τεκμήριο το τρίτο παιδί. Τα «καλά» του ελληνικού κράτους αναφορικά με την πρόνοια για τις νεαρές ηλικίες, όμως, δεν σταματούν εδώ.
Ο υπογράφων, πατέρας δύο παιδιών, τα τελευταία χρόνια υπήρξε συχνός… θαμώνας των φαρμακείων, μιας και μέχρι πριν από ένα εξάμηνο το γάλα πρώτης βρεφικής ηλικίας μπορούσε κανείς να το προμηθευτεί μόνον από εκεί. Για το πρώτο μου παιδί αυτό ήταν κάτι «δεδομένο». Τα πράγματα, όμως, είχαν αλλάξει πρόσφατα, όταν με υπουργική απόφαση τα εν λόγω σκευάσματα πωλούνταν πλέον και από τα super markets. Και μάλιστα με σαφέστατο όφελος για τον γονέα-καταναλωτή, μιας και η μεγάλη συσκευασία του συγκεκριμένου γάλακτος πρώτης βρεφικής ηλικίας κόστιζε περίπου 17 ευρώ.
Πρόσφατα, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, η κυβέρνηση αποφάσισε να «επιστρέψει» στους φαρμακοποιούς το «προνόμιο» του να διαθέτουν στην αγορά αυτά τα γάλατα. Η συνέπεια; Το ίδιο κουτί που τη μία μέρα στο super market κόστιζε 17 ευρώ, την επόμενη ημέρα στο φαρμακείο ήταν κατά τέσσερα ευρώ ακριβότερο! Μιλάμε, δηλαδή, για αύξηση στην τιμή άνω του 20%, σε μια περίοδο που ο κόσμος «ματώνει», που θα έπρεπε να δίνονται κίνητρα στους γονείς για να κάνουν παιδιά.
Το χειρότερο, όμως, μου συνέβη χθες το πρωί, σε φαρμακείο δίπλα στο «Metropolitan» του Φαλήρου, όταν το ίδιο κουτί γάλα το αγόρασα 23,1 ευρώ! Θα μου πείτε, «γιατί το αγόρασες;». Ε, ήταν Σάββατο πρωί, οι εναλλακτικές ήταν περιορισμένες, γάλατα πρώτης βρεφικής ηλικίας δεν επιτρέπεται πλέον να πωλούνται από τα super market, οπότε στην ουσία ήταν ένας… μονόδρομος. Αν κάνετε έναν πρόχειρο υπολογισμό, από τα 17 ευρώ του super market πριν από έναν μήνα, φτάσαμε στα 23 ευρώ του φαρμακείου, δηλαδή η αύξηση στην τιμή είναι της τάξης του 35%!
Τί να έχει συμβεί άραγε και ακρίβυνε τόσο πολύ το γάλα; Μήπως εδώ έχουμε ένα κλασσικό παράδειγμα υπερβολικού κέρδους του φαρμακοποιού, όπως συμβαίνει και με άλλα σκευάσματα ή είδη που πωλούνται (και) από τα φαρμακεία (για παράδειγμα ένα στικ για τα σκασμένα χείλη στο super market έχει σχεδόν μισή τιμή σε σχέση με το φαρμακείο…); Μήπως θα έπρεπε η συμπαθής αυτή ομάδα επαγγελματιών που όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε απολύτως κανένα παράπονο από το κράτος, τους πολίτες, τα ταμεία, αλλά πλέον δεν εξυπηρετεί πολλάκις του ασφαλισμένους, να γίνει λίγο πιο «ανθρώπινη», ειδικά σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε; Ερωτήματα θέτω, για τα οποία είμαι σχεδόν βέβαιος πως απαντήσεις δεν θα δοθούν. Δεν… συμφέρει!
Ο υπογράφων, πατέρας δύο παιδιών, τα τελευταία χρόνια υπήρξε συχνός… θαμώνας των φαρμακείων, μιας και μέχρι πριν από ένα εξάμηνο το γάλα πρώτης βρεφικής ηλικίας μπορούσε κανείς να το προμηθευτεί μόνον από εκεί. Για το πρώτο μου παιδί αυτό ήταν κάτι «δεδομένο». Τα πράγματα, όμως, είχαν αλλάξει πρόσφατα, όταν με υπουργική απόφαση τα εν λόγω σκευάσματα πωλούνταν πλέον και από τα super markets. Και μάλιστα με σαφέστατο όφελος για τον γονέα-καταναλωτή, μιας και η μεγάλη συσκευασία του συγκεκριμένου γάλακτος πρώτης βρεφικής ηλικίας κόστιζε περίπου 17 ευρώ.
