Είναι μία είδηση που πρέπει να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν οι ασκούμενοι: η υπερβολική γυμναστική όχι μόνο δεν προσθέτει χρόνια στη ζωή, αλλά της κόβει κιόλας, διότι εξαντλεί πρόωρα την καρδιά...
Το συμπέρασμα προέρχεται από την συνδυασμένη ανάλυση διαφόρων μελετών για την υγεία δρομέων, την οποία πραγματοποίησαν οι αμερικανοί καρδιολόγοι δρες Τζέιμς Ο’Κίφι και Καρλ Λέιβι, που είναι και οι ίδιοι δρομείς.
Ο δρ Ο’Κίφι είναι καρδιολόγος στο Ίδρυμα Καρδιάς Saint Luke’s Mid America στο Κάνσας και ο δρ Λέιβι στο Καρδιολογικό & Αγγειακό Ίδρυμα John Ochsner στη Νέα Ορλεάνη.
Όπως γράφουν σε τρισέλιδο άρθρο τους στην επιθεώρηση «Heart», αν και η συχνή, ήπιας εντάσεως γυμναστική όπως το τζόγγινγκ, είναι ωφέλιμη, υπάρχει κίνδυνος να το παρακάνει κανείς – και τότε, οι συνέπειες είναι ολέθριες.
«Η συχνή, ήπιας εντάσεως φυσική δραστηριότητα προσθέτει ζωή στα χρόνια, καθώς και χρόνια στη ζωή», σημειώνουν. «Αντιθέτως, αν κάποιος τρέχει πολύ γρήγορα, πολύ μακριά και επί πολλά χρόνια, μπορεί να επιταχύνει την πορεία του προς τον τερματισμό της ζωής».
Οι δύο ειδικοί συνιστούν σε όποιον θέλει να αποκομίσει το μέγιστο όφελος από την άσκηση, να μην υπερβαίνει τα 30-50 λεπτά γυμναστικής την ημέρα. Επιπλέον, συνιστούν να τρέχει συχνότερα από 2 έως 5 μέρες την εβδομάδα, ενώ λένε πως η συμμετοχή σε μαραθωνίους πρέπει να γίνεται σποραδικά και όχι συστηματικά.
Προειδοποιούν ακόμα πως όποιος γυμνάζεται πολύ σκληρά επί 1 ή 2 ώρες μπορεί να βλάψει την καρδιά του, προκαλώντας διάταση, ρήξεις και ουλές στον καρδιακό ιστό και αυξάνοντας τον κίνδυνο για εμφάνιση επικίνδυνων αλλαγών στον καρδιακό ρυθμό.
Τις συστάσεις τους υποστηρίζουν δύο νέες μελέτες, οι οποίες παρουσιάσθηκαν προσφάτως σε ιατρικά συνέδρια. Στην πρώτη συμμετείχαν περισσότεροι από 50.000 εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν επί τρεις δεκαετίες οι ερευνητές.
Οι 14.000 από αυτούς ήταν δρομείς – και είχαν κατά 19% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν στη διάρκεια της μελέτης. Ωστόσο, το όφελος στην επιβίωση περιοριζόταν μόνον σε όσους διήνυαν τρέχοντας 5 έως 20 μίλια (8 έως 32 χιλιόμετρα) την εβδομάδα.
Όσοι έτρεχαν περισσότερο από αυτό, δεν έζησαν περισσότερο απ’ ό,τι όσοι έκαναν καθιστική ζωή.
Η ίδια μελέτη έδειξε πως το γρήγορο τρέξιμο δεν παρέχει κάποιο πρόσθετο όφελος σε σύγκριση με το τρέξιμο με χαλαρό ρυθμό (με μια ταχύτητα 9,6 έως 11,2 χιλιομέτρων την ώρα).
Παρομοίως, το τρέξιμο 2 έως 5 ημέρες την εβδομάδα απεδείχθη καλύτερο απ’ ό,τι το καθημερινό τζόγγινγκ.
Η δεύτερη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 20.000 εθελοντές, έδειξε πως το τζόγγινγκ με αργό ρυθμό προσθέτει τα περισσότερα χρόνια στη ζωή.
Οι δύο καρδιολόγοι καταλήγουν στην ανάλυσή τους: «Οι μοναδικές και ισχυρές επιδράσεις της ασκήσεως αποκομίζονται μόνον όταν αυτή είναι ηπίας εντάσεως.
»Εάν κάποιος θέλει να αγωνισθεί στον μαραθώνιο ή το τρίαλθον των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο το 2016, προφανώς θα πρέπει να γυμνάζεται σκληρά κάθε μέρα και επί πολλές ώρες.
