Του Νίκου Ανδριόπουλου
Κάπου μεταξύ σαστίσματος και κομπίνας γύρω από τα θαλασσοδάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κάποια πράγματα πέρασαν στα ψιλά. Μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων και την παρέλαση ονομάτων, ένα από τα ομολογιακά δάνεια του ΤΤ, το οποίο δόθηκε στο τέλος του 2011, όταν οι τραπεζικές στρόφιγγες δεν άνοιγαν για κανέναν, δόθηκε παραμονές Πρωτοχρονιάς στην εταιρία Υιοί Δ. Μπακατσέλου Α.Ε. Πρόκειται για την εταιρία του κουνιάδου του τότε υπουργού Οικονομικών και νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου.
Λίγους μήνες μετά, η πρόσφατα δανειοδοτηθείσα επιχείρηση καταφεύγει δις στην κολυμβύθρα του Σιλωάμ του άρθρου 99, μην μπορώντας την επίμαχη περίοδο να ανταπεξέλθει στις οφειλές της. Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ή ότι τα πράγματα άλλαξαν άρδην για τα οικονομικά της επιχείρησης μέσα σε διάστημα τεσσάρων μηνών, ή πως εξαρχής το δάνειο κακώς δόθηκε στην εταιρία του κουνιάδου του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Είναι η συγγένεια των ιδιοκτητών με τον τότε υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο ικανή να έκανε την ειδοποιό διαφορά, με αποτέλεσμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να παρακάμψει ορισμένες «λεπτομέρειες», όπως το γεγονός ότι η εταιρία βρισκόταν σε εξαιρετικά δεινή οικονομική θέση;
