Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Ποιος και γιατί «έφαγε» τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ από το αξίωμα στο οποίο βρισκόταν επί 18 (!) συνεχή έτη, έχοντας αναδειχθεί στον κατά πολύ μακροβιότερο Ευρωπαίο ηγέτη; Γιατί οι συγκυβερνώντες Λουξεμβουργιανοί σοσιαλιστές απέσυραν ξαφνικά την υποστήριξή τους από τον Γιουνκέρ; Γιατί η ανατροπή του Γιουνκέρ έλαβε χώρα τώρα που ο πρωθυπουργός του Μεγάλου Δουκάτου έχει βγει ανοικτά εναντίον της γερμανικής πολιτικής - είναι απλή σύμπτωση;
Θα το πούμε ευθύς εξαρχής: η προβαλλόμενη επισήμως εκδοχή ότι δήθεν η Βουλή του Λουξεμβούργου ουσιαστικά καθαίρεσε τον Γιουνκέρ επειδή… άφησε τις μυστικές υπηρεσίες της σπιθαμιαίας αυτής χώρας να γίνουν κράτος εν κράτει και επειδή ήξερε μυστικά που δεν τα κοινοποίησε στους βουλευτές, είναι τουλάχιστον φαιδρή και σίγουρα προσχηματική. Κατ’ αρχήν η υπόθεση – πέτρα του σκανδάλου είναι σημαντική καθώς αφορά μια περίοδο όπου το Λουξεμβούργο είχε συγκλονιστεί από μια σειρά βομβιστικές επιθέσεις στο υπουργείο Δικαιοσύνης, σε αστυνομικά τμήματα, σε ένα κολυμβητήριο, σε πυλώνες ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ.
Μόνο που η περίοδος αυτή ήταν σχεδόν… τριάντα χρόνια πριν, τη δεκαετία του 1980! Ο Γιουνκέρ έγινε πρωθυπουργός το 1995, άρα για άμεση συνέργεια στη συγκάλυψη των ενόχων δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Τότε οι επιθέσεις εκείνες είχαν αποδοθεί σε… εξτρεμιστές οικολόγους (!), αλλά, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, τις επιθέσεις τις είχαν οργανώσει και διαπράξει ακροδεξιοί συμμορίτες που βρίσκονταν στη μυστική οργάνωση «Γκλάντιο (Ξίφος)» του ΝΑΤΟ και δρούσαν υπό τις εντολές των Αμερικανών! Φέτος, μάλιστα, άρχισε στο Λουξεμβούργο η δίκη δύο Λουξεμβουργιανών αστυνομικών πουκατηγορούνται ως ιθύνοντες νόες των επιθέσεων, ενώ μάρτυρας-κλειδί «κάρφωσε» τους ενόχους και δήλωσε ότι είχε λάβει και ο ίδιος μέρος στις επιθέσεις που οργάνωσε η οργάνωση του ΝΑΤΟ.
Στα λουξεμβουργιανά μέσα ενημέρωσης διοχετεύθηκε επίσης το περιεχόμενο συνομιλίας του Γιουνκέρ με τον Μεγάλο Δούκα του Λουξεμβούργου Ερίκο, το περιεχόμενο της οποίας κατέγραψε παράνομα ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Λουξεμβούργου Μάρκους Μιλ. Το εκρηκτικό στοιχείο είναι ότι η συνομιλία αφορά την εμπλοκή στις επιθέσεις του… αδελφού του Μεγάλου Δούκα! Η κόπρος του Αυγείου της Αυλής του Λουξεμβούργου σε όλο της το «μεγαλείο» – ακροδεξιό φυσικά. Στην ίδια συνομιλία ο «αρχιχαφιές» του Λουξεμβούργου, ο Μιλ, που παραβρισκόταν στη συνάντηση, ακούγεται να λέει ότι ο Μεγάλος Δούκας διατηρεί προσωπική (!) μυστική υπηρεσία, η οποία συνδέεται με την αγγλική μυστική υπηρεσία που δρα εκτός Βρετανίας, την MI6 (μέσα στην Αγγλία δρα η MI5). Oλα αυτά είναι πολύ σημαντικά, αλλά η Βουλή του Λουξεμβούργου καθαίρεσε ουσιαστικά τον Γιουνκέρ επειδή δεν τιμώρησε τον Μάρκους Μιλ που… κατέγραψε παράνομα τη συνομιλία με τον Μεγάλο Δούκα! Η δικαιολογία είναι γελοία.
Ας δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Το Λουξεμβούργο ως κράτος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο τραπεζικών λογαριασμών που καλύπτονται ή καλύπτονταν μέχρι προσφάτως από το πέπλο του απορρήτου. Το Λουξεμβούργο είναι επίσης ο αγαπημένος προορισμός καταθέσεων μεγάλων ποσών από πλούσιους και ζάπλουτους Γερμανούς φοροφυγάδες και αποδέκτες «μαύρου χρήματος» είτε από παράνομες και εγκληματικές δραστηριότητες, είτε από «μίζες» και «λαδώματα» παντός τύπου. Το Λουξεμβούργο είναι επιπλέον κάτι σαν παράρτημα της Γερμανίας, αλλά εκτός ελέγχου των γερμανικών αρχών στον τραπεζικό τομέα. Προκειμένου να διαφυλάξει την ίδια την ύπαρξη του Λουξεμβούργου ως χωριστού κράτους, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ προέβαλε λυσσώδη αντίσταση επί πολλά χρόνια στην απαίτηση του Βερολίνου να του παραδώσει τις λίστες με τα ονόματα των Γερμανών καταθετών στις τράπεζες του Λουξεμβούργου.
Ο Γιουνκέρ ανατρέπεται. Ο Μέγας Δουξ Ερίκος εμφανίζεται ως όργανο των Αγγλων. Διοχετεύονται στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι μυστικές υπηρεσίες και τα σώματα ασφαλείας του Λουξεμβούργου είναι διαβρωμένα από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ και είναι σε τέτοιο βαθμό όργανα της Ουάσιγκτον, ώστε να προβαίνουν σε βομβιστικές πράξεις δολιοφθοράς εναντίον της ίδιας τους της πατρίδας, με τον αδελφό τουΜεγάλου Δούκα να είναι αναμεμειγμένος στις επιθέσεις, να δρα δηλαδή ως πράκτορας των ΗΠΑ. Την πρωτοβουλία δε για την ανατροπή του Γιουνκέρ την παίρνουν οι Λουξεμβούργιοι σοσιαλιστές, οι οποίοι είναι κάτι σαν παράρτημα των σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας, οι οποίοι με επικεφαλής τον υποψήφιο καγκελάριο Πέερ Στάινμπρικ ονειρεύονται να συγκυβερνήσουν με τη Μέρκελ μετά τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές του Σεπτέμβρη. Υπάρχουν άραγε πολλοί που πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι απλές συμπτώσεις και όχι σχέδιο της Γερμανίας;
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013
