Τεχνολογίες που φαντάζουν σαν να προέρχονται από το μακρινό μέλλον, με κύριο χαρακτηριστικό τους ότι είναι φιλικές προς το περιβάλλον, φαίνεται ότι βρίσκονται πιο κοντά στην...
πρακτική εφαρμογή τους σε επίπεδο μαζικής παραγωγής, απ' ό,τι κανείς θα πίστευε.
Μία από αυτές είναι και τα αυτοκίνητα που καίνε υδρογόνο. Ουσιαστικά πρόκειται για υβριδικά οχήματα, που κινούνται με ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο παράγεται από την καύση υδρογόνου. Το σημαντικό χαρακτηριστικό των εν λόγω οχημάτων είναι οι μηδενικοί τους ρύποι, καθώς το μόνο του παράγουν είναι νερό και θερμό αέρα.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει κάνει σημαντικά βήματα παγκοσμίως και οι μεγάλες αυτοβιομηχανίες είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε μαζική παραγωγή μέσα στα επόμενα 2 χρόνια. «Οι αυτοβιομηχανίες κινούνται στην προώθηση των ηλεκτροκίνητων οχημάτων, δίνοντας έμφαση κυρίως στα οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου. Ήδη έχουν βγει κάποια πρωτότυπα αυτοκίνητα, ενώ η μαζική παραγώγη εκτιμάται πως θα ξεκινήσει μετά το 2015», δηλώνει στη Voria.gr ο Παύλος Κράβαρης, διευθυντής consulting management της «Ατλάντις Συμβουλευτική», ο οποίος είχε μιλήσει σε ημερίδα του ΕΚΕΤΑ με θέμα «Υδρογονοκίνητα οχήματα: Μια όχι και τόσο μακρινή πραγματικότητα».
Ποια είναι όμως τα βασικά χαρακτηριστικά των υδρογονοκίνητων αυτοκινήτων και τι διαφορές έχουν από τα συμβατικά;
«Η διαφορά σε σχέση με τα συμβατικά οχήματα έγκειται στο εξής: εκεί που έχουμε μια μηχανή εσωτερικής καύσης, υπάρχει μια κυψέλη καυσίμου, η οποία τροφοδοτείται με υδρογόνο. Υπάρχει μια παροχή αέρα, για να δεσμεύει οξυγόνο από την ατμόσφαιρα, τα δύο στοιχεία αντιδρούν και ανάμεσα υπάρχει ένας ηλεκτρολύτης, ο οποίος δημιουργεί ιόντα και στην ουσία μέσω της αντίδρασης παράγεται ηλεκτρισμός, ο οποίος κινεί το όχημα. Επειδή ο ηλεκτρισμός που παράγεται κατά την αντίδραση οξυγόνου και υδρογόνου δεν είναι σταθερός, υπάρχει και μία μπαταρία, ώστε να αποθηκεύεται εκεί και να υπάρχει σταθερή ροή ρεύματος», τονίζει ο κ. Κράβαρης.
Ο ίδιος σημειώνει πως ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των ηλεκτρικών οχημάτων υδρογόνου είναι η μείωση των ρύπων. Τα συγκεκριμένα οχήματα παράγουν μόνο νερό και θερμό αέρα, οπότε αυτομάτως μειώνεται δραστικά η εκπομπή ρύπων στις πόλεις. Οι μόνοι ρύποι που θα υπάρχουν είναι στα μέρη όπου θα παράγεται το υδρογόνο, για να φτάσει στα ειδικά πρατήρια διάθεσης (τα οποία μοιάζουν με τα παραδοσιακά βενζινάδικα). «Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι επειδή οι τεχνολογίες υδρογόνου δεν έχουν προχωρήσει όσο θα θέλαμε, ώστε να χρησιμοποιηθούν μαζικά, στα πρώτα στάδια η παραγωγή του υδρογόνου θα γίνεται από ορυκτά καύσιμα και κυρίως από αναμόρφωση του φυσικού αερίου. Μελλοντικά βέβαια θα προωθηθεί η παραγωγή του υδρογόνου και από ΑΠΕ, όπως μέσω της ηλιακής ενέργειας», αναφέρει.
