Η καταστροφή του πλανήτη πήρε αναβολή προς “απογοήτευση” των απανταχού αφελών που δαπανώντας φαιά ουσία, ασθήματα και πακτωλό χρημάτων, δεν θα είναι αυτοί που μόνοι θα είχαν υποτίθεται διασωθεί… Στην εγχώρια πραγματικότητα, “περιχαρείς και υπερήφανοι” οι πολίτες πληροφορούνται ότι η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt ανακήρυξε τον Αντώνη Σαμαρά ” Ευρωπαίο πολιτικό της χρονιάς”, με την “τεκμηριωμένη” αιτιολογία ότι “αντιλήφθηκε το συμφέρον της χώρας του κι ανταποκρίθηκε στην πρόκληση”.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Κι ο υπέργηρος πρώην Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών Χάνς Ντίτριχ Γκένσερ, γνωστός από τα παλιά του πρωθυπουργού και του επίτιμου της ΝΔ Κώστα Μητσοτάκη, σε σχόλιο του στην ίδια εφημερίδα αποκαλεί τον Σαμαρά “αταλάντευτο”.
Κι ήταν το ίδιο ακριβώς “σύστημα” προάσπισης και προώθησης των γερμανικών συμφερόντων, το οποίο πριν δύο χρόνια απένειμε εύσημα μετά βραβείου για το ορθολογικό του management και τη σωστή διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων στον τότε ανερμάτιστο πρωθυπουργό και σημερινό “ταξιδευτή ανά τον κόσμο”, που εμπορεύεται τον πόνο μας δίνοντας διαλέξεις περί “οικονομικής διαχείρισης εν καιρώ κρίσης”, τον ανεκδιήγητο Γιώργο Παπανδρέου.
Και είναι η ίδια προβολή του θέματος στην ημεδαπή, ως θελκτικό πλήν ολέθριο δόλωμα είδησης για την παράπειση της κοινής γνώμης δι’ ευαρέστων μέσων. Όπως και με τη “βράβευση” του manager Γιώργου Παπανδρέου, που τα χαλκεία παραπληροφόρησης του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένων ΜΜΕ, πρόβαλαν την “είδηση” με τρόπο παραπλανητικό, ώστε να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και να αποναρκώσουν συνειδήσεις…
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και δυστυχώς ανάποδα διάβαζεται πρός τέρψιν των εύπιστων και ευαπάτητων αυτού του τόπου…
Την ίδια ώρα που όλο και περισσότερο ο Έλληνας χάνει την υπόληψή του στο εξωτερικό, την εμπιστοσύνη του στο εσωτερικό, την πίστη στον εαυτό του, αλλά και το πενιχρό του εισόδημα. Η δε κυβέρνηση του “Ευρωπαίου πολιτικού της χρονιάς”, κατά την κατά τα άλλα “έγκυρη” και καθόλου “καθοδηγούμενη” γερμανική εφημερίδα, δεν κρεμάει μόνον του κορμί του Έλληνα, αλλά και το μυαλό και την καρδιά του.
Η Ελλάδα είναι μια νικημένη χώρα. Νικημένη πρώτα από τα λάθη των Ελλήνων. Νικήσαμε την παιδεία από το 1980 και δώθε μ’ ένα μαζικό γιουρούσι των κομμάτων. Ας θρηνούν, εκ των υστέρων, κάποιες Μαγδαληνές. Νικήσαμε τη συνείδηση του Έλληνα, ώστε να μην αντιδρά σε ο,τιδήποτε. Χειμερία νάρκη. Νικήσαμε και την κάθε ιδεολογία, γιατί όλες λειτούργησαν εχθρικά για τον τόπο. Νικήσαμε τη νέα γενιά, αφού την μετατρέψαμε σε κομματικό φερέφωνο. Νικήσαμε τη λογική, γι αυτό και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Νικήσαμε τη στοιχειώδη νοημοσύνη μας, αφού αρκετοί με μεταφυσική προσήλωση περιμένουν κάθε φορά τον από μηχανής θεό για να τους σώσει. Νικήσαμε ο ένας τον άλλον!
Είμαστε πλέον ώριμα φρούτα για κάθε εκμετάλλευση, εγχώρια και ξένη. Και για κάθε χρήση, έστω κι ως αχυρένια σκιάχτρα έτοιμα να κρεμαστούν στα φυτώρια της Ευρώπης. Αναπτύξαμε και εξαιρετικά προσόντα με τόσες ήττες:
Αδίστακτοι, εξαγορασμένοι, ευρεσιτέχνες της κομπίνας, διαστροφείς συστηματικοί.
Και κάτι χειρότερο: Εκμηδενίσαμε τις προσωπικές και εθνικές τύψεις. Υπέροχοι, απελευθερωμένοι και μοιραίοι!
