ΝΤΑΡΙΕΝ ΓΚΑΠ, Παναμάς – Η μυρωδιά των σκουπιδιών που ‘ψήνονται’ στον τροπικό ήλιο αναμεμειγμένη με τη δυσωδία των ανθρώπινων αποβλήτων είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατηρούν οι επισκέπτες στο Μπάχο Τσικίτο, έναν από τους τέσσερεις μεγάλους καταυλισμούς μεταναστών στο Νταριέν Γκαπ.
Το επόμενο είναι μια λαοθάλασσα κουρασμένων μεταναστών, οι οποίοι περπάτησαν από την Κολομβία κατά μήκος του διαβόητου μονοπατιού της ζούγκλας, παρατεταγμένοι για να εξεταστούν από τους αξιωματούχους του Παναμά.
Ένα νεαρό αγόρι στην ουρά με αυλακωμένο μέτωπο φαίνεται ανήσυχο. Άλλοι κοιτάζουν άναυδοι τα ετοιμόρροπα κτίρια που έχουν συναρμολογηθεί με ξύλο, τσίγκο και τσιμεντόλιθους. Περιμένουν υπομονετικά μέσα στη σκληρή ζέστη και την υγρασία.
Οι περισσότεροι από αυτούς πηγαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών, των μη κυβερνητικών εταίρων τους και των εχθρικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες καθεστώτων.
Πολλοί ειδικοί περιγράφουν τη μαζική μετανάστευση ως όπλο, ένα όπλο εξίσου θανατηφόρο με έναν πύραυλο που στοχεύει κατευθείαν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η μαζική μετανάστευση «εργαλειοποιείται» για να κατακλύσει και να αποσταθεροποιήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τελικά να τις διαλύσει, υποστηρίζει ο Τζόζεφ Χιούμαϊρ (Joseph Humire), μελετητής μη συμβατικών μορφών πολέμου και εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου για μια Ασφαλή Ελεύθερη Κοινωνία (Center for a Secure Free Society).
«Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο όρος ‘εισβολή’ είναι κατάλληλος», δήλωσε ο κος Χιούμαϊρ στους Epoch Times.