Η χώρα αδιαμφισβήτητα διέρχεται την μεγαλύτερη -μετά την εθνική ήττα και καταστροφή της Σμύρνης- περίοδο. Για πολλούς και διάφορους λόγους, οι οποίοι εμπίπτουν κυρίως στην βαριά ασθενούσα και απολύτως ανεπαρκή πολιτική σκηνή, η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα και στοχοθετήθηκε αρχικά οικονομικά, ενώ στη συνέχεια –και πάλι λόγω παντελούς έλλειψης εθνικής ευθύνης των «διασωστών» της- άρχισε να κατακρημνίζεται σε όλους τους κρατικούς τομείς, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες κοινωνικής καταρράκωσης, ενώ έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά –δια γυμνού οφθαλμού- τα τελευταία όρια, αυτά της απόλυτης φτώχειας και της πείνας…
Γιατί συνέβησαν, όμως, όλα αυτά στην Ελλάδα και δεν συνέβησαν σε άλλες χώρες, οι οποίες έχουν κατά πολύ μεγαλύτερα χρέη ως προς το εθνικό ακαθάριστο εθνικό τους προϊόν;
Αν και οι λόγοι ήταν πολλοί, τολμούμε να πούμε πως συμπεριλαμβάνονται στα εξής:
Πρώτον, επειδή στην Ελλάδα υπήρξαν οι άριστες συνθήκες λόγω της διεφθαρμένης πολιτικής σκηνής, η οποία νομοθετώντας καταλλήλως και παραβιάζοντας ασύστοκα το Σύνταγμα της χώρας και τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών, «κλαίουσα και οδυρόμενη» παρεχώρησε την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας, μετατρέποντάς την σε έναν αποικιοκρατικής μορφής χώρο πλουτισμού όλων πλην των Ελλήνων.
Πρώτον, επειδή στην Ελλάδα υπήρξαν οι άριστες συνθήκες λόγω της διεφθαρμένης πολιτικής σκηνής, η οποία νομοθετώντας καταλλήλως και παραβιάζοντας ασύστοκα το Σύνταγμα της χώρας και τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών, «κλαίουσα και οδυρόμενη» παρεχώρησε την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας, μετατρέποντάς την σε έναν αποικιοκρατικής μορφής χώρο πλουτισμού όλων πλην των Ελλήνων.
Ο δεύτερος και ο σοβαρότερος λόγος για την οποίο στοχεύθηκε η Ελλάδα, ήταν ο άγνωστος και μη κυβερνητικά αναγνωρίσιμος –μέχρις εκείνη τη στιγμή- ορυκτός πλούτος της, για τον οποίο πλέον έχουν αρχίσει και μιλάνε όλοι, πλην των Ελλήνων πολιτικών…!
Το όλο σχέδιο το οποίο καταστρώθηκε και εφαρμόσθηκε (ελέω των ελληνόφωνων και πιθανότατα εκβιαζόμενων -για προσωπικές ή άλλες οικονομικές ατασθαλίες- πολιτικών) με ταχύτατους ρυθμούς, είχε μία σειρά από μετρήσιμους στόχους οι οποίοι αποσκοπούσαν στην δημιουργία αρνητικής αλλαγής της οικονομικής βάσης των πολιτών, προκειμένου να επιφορτίσουν την κοινωνία με πλήθος προβλημάτων για να ασχολείται και να μην επικεντρώσει στην μεγάλη κλοπή που σχεδιάστηκε, δηλαδή την υφαρπαγή (έναντι πινακίου φακής κυριολεκτικά) ενός τεράστιου ορυκτού –κυρίως ενεργειακού- πλούτου.
Με απλά λόγια, μας φόρτωσαν με προβλήματα για να κάνουν οι ίδιοι ανενόχλητοι την «δουλειά» τους (περί κλοπής πρόκειται, αλλά στην πραγματικότητα η κλοπή είναι η δουλειά τους), με επιπρόσθετα υπερκέρδη λόγω της στοχευμένης τεράστιας μείωσης του κόστους εργασίας.
Με απλά λόγια, μας φόρτωσαν με προβλήματα για να κάνουν οι ίδιοι ανενόχλητοι την «δουλειά» τους (περί κλοπής πρόκειται, αλλά στην πραγματικότητα η κλοπή είναι η δουλειά τους), με επιπρόσθετα υπερκέρδη λόγω της στοχευμένης τεράστιας μείωσης του κόστους εργασίας.