Μεγάλη ήταν η συμμετοχή πολιτών και συλλογικοτήτων στην εκδήλωση της Πρωτοβουλίας «Πλειστηριασμοί Στοπ» στο κατειλημμένο Green Park
«Μας λένε ότι θα προστατεύεται το 60% των “κόκκινων” δανειοληπτών, που και αυτό είναι στατιστική ακροβασία της κυβέρνησης, αφού ούτως ή άλλως θα υποχρεωθούν σε...
οδυνηρές και δαπανηρές διαδικασίες διαπραγμάτευσης, το κόστος των οποίων πολλοί δεν θα αντέξουν, ενώ θα βρίσκονται υπό διαρκή επιτήρηση από τις τράπεζες με μόνιμη απειλή να πεταχτούν εκτός “ρύθμισης”.
Ομως, ακόμα και αν δεχτούμε ότι έτσι είναι, το υπόλοιπο 40% που θα χάσει τα σπίτια του τι είναι; Στατιστική; 120.000 οικογένειες κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο μόνο από τα κόκκινα δάνεια πρώτης κατοικίας».
«Αυτό δεν είναι νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας, είναι νόμος για την προστασία των τραπεζών. Το μόνο που διασφαλίζει είναι ότι ο πιστωτής δεν θα ζημιωθεί, προβλέποντας 100 εκατομμύρια ευρώ από το κράτος, δηλαδή από εμάς, για να πληρώνονται οι τράπεζες - που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί συνολικά με 250 δισ. ευρώ». «Ο,τι δεν τόλμησαν να κάνουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος σε δύο χρόνια, καλείται να το ψηφίσει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ σε δύο μέρες. Είναι ανατριχιαστικό ακόμα και με όρους αστικής δημοκρατίας».
Τα παραπάνω ακούστηκαν Τετάρτη βράδυ σε ένα κατάμεστο Green Park - το εγκαταλειμμένο πρώην αναψυκτήριο στο Πεδίον του Αρεως που «επανενεργοποίησαν» ομάδες πολιτών. Μαζική ήταν η συμμετοχή κατοίκων από γειτονιές της Αττικής, φορέων και σχημάτων, με πλήθος παρεμβάσεων και ομιλιών, παρουσία αιρετών της Αυτοδιοίκησης και στελεχών της Αριστεράς (ΛΑ.Ε., ΑΝΤΑΡΣΥΑ) σε μεγάλη ανοιχτή συζήτηση για το «Δικαίωμα στη Στέγη» που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία «Πλειστηριασμοί Στοπ» ελάχιστες ώρες πριν από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου που περιλαμβάνει την τροποποίηση, προς το χειρότερο, του νόμου Κατσέλη.
Η αρχιτέκτονας Τόνια Κατερίνη, πρόεδρος του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, στην εισηγητική ομιλία της εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Πλειστηριασμοί Στοπ είπε ότι με την κατάργηση της οριζόντιας και διά νόμου προστασίας της πρώτης κατοικίας ανατρέπονται δεδομένα δεκαετιών, κάτι που ωστόσο τα κινήματα είχαν προβλέψει και πάλευαν να αποτρέψουν, καθώς αποτελεί συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της φτωχοποίησης.
Την ανάγκη για συγκεκριμένες απαντήσεις πέρα από γενικόλογα συνθήματα επισήμανε η καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ Ελένη Πορτάλιου, επιμένοντας ότι δεν αρκούν οι συγκεντρώσεις στα Ειρηνοδικεία, πόσω μάλλον όταν ξεκινήσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, αλλά χρειάζεται «ένα μαζικό κίνημα που θα απαιτήσει πολιτική λύση, να παρθεί πίσω η τροποποίηση του νόμου Κατσέλη και να απαγορευθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας».
Πολλοί ομιλητές συνέδεσαν το θέμα του τριετούς μεταβατικού πλαισίου για τους πλειστηριασμούς με την πώληση των «κόκκινων» (και όχι μόνο) δανείων στους «γύπες» των distress funds, χτίζοντας χαρτοφυλάκια ακινήτων που θα «τζογάρονται» στην αγορά ως χρηματιστηριακά προϊόντα.
Πέρα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις, όλοι συμφώνησαν στην κοινή παραδοχή «Κανένας μόνος του» απέναντι στις τράπεζες και τα δικαστήρια και στην ανάγκη για ένα ενωτικό κίνημα για το δικαίωμα στη στέγη, κλείνοντας ραντεβού στο συλλαλητήριο ενάντια στους πλειστηριασμούς την ώρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου.