Σε ό,τι αφορά το κόστος ενός τέτοιου αυτοκινήτου, αυτό δεν μπορεί ακόμη να προσδιοριστεί ακριβώς, καθώς δεν έχει ξεκινήσει η μαζική παραγωγή, ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του, θα είναι λίγο ακριβότερο από τα συμβατικά.
Πάντως, στην παρούσα φάση το κόστος ενός ηλεκτρικού οχήματος, με κυψέλες καυσίμου υδρογόνου, σίγουρα δεν είναι ανταγωνιστικό σε σχέση με τα παραδοσιακά αυτοκίνητα με μηχανές εσωτερικής καύσης. Υπολογίζεται ότι τα εν λόγω οχήματα θα είναι ανταγωνιστικά σε επίπεδο τιμής μετά το 2020 και προς το 2030.
«Αν σκεφτεί κανείς ότι μελλοντικά θα υπάξουν φορολογικά κίνητρα για τους κατόχους ηλεκτρικών ΙΧ και αντικίνητρα για όσους έχουν μηχανές εσωτερικής καύσης, σίγουρα σε βάθος χρόνου η συγκεκριμένη τεχνολογία θα είναι οικονομικότερη από τη συμβατική», δηλώνει ο κ. Κράβαρης.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάποιες επενδύσεις που γίνονται παγκοσμίως στην τεχνολογία του υδρογόνου, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κινητικότητα σε ό,τι αφορά τη μαζική παραγωγή. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, επενδυτικές κινήσεις θα αρχίσουν να γίνονται και στη χώρα μας μετά το 2015 και θα αφορούν κυρίως έργα υποδομής, όπως για παράδειγμα οι σταθμοί ανεφοδιασμού για τα ηλεκτρικά οχήματα. Στην Ευρώπη υπάρχουν σήμερα μεγάλα δίκτυα σταθμών ανεφοδιασμού υδρογόνου, σε χώρες όπως η Γερμανία, που είναι και πρωτοπόρος, η Ιταλία και Γαλλία, χώρες με ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία.
«Υπάρχει μια διαφαινόμενη ζήτηση για το υδρογόνο, που εκτιμάται ότι θα προσελκύσει επενδύσεις τόσο στον κλάδο των αυτοκινήτων όσο και γενικότερα στη βιομηχανία. Παρατηρείται και μια κινητικότητα από τα venture capitals, τα οποία κάθε χρόνο επενδύουν όλο και μεγαλύτερα ποσά στην ενέργεια και συγκεκριμένα στο υδρογόνο. Στην Ελλάδα, ήδη έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούνται εταιρείες στην παραγωγή προϊόντων που θα βοηθήσουν την βιομηχανία, όπως για παράδειγμα, κατασκευή μεταλλικών υβριδίων, που είναι φιάλες όπου αποθηκεύεται το υδρογόνο», αναφέρει ο κ. Κράβαρης.
Το ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου
Παρότι δεν υπάρχουν στην Ελλάδα αξιοσημειώτες επενδύσεις στην τεχνολογία του υδρογόνου, υπάρχει ωστόσο μεγάλη εφευρετικότητα.
Ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κατασκεύασε το Eco Raser, αυτοκίνητο υδρογόνου, αποκλειστικά ελληνικής σύλληψης, το οποίο καταναλώνει ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα.
Το αμάξωμα του οχήματος είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο, και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους.
Το Eco Racer επιβραβεύθηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς με το 1ο βραβείο ασφάλειας και το 4ο εξοικονόμησης καύσιμου.
Scooter υδρογόνου στη Θέρμη
Ένα υβριδικό scooter που κινείται με υδρογόνο παρουσίασε ο Δήμος Θέρμης στο Κεντρικό Πάρκο Ταγαράδων, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) στο πλαίσιο του έργου «HYDECON – Δημιουργία Δικτύου Συνεργασίας για την έρευνα, την ευαισθητοποίηση του κοινού και τη διερεύνηση επιχειρηματικών προοπτικών σχετικών με την οικονομία του υδρογόνου στην περιοχή των ελληνοβουλγαρικών συνόρων».
Συντονιστής του έργου είναι το ΕΚΕΤΑ.
