ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

ΕΔΩ ΠΙΕΡΙΑ

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΣΟΥ ...ΔΕΙΤΕ-ΔΙΑΒΑΣΤΕ-ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΒΙΝΤΕΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Η ωμή αλήθεια γύρω από την εκμετάλλευση των ανθρώπινων κοινωνιών από τους εξουσιαστές που, μέσα στους αιώνες, αυτοπροσδιορίζονται ως "ιδιοκτήτες της ανθρωπότητας" (χωρίς αυτό να αποτελεί κανενός είδους υπερβολή).
Μια σύντομη αφήγηση της εξέλιξης των ανθρώπινων κοινωνιών, δοσμένη με τρόπο τέτοιο, ώστε να καταφέρει να "αφυπνίσει" ακόμα και τον πιο πειθήνιο και "δουλικό" υπηρέτη του συστήματος.
Κεντρικός στόχος του βίντεο είναι να δείξει πως αυτό που μας πλασάρουν ως ελευθερία είναι μια αόρατη φυλακή, μια κατάσταση διαρκούς εκμετάλλευσης της ανθρώπινης δημιουργικότητας (που παράγει κέρδη και εξουσία για τα μεγαοαφεντικά του πλανήτη) και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ελευθερία. Αλλά αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε ελεύθεροι, είναι αδύνατο να διεκδικήσουμε την ουσιαστική μας απελευθέρωση
Ακούστε με μεγάλη προσοχή αυτά που αναφέρονται στο βίντεο και διαδώστε το
Ελευθερία είναι να ξέρεις τι θες, αν ξέρεις τι θες ξέρεις και που θέλεις να πας, ως επόμενο σε κάνει να συνειδητοποιείς που είσαι και στην συγκεκριμένη περίπτωση...
Αλλά για να ξέρεις τι θες πρέπει πρώτα απ όλα να έχεις τον ελεύθερο χρόνο να το καταλάβεις, αλλά όταν ο άνθρωπος δουλεύει όλη μέρα και δεν έχει χρόνο να κάνει ούτε τα βασικά πράγματα, πως να συνειδητοποιήσει τι θέλει; Καταντάει και αυτός ένα πρόβατο στο κοπάδι, που στον ύπνο του βλέπει όνειρα από ένα χαμένο μονοπάτι.
Νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, ότι ορίζουμε τις ζωές μας, ωστόσο, το μόνο που κάνουμε είναι να ζούμε τις ζωές που κάποιοι άλλοι προγραμμάτισαν για εμάς, ακριβώς όπως προγραμμάτισαν ότι θα έπρεπε να τις ζήσουμε..
Όσοι μεγάλωσαν στη δεκαετία του '70, θα θυμούνται καλά ότι κάποτε αρκούσε να δουλεύει ένας σε ένα σπίτι για να μη λείπει τίποτα, ότι οι μητέρες μας, θυμόντουσαν να μας αναζητήσουν μόνο την ώρα του φαγητού (γιατί ήξεραν ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για εμάς), ότι ο καθημερινός άνθρωπος τραγουδούσε μελοποιημένη ποίηση (Ελύτη, Ρίτσο κλπ, και όχι τα δουλικά σκουπίδια που μας σερβίρουν σήμερα "θα μαι καλό παιδί, θα κάνω ό,τι πεις" κ.α.), ότι οι γονείς μας άφηναν τα κλειδιά στην εξώπορτα, γιατί η μόνη τους ανησυχία ήταν να μην τα χάσουν ή κλειστούν απέξω..
Στην αρχαία Αθήνα οι Αθηναίοι πολίτες ήταν σαν τους σημερινούς ελεύθερους επαγγελματίες και αν δούλευαν για κάποιον δεν το έκαναν ποτέ πάνω από 2 χρόνια γιατί μετά ένιωθαν ότι "σκλαβοποιόντουσαν". Οι σκλάβοι ήταν σαν τους μισθωτούς!
Ενώ πλέον στην εποχή που ζούμε η μόνη φράση που περιγράφει αυτό που είμαστε σήμερα είναι (από την εισαγωγή του Γενναίου Νέου Κόσμου του Χάξλεϊ): "Οι δούλοι που αγαπούν τη δουλεία τους".
Όσο βαρύ και αν ακούγεται, τη ζωή μας την έχουν κλέψει.. πρόκειται για τους ίδιους κύκλους ανθρώπων που φρόντισαν να μεταμορφώσουν την πιο δημιουργική ανθρώπινη ενασχόληση, την εργασία, στη σύγχρονη μορφή υποδούλωσης που περιγράφει το επόμενο βίντεο και που πολύ σωστά αποκαλούμε στα ελληνικά "δουλειά" (δουλεία)...
Όμως από που ξεκινάνε όλα αυτά; Μα φυσικά από την παιδεία των πολιτών και κυρίως την εκπαίδευση που υποχρεωτικά δίνουν στα νέα παιδιά.
Δυστυχώς όμως το "παιδομάζωμα" στη σύγχρονη εκδοχή του ονομάζεται δημόσια εκπαίδευση...
Αν υπάρχει μία λύση για όλα τα προβλήματα (κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά, περιβαλλοντικά κ.α.) που αντιμετωπίζουμε ως ανθρωπότητα και έθνος, τότε αυτή είναι σίγουρα η παιδεία. Όχι όμως αυτή η παιδεία που όλοι γνωρίζουμε...
Αυτό που αποκαλούμε σήμερα δημόσια εκπαίδευση, από τα γεννοφάσκια του, δεν ήταν τίποτε άλλο από έναν καλοφτιαγμένο μηχανισμό βιομηχανικής παραγωγής υπηκόων για τα μεγαλοαφεντικά του πλανήτη.
Η ουσιαστική παιδεία έχει ως αφετηρία την Πλατωνική ρήση "χρή τον ελεύθερον ελευθέρως μανθάνειν" (ο ελεύθερος πρέπει να μαθαίνει ελεύθερα) και έχει σκοπό την απελευθέρωση των απεριόριστων δυνατοτήτων του ανθρώπου.
Η απάθειά μας σε οτιδήποτε γίνεται γύρω μας και μας αφορά, θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή! Τα σχολεία δεν πρέπει να είναι αποθήκες νέων ανθρώπων αλλά χώροι σπουδής, δημιουργίας, πνευματικής αναζήτησης και κοινωνικοποίησης με σκοπό την σωστή ανάπτυξη του ατόμου και την ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό σύνολο.
