Ο Αδωνις Γεωργιάδης έχει πολλά πρόσωπα. Εχει υποστηρίξει τα πάντα και τα αντίθετά τους. Ποτέ δεν έχει δείξει κανέναν δισταγμό για την αλλαγή της άποψής του, σύμφωνα κάθε φορά με το συμφέρον της στιγμής. Ο κατάλογος με τις πιρουέτες Αδωνη πάνω σε δικές του δεσμεύσεις διευρύνεται διαρκώς.
Αν ψάχνει κανείς ποια ακριβώς είναι η ιδεολογία του σημερινού υπουργού Εργασίας, θα μπερδευτεί. Οι μετατοπίσεις του είναι τόσες, που στην πράξη η μοναδική ιδεολογία του είναι μία: αυτή της καρέκλας!
Τον Δεκέμβριο του 2023 ο Γεωργιάδης αποφάσισε να γίνει σημαιοφόρος των κατ’ ουσίαν αθρόων νομιμοποιήσεων μεταναστών. Για την επίμαχη τροπολογία που έβαλε μπουρλότο στη Ν.Δ. ο αντιπρόεδρος του κόμματος και υπουργός Εργασίας είπε ότι τη συνυπογράφει, την υποστηρίζει και τη χαρακτηρίζει σωστή. «Γι’ αυτό και δεν αποσύρεται, επειδή είναι σωστή» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Πρακτικά, ο Γεωργιάδης αποκηρύσσει τώρα ακόμα μια φορά τον εαυτό του:
– Το 2020 δήλωνε για τους μετανάστες ότι «έχουμε πέσει θύμα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας».
– Το 2019 ότι «κανένας μας δεν αισθάνεται ευχάριστα με την αναγκαστική μεταφορά μεταναστών στην ενδοχώρα».
– Τον 2016, από τη Χίο, διαβεβαίωνε: «Η γραμμή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι καθαρή. Φύλαξη των συνόρων, προαναχωρησιακά κλειστού τύπου κέντρα στην ηπειρωτική χώρα. Στα νησιά hotspots, στα οποία θα μένουν μόνο δυο τρεις ημέρες το πολύ, για να φεύγουν και να πηγαίνουν στα κέντρα».
– Το 2013 πως «πρέπει να καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα. Ενας από τους τρόπους για να τους πείσεις είναι η συχνή προσαγωγή τους. Να τους κάνεις τη ζωή όσο μπορείς πιο δύσκολη για να καταλάβουν ότι ήρθε η ώρα να πάρουν το αεροπλάνο και να φύγουν».
– Το 2010, ακόμη βουλευτής στον ΛΑΟΣ τότε, εμφανίστηκε σε συγκέντρωση στην Παλαιά Βουλή κατά του νόμου Ραγκούση, που έδινε τη δυνατότητα στη δεύτερη γενιά μεταναστών να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Δήλωνε τότε στις κάμερες: «Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να μεταφέρω το μήνυμα από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ: Αυτό το νομοσχέδιο δεν θα περάσει! Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, και εντός του Κοινοβουλίου και εκτός του Κοινοβουλίου, για να εμποδίσουμε ένα νομοσχέδιο που, αν περάσει, θα καταστρέψει την πατρίδα».
Οσο πιο πίσω πάει κανείς βλέπει έναν άλλον Γεωργιάδη κάθε φορά. Η ιδεολογική σπονδυλική του στήλη αποδεικνύεται επικίνδυνα εύκαμπτη για έναν πολιτικό εξουσίας, υπουργό και αντιπρόεδρο κυβερνώντος κόμματος.
Τότε ήταν ακόμη ένας νεόκοπος βουλευτής του ΛΑΟΣ που προσπαθούσε να βρει κι αυτός μια καρέκλα στο πολιτικό προσκήνιο, σε μια κυβέρνηση. Ηταν τότε που κατηγορούσε τον Κώστα Καραμανλή ότι «ξεπούλησε τη Μακεδονία», την Ντόρα Μπακογιάννη ως «εθνικά επικίνδυνη», τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως ανεπρόκοπο γόνο και ότι το σύνθημα της Ν.Δ. ήταν «σεμνά και μετρητά».