Το «μηχανάκι υδρογόνου» σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για τον Δήμο Θέρμης, από την Ελληνική εταιρεία ELFON LTD, Clean Energy Solutions για τις ανάγκες του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Διασυνοριακής Συνεργασίας Ελλάδα-Βουλγαρία 2007-2013.
Το σύστημα κίνησης του δικύκλου, βασίζεται σε υβριδική αρχιτεκτονική. Η φιλοσοφία με βάση την οποία έχει σχεδιαστεί το όχημα είναι η ηλεκτροκίνηση με παρατεταμένη αυτονομία μέσω της χρήσης κυψελών καυσίμου. Ο κινητήρας τροφοδοτείται από μπαταρίες οι οποίες επαναφορτίζονται συνεχώς, αυτόματα, από το σύστημα της κυψέλης καυσίμου που χρησιμοποιεί υδρογόνο. Έτσι, με την χρήση του υδρογόνου αυξάνεται η αυτονομία του οχήματος.
Η τροφοδοσία του scooter γίνεται με υδρογόνο που παράγεται στο ΕΚΕΤΑ, σε ειδικά κατασκευασμένη μονάδα, με ανανεώσιμο τρόπο, από νερό και ήλιο. Οι τελικές δοκιμές και ο πρώτος ανεφοδιασμός του scooter με Η2 έγιναν στους χώρους του ΕΚΕΤΑ, την Πέμπτη 30/8/2012.
Μαζί με το ΕΚΕΤΑ και τον Δήμο Θέρμης, συνεργάτες του έργου είναι επίσης η Σχολή Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου South West του Blagoevgrad στη Βουλγαρία και το Ίδρυμα Eco Energy επίσης από το Blagoevgrad, στη Βουλγαρία.
Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία δικτύου συνεργασίας μεταξύ των εταίρων, και η διοργάνωση δράσεων επίδειξης των εφαρμοσμένων τεχνολογιών υδρογόνου για το ευρύ κοινό στις οποίες περιλαμβάνονται και εκδηλώσεις.
Στο ίδιο πλαίσιο έχουν γίνει μαθητικός και φοιτητικός διαγωνισμός σε θέματα που σχετίζονται με τεχνολογίες υδρογόνου, μελέτη για επιχειρηματικές προοπτικές που σχετίζονται με το υδρογόνο.
πρακτική εφαρμογή τους σε επίπεδο μαζικής παραγωγής, απ' ό,τι κανείς θα πίστευε.
Μία από αυτές είναι και τα αυτοκίνητα που καίνε υδρογόνο. Ουσιαστικά πρόκειται για υβριδικά οχήματα, που κινούνται με ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο παράγεται από την καύση υδρογόνου. Το σημαντικό χαρακτηριστικό των εν λόγω οχημάτων είναι οι μηδενικοί τους ρύποι, καθώς το μόνο του παράγουν είναι νερό και θερμό αέρα.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει κάνει σημαντικά βήματα παγκοσμίως και οι μεγάλες αυτοβιομηχανίες είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε μαζική παραγωγή μέσα στα επόμενα 2 χρόνια. «Οι αυτοβιομηχανίες κινούνται στην προώθηση των ηλεκτροκίνητων οχημάτων, δίνοντας έμφαση κυρίως στα οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου. Ήδη έχουν βγει κάποια πρωτότυπα αυτοκίνητα, ενώ η μαζική παραγώγη εκτιμάται πως θα ξεκινήσει μετά το 2015», δηλώνει στη Voria.gr ο Παύλος Κράβαρης, διευθυντής consulting management της «Ατλάντις Συμβουλευτική», ο οποίος είχε μιλήσει σε ημερίδα του ΕΚΕΤΑ με θέμα «Υδρογονοκίνητα οχήματα: Μια όχι και τόσο μακρινή πραγματικότητα».
