Έχουν λυσσάξει να μας διαλύσουν, να μας εξευτελίσουν, να μας κάνουν ζητιάνους του Ντράγκι και του Σόιμπλε, λες και τα λεφτά είναι της μάνας τους και του πατέρα τους
του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ
Αρκεί να τα βρούμε μεταξύ μας και να γίνουμε μια γροθιά – Ο εχθρός είναι κοινός για όλους μας – Το γεύθηκε και ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι οι μέρες είναι…………
…….. γκαστρωμένες, για να θυμηθούμε τον Χαρίλαο Φλωράκη. Έχουν ξαμοληθεί όλα τα «σκυλιά» να κατασπαράξουν όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το ιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο τραπέζι με τον μόσχο τον σιτευτό –όπως το 1,14 τρισ. ευρώ του κ. Ντράγκι– υπάρχει θέση μόνο αν προσκυνήσεις. Και αν δεν βγάζεις γλώσσα…
Η χώρα ζει ιστορικές στιγμές.
Δεν είναι, όμως, καθόλου πρωτόγνωρες…
Καρμπόν είναι το σίριαλ όποτε ανεβαίνουν στην εξουσία πρόσωπα που δεν έχουν υπογράψει δήλωση νομιμοφροσύνης.
Το ζήσαμε τη δεκαετία του ’80 με τον Ανδρέα Παπανδρέου, που οι ανατροπές και η ανυπακοή στο ντόπιο και στο ξένο κατεστημένο τον οδήγησαν μέχρι το Ειδικό Δικαστήριο.
Μια πικρή γεύση πήρε και ο Κώστας Καραμανλής όταν, αν και δεξιός, άνοιξε πόρτα στον Πούτιν αλλά και όταν στενοχώρησε τον Μπους βάζοντας βέτο κόντρα στην απόφαση του τότε αμερικανού Προέδρου να αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», χαλώντας του τη φιέστα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι.
Τα ίδια τραβάει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας. Από κει που οι Βρυξέλλες απολάμβαναν την πειθαρχημένη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, τη συνέχεια του «ναι σε όλα» του Γιώργου Παπανδρέου (μέχρι τα φορολογικά νομοσχέδια έστελνε στη γερμανική κυβέρνηση για να πάρει την έγκρισή της, όπως αποκάλυψε η άλλοτε βουλευτής του Έλενα Παναρίτη), ήρθε ο Τσίπρας και όχι μόνο τους χαλάει την ησυχία τους αλλά προκαλεί και πολλούς πονοκεφάλους στο ιερατείο. Και αυτό είναι αδιανόητο.
Τα μηνύματα, σαφέστατα: Ή προσαρμόζεσαι ή λεφτά ΝΕΙΝ. Τελεσίγραφο παράδοσης με δημόσια δήλωση του κ. Ντράγκι, που προφανώς νομίζει ότι το 1,14 τρισ. ευρώ είναι της μάνας του και του πατέρα του…
Τα περιθώρια όχι των αντιδράσεων αλλά της ρευστότητας που έχει η χώρα στενεύουν ασφυκτικά. Το ξέρουν οι έξω, γι’ αυτό και σφίγγουν τη θηλιά. Ωμή η απειλή: Ή θα παραδοθείς ή θα σε πνίξουμε, με τη χρεοκοπία προ των πυλών…
Η απάντηση δεν ανήκει μόνο στον πρωθυπουργό. Έχει λόγο και ο λαός, ο κάθε πολίτης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί τελεσίγραφο η Γερμανία. Την απάντηση της Ελλάδας την έχει καταγράψει η Ιστορία.
Τώρα το πρόβλημα είναι αποκλειστικά δικό μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να πει όλη την αλήθεια. Τι έχει συμβεί από την πρώτη στιγμή που πήρε στα χέρια του το τιμόνι της χώρας. Τι ζητάνε οι εταίροι-δανειστές μας και ποιες επιλογές έχουμε.
Έμπειροι και έγκριτοι οικονομικοί αναλυτές και χρηματιστηριακοί παράγοντες, με τεράστια πείρα, οι οποίοι γνωρίζουν τις δυνατότητες της χώρας μας, υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της. Το κλειδί είναι να έχει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Και αυτό μπορεί άνετα να το πετύχει φορολογώντας τον παραγόμενο πλούτο. Αν εισπραχθούν οι φόροι που αναλογούν στο 44% του ΑΕΠ, με σωστό φορολογικό μηχανισμό, που δεν θα χαρίζεται σε κανέναν, μικρό ή μεγάλο, καλύπτονται πλήρως οι δαπάνες, που δεν ξεπερνούν τα 85 δισ. ευρώ.
Παρομοιάζουν, μάλιστα, την οικονομία με ένα σκοτεινό δωμάτιο, όπου κάπου υπάρχει ο διακόπτης, και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να σηκώσεις τον διακόπτη για να ανάψει το φως, θέλοντας έτσι να δείξουν ότι δεν είναι δύσκολη υπόθεση να αλλάξει η οικονομική κατάσταση της χώρας.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Αν παλέψουμε όλοι μαζί. Σαν μια γροθιά.
Ο εχθρός που είναι απέναντί μας είναι κοινός για όλους τους πολίτες.
Και δεν πρέπει να βρει εδώ ούτε δούρειους ίππους ούτε Εφιάλτες…