Οι ξένοι μας βρίσκουν, λοιπόν, νικημένους. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να μας νικήσουν. Η Ελλάδα, φυσικά “ποτέ δεν πεθαίνει”. Πεθαίνουν όμως οι Έλληνες. Εξευτελίζονται οι Έλληνες. Και σύντομα “γυμνοί και ενδεείς” θα σύρονται ενώπιον του κόσμου να δίνουν παραστάσεις στα τσίρκα της Ευρωπαικής Ενωσης. Μόνοι τους απέβαλαν το ένδυμα. Οι νεφέλες του “Παπανδρεικού σοσιαλισμού χωρίς σοσιαλισμό”, δυστυχώς δεν ήταν ενδύματα. Μόνο κύματα νερών και ανέμων. Κι έβγαλαν τους θαλασσόδερτους, ιδεόδαρτους ταλάιπωρους Έλληνες στις ακτές της Ευρώπης ως πάροικους στον τόπο τους.
Καβαλλικεύοντας το δαμάλι του Μαρά σημάδευαν ολοίσια την ηδονή του Σάντ. Οι διψασμένοι ουρανίσκοι της αστικής ηδονής βάφτισαν την επιθυμία τους ιδεολογική ανταρσία. Κι ενώ έπεφταν τα ξόανα των βωμών της απάτης, ετούτοι οι ιδεόληπτοι Έλληνες έχαναν τους υποσχεμένους παραδείσους από τους θεούς της αποκάλυψης. Για την Ελλάδα γράφε: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Όχι πως ΚΚΕ και οι άλλοι είναι αναμάρτητοι. Τουλάχιστον δεν αποπροσανατόλισαν με δούρεια σχήματα τις μάζες, για να αλώσουν τις Τροίες τους.
Έτσι ο Έλληνας είναι επί της ουσίας άστεγος, όχι μόνο πολιτικά, κι ας έχει κόμματα, αλλά και μέσα του ως ιδέα, ως πίστη. Είναι ξεκρέμαστος. Κατάντησε το εκκρεμές της αγωνίας, που τη ρυθμίζει ο κυρίαρχος της ώρας. Τώρα λέγεται τρικομματική κυβέρνηση και Αντώνης Σαμαράς…
Ένας Έλληνας γονατισμένος που άφησε τους πολιτικούς να του αδειάσουν την καρδιά παραγεμίζοντας την με άχυρα!. Γι αυτό κι όταν πια θα κλαίει ή θα γελάει ο Έλληνας, κανένας δεν θα λογαριάζει την καρδιά του. Κανένας κλόουν δεν έχει καρδιά. Δίνει παράσταση. Και θα κρατάει η συγκίνηση των άλλων, όσο και η παράσταση. Κι όσο περνάει ο καιρός, με όλους αυτούς τους ξεδιάντροπους της πολιτικής μας “σωτηρίας”, ο Έλληνας θα γίνεται συνώνυμο της ντροπής, του οίκτου, του αδύνατου, του τιποτένιου της Ευρώπης. Και οι οικονομημένοι της πολιτικής, εντεύθεν και εκείθεν των ωκεανών, θα συνεχίζουν να ποιούν και να ποιούν.
Πηγή FreePen
Του Στέλιου Συρμόγλου
Κι ο υπέργηρος πρώην Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών Χάνς Ντίτριχ Γκένσερ, γνωστός από τα παλιά του πρωθυπουργού και του επίτιμου της ΝΔ Κώστα Μητσοτάκη, σε σχόλιο του στην ίδια εφημερίδα αποκαλεί τον Σαμαρά “αταλάντευτο”.
Κι ήταν το ίδιο ακριβώς “σύστημα” προάσπισης και προώθησης των γερμανικών συμφερόντων, το οποίο πριν δύο χρόνια απένειμε εύσημα μετά βραβείου για το ορθολογικό του management και τη σωστή διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων στον τότε ανερμάτιστο πρωθυπουργό και σημερινό “ταξιδευτή ανά τον κόσμο”, που εμπορεύεται τον πόνο μας δίνοντας διαλέξεις περί “οικονομικής διαχείρισης εν καιρώ κρίσης”, τον ανεκδιήγητο Γιώργο Παπανδρέου.
Και είναι η ίδια προβολή του θέματος στην ημεδαπή, ως θελκτικό πλήν ολέθριο δόλωμα είδησης για την παράπειση της κοινής γνώμης δι’ ευαρέστων μέσων. Όπως και με τη “βράβευση” του manager Γιώργου Παπανδρέου, που τα χαλκεία παραπληροφόρησης του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένων ΜΜΕ, πρόβαλαν την “είδηση” με τρόπο παραπλανητικό, ώστε να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και να αποναρκώσουν συνειδήσεις…
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και δυστυχώς ανάποδα διάβαζεται πρός τέρψιν των εύπιστων και ευαπάτητων αυτού του τόπου…
Την ίδια ώρα που όλο και περισσότερο ο Έλληνας χάνει την υπόληψή του στο εξωτερικό, την εμπιστοσύνη του στο εσωτερικό, την πίστη στον εαυτό του, αλλά και το πενιχρό του εισόδημα. Η δε κυβέρνηση του “Ευρωπαίου πολιτικού της χρονιάς”, κατά την κατά τα άλλα “έγκυρη” και καθόλου “καθοδηγούμενη” γερμανική εφημερίδα, δεν κρεμάει μόνον του κορμί του Έλληνα, αλλά και το μυαλό και την καρδιά του.