Ποια είναι όμως τα βασικά χαρακτηριστικά των υδρογονοκίνητων αυτοκινήτων και τι διαφορές έχουν από τα συμβατικά;
«Η διαφορά σε σχέση με τα συμβατικά οχήματα έγκειται στο εξής: εκεί που έχουμε μια μηχανή εσωτερικής καύσης, υπάρχει μια κυψέλη καυσίμου, η οποία τροφοδοτείται με υδρογόνο. Υπάρχει μια παροχή αέρα, για να δεσμεύει οξυγόνο από την ατμόσφαιρα, τα δύο στοιχεία αντιδρούν και ανάμεσα υπάρχει ένας ηλεκτρολύτης, ο οποίος δημιουργεί ιόντα και στην ουσία μέσω της αντίδρασης παράγεται ηλεκτρισμός, ο οποίος κινεί το όχημα. Επειδή ο ηλεκτρισμός που παράγεται κατά την αντίδραση οξυγόνου και υδρογόνου δεν είναι σταθερός, υπάρχει και μία μπαταρία, ώστε να αποθηκεύεται εκεί και να υπάρχει σταθερή ροή ρεύματος», τονίζει ο κ. Κράβαρης.
Ο ίδιος σημειώνει πως ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των ηλεκτρικών οχημάτων υδρογόνου είναι η μείωση των ρύπων. Τα συγκεκριμένα οχήματα παράγουν μόνο νερό και θερμό αέρα, οπότε αυτομάτως μειώνεται δραστικά η εκπομπή ρύπων στις πόλεις. Οι μόνοι ρύποι που θα υπάρχουν είναι στα μέρη όπου θα παράγεται το υδρογόνο, για να φτάσει στα ειδικά πρατήρια διάθεσης (τα οποία μοιάζουν με τα παραδοσιακά βενζινάδικα). «Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι επειδή οι τεχνολογίες υδρογόνου δεν έχουν προχωρήσει όσο θα θέλαμε, ώστε να χρησιμοποιηθούν μαζικά, στα πρώτα στάδια η παραγωγή του υδρογόνου θα γίνεται από ορυκτά καύσιμα και κυρίως από αναμόρφωση του φυσικού αερίου. Μελλοντικά βέβαια θα προωθηθεί η παραγωγή του υδρογόνου και από ΑΠΕ, όπως μέσω της ηλιακής ενέργειας», αναφέρει.
Σε ό,τι αφορά το κόστος ενός τέτοιου αυτοκινήτου, αυτό δεν μπορεί ακόμη να προσδιοριστεί ακριβώς, καθώς δεν έχει ξεκινήσει η μαζική παραγωγή, ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του, θα είναι λίγο ακριβότερο από τα συμβατικά.
Πάντως, στην παρούσα φάση το κόστος ενός ηλεκτρικού οχήματος, με κυψέλες καυσίμου υδρογόνου, σίγουρα δεν είναι ανταγωνιστικό σε σχέση με τα παραδοσιακά αυτοκίνητα με μηχανές εσωτερικής καύσης. Υπολογίζεται ότι τα εν λόγω οχήματα θα είναι ανταγωνιστικά σε επίπεδο τιμής μετά το 2020 και προς το 2030.
«Αν σκεφτεί κανείς ότι μελλοντικά θα υπάξουν φορολογικά κίνητρα για τους κατόχους ηλεκτρικών ΙΧ και αντικίνητρα για όσους έχουν μηχανές εσωτερικής καύσης, σίγουρα σε βάθος χρόνου η συγκεκριμένη τεχνολογία θα είναι οικονομικότερη από τη συμβατική», δηλώνει ο κ. Κράβαρης.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάποιες επενδύσεις που γίνονται παγκοσμίως στην τεχνολογία του υδρογόνου, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κινητικότητα σε ό,τι αφορά τη μαζική παραγωγή. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, επενδυτικές κινήσεις θα αρχίσουν να γίνονται και στη χώρα μας μετά το 2015 και θα αφορούν κυρίως έργα υποδομής, όπως για παράδειγμα οι σταθμοί ανεφοδιασμού για τα ηλεκτρικά οχήματα. Στην Ευρώπη υπάρχουν σήμερα μεγάλα δίκτυα σταθμών ανεφοδιασμού υδρογόνου, σε χώρες όπως η Γερμανία, που είναι και πρωτοπόρος, η Ιταλία και Γαλλία, χώρες με ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία.
