Φωτό από εργαλεία πλαστογραφίας που χρησιμοποιήθηκαν για
να στηθεί η αντικομμουνιστική συκοφαντία για το Κατίν
Το
2011 στον οικισμό «Βαλ» κοντά στο Βολόντιμιρ-Βόλιν της Δυτικής
Ουκρανίας άρχισαν ανασκαφές σε μια σειρά τάφους, που έως τότε
αποδίδονταν στους Σοβιετικούς ως αποτέλεσμα των «μαζικών εκτελέσεων
πολιτικών κρατουμένων» στην αυγή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ανασκαφές
πραγματοποιήθηκαν από Πολωνούς αρχαιολόγους έπειτα από αίτημα της
«Επιτροπής Διαφύλαξης της Μνήμης του Αγώνα και του Μαρτυρίου» στα
πλαίσια της «ανάδειξης» των «εγκλημάτων» του «σταλινισμού» (βλέπε
κομμουνισμού). Το θέμα έλαβε ευρεία κάλυψη από τα ΜΜΕ, τόσο της Πολωνίας
όσο και της Ουκρανίας, τα οποία έκαναν λόγο για ένα «δεύτερο Κατίν».
Όταν όμως το 2012
ανακοινώθηκε το πόρισμα των ερευνών, οι «ενδιαφερόμενοι» έσπευσαν να το
θάψουν. Και αυτό γιατί τα ευρήματα από τις ανασκαφές αποδείκνυαν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι τις εκτελέσεις τις είχαν διαπράξει οι Ναζί και όχι οι Σοβιετικοί.
Μεταξύ άλλων, οι σφαίρες που βρέθηκαν στους μαζικούς τάφους είχαν
διακριτικά που φανέρωναν, τόσο την προέλευσή τους (είχαν παραχθεί στην
πολωνική πόλη Σκαρζίνσκο-Κάμενο, που από το 1939 κατεχόταν από τους
Γερμανούς), όσο και τον χρόνο κατασκευής τους (το 1941, όταν η περιοχή
της Δυτικής Ουκρανίας όπου έγιναν οι εκτελέσεις κατεχόταν από τους
Ναζί).
Οι ανασκαφές όμως
ανέδειξαν και ένα πρόσθετο πολύ ενδιαφέρον εύρημα. Στους τάφους βρέθηκαν
τα σήματα δύο Πολωνών αστυνομικών. Όχι όμως δύο οποιονδήποτε Πολωνών
αστυνομικών. Σύμφωνα με τα πολωνικά αρχεία, το ένα από αυτά, το νο.1441
ανήκε στον Jozef Kuligowski και το άλλο, το νο.1099 στον Ludwik
Malowiejski. Και οι δύο είχαν συλληφθεί το 1939 από τον Κόκκινο Στρατό
και το χειμώνα του 1939-1940 βρίσκονταν κρατούμενοι στο στρατόπεδο
Όστασκοβ για τους Πολωνούς αιχμαλώτους πολέμου στην σημερινή περιοχή του
Τβερ.
Σύμφωνα, όμως, με την
περιβόητη «Απόφαση του Πολιτικού Γραφείου της 5ης Μαρτίου 1940», που
πρωτοεμφανίστηκε επί Γκορμπατσόφ προς στοιχειοθέτηση της «σοβιετικής
ενοχής» για το Κατίν, οι συγκεκριμένοι κρατούμενοι είχαν περιέλθει «στη
διάθεση της NKVD1 στην περιοχή Καλίνιν». Για την περαιτέρω «απόδειξη»
μάλιστα της «σοβιετικής ενοχής», είχαν «παρουσιαστεί» και τα σχετικά
«έγγραφα» για τη μεταφορά των κρατουμένων από το Όστασκοβ στο Καλίνιν.
Στη συνέχεια -και σύμφωνα πάντα με την αστική προπαγάνδα- όλοι δίχως
εξαίρεση οι κρατούμενοι εκτελέστηκαν στο εκεί κτήριο της NKVD και
θάφτηκαν στα περίχωρα του χωριού Μέντνοε, όπου σήμερα δεσπόζει «μνημείο»
για τα «εγκλήματα του σταλινισμού». Και όμως, οι δήθεν εκτελεσμένοι από
τη «μυστική αστυνομία του Στάλιν» την άνοιξη του 1940 βρέθηκαν 70 και
πλέον χρόνια μετά σε ομαδικό τάφο, δολοφονημένοι από τους Ναζί το
καλοκαίρι του 1941!
1. NKVD: Λαϊκό Επιτροπάτο Εσωτερικών Υποθέσεων
