Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών αποτελεί αυτή τη στιγμή το υπ’ αριθμόν ένα θέμα εσωτερικής συζήτησης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. Ούτε ακρίβεια ούτε φορολογικά ούτε Ελληνοτουρκικά απασχολούν κατά τις (ιδιαίτερα νευρικές) κουβέντες τους «γαλάζιους» βουλευτές.
Κι αυτή η νευρικότητα τροφοδοτείται και από τα συνεχή αρνητικά μηνύματα που δέχονται από την εκλογική βάση τους, η οποία φαίνεται, όπως ομολογούν, ότι έχει αποφασίσει να θέσει τις δικές της «κόκκινες» γραμμές.
Κάποιοι δεν αποκλείουν να επιχειρηθεί ένας ελιγμός μπροστά στις αντιδράσεις, που πληθαίνουν. Αν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε προ ημερών ότι το νομοσχέδιο θα έρθει ως το τέλος του έτους, υπάρχει τώρα το σενάριο να κατατεθεί μεν στη Βουλή, αλλά η ψήφισή του να μετατεθεί για αργότερα. Μάλιστα, αν το πολιτικό κλίμα βαρύνει (ξαφνικά) κι άλλο λόγω… Λονδίνου, αυτό το ενδεχόμενο θα κερδίσει κι άλλες πιθανότητες.
Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι οι αντιδράσεις δεν υποχωρούν (αντιθέτως), παρά τις διαρροές ότι τελικώς στο νομοθέτημα δεν θα περιλαμβάνεται και η τεκνοθεσία, αλλά μόνο η δυνατότητα υιοθεσίας από τους άνδρες, όπως έχουν σήμερα το δικαίωμα οι γυναίκες.
Άλλωστε, η παγίδα μπροστά στην οποία βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου έχει να κάνει και με τους υπουργούς. Οι διαφωνούντες βουλευτές (που ξεμυτίζουν ένας ένας) οχυρώθηκαν, κατ’ αρχάς, πίσω από το σωστό επιχείρημα ότι δεν μπορεί να υπάρξουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, καθώς στα παρασκήνια «κυκλοφορούσαν» ήδη διάφορα…
Αυτό πήγε να ξεπεραστεί, λοιπόν, με την «ψήφο κατά συνείδηση για όλους», αλλά εκεί παραμόνευε ο επόμενος σκόπελος: Μπορεί υπουργοί που δεν ψηφίζουν νομοσχέδιο της κυβέρνησης να παραμένουν, υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, στη θέση τους; Και το έθιξε δημοσίως μεν ο Νικήτας Κακλαμάνης, αλλά οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πίσω του «στοιχίζονται» και όλοι οι διαφωνούντες συνάδελφοί του. Άρα, μιλάμε για συνθήκες διαμόρφωσης μίνι «κινήματος»…
Για να πάρουμε, μάλιστα, μια γεύση της κατάστασης και των δυσκολιών της για το Μαξίμου, αρκεί να θυμηθούμε ότι και το 2015, όταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης, μόλις 19 από τους τότε «γαλάζιους» βουλευτές είχαν πει «ναι»!
Σήμερα, με δεδομένο ότι ΣΥΡΙΖΑ (αποχωρήσαντες και μη) και ΠΑΣΟΚ από την αντιπολίτευση με άθροισμα 79 έχουν ταχθεί ήδη υπέρ, για την πλειοψηφία των 151 χρειάζονται οπωσδήποτε τουλάχιστον άλλοι 72 βουλευτές από τη Ν.Δ. Δεν είναι και λίγοι…
