Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Πλημμύρισαν την Ευρώπη οι αναλύσεις περί επικείμενου θριάμβου της κυβερνητικής Δεξιάς της καγκελαρίου Μέρκελ στις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν την Κυριακή, με αφορμή τη νίκη των χριστιανοκοινωνιστών -δηλαδή της σκληρής Δεξιάς του κόμματος CSU- στη Βαυαρία. Εχουμε και εμείς την άποψη ότι η Μέρκελ θα νικήσει με άνεση και ενδεχομένως θριαμβευτικά την Κυριακή.Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι συνιστά ανυπόστατη προπαγανδιστική εκστρατεία η προσπάθεια εμφάνισης ως δήθεν σαρωτικής της εκλογικής νίκης της CSU στη Βαυαρία. Κάθε άλλο. Είναι ένα ψέμα που βασίζεται στη φυσιολογική άγνοια όσων ζουν εκτός Γερμανίαςγια τα αποτελέσματα όλων των προηγούμενων αποτελεσμάτων των τοπικών εκλογών στα γερμανικά κρατίδια, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Βαυαρίας.
Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Πρώτα πρώτα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κανένα γερμανικό κρατίδιο δεν είναι τόσο δεξιό όσο η Βαυαρία! Σε τέτοιο βαθμό που η τελευταία φορά που εκλέχτηκε εκεί σοσιαλδημοκράτης κρατιδιακός πρωθυπουργός ήταν πριν από… εξήντα (!) χρόνια – το 1954 για την ακρίβεια. Πάνω από μισόν αιώνα, από το 1957 μέχρι σήμερα, όλοι οι τοπικοί πρωθυπουργοί της Βαυαρίας προέρχονται από το δεξιό -σαφώς ακροδεξιό με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά μέτρα- CSU! Πενήντα έξι ολόκληρα χρόνια συνεχώς δεξιός πρωθυπουργός!
Δεύτερον, όντως η CSU αύξησε σε αυτές τις κρατιδιακές εκλογές το ποσοστό της: είχε πάρει το 2008 ποσοστό 43,4% και τώρα πήρε 47,7%. Κι όχι μόνο αυτό. Το 2008 είχε πάρει 92 από τις 187 έδρες του κρατιδιακού κοινοβουλίου -δηλαδή 2 λιγότερες από την κοινοβουλευτική απόλυτη πλειοψηφία- ενώ τώρα πήρε 101 από τις 180 έδρες (στη Γερμανία μεταβάλλεται ο αριθμός των κρατιδιακών βουλευτικών εδρών).
Πήρε δηλαδή 10 έδρες επιπλέον της απόλυτης πλειοψηφίας. Πού βρίσκεται λοιπόν το στοιχείο της προπαγάνδας; Βρίσκεται στο ότι το 43,4% της CSU του 2008 ήταν το χειρότερο αποτέλεσμά της από το… 1954! Το δε «θριαμβευτικό» 47,7% της Κυριακής είναι το χειρότερο αποτέλεσμά της εδώ και… μισόν αιώνα – από το 1962 συγκεκριμένα, οπότε είχε πάρει 47,5%. Τα τελευταία σαράντα και πλέον χρόνια μάλιστα, από το 1970, το ποσοστό της CSU στις κρατιδιακές εκλογές της Βαυαρίας ουδέποτε είχε πέσει κάτω του… 50% (!) με εξαίρεση τις εκλογές του 2008. Το ποσοστό της είχε κυμανθεί από 62,1% το ανώτερο έως 52,8% το κατώτερο!
Το δεύτερο στοιχείο της προπαγάνδας έγκειται στη συνειδητή υποβάθμιση της απορρόφησης από την CSU των μισών και πλέον ψήφων του κυβερνητικού συμμάχου της και στη Βαυαρία, του κόμματος FDP των Ελευθέρων Δημοκρατών σε βαθμό που αυτό έμεινε εκτός του κρατιδιακού κοινοβουλίου. Ας το κάνουμε αυτό σαφέστερο. Το 2008 η CSU είχε πάρει το 43,4% των ψήφων και 92 έδρες στο τοπικό κοινοβούλιο.Το FDP είχε πάρει ποσοστό 8% και 16 έδρες. Τα δύο συμμαχικά κόμματα δηλαδή είχαν πάρει αθροιστικά το 51,4% των ψήφων και 108 (από τις τότε 187) έδρες. Την Κυριακή πήρε η CSU το 47,7% και 101 έδρες, ενώ το FDP 3,3% και καμία έδρα. Αθροιστικά δηλαδή πήραν την Κυριακή το 51% των ψήφων και 101 (από τις 180) έδρες!
Η στασιμότητα είναι εξόφθαλμη σε ό,τι αφορά το άθροισμα των ψήφων των κυβερνητικών κομμάτων στη Βαυαρία! Φυσικά και η βαυαρική Δεξιά της CSU μπορεί να είναι ικανοποιημένη από την ανάκτηση της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας της, την οποία είχε χάσει το 2008 για μία και μοναδική φορά εδώ και σαράντα χρόνια. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί να θριαμβολογήσει ενώπιον του πληθυσμού της Βαυαρίας επειδή πέτυχε το… δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμά της εδώ και μισόν αιώνα!
Για να καταλάβουμε καλύτερα τι εστί Βαυαρία, αρκεί ίσως να αναφέρουμε ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στη δεκαετία του 1970, όταν τα κινήματα κοινωνικής διαμαρτυρίας συγκλόνιζαν τη Γαλλία, αλλά και τη Γερμανία, η βαυαρική Δεξιά της CSU πήρε στις κρατιδιακές εκλογές του 1966 το 48,1%, το 1970 εκτινάχθηκε στο 56,4% και το 1974 απογειώθηκε στο… 62,1%! Το 1978 «έπεσε» στο 59,1%! Εχει μείνει άλλωστε ιστορική η φράση ενός μεγάλου, ακροδεξιού ηγέτης της CSU, του Φραντς-Γιόζεφ Στράους, κρατιδιακού πρωθυπουργού από το 1978 έως το 1988 και κορυφαίου πολιτικού σε παγγερμανικό επίπεδο, την εποχή της Δυτικής Γερμανίας: «Δεξιότερα από εμάς πρέπει να υπάρχει μόνο ο τοίχος!». Αλλοι οι συσχετισμοί στη Βαυαρία, άλλοι σε παγγερμανικό επίπεδο – χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι και στις δύο περιπτώσεις δεν είναι η Δεξιά αυτή που ηγείται πολιτικά.
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013