Δυστυχώς, τα πράγματα στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση είναι ακόμα χειρότερα... Προσωπικά, έχω διαπιστώσει με φρίκη ότι 8 στους 10 "εκπαιδευτικούς" αποδέχονται ή ενθαρρύνουν τη ρουφιανιά στα παιδιά... Θεσμοί όπως τα ολοήμερα αποτελούν στην ουσία πάρκιν ψυχών, όπου τα παιδιά μαθαίνουν πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος επικοινωνίας είναι η προστακτική και η άσκηση λεκτικής βίας... Όσο για τα βιβλία ή τις συνθήκες "διαπαιδαγώγησης", ούτε λόγος..
Τα 2 βίντεο που ακολουθούν ανήκουν στον εξαιρετικό LeftLibertarian και είναι πραγματικά συγκλονιστικά, γιατί μας δείχνουν αυτό που θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι, όχι μόνο τα σχολεία, αλλά ο κόσμος μας γενικότερα...
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ (Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ)
Το πιο σημαντικό εργαλείο που χρησιμοποιείτε για να κρατάει τον κόσμο υπό έλεγχο και τους εμποδίζει να αφυπνιστούν είναι η Τηλεόραση!
Είναι το πιο διεισδυτικό υπνωτιστικό και προπαγανδιστικό εργαλείο που ανακαλύφτηκε ποτέ! Διδάσκει τους ανθρώπους τι να σκέπτονται και Όχι πως να σκέπτονται. Έχει δώσει στους ανθρώπους μια εντελώς ψεύτικη αντίληψη για την κοινωνία μας.
Στη σημερινή κοινωνία οι άνθρωποι περνάνε όλο και περισσότερο χρόνο στα σύγχρονα ΜΜΕ. Τηλεόραση, κινηματογράφος, ίντερνετ, βιντεοπαιχνίδια...
Ξένες προς εμάς εικόνες και μουσικές έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, Κι όμως τούτα σου προμηθεύουν μια έκταση πληροφοριών που δέχεσαι ενσυνείδητα ή υποσυνείδητα στο μυαλό σου. Η πληροφορία στην κοινωνία παρατάσσεται από ήθη και ιδανικά και στη διαφορά ανάμεσα στο λάθος και το σωστό στον τρόπο που οι κοινωνίες και οι οικονομίες πρέπει να είναι δομημένες και σερβίρεται ενώπιών σου κάθε μέρα.
Η Αλήθεια Σχετικά με την Τηλεόραση
Τα μίντια παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της άποψης σου για τον σημερινό κόσμο και ό,τι άλλο υπάρχει έτσι ώστε κάθε μέσο που έχει τον έλεγχο της πληροφορίας έχει και την δυνατότητα να επηρεάσει και να δασκαλέψει ολόκληρο τον πληθυσμό στον τρόπο που κάποιοι θέλουν ο κόσμος να σκέφτεται.
Χρησιμοποιούν την βιομηχανία ψυχαγωγίας-διασκέδασης για να θέσουν το μυαλό της ανθρωπότητας στον δικό τους τρόπο σκέψης. Είτε φανερά είτε υποσυνείδητα!!!
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι πολλοί αλλά ο στόχος ο ίδιος : Να σου επιβάλλουν τα πιστεύω τους, την ιδεολογία τους, τα σχέδιά τους, με τέτοιο τρόπο που τελικά αρχίζεις να τα σκέφτεσαι όλα ως δικά σου.
Είναι πολύ εύκολο να βρεις αποδείξεις για όλα τα παραπάνω. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ερευνήσεις και να βρεις σε ποιους ανήκουν και ποιοι διοικούν τα ΜΜΕ.
Θα βρεις ότι είναι του ίδιου τύπου εξουσιαστικές μειονότητες και οικονομικά καρτέλ που κουμαντάρουν τις ζωές μας.
Διοικούν και κινούν τα νήματα των βιομηχανιών της μουσικής του κινηματογράφου, των τηλεοπτικών παραγωγών, της πορνογραφίας και γενικά της πρόσκαιρης διασκέδασης με μοναδικό σκοπό να σε κατηχήσουν δια μέσου του ελέγχου του νου...
Νομίζεις ότι είναι τυχαίο πως ο ίδιος όμιλος ανθρώπων είναι αυτοί οι λίγοι που έχουν όλο τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια τους? Καθόλου ειδικά αν συνειδητοποιήσεις ότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από το αν θα υποστείς πλύση εγκεφάλου και από το αν θα κατηχηθείς.
Μπορεί μια ελεύθερα σκεπτόμενη και καλά δομημένη κοινωνία να κυβερνάται από τυράννους? Προφανώς όχι γι'αυτό εκτός από το να σε κατηχούν με τις ιδέες και τις απόψεις τους επινόησαν και εφάρμοσαν ένα μοχθηρό σχέδιο : Να σπείρουν την διαφθορά και την διχόνοια στην κοινωνία.
Γιατί μια διεφθαρμένη κοινωνία που μετατρέπεται σε χαμένη είναι πολύ εύκολο να την κυβερνήσεις. Γιατί? Γιατί κάποιος που δεν πιστεύει τίποτε μπορεί να υποστηρίξει και να ασπαστεί τα πάντα!
Η εξέλιξη και τελικά η ηθική κατάπτωση των ειδώλων-αστεριών θα έπρεπε να είναι μια ένδειξη των σχεδίων εκείνων που κρύβονται πίσω από τις πονηρές βιομηχανίες.
Ιστορικά ο έλεγχος και η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι το κύριο όπλο των εξουσιαστών για να αποκτήσουν τον έλεγχο χωρών και πολιτών.

