Την πριν από την εμφάνιση του AIDS
εποχή το κυριότερο καλοκαιρινό άθλημα μιας μεγάλης μερίδας νεαρών
ελλήνων ήταν το καμάκι. Και μπορεί ο φόβος του ιού να περιόρισε τις
λαμπρές τους θερινές επιδόσεις αλλά ποτέ δεν έπαψε να αποτελεί ένα από
τα χαρακτηριστικά της φραπεδιάρικης πλευράς της νεοελληνικής φυλής. Ένα
ακόμα δηλαδή από εκείνα τα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν ένα μέρος της
αλλά μας τα επιστρέφουν οι ξένοι διογκωμένα και για το όλον.
Το καμάκι δεν είναι ερωτικό παιχνίδι.
Περισσότερο είναι πρωταθλητισμός, διηγήσεις στο καφενείο, φιγούρα και απολογισμός Σεπτεμβρίου. Δεν απαιτεί πολλά προσόντα, μόνο θράσος και γοητεία. Τα αγγλικά του καλύτερου είναι Lower, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσουν διερμηνέα γιατί η μετάφραση εξατμίζει την ορμή. Δεν χρειάζονται άλλωστε και περισσότερα αφού ο στόχος δεν είναι η επικοινωνία αλλά η συνεννόηση. Καμμιά φορά ούτε καν αυτή γιατί το καμάκι δεν διεξάγεται με όρους σχέσεων αλλά νίκης-ήττας.Νίκης του φλογερού έλληνα επί των βορείων ξανθών γυναικών. Η νίκη είναι αυτεπίστροφη, συμβαίνει ερήμην των γυναικών αυτών οι οποίες έρχονται κατατοπισμένες για αυτό το είδος των φολκλορικών ηθών των ιθαγενών και ίσως δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό που είναι για τις ίδιες μια ισχνή ανάμνηση για εκείνους είναι τρόπαιο. Σε κάθε περίπτωση βρήκαν κάποιον να πληρώσει τον λογαριασμό.
Αν αντικαταστήσετε το «ντου γιου λάικ ματμαζέλ δη γκρις» με το «
γουάτ μαντάμ Μέρκελ γουόντ του ντου» έχετε την πολιτική εκδοχή του
φαινομένου. Διαφωνώ με αυτούς που κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα ότι δεν
είχε επίγνωση της αδυναμίας του όταν μιλούσε με τέτοιου επιπέδου αγγλικά
σε εκατομμύρια ανθρώπους. Τα τουριστικά αγγλικά του, το θράσος και η
γοητεία του ήσαν υπεραρκετά για να επιτύχει τον στόχο του. Ο οποίος δεν
ήταν να επικοινωνήσει με την Μέρκελ και την Λαγκάρντ αλλά να επιστρέψει
στο καφενείο με τρόπαιο. Να την πέσει δηλαδή με αυτοπεποίθηση και
τσαγανό στην βόρεια ξανθιά και να τη νικήσει στο εσωτερικό. Και ο στόχος
επιτεύχθηκε γιατί καμμιά μετάφραση δεν ανέκοψε την ορμή του. Το μόνο
κακό είναι ότι η Άνκελα έτσι κι αλλιώς ψάχνει κάποιον να πληρώσει τον
λογαριασμό.
*Το βιβλίο του Ανδρέα Πετρουλάκη "openGAP.gr" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.
Περισσότερο είναι πρωταθλητισμός, διηγήσεις στο καφενείο, φιγούρα και απολογισμός Σεπτεμβρίου. Δεν απαιτεί πολλά προσόντα, μόνο θράσος και γοητεία. Τα αγγλικά του καλύτερου είναι Lower, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσουν διερμηνέα γιατί η μετάφραση εξατμίζει την ορμή. Δεν χρειάζονται άλλωστε και περισσότερα αφού ο στόχος δεν είναι η επικοινωνία αλλά η συνεννόηση. Καμμιά φορά ούτε καν αυτή γιατί το καμάκι δεν διεξάγεται με όρους σχέσεων αλλά νίκης-ήττας.Νίκης του φλογερού έλληνα επί των βορείων ξανθών γυναικών. Η νίκη είναι αυτεπίστροφη, συμβαίνει ερήμην των γυναικών αυτών οι οποίες έρχονται κατατοπισμένες για αυτό το είδος των φολκλορικών ηθών των ιθαγενών και ίσως δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό που είναι για τις ίδιες μια ισχνή ανάμνηση για εκείνους είναι τρόπαιο. Σε κάθε περίπτωση βρήκαν κάποιον να πληρώσει τον λογαριασμό.
Αν αντικαταστήσετε το «ντου γιου λάικ ματμαζέλ δη γκρις» με το «
γουάτ μαντάμ Μέρκελ γουόντ του ντου» έχετε την πολιτική εκδοχή του
φαινομένου. Διαφωνώ με αυτούς που κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα ότι δεν
είχε επίγνωση της αδυναμίας του όταν μιλούσε με τέτοιου επιπέδου αγγλικά
σε εκατομμύρια ανθρώπους. Τα τουριστικά αγγλικά του, το θράσος και η
γοητεία του ήσαν υπεραρκετά για να επιτύχει τον στόχο του. Ο οποίος δεν
ήταν να επικοινωνήσει με την Μέρκελ και την Λαγκάρντ αλλά να επιστρέψει
στο καφενείο με τρόπαιο. Να την πέσει δηλαδή με αυτοπεποίθηση και
τσαγανό στην βόρεια ξανθιά και να τη νικήσει στο εσωτερικό. Και ο στόχος
επιτεύχθηκε γιατί καμμιά μετάφραση δεν ανέκοψε την ορμή του. Το μόνο
κακό είναι ότι η Άνκελα έτσι κι αλλιώς ψάχνει κάποιον να πληρώσει τον
λογαριασμό.*Το βιβλίο του Ανδρέα Πετρουλάκη "openGAP.gr" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.