Ασφαλώς και ο Γεωργιάδης δεν ξεχνάει τι λέει κάθε φορά. Ποντάρει στο ότι ξεχνούν όλοι οι άλλοι: ότι ήταν ο μεγαλύτερος Ελληνας υπερασπιστής της τρόικας, ότι έκλεινε νοσοκομεία ως υπουργός Υγείας, ότι από υβριστής πολιτικών του αντιπάλων έγινε το μπαστούνι τους, ότι αν και καταγγέλλει την Αριστερά, είναι από το 2019 σε μια κυβέρνηση που πορεύεται με σκληρή επιδοματική πολιτική, ότι επί ημερών του άνθησε η αισχροκέρδεια σε όλα τα σούπερ μάρκετ της χώρας.
Ετσι είναι ο Αδωνις, όμως. Με… καθαρές κουβέντες, που δεν αξίζουν ούτε δεκάρα. Η πολιτική του είναι μια παράσταση από fake news, αυτοαναιρέσεις και φαφλατολογίες για οποιοδήποτε θέμα. Από τη στάση του στο Μεταναστευτικό μέχρι τις τιμές στα τρόφιμα, τίποτε απ’ όσα έχει πει δεν ισχύει. Κάθε φορά που εκτίθεται, είτε το ξεπερνά σαν να μη συνέβη είτε μεταθέτει την ευθύνη σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό του. Φταίει η Ευρώπη, φταίει η αντιπολίτευση, φταίνε οι δημοσιογράφοι.
Είναι τέτοια η υπερέκθεσή του στις τούμπες και στα παραμύθια, που κάποιες φορές το παραδέχεται κυνικά, προφανώς επειδή απλώς νιώθει τόσο ισχυρός, ώστε αδιαφορεί να κρατήσει έστω τα προσχήματα: «Αν ο Κώστας Καραμανλής έλεγε ότι έχουμε πρόβλημα ασφάλειας στα τρένα, δεν θα έμπαινε κανείς» είπε κυνικά μετά τα Τέμπη. «Ηξερα ότι τα Μνημόνια ήταν καταστροφή, αλλά έλεγα ότι θα τα καταφέρουμε, δεν είναι τίποτα», παραδέχτηκε το 2014, πανευτυχής για το πόσο ψηλά εκτόξευσε την καριέρα του το παραπλανητικό πλασάρισμα των Μνημονίων που κατέστρεψαν τον ελληνικό λαό.
Η ξεδιάντροπη αδιαφορία του Αδωνη για την αξιοπιστία του αλλά και για την ίδια την αλήθεια τού έχει χαρίσει ένα σιδερένιο στομάχι, ώστε καρφάκι να μην του καίγεται κάθε φορά που αυτοδιασύρεται. Απλώς χασκογελάει στις κάμερες. Αλλωστε, έχει την πλάκα του να απογειώνεσαι πολιτικά και κοινωνικά μόνο και μόνο επειδή δουλεύεις τον κόσμο.
Ενα πράγμα είναι σίγουρο. Ο Αδωνις με την πορεία του έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Ο κόσμος τον πρωτογνώρισε ως μια cult φιγούρα, που έκανε το κοινό να γελά με τον τρόπο που διαφήμιζε την τηλεπραμάτεια του, δίνοντας τροφή για σατιρικά βιντεάκια. Κάμποσα χρόνια, κάποια υπουργεία και μπόλικα ψέματα αργότερα, ο Αδωνις συνεχίζει να κάνει τους ανθρώπους να χαμογελούν, μόνο που τώρα πια πικρά, κουνώντας το κεφάλι.
