Του Κώστα Βαξεβάνη
Πέρασε ένας ακριβώς χρόνος, για να τελειώσει η περιπέτεια με τη δίωξη για τη Λίστα Λαγκάρντ. «Ομόφωνα αθώος» ήταν η απόφαση του δικαστηρίου. Πλημμύρισε πάλι ο Διεθνής Τύπος με σχόλια για τη νίκη της Ελευθερίας του Τύπου. Αυτή τη φορά και στον ελληνικό Τύπο, δειλά δειλά έγραψαν για την αθώωση. Μια πρόταση για την αθώωση και 50 γραμμές για την πρόταση ενοχής που έκανε ο εισαγγελέας. Καταλαβαίνω πως δεν χάρηκαν και πολύ και έχουν δίκιο. Γιατί είμαστε εδώ, απαλλαγμένοι από ένα βάρος, για να συνεχίσουμε να δείχνουμε «την αλήθεια όπως είναι και τη δημοσιογραφία όπως πρέπει να είναι».
Αυτή η αναφορά μου, στα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης, γίνεται απλώς για να δείτε πόσο ανίσχυρα είναι και πόσο γυμνά αν τους αφαιρέσεις τα δάνεια απ τις Τράπεζες και τις διαφημίσεις απ τους Τραπεζίτες. Τον έρωτα του Μαξίμου και τα one night stand με τη Χαριλάου Τρικούπη.
Ήταν δύσκολος και διδακτικός αυτός ο χρόνος. Ένα περιοδικό που μόλις είχε δημιουργηθεί, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας σκληρής επίθεσης αλλά και του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Και τα δύο ήταν πρωτόγνωρα για τα χειριστούμε. Αλλά τις περισσότερες φορές η ζωή ξέρει το δρόμο και σε πάει, αν εσύ κρατήσεις αυτά που πιστεύεις και λες την αλήθεια σου όπως τη νοιώθει.
Το πρώτο που μάθαμε σε αυτή την περιπέτεια,είναι πως κανένας δεν είναι μόνος αν δεν θέλει να είναι μόνος.Οι ιδέες και η αλήθεια είναι ισχυρό όπλο, αρκεί να τις μοιραστείς, να μιλήσεις με αυτές ειλικρινά στους άλλους. Δεν θα έρθουν όλοι μαζί σου, αλλά θα έρθουν αυτοί που χρειάζονται. Στην δική μας περίπτωση ήρθαν πολλοί και είναι λίγο ένα «ευχαριστώ» σήμερα σε όλους αυτούς που με τον τρόπο του ο καθένας ήταν παρόντες και έδιναν κουράγιο.
Το δεύτερο είναι πως οι «άλλοι», οι διεφθαρμένοι, οι διαπλεκόμενοι, το σύστημα, δεν είναι παντοδύναμοι. Ο φόβος μας τους κάνει δυνατούς και η απόφαση να μην φοβόμαστε τους κάνει αμήχανους και στη συνέχεια αδύναμους. Έχουν μάθει να λειτουργούν με έναν τρόπο που αν αναιρεθεί, αν πάψει να ισχύει, οι επιπλοκές είναι τεράστιες και δεν μπορούν να τις
αποσβέσουν.
αποσβέσουν.
Όταν το 2011 ξεκίνησε η αντιπαράθεση με τον Βενιζέλο στην εκπομπή του Χατζηνικολάου, ο Βενιζέλος ήταν για τους περισσότερους ένας ευφυής πολιτικός που ό,τι και να έκανε δεν μπορούσε να τον αγγίξει κανένας. Σήμερα είναι σε όλους φανερό πως δεν ήταν τίποτα άλλο από μια περικοκλάδα που αναπτυσσόταν στο προστατυεμένο περιβάλλον των τηλεοπτικών στούντιο, γερά προσκολλημένη στις πλάτες των ιδιοκτητών. Σήμερα είναι κοινή αντίληψη πως έχει ευθύνη για τα περισσότερα από όσα έγιναν στην Ελλάδα. Όχι μόνο σκάνδαλα, αλλά για την νομική κάλυψη της διαφθοράς και των διεφθαρμένων σε αυτή τη χώρα. Σήμερα η περικοκλάδα ξεράθηκε και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει ευελπιστώντας ακόμη, πως την κατάλληλη στιγμή η ευεργετική λίπανση από τις κοπριές του συστήματος θα την αναστήσει.
Μάθαμε πολλά ακόμη αυτή τη χρονιά. Ναι δεν υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, αλλά υπάρχουν δικαστές με ανάστημα και πολίτες με κότσια. Σε αυτές τις δίκες και την περιπέτεια, άνθρωποι από όλοι την Ελλάδα, μας έδιναν κουράγιο. Συνάδελφοι από το εξωτερικό απαιτούσαν να αντέξουμε. Η μοιρολατρεία και η ηττοπάθεια χάνουν κάθε ισχύ, όταν αποφασίσεις πως έχεις το δικαίωμα και είσαι εσύ αυτός που θα αποφασίσεις για το πώς θα ζήσεις, όχι ο Άδωνις Γεωργιάδης. Οι άλλοι σου δείχνουν αυτό που θέλουν αλλά εσύ είσαι αυτός που αποφασίζεις τι και ως πού θα δεις. Οι άλλοι σε θέλουν αναξιοπρεπή, αλλά εσύ αποφασίζεις πόσο αξιοπρεπείς θα είσαι. Εν ολίγοις το σύστημα είναι ισχυρό, αλλά γίνεται ανίσχυρο, αν δεν συμμετέχει ο βασικός του κρίκος, το θύμα, εσύ.
