Κάποτε έσκιζα ένα μνημονιο τη μέρα,
τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Κάποτε κοίταζα την Ανγκελα στα μάτια
κι μου... την κάνανε την αγαπη μου κομμάτια,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω και παίρνω το Φαυλοοοο,
το Λαζαριδη συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.
Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω,
φεύγω, τώρα φεύγω.
φεύγω, τώρα φεύγω.
Κάποτε κοίταζα την Ανγκελα στα μάτια
κι μου... την κάνανε την αγαπη μου κομμάτια,
φεύγω, τώρα φεύγω.
Φεύγω, φεύγω και παίρνω το Φαυλοοοο,
το Λαζαριδη συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.
Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω,
φεύγω, τώρα φεύγω.