Και, ξαφνικά, η ΕΕ ανακάλυψε ότι στην Ελλάδα συμβαίνουν σημεία και τέρατα, εναντίον της Δημοκρατίας, που διαπιστώνονται στο χώρο της Δικαιοσύνης, της ανελευθερίας του Τύπου, στις παρακολουθήσεις των δημοσιογράφων, στην ατελή, παραποιημένη και ανεπαρκή ειδησεογραφία, στις αποκρύψεις των εγκληματικών πλευρών του σιδηροδρομικού συμβάντος στα Τέμπη κλπ., κλπ.
Παρότι, αυτά, και προφανώς πολλά ανάλογα, συνέβαιναν εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, ωστόσο η ΕΕ, απέφευγε επιμελώς να κατατρίβεται με αυτά, για να μη φέρει σε δύσκολη θέση τη χώρα μας που, τα τελευταία χρόνια, εμφανιζόταν ως ο καλύτερος μαθητής της.
Γι’ αυτό, ο θαυμασμός και η αποδοχή της ΕΕ, ήταν συνεχή για όλα όσα εμφανιζόταν ως δήθεν σημαντικά επιτεύγματα της Ελλάδας, ενώ αντιθέτως δεν υπήρχε έδαφος ανησυχίας, εκ μέρους της, για τα μακροχρόνια και άλυτα προβλήματά μας.