οδυνηρές και δαπανηρές διαδικασίες διαπραγμάτευσης, το κόστος των οποίων πολλοί δεν θα αντέξουν, ενώ θα βρίσκονται υπό διαρκή επιτήρηση από τις τράπεζες με μόνιμη απειλή να πεταχτούν εκτός “ρύθμισης”.
Ομως, ακόμα και αν δεχτούμε ότι έτσι είναι, το υπόλοιπο 40% που θα χάσει τα σπίτια του τι είναι; Στατιστική; 120.000 οικογένειες κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο μόνο από τα κόκκινα δάνεια πρώτης κατοικίας».
«Αυτό δεν είναι νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας, είναι νόμος για την προστασία των τραπεζών. Το μόνο που διασφαλίζει είναι ότι ο πιστωτής δεν θα ζημιωθεί, προβλέποντας 100 εκατομμύρια ευρώ από το κράτος, δηλαδή από εμάς, για να πληρώνονται οι τράπεζες - που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί συνολικά με 250 δισ. ευρώ». «Ο,τι δεν τόλμησαν να κάνουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος σε δύο χρόνια, καλείται να το ψηφίσει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ σε δύο μέρες. Είναι ανατριχιαστικό ακόμα και με όρους αστικής δημοκρατίας».
Τα παραπάνω ακούστηκαν Τετάρτη βράδυ σε ένα κατάμεστο Green Park - το εγκαταλειμμένο πρώην αναψυκτήριο στο Πεδίον του Αρεως που «επανενεργοποίησαν» ομάδες πολιτών. Μαζική ήταν η συμμετοχή κατοίκων από γειτονιές της Αττικής, φορέων και σχημάτων, με πλήθος παρεμβάσεων και ομιλιών, παρουσία αιρετών της Αυτοδιοίκησης και στελεχών της Αριστεράς (ΛΑ.Ε., ΑΝΤΑΡΣΥΑ) σε μεγάλη ανοιχτή συζήτηση για το «Δικαίωμα στη Στέγη» που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία «Πλειστηριασμοί Στοπ» ελάχιστες ώρες πριν από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου που περιλαμβάνει την τροποποίηση, προς το χειρότερο, του νόμου Κατσέλη.
Η αρχιτέκτονας Τόνια Κατερίνη, πρόεδρος του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, στην εισηγητική ομιλία της εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Πλειστηριασμοί Στοπ είπε ότι με την κατάργηση της οριζόντιας και διά νόμου προστασίας της πρώτης κατοικίας ανατρέπονται δεδομένα δεκαετιών, κάτι που ωστόσο τα κινήματα είχαν προβλέψει και πάλευαν να αποτρέψουν, καθώς αποτελεί συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της φτωχοποίησης.
Την ανάγκη για συγκεκριμένες απαντήσεις πέρα από γενικόλογα συνθήματα επισήμανε η καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ Ελένη Πορτάλιου, επιμένοντας ότι δεν αρκούν οι συγκεντρώσεις στα Ειρηνοδικεία, πόσω μάλλον όταν ξεκινήσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, αλλά χρειάζεται «ένα μαζικό κίνημα που θα απαιτήσει πολιτική λύση, να παρθεί πίσω η τροποποίηση του νόμου Κατσέλη και να απαγορευθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας».
«Περιφρουρήσεις στα σπίτια»
«Το ζήτημα των πλειστηριασμών θα παιχθεί στις γειτονιές. Εκεί πρέπει να οργανωθούμε και να είμαστε έτοιμοι για περιφρουρήσεις στα σπίτια», είπε η Δέσποινα Κουτσούμπα, περιφερειακή σύμβουλος με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, σχολιάζοντας τον επικοινωνιακό χειρισμό της κυβέρνησης ως μέθοδο κοινωνικού αυτοματισμού. «Η Αγία Παρασκευή που ανέφερε ο υπουργός Ε. Τσακαλώτος έχει 25% ανεργία και πολλοί κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, κάθε άλλο παρά πλούσιοι».Πολλοί ομιλητές συνέδεσαν το θέμα του τριετούς μεταβατικού πλαισίου για τους πλειστηριασμούς με την πώληση των «κόκκινων» (και όχι μόνο) δανείων στους «γύπες» των distress funds, χτίζοντας χαρτοφυλάκια ακινήτων που θα «τζογάρονται» στην αγορά ως χρηματιστηριακά προϊόντα.
Πέρα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις, όλοι συμφώνησαν στην κοινή παραδοχή «Κανένας μόνος του» απέναντι στις τράπεζες και τα δικαστήρια και στην ανάγκη για ένα ενωτικό κίνημα για το δικαίωμα στη στέγη, κλείνοντας ραντεβού στο συλλαλητήριο ενάντια στους πλειστηριασμούς την ώρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου.
