Φυσικά, το ότι δεν έχει γίνει κάποια σχετική δήλωση τύπου «αυτογκόλ» από στελέχη της Ν.Δ. δε σημαίνει κάτι για τα επερχόμενα οδυνηρά χρόνια, γιατί απλούστατα μπορεί να ήταν πιο προσεκτικοί.
Άλλος ανασκεύασε λέγοντας ότι κάνει σαρδάμ, άλλος είπε ότι πρόκειται για προσωπικές του απόψεις, αλλά η ουσία είναι μία: Η Κομισιόν έχει ζητήσει να μαζευτούν λεφτά τα επόμενα χρόνια. Και συνήθως τα χρήματα μαζεύονται από τα συνήθη θύματα τα οποία είναι πάντα οι πολίτες.
Είτε πρόκειται για μεσαία τάξη είτε για «ανύπαρκτη» τάξη αυτοί πληρώνουν πάντα το «μάρμαρο». Το σίγουρο είναι ότι δεν θα το πληρώσει η ελίτ.
Οι πρώτες εκλογές τελείωσαν και οι δεύτερες πλησιάζουν με διαφαινόμενη νίκη και μπορεί και ίσως πιθανή αυτοδυναμία της ΝΔ εκτός… πολύ συγκλονιστικού απροόπτου, αλλά υπάρχει κάτι που εντέχνως ούτε η ΝΔ αλλά ούτε και τα υπόλοιπα κόμματα άφησαν να αποκαλυφθεί κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Ως βασική γραμμή προβλέπεται η διασφάλιση της καθοδικής πορείας του χρέους τα επόμενα χρόνια ή η παραμονή του σε συνετό επίπεδο ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα θα πρέπει μεσοπρόθεσμα να είναι χαμηλότερο από την τιμή αναφοράς του 3% του ΑΕΠ!
Σημειώνεται ότι ήδη η Κομισιόν έχει εκδώσει εκθέσεις για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και και για πλεονάσματα στο 2,3% του ΑΕΠ.
Το φθινόπωρο θα εξειδικευθούν οι στόχοι και το χρονοδιάγραμμα, ενώ θα υπάρξουν δεσμεύσεις και στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων που θα υλοποιηθούν την επόμενη τετραετία και συνδέονται ευθέως με το Ταμείο Ανάκαμψης.
Όμως το φθινόπωρο οι… εκλογές θα έχουν τελειώσει και θα ειναι πλέον αργά για δημόσιες συζητήσεις. Επίσης θα πρέπει οι πολίτες να γνωρίζουν πως οι «μεταρρυθμίσεις» είναι πάντα επώδυνες για αυτούς.
Το ότι συνδέονται με το Ταμείο Ανάκαμψης σημαίνει πως αν δεν γίνουν, θα σταματήσει και η χρηματοδότηση της χώρας.
Επίσης, είναι αδύνατον τα κόμματα να μη γνωρίζουν τι ζητάει η Κομισιόν από τον ελληνικό λαό. Γιατί λοιπόν κανένα από αυτά προεκλογικά δεν το συζητάει; Αντίθετα όλα στα προγράμματά τους τάζουν ευμάρεια, ευημερία και γενικώς μία ζωή χωρίς προβλήματα. Οπότε κάποιος εύλογα θα αναρωτηθεί, μήπως τα σαρδάμ, ή οι προσωπικές απόψεις, εκφράζουν κάτι βαθύτερο το οποίο θέλει να βγει στην επιφάνεια;