Η Ελλάδα είναι μια νικημένη χώρα. Νικημένη πρώτα από τα λάθη των Ελλήνων. Νικήσαμε την παιδεία από το 1980 και δώθε μ’ ένα μαζικό γιουρούσι των κομμάτων. Ας θρηνούν, εκ των υστέρων, κάποιες Μαγδαληνές. Νικήσαμε τη συνείδηση του Έλληνα, ώστε να μην αντιδρά σε ο,τιδήποτε. Χειμερία νάρκη. Νικήσαμε και την κάθε ιδεολογία, γιατί όλες λειτούργησαν εχθρικά για τον τόπο. Νικήσαμε τη νέα γενιά, αφού την μετατρέψαμε σε κομματικό φερέφωνο. Νικήσαμε τη λογική, γι αυτό και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Νικήσαμε τη στοιχειώδη νοημοσύνη μας, αφού αρκετοί με μεταφυσική προσήλωση περιμένουν κάθε φορά τον από μηχανής θεό για να τους σώσει. Νικήσαμε ο ένας τον άλλον!
Αδίστακτοι, εξαγορασμένοι, ευρεσιτέχνες της κομπίνας, διαστροφείς συστηματικοί.
Και κάτι χειρότερο: Εκμηδενίσαμε τις προσωπικές και εθνικές τύψεις. Υπέροχοι, απελευθερωμένοι και μοιραίοι!
Οι ξένοι μας βρίσκουν, λοιπόν, νικημένους. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να μας νικήσουν. Η Ελλάδα, φυσικά “ποτέ δεν πεθαίνει”. Πεθαίνουν όμως οι Έλληνες. Εξευτελίζονται οι Έλληνες. Και σύντομα “γυμνοί και ενδεείς” θα σύρονται ενώπιον του κόσμου να δίνουν παραστάσεις στα τσίρκα της Ευρωπαικής Ενωσης. Μόνοι τους απέβαλαν το ένδυμα. Οι νεφέλες του “Παπανδρεικού σοσιαλισμού χωρίς σοσιαλισμό”, δυστυχώς δεν ήταν ενδύματα. Μόνο κύματα νερών και ανέμων. Κι έβγαλαν τους θαλασσόδερτους, ιδεόδαρτους ταλάιπωρους Έλληνες στις ακτές της Ευρώπης ως πάροικους στον τόπο τους.
Καβαλλικεύοντας το δαμάλι του Μαρά σημάδευαν ολοίσια την ηδονή του Σάντ. Οι διψασμένοι ουρανίσκοι της αστικής ηδονής βάφτισαν την επιθυμία τους ιδεολογική ανταρσία. Κι ενώ έπεφταν τα ξόανα των βωμών της απάτης, ετούτοι οι ιδεόληπτοι Έλληνες έχαναν τους υποσχεμένους παραδείσους από τους θεούς της αποκάλυψης. Για την Ελλάδα γράφε: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Όχι πως ΚΚΕ και οι άλλοι είναι αναμάρτητοι. Τουλάχιστον δεν αποπροσανατόλισαν με δούρεια σχήματα τις μάζες, για να αλώσουν τις Τροίες τους.
Έτσι ο Έλληνας είναι επί της ουσίας άστεγος, όχι μόνο πολιτικά, κι ας έχει κόμματα, αλλά και μέσα του ως ιδέα, ως πίστη. Είναι ξεκρέμαστος. Κατάντησε το εκκρεμές της αγωνίας, που τη ρυθμίζει ο κυρίαρχος της ώρας. Τώρα λέγεται τρικομματική κυβέρνηση και Αντώνης Σαμαράς…
Ένας Έλληνας γονατισμένος που άφησε τους πολιτικούς να του αδειάσουν την καρδιά παραγεμίζοντας την με άχυρα!. Γι αυτό κι όταν πια θα κλαίει ή θα γελάει ο Έλληνας, κανένας δεν θα λογαριάζει την καρδιά του. Κανένας κλόουν δεν έχει καρδιά. Δίνει παράσταση. Και θα κρατάει η συγκίνηση των άλλων, όσο και η παράσταση. Κι όσο περνάει ο καιρός, με όλους αυτούς τους ξεδιάντροπους της πολιτικής μας “σωτηρίας”, ο Έλληνας θα γίνεται συνώνυμο της ντροπής, του οίκτου, του αδύνατου, του τιποτένιου της Ευρώπης. Και οι οικονομημένοι της πολιτικής, εντεύθεν και εκείθεν των ωκεανών, θα συνεχίζουν να ποιούν και να ποιούν.
Πηγή FreePen
