Οι κακουχίες, οι αποτυχίες, οι διαψεύσεις, τα βάσανα κάνουν τον άνθρωπο σεμνό, ταπεινό, ολιγαρκή, εραστή του ελαχίστου κι ένας τέτοιος εραστής είναι ο βασανισθείς, ουχί επί Χούντας, αλλά επί Δημοκρατίας, Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος, που στην κοινή συνεδρίαση όλων των οργάνων του ΠΑΣΟΚ, συνεδριάζουν όλοι μαζί για να φαίνονται πολλοί και για να μην ανάβουν το καλοριφέρ, εξεστόμισε την κάτωθι φράση – μνημείο ολιγάρκειας: «Τους θέλουμε όλους μαζί μας, αρκεί να μην ντρέπονται να πούνε ότι είναι ΠΑΣΟΚ».
«Να μην ντρέπονται να πούνε ότι είναι ΠΑΣΟΚ»:
Το ελάχιστο και ταυτοχρόνως το μέγιστο.
Άντε να πεις δημοσίως τη σήμερον ημέρα ότι …ανήκεις στο κόμμα που έφερε στην Ελλάδα το ΔΝΤ, την τρόικα, το Μνημόνιο, που διά του PSI αποτέλειωσε τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και τους μικροομολογιούχους, που με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη θα μας δώσει οσονούπω τη χαριστική βολή.
Το κόμμα που έφερε μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που έφερε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Κι αν δεν ντραπείς για τα πρόσφατα, θα ντραπείς οπωσδήποτε για τα παλιά.
Για το ΠΑΣΟΚ του σκανδάλου Κοσκωτά,
το ΠΑΣΟΚ που έστησε την μπίζνα του Χρηματιστηρίου, δηλαδή τη βιαιότερη αναδιανομή πλούτου στην ιστορία,
το ΠΑΣΟΚ που διοργάνωσε το φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων -ακόμη γλείφουν τα δάχτυλά τους κάποιοι μεγαλοδημοσιογράφοι καναλιών και εφημερίδων-,
το ΠΑΣΟΚ των εξοπλισμών, του Άκη, του Γιάννου, του Σμπώκου,
το ΠΑΣΟΚ που διά του Πάχτα πήγε να δώσει το Πόρτο Καράς στον Στέγκο και που τώρα, πάλι διά του Πάχτα, δίνει τις Σκουριές στον Μπόμπολα,
το ΠΑΣΟΚ των μεγάλων έργων, που τιμολογούνταν στο τριπλάσιο της αξίας τους
Αλλά κι αν ακόμη πνίξεις στο κρασί τη ντροπή σου για το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, του Σημίτη και του Γιώργου, είναι ανθρωπίνως αδύνατον να μην ντραπείς για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.
Του Βενιζέλου που μπήκε στην πολιτική ως υπερασπιστής του Αντρέα στο σκάνδαλο Κοσκωτά,
που εισηγήθηκε τον Νόμο Περί Ευθύνης Υπουργών, αυτό το κατασκεύασμα που δίνει ασυλία στα εγκλήματα όσων ασκούν εξουσία,
που έφερε τον τυποκτόνο νόμο των αγωγών,