Όλη αυτή τη χρονιά έγιναν πολλά πράγματα στην υπόθεση της δίωξης και δημόσια και παρασκηνιακά.Η δίωξη αυτή ήταν αποτέλεσμα παρέμβασης στην Εισαγγελία η οποία εμφανίστηκε ως εντολή. Η Ιστορία θα κρίνει τη στάση του καθενός στην υπόθεση όπως και των εισαγγελέων πρωταγωνιστών. Άλλοι από σκοπιμότητα και άλλοι από αφέλεια, έβλεπαν ως τα νομικά τους βιβλία και όχι την μεγάλη εικόνα στην οποία πολλοί τους ήθελαν πιόνια. Ίσως και αυτοί να μην έχουν άδικο. Ανήκουν σε ένα κοινωνικό σύνολο που το έχουν ευνουχίσει από τον κοινωνικό προβληματισμό, το έχουν κάνει κοντόφθαλμο, το έχουν πείσει πως πρέπει να πάει ως εκεί, αλλά όχι παραπάνω.
Δεν παραβλέπω πως αν το αποτέλεσμα δεν ήταν η αθώωση, δεκάδες αγωγές θα ενορχηστρώνονταν εναντίον μας. Με βάση την καταδικαστική απόφαση θα απαιτούσαν τεράστια ποσά για δημοσίευση προσωπικών δεδομένων.Το σενάριο δεν τους βγήκε όχι μόνο γιατί το ματαίωσαν έντιμοι δικαστές, αλλά γιατί είχε δημιουργηθεί ένα νομικό παράδοξο που δημιούργησε η ίδια η αποκάλυψη της λίστας. Έπρεπε να καταδικάσουν αυτόν που αποκάλυψε τη λίστα, την ίδια ώρα που παρέπεμπαν κάποιους από αυτούς που την απέκρυψαν.
Όλη αυτή τη χρονιά, ακούμε δεξιά και αριστερά, φρικτά πράγματα για μας. Δημοσίευσαν πλαστές αποδείξεις της ΕΥΠ για να μας βγάλουν πράκτορες της ΕΥΠ (το έκαναν άλλωστε και σε δημοσιογράφους όπως ο Στήβεν Γκρει του Reuters και ο Τόμας Λάντον των New York Times), εφευρίσκουν διάφορους χρηματοδότες πίσω από το HOT DOC, βάζουν το χέρι τους στη λάσπη που ζουν και μετά εκσφενδονίζουν μήπως και πιάσει και μας. Πέφτουν όλα στο κενό, όχι γιατί είμαστε μάγκες και η αλήθεια είναι άλλη,αλλά γιατί πια οι εποχές και οι άνθρωποι είναι άλλοι. Υποψιάζονται, καταλαβαίνουν και τώρα πια απαιτούν.
Αυτή τη χρονιά που πέρασε, η δίωξη δεν μας έκανε πιο «προσεκτικούς» αλλά πιο επιθετικούς. Ήταν θέμα επιβίωσης. Ή θα λέγαμε την αλήθεια απευθυνόμενοι στον κόσμο ή θα αποδεχόμασταν το ρόλο του θύματος που πάει ως τη σφαγή. Όλοι αυτοί που βρέθηκαν απέναντι και έκαναν μηνύσεις και αγωγές, όταν απαντήσαμε με στοιχεία, έγιναν φοβισμένες κατσαρίδες. Έστελναν απεσταλμένους να σταματήσουμε την επίθεση και να τα βρούμε. Δεν θα βρίσκαμε γιατί απλώς δεν είχαμε κάτι χάσει για να το βρούμε.
Σε όλη αυτή την υπόθεση,υπήρξαν συνάδελφοι που συμπαραστάθηκαν όσο μπορούσαν με κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους και άλλοι που φοβισμένοι αρνήθηκαν να παίξουν το ρόλο του δημοσιογράφου. Δεν τους κατηγορώ. Ό,τι μπορεί δίνει ο καθένας. Δεν τους κατηγορώ και για την ψιθυρολογία που καλλιέργησαν υποχωρώντας στην μικροψυχία και πολλές φορές το φθόνο. Τον εαυτό τους υποστήριζαν. Γιατί αν έκαναν την παραδοχή πως εμείς είχαμε δίκιο, τότε αυτοί τόσα χρόνια είχαν άδικο που έβγαζαν στα διεφθαρμένα αφεντικά εκτός από το καπέλο καμιά φορά και τα παντελόνια. Δεν τους κρατώ κακία και ας μου έκαναν τη ζωή δύσκολη με «ασφαλείς πληροφορίες» που διέδιδαν για το από πού τα παίρνουμε και «βεβαιότητες» πως θα μας πατήσουν κάτω. Μόνο ας σταματήσουν γιατί η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει κι τα παιδιά τους πρέπει να ζήσουν σε αυτή
Και τώρα επιτρέψτε μου το πρώτο ενικό πρόσωπο. Αυτή τη χρονιά δεν θα άντεχα αν δεν υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι να επιμένουν πως πρέπει να αντέξω. Αν δεν υπήρχαν οι δικοί μου άνθρωποι που βοηθούσαν να αντέξω. Και αν δεν υπήρχε η δημοσιογραφική ομάδα του HOT DOC, αυτοί οι φίλοι και συνάδελφοι πάνω απ όλα, που απαιτούσαν να αντέξω και άντεχαν μαζί μου.
Προσπάθησαν να μας πατήσουν κάτω, αλλά το μόνο που κατάφεραν, ήταν με τα πατήματά τους, να σηματοδοτήσουν πού είναι η αλήθεια.
Συνεχίζουμε με μια νίκη
Σας ευχαριστώ