«Υπάρχει μια διαφαινόμενη ζήτηση για το υδρογόνο, που εκτιμάται ότι θα προσελκύσει επενδύσεις τόσο στον κλάδο των αυτοκινήτων όσο και γενικότερα στη βιομηχανία. Παρατηρείται και μια κινητικότητα από τα venture capitals, τα οποία κάθε χρόνο επενδύουν όλο και μεγαλύτερα ποσά στην ενέργεια και συγκεκριμένα στο υδρογόνο. Στην Ελλάδα, ήδη έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούνται εταιρείες στην παραγωγή προϊόντων που θα βοηθήσουν την βιομηχανία, όπως για παράδειγμα, κατασκευή μεταλλικών υβριδίων, που είναι φιάλες όπου αποθηκεύεται το υδρογόνο», αναφέρει ο κ. Κράβαρης.
Το ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου
Παρότι δεν υπάρχουν στην Ελλάδα αξιοσημειώτες επενδύσεις στην τεχνολογία του υδρογόνου, υπάρχει ωστόσο μεγάλη εφευρετικότητα.
Ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κατασκεύασε το Eco Raser, αυτοκίνητο υδρογόνου, αποκλειστικά ελληνικής σύλληψης, το οποίο καταναλώνει ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα.
Το αμάξωμα του οχήματος είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο, και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους.
Το Eco Racer επιβραβεύθηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς με το 1ο βραβείο ασφάλειας και το 4ο εξοικονόμησης καύσιμου.
Scooter υδρογόνου στη Θέρμη
Ένα υβριδικό scooter που κινείται με υδρογόνο παρουσίασε ο Δήμος Θέρμης στο Κεντρικό Πάρκο Ταγαράδων, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) στο πλαίσιο του έργου «HYDECON – Δημιουργία Δικτύου Συνεργασίας για την έρευνα, την ευαισθητοποίηση του κοινού και τη διερεύνηση επιχειρηματικών προοπτικών σχετικών με την οικονομία του υδρογόνου στην περιοχή των ελληνοβουλγαρικών συνόρων».
Συντονιστής του έργου είναι το ΕΚΕΤΑ.
Το «μηχανάκι υδρογόνου» σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για τον Δήμο Θέρμης, από την Ελληνική εταιρεία ELFON LTD, Clean Energy Solutions για τις ανάγκες του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Διασυνοριακής Συνεργασίας Ελλάδα-Βουλγαρία 2007-2013.
Το σύστημα κίνησης του δικύκλου, βασίζεται σε υβριδική αρχιτεκτονική. Η φιλοσοφία με βάση την οποία έχει σχεδιαστεί το όχημα είναι η ηλεκτροκίνηση με παρατεταμένη αυτονομία μέσω της χρήσης κυψελών καυσίμου. Ο κινητήρας τροφοδοτείται από μπαταρίες οι οποίες επαναφορτίζονται συνεχώς, αυτόματα, από το σύστημα της κυψέλης καυσίμου που χρησιμοποιεί υδρογόνο. Έτσι, με την χρήση του υδρογόνου αυξάνεται η αυτονομία του οχήματος.
Η τροφοδοσία του scooter γίνεται με υδρογόνο που παράγεται στο ΕΚΕΤΑ, σε ειδικά κατασκευασμένη μονάδα, με ανανεώσιμο τρόπο, από νερό και ήλιο. Οι τελικές δοκιμές και ο πρώτος ανεφοδιασμός του scooter με Η2 έγιναν στους χώρους του ΕΚΕΤΑ, την Πέμπτη 30/8/2012.
Μαζί με το ΕΚΕΤΑ και τον Δήμο Θέρμης, συνεργάτες του έργου είναι επίσης η Σχολή Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου South West του Blagoevgrad στη Βουλγαρία και το Ίδρυμα Eco Energy επίσης από το Blagoevgrad, στη Βουλγαρία.
Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία δικτύου συνεργασίας μεταξύ των εταίρων, και η διοργάνωση δράσεων επίδειξης των εφαρμοσμένων τεχνολογιών υδρογόνου για το ευρύ κοινό στις οποίες περιλαμβάνονται και εκδηλώσεις.
Στο ίδιο πλαίσιο έχουν γίνει μαθητικός και φοιτητικός διαγωνισμός σε θέματα που σχετίζονται με τεχνολογίες υδρογόνου, μελέτη για επιχειρηματικές προοπτικές που σχετίζονται με το υδρογόνο.
voria.gr