεί. Με τα
δυο πόδια στο γκρεμό και με τα χέρια γαντζωμένος στο παρελθόν που τον
εξευτέλισε ως κοινωνικό όν και συνεχίζει να τον ξευτελίζει με τούρκικα
σίριαλ, ξεβράκωτα πουτανάκια, με shopping therapy και αστακοπόλεμο, με
κοκαΐνες και τεχνητούς παράδεισους, με δωσίλογους κυβερνήτες που
άρον-άρον επιδιώκουν να κλείσουν το κεφάλαιο Ελλάδα μια και καλή… Και με
πολλούς, πάρα πολλούς επαναστάτες του καναπέ και των social media!
Και ένας ακαθόριστος φόβος να αγκαλιάζει όλη τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη …
Ένας φόβος που πυρπολεί και το τελευταίο καταφύγιο Ελευθερίας…
Χανόμαστε, δίνοντας στους δολοφόνους τα όπλα που θα μας εκτελέσουν!
Τι σταματάει τα αριστερά κόμματα από το να ενωθούν; Τι άποψη έχετε
για τον Κουτσούμπα και τον Τσίπρα; Ζούμε μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία
για μία κυβέρνηση αριστεράς σύντομα;
Θυμάμαι τις αλήθειες που έγραψα για το ΚΚΕ και σηκώθηκαν τα γοργόφτερα σταλινικά μυαλά να με φάνε:
«Ρε αντιμαρξιστές αποστηθάκηδες, ρε Περισσοβολομένοι, ρε
κομουνιστοβολεμένοι, ρε Παπαρηγοσκλαβωμένοι, πως το καταντήσατε έτσι το
τιμημένο ΚΚΕ;
Τη ζωή τους δώσανε οι πατεράδες και οι μανάδες μας ρε σταλινοχτυπημένοι…
Γιατί ρε; Για να κόβετε τις τσάρκες σας στα βοθροκάναλα και να πουλάτε μούρη;
Για να βγαίνει το καλαμοκαβαλημένο Παπαρηγόπραμα και να αμολάει τις παπαριές του;
Για να μας πρήζετε τα συκώτια με τις «πλουτοκρατίες» και τους «ευρωμονόδομους;»
Άντε κάντε πέρα ρε καρεκλογαντζωμένοι…
έχει τόσους και τόσους νέους ανθρώπους, με φρέσκες ιδέες και καθαρά μυαλά…
Για να πάρει επί τέλους το ΚΚΕ τη θέση που του αρμόζει στη συνείδηση του
λαού και στους αγώνες για τη δημοκρατία, και όχι να παραδέρνει
ανέμπνευστο, απαξιωμένο και μη υπολογίσιμο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας…
Άντε μπράβο… Τον πούλο!»
Το ΚΚΕ, που κανείς δεν αμφισβητεί τους αγώνες και την εντιμότητα των
οπαδών του, επιμένει να προβάλει το μοντέλο της αποτυχημένης Σοβιετικής
«απόπειρας». Αγνοεί την αγωνία των νέων ανθρώπων που ελπίζουν επίμονα
στην κατάργηση της μονολιθικότητας του Γ. Γραμματέα… Το ΚΚΕ μπορεί, αλλά
δε θέλει!
Στο ΠΑΣΟΚ, η παλιά φρουρά έχει ξεκληριστεί, ο Σημιτικός «εκσυγχρονισμός»
ακούγεται σαν κατάρα και οι ανερμάτιστοι νεοφιλελευθερισμοί του
Βενιζέλου πλανώνται ως εφιαλτική απειλή πάνω από τα κεφάλια μας…
Και ξαφνικά κάποιο αμυδρό φως στην άκρη του καταραμένου τούνελ ο Αλέξης
Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ… Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα θα
γίνει κι αν κάποιες «συνιστώσες» δε μπορέσουν να προσαρμοστούν στην
«έννοια της ευθύνης» θα μείνουν εκτός νυμφώνος. Αναρωτιέμαι όμως γιατί –
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο… Το
«ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ» που είναι; Το κοινωνικό είναι και πατριωτικό; Λεπτομέρειες;
Καθόλου θα έλεγα… Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της «συνοικιακής
Αριστεράς» και φέρει κοντά του τους νέους ανθρώπους, της ιδέες της
σύγχρονης Αριστεράς σίγουρα θα είναι το μέλλον και η ελπίδα για τους
ρημαγμένους αυτής της χώρας… Αρκεί να ξεπεράσει το «αλάνθαστο του
εγωκεντρικού αριστερισμού» και να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στα
Μερκελικά ανδρείκελα…. Ειδάλλως ποτάμι θα είναι το αίμα που θα χυθεί… Το
εμφύλιο αίμα…
Ποιους χαρακτήρες από όσους έχετε δημιουργήσει και υποδυθεί θα ξαναδούμε στη σκηνή του Βεακείου; Έχετε εμπνευστεί κάποιον νέο;
Μακάρι να ξυπνούσα ένα πρωί και να μην εύρισκα τίποτα ανήθικο, βρόμικο
και μιαρό, τίποτα το προδοτικό, τίποτα το αποκρουστικό… Μακάρι μην είχα
τίποτα νέο να σας πω…
Η Χρυσή Αυγή σας εμπνέει για σάτιρα; Προσφέρεται για γέλιο ο φασισμός;
Ως πολιτικό καλαμπούρι μόνο μπορώ να την εκλάβω, ως βρικόλακα το
καταμεσήμερο! Που να φτουρήσει η Χρυσή Αυγή μπρος στον επιστημονικό
φασισμό του ΠΑΣΟΚ, στο δουλοπρεπή Γερμανοτσολιαδισμό της ΝΔ και στον
«αρλουμπισμό» του ΚΚΕ… Για καμιά επιθεώρηση και για κανένα «εγέρθητι»
καλή είναι.
