Η μαζική σπατάλη τροφίμων είναι τεράστιας σημασίας για τη διατροφική ασφάλεια και την ασφάλεια γενικότερα. Εάν μειώσουμε τις απώλειες και τις σπατάλες, θα περιορίσουμε τις πιέσεις στην παραγωγή τροφίμων", ανέφερε ο γενικός γραμματέας του FAO Ζοζέ Γκραζιάνου ντα Σίλβα παρουσιάζοντας την έκθεση του Οργανισμού για το θέμα αυτό.
Αυτή η "τρομακτική" σπατάλη προκαλεί επίσης "σοβαρή ζημιά στο περιβάλλον", σημείωσε ο FAO. Για παράδειγμα, κάθε χρόνο, σπαταλιέται όγκος νερού ίσος με τα ύδατα του ποταμού Βόλγα για να παραχθούν τρόφιμα τα οποία δεν πρόκειται να καταναλωθούν και εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα 3,3 γιγατόνοι αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Συνολικά, 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων σπαταλώνται κάθε χρόνο και το 30% των καλλιεργήσιμων γαιών παράγει τρόφιμα που δεν θα καταναλωθούν. Μόνο στην "εκβιομηχανισμένη Ασία", την περιοχή που περιλαμβάνει την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, κατά μέσο όρο σπαταλώνται κάθε χρόνο περίπου 200 κιλά λαχανικών και δημητριακών ανά κάτοικο. Από τα 80 κιλά δημητριακών που σπαταλώνται ανά κάτοικο σε ετήσια βάση, το μεγαλύτερο μέρος είναι ρύζι, μια καλλιέργεια που έχει "σοβαρές επιπτώσεις" στο περιβάλλον καθώς ευθύνεται για ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
"Το άμεσο οικονομικό κόστος από τη σπατάλη γεωργικών προϊόντων —αν εξαιρέσουμε τα ψάρια και τα θαλασσινά— ανέρχεται στα 750 δισ. δολάρια ετησίως", τονίζεται στην έκθεση του FAO.
Ο Άχιμ Στάινερ, διευθυντής του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (PNUE), χαρακτήρισε "εντυπωσιακό φαινόμενο" τη σπατάλη τροφίμων, το κόστος της οποίας για το περιβάλλον θα επωμιστούν "τα παιδιά και τα εγγόνια μας".
Άλλοι τομείς που ζημιώνουν ιδιαίτερα το περιβάλλον είναι η βιομηχανία παραγωγής κρέατος της Βόρειας και της Λατινικής Αμερικής, όπως και η σπατάλη φρούτων στην Ασία, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.