»Εάν όμως θέλει να είναι ζωντανός και καλά για να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2052, προτιμότερο είναι να γυμνάζεται με χαμηλότερες εντάσεις».
ΠΗΓΗ: tanea.gr
Το συμπέρασμα προέρχεται από την συνδυασμένη ανάλυση διαφόρων μελετών για την υγεία δρομέων, την οποία πραγματοποίησαν οι αμερικανοί καρδιολόγοι δρες Τζέιμς Ο’Κίφι και Καρλ Λέιβι, που είναι και οι ίδιοι δρομείς.
Ο δρ Ο’Κίφι είναι καρδιολόγος στο Ίδρυμα Καρδιάς Saint Luke’s Mid America στο Κάνσας και ο δρ Λέιβι στο Καρδιολογικό & Αγγειακό Ίδρυμα John Ochsner στη Νέα Ορλεάνη.
Όπως γράφουν σε τρισέλιδο άρθρο τους στην επιθεώρηση «Heart», αν και η συχνή, ήπιας εντάσεως γυμναστική όπως το τζόγγινγκ, είναι ωφέλιμη, υπάρχει κίνδυνος να το παρακάνει κανείς – και τότε, οι συνέπειες είναι ολέθριες.
«Η συχνή, ήπιας εντάσεως φυσική δραστηριότητα προσθέτει ζωή στα χρόνια, καθώς και χρόνια στη ζωή», σημειώνουν. «Αντιθέτως, αν κάποιος τρέχει πολύ γρήγορα, πολύ μακριά και επί πολλά χρόνια, μπορεί να επιταχύνει την πορεία του προς τον τερματισμό της ζωής».
Οι δύο ειδικοί συνιστούν σε όποιον θέλει να αποκομίσει το μέγιστο όφελος από την άσκηση, να μην υπερβαίνει τα 30-50 λεπτά γυμναστικής την ημέρα. Επιπλέον, συνιστούν να τρέχει συχνότερα από 2 έως 5 μέρες την εβδομάδα, ενώ λένε πως η συμμετοχή σε μαραθωνίους πρέπει να γίνεται σποραδικά και όχι συστηματικά.
Προειδοποιούν ακόμα πως όποιος γυμνάζεται πολύ σκληρά επί 1 ή 2 ώρες μπορεί να βλάψει την καρδιά του, προκαλώντας διάταση, ρήξεις και ουλές στον καρδιακό ιστό και αυξάνοντας τον κίνδυνο για εμφάνιση επικίνδυνων αλλαγών στον καρδιακό ρυθμό.
Τις συστάσεις τους υποστηρίζουν δύο νέες μελέτες, οι οποίες παρουσιάσθηκαν προσφάτως σε ιατρικά συνέδρια. Στην πρώτη συμμετείχαν περισσότεροι από 50.000 εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν επί τρεις δεκαετίες οι ερευνητές.
Οι 14.000 από αυτούς ήταν δρομείς – και είχαν κατά 19% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν στη διάρκεια της μελέτης. Ωστόσο, το όφελος στην επιβίωση περιοριζόταν μόνον σε όσους διήνυαν τρέχοντας 5 έως 20 μίλια (8 έως 32 χιλιόμετρα) την εβδομάδα.
Όσοι έτρεχαν περισσότερο από αυτό, δεν έζησαν περισσότερο απ’ ό,τι όσοι έκαναν καθιστική ζωή.
Η ίδια μελέτη έδειξε πως το γρήγορο τρέξιμο δεν παρέχει κάποιο πρόσθετο όφελος σε σύγκριση με το τρέξιμο με χαλαρό ρυθμό (με μια ταχύτητα 9,6 έως 11,2 χιλιομέτρων την ώρα).
Παρομοίως, το τρέξιμο 2 έως 5 ημέρες την εβδομάδα απεδείχθη καλύτερο απ’ ό,τι το καθημερινό τζόγγινγκ.
Η δεύτερη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 20.000 εθελοντές, έδειξε πως το τζόγγινγκ με αργό ρυθμό προσθέτει τα περισσότερα χρόνια στη ζωή.
Οι δύο καρδιολόγοι καταλήγουν στην ανάλυσή τους: «Οι μοναδικές και ισχυρές επιδράσεις της ασκήσεως αποκομίζονται μόνον όταν αυτή είναι ηπίας εντάσεως.
»Εάν κάποιος θέλει να αγωνισθεί στον μαραθώνιο ή το τρίαλθον των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο το 2016, προφανώς θα πρέπει να γυμνάζεται σκληρά κάθε μέρα και επί πολλές ώρες.
»Εάν όμως θέλει να είναι ζωντανός και καλά για να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2052, προτιμότερο είναι να γυμνάζεται με χαμηλότερες εντάσεις».
ΠΗΓΗ: tanea.gr