Μιλάτε συχνά για την ανάγκη να δικαστούν οι πολιτικοί που ευθύνονται
για τη σημερινή κατάσταση. Ποιους θα θέλατε να δείτε στο σκαμνί;
Δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχουμε ως λαός κατανοήσει πλήρως τη
σοβαρότητα του κινδύνου που εγκυμονεί η παρούσα κατάσταση. Δεν υποτιμώ
βέβαια το γεγονός ότι Ελληνικός λαός έχει «προγυμναστεί» με τρόπο
επιστημονικό και μακρόπνοο να «αδρανεί να ανέχεται, να υπομένει»… Έχει
προγυμναστεί να βλέπει αυτά που βλέπουν τα μάτια του, αλλά τα αυτιά του
να ακούνε, αυτά που του υπόσχονται! Το Ελληνικό λαό τον ξευτέλισαν τα
αστικά πολιτικά κόμματα και τον ευτέλισαν πλήρως τα βοθροκάναλα και οι
αστικές φυλλάδες. Δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα…
Αν δε λογοδοτήσουν στη αναγεννημένη Δικαιοσύνη οι Τσολάκογλου,
Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Μπακογιάνη, Βενιζέλος, Παπαδήμος,
Καρατζαφέρης, Σαμαράς, Κουβέλης… Αν δε σαπίσουν στη φυλακή αυτά τα
τομάρια και δεν αποκλειστούν δια βίου από τα κοινοβουλευτικά πράγματα
όσοι από τους βουλευτές ψήφισαν τα μνημόνια, αν δεν τιμωρηθούν
παραδειγματικά οι «κλέφτες» και δεν έρθουν πίσω τα κλεμμένα… Η
πολυπόθητη, αλλά και προ παντός λυτρωτική κάθαρση δεν πρόκειται ποτέ να
επέλθει.
Οι ένοχοι τώρα κρύβονται και καλά κάνουν, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει
να αποκατασταθεί το αίσθημα της δικαιοσύνης και να βρεθούν αντιμέτωποι
με τα εγκλήματα που διέπραξαν. Και μαζί τους να καταδικαστούν τελεσίδικα
στη συνείδηση του Ελληνικού λαού, οι νταβατζήδες των ΜΜΕ, οι
μεγαλοεκδότες, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι, οι διαπλεκόμενοι, τα κομματικά
λαμόγια, τα παπαγαλάκια, οι διαφθορείς και οι βιαστές του λαού των
Ελλήνων…
Είστε πολύ ενεργός στο ίντερνετ, έχετε δικό σας blog, και γράφετε
συχνά στο Facebook και στο Twitter. Πιστεύετε ότι προσφέρετε κάτι
γράφοντας εκεί; Έχουν σοβαρό ρόλο αυτά τα νέα μέσα;
Το ιντερνέτ μας δίνει την ευκαιρία να έχουμε την πληροφορία στα χέρια
μας, χωρίς μεσάζοντες. Παράλληλα μας δίνει τη δυνατότητα της
επικοινωνίας αλλά και της ελεύθερης έκφρασης. Θα μπορούσα να γράφω σε
οποιαδήποτε εφημερίδα ήθελα, αλλά προτιμώ να γράφω, χωρίς να πληρώνομαι
και να με διαβάζουν άνθρωποι, χωρίς να τους υποχρεώνει κανείς να με
διαβάσουν
Ποια άποψη έχετε για όσους σας ακολούθησαν, από τον Λαζόπουλο έως τον
Μάρκο Σεφερλή; Υπάρχει νέα γενιά ενδιαφέρουσα σήμερα που να ασχολείται
με το stand up comedy; Ξεχωρίζετε κάποιον;
Άμεση είναι η σχέση του stand up comedy με τη θεατρική πράξη και κυρίως με την Αττική κωμωδία και το Αριστοφανικό πνέυμα
Στην Ελλάδα αξιόλογοι συγγραφείς υπάρχουν. Ελληνικό θέατρο, δυστυχώς,
δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι υπάρχει. Είδατε με πόση «
αρπακολατσίδικη » διάθεση υιοθετούν την οποιαδήποτε δυτική ανοησία και
την παρουσιάζουν ως έργο αξιώσεων; Είναι ζήτημα αν στα 150 θέατρα της
Αθήνας ανεβαίνουν περισσότερα από πέντε ή έξι σύγχρονα ελληνικά θεατρικά
έργα. Ποιος συγγραφέας λοιπόν θα γράψει ένα θεατρικό έργο για να το
έχει κρυμμένο στα συρτάρια του; Ας μη συζητάμε γι αυτό το θέμα, μόνο
θλίψη με προκαλεί.
