Του Paul Craig Roberts
Για το ιστολόγιο Prison Planet
25 Δεκεμβρίου 2012
Aπόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή μεστή από παραδόσεις. Αν είστε από εκείνους οι οποίοι, παρά την βιασύνη σας να προλάβετε τα πάντα πριν από τα Χριστούγεννα, βρήκατε τον χρόνο για να στολίσετε ένα δέντρο, τότε μοιράζεστε μαζί με άλλους μια σχετικά πρόσφατη παράδοση. Παρά το γεγονός ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει αρχαίες (σκανδιναβικές) ρίζες, στις αρχές του 20ου αιώνα μόνο 1 στις 5 αμερικανικές οικογένειες στόλιζε δέντρο στο σπίτι της. Και μόλις το 1920 έγινε το χριστουγεννιάτικο δέντρο το σήμα κατατεθέν των εορτών.
Τα δώρα είναι ένα άλλο κοινό έθιμο. Η παράδοση προέρχεται από τους τρεις μάγους ή σοφούς που έφεραν ο καθένας ένα ξεχωριστό συμβολικό δώρο στον μικρό Ιησού. Όταν ήμουν παιδί, τα δώρα ήταν λιγότερο ακριβά και εξεζητημένα από ό, τι σήμερα, αλλά ακόμα και τότε οι περισσότεροι συμπολίτες μου διαμαρτύρονταν για την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων. Έχουμε συνηθίσει στην εμπορευματοποίηση. Οι πωλήσεις της γιορτινής σαιζόν είναι η ραχοκοκαλιά πολλών επιχειρήσεων. Η ανταλλαγή δώρων μας αναγκάζει να θυμόμαστε τους άλλους και να αφιερώνουμε λίγο χρόνο από την βιαστική και πυρετώδη ζωή μας για να τους σκεφτούμε.
Για το ιστολόγιο Prison Planet
25 Δεκεμβρίου 2012
Aπόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή μεστή από παραδόσεις. Αν είστε από εκείνους οι οποίοι, παρά την βιασύνη σας να προλάβετε τα πάντα πριν από τα Χριστούγεννα, βρήκατε τον χρόνο για να στολίσετε ένα δέντρο, τότε μοιράζεστε μαζί με άλλους μια σχετικά πρόσφατη παράδοση. Παρά το γεγονός ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει αρχαίες (σκανδιναβικές) ρίζες, στις αρχές του 20ου αιώνα μόνο 1 στις 5 αμερικανικές οικογένειες στόλιζε δέντρο στο σπίτι της. Και μόλις το 1920 έγινε το χριστουγεννιάτικο δέντρο το σήμα κατατεθέν των εορτών.
Τα δώρα είναι ένα άλλο κοινό έθιμο. Η παράδοση προέρχεται από τους τρεις μάγους ή σοφούς που έφεραν ο καθένας ένα ξεχωριστό συμβολικό δώρο στον μικρό Ιησού. Όταν ήμουν παιδί, τα δώρα ήταν λιγότερο ακριβά και εξεζητημένα από ό, τι σήμερα, αλλά ακόμα και τότε οι περισσότεροι συμπολίτες μου διαμαρτύρονταν για την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων. Έχουμε συνηθίσει στην εμπορευματοποίηση. Οι πωλήσεις της γιορτινής σαιζόν είναι η ραχοκοκαλιά πολλών επιχειρήσεων. Η ανταλλαγή δώρων μας αναγκάζει να θυμόμαστε τους άλλους και να αφιερώνουμε λίγο χρόνο από την βιαστική και πυρετώδη ζωή μας για να τους σκεφτούμε.
Πολιτικοί, κράτος, πλουτοκρατία, δημοσιοϋπαλληλία, ελεύθεροι επαγγελματίες κ.ο.κ. κατευθύνονται και κινούνται με τη νοοτροπία του παρασιτικού καταναλωτισμού.
Η χαλαρή κοινωνική συνομάδωση που ονομάστηκε ελληνική αστική τάξη, δεν κατόρθωσε ποτέ να δημιουργήσει γηγενή και αυτοτελή αστικό πολιτισμό. Η θέση της χώρας μας στον διεθνή καταμερισμό της υλικής και πνευματικής εργασίας βρίσκεται σέ ασήμαντη θέση, παρά τα θρυλούμενα από μερικούς. Υποπαραγωγική και χρονίως εξαρτημένη από την ξένη προστασία, η Ελλάδα ήταν επόμενο νά διολισθήσει στον παρασιτισμό. Ακόμη και η νεοελληνική ιδεολογία, ο τρόπος δηλαδή που κατανοούμε τόν εαυτό μας, είναι εν μέρει προϊόν εισαγωγής.
Η ιστορία διδάσκει, ότι το όνειρο και η τόλμη είναι η κινητήρια δύναμη που μπορεί να οδηγήσει οργανωμένες ανθρώπινες ομάδες να ξεπεράσουν την απάθεια μιάς μεγάλης χρονικής τους στασιμότητας και αέναης ανακύκλωσης της καθημερινότητάς τους, οδηγώντας τους στην ιστορική πρωτοπορία ή και στον αφανισμό τους.