Κι ας έρθουμε τώρα στο άλλο θέμα, ηθοποιοί… Πάρα πολλοί οι ταλαντούχοι
και οι αξιόλογοι, αλλά και πολλή σαβούρα μια και τις θεατρικές σχολές
τις έχει αντικαταστήσει η τηλεόραση που παράγει σαβούρα με το κιλό.
Το θέατρο, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να ξεφύγει και παρέμεινε όπως και η
πολιτική, η εκκλησία, η παιδεία, η υγεία κλπ… κλπ… κομμάτι της υπαρκτής
ελληνικής πραγματικότητας με όλα τα έλκη και τις ασθένειες που τη
βασανίζουν.
Πώς μεταφράζεται σήμερα το ιστορικό σας σλόγκαν «και πάσης Ελλάδος;»
Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση τείνει να εξαφανίσει την ταυτότητα
του καθενός μας, εμείς μέσα από τον σατιρικό λόγο προσπαθούμε να
επαναπροσδιορίσουμε την εικόνα μας ως λαός. Τα όπλα μας είναι η μνήμη
μας. Πολλοί θέλουν να σβήσουν από το σκληρό μας δίσκο όλα εκείνα που μας
έκαναν κάποτε να ξεχωρίζουμε… Εμείς με τα όπλα της κωμωδίας και της
σάτιρας τα ξαναθυμίζουμε….
Σε μια μαγική πορεία, μπλέκοντας την πραγματικότητα με το όνειρο,
ρίχνουμε βουτιές στο παρελθόν ψάχνοντας για την χαμένη αθωότητα και τις
χαμένες αξίες μας…
Στην δική μας «γιάφκα» δεν ξεχωρίζει ο τρομοκράτης από τον
τρομοκρατημένο, ο χαμένος από τον κερδισμένο, ο ένοχος από τον αθώο,
είμαστε όλοι ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό και την ιστορία μας… Και πάσης
Ελλάδος άμα άχει να ‘ούμ…..
Μαθαίνω πως προγραμματίζετε εμφανίσεις στην Αμερική και στην Ευρώπη. Ποιο μήνυμα από την Ελλάδα θα μεταφέρετε εκεί;
Πριν από λίγο καιρό γύρισα από την Αμερική… Αυτά που λέω εδώ, αυτά τους
είπα. Τα ξέρανε όλα απόξω κι ανακατωτά, είχαν τα δικά τους ερωτήματα,
τις δικές τους απαντήσεις… Χάρηκα μια Ελλάδα χωρίς διεφθαρμένους
πολιτικούς, χωρίς πελάτες ψηφοφόρους, χωρίς διπλοτρπλοθεσίτες και
κομματόσκυλα, χωρίς δημόσιους υπάλληλους τσανάκια της εκάστοτε εξουσίας,
χωρίς λαμόγια και πουλημένα τομάρια, χωρίς σταρχιδιστές πολίτες που
νοιάζονται μονάχα για την πάρτη τους και τη καλοπαίρασή τους… Χωρίς τους
Έλληνες εκείνους που δε μπορούν να δούν σήμερα αυτά του έβλεπα εγώ το
1983 στην παράσταση της ΔΙΑΓΩΝΙΟΥ «AΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»
«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει
σιγά-σιγά τους ‘Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων
υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και
συνδικαλισταράδων.
Σε 20-30 χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα
υπάρχει όμως μία Ελλάδα πτωχευμένη και ένας λαός στα όρια της
οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης»
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε την 21.7.13 στον “Επενδυτή”
Από
logioshermes, μοντάζ
Γρέκι