Μόλις έχουν τον έλεγχο των κυβερνώντων και πολιτικών μιας χώρας οι νόμοι και η πολιτική δομή της χώρας μπορεί να αλλάξουν για να ωφεληθεί η ατζέντα τους.
Η μεγαλύτερη απειλή για τα σχέδια όλων αυτών που οργανώνουν τα παραπάνω, μεγαλύτερη ακόμη και από έναν στρατό ή έναν νόμο είναι η απειλή ενός μυαλού που σκέφτεται ελεύθερα και ανεξάρτητα. Για να αποβάλλουν αυτήν την απειλή και να πετύχουν τον στόχο τους έστησαν το πιο ισχυρό σχέδιο που επινοήθηκε ποτέ : Τον απόλυτο έλεγχο κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής. Της δικής σου ζωής!

Τα όπλα που χρησιμοποιούν εναντίων σου είναι μέσα στο ίδιο σου το σπίτι και ψυχαγωγούν εσένα και τα παιδιά σου και σταδιακά σε κατηχούν χωρίς εσύ καν να το συνειδητοποιήσεις
Πώς Λειτουργεί η Τηλεόραση - Πλύση εγκεφάλου μέσω της τηλεόρασης.
Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΥΠΝΩΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ : Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Η πληθώρα των πληροφοριών που δέχονται οι τηλεθεατές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τους κάνει να χαζεύουν την οθόνη με βλέμμα κενό, καθισμένοι στον καναπέ έτοιμοι να βυθιστούν σε λήθαργο.
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ
ΚΛΕΙΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!


ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ (ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ
Μια σημαντική και επί της ουσίας πολιτική ομιλία του Ρον Πολ, ο οποίος είναι από τους ελάχιστους έντιμους πολιτικούς της Αμερικής.
Έκανε οδυνηρή για τη χώρα του αυτοκριτική, εκστομίζοντας αλήθειες, και επικρίνοντας αυστηρά και αδίστακτα τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, το υπάρχον σύστημα, την Παγκοσμιοποίηση, και τα αποτελέσματα αυτής.
Πολλά φυσικά από αυτά που επισημαίνει ισχύουν και για την κυβερνητική διαδρομή άλλων «πολιτισμένων» χωρών της Δύσης.
Τα ίδια άλλωστε έλεγε και ο Κένεντι και μάλιστα μπροστά σε κάμποσα εκατομμύρια κόσμο ότι δηλαδή κουμάντο κάνουν άλλοι και όχι ο λαός.
Αναμενόμενη η δολοφονία του. Κρίμα
Ο αγαπημένος πρόεδρος των αμερικανών, ο οποίος δολοφονήθηκε όχι μόνο για τις επαναστατικές του ιδέες περί ελευθερίας της βουλήσεως του ατόμου, αλλά και γιατί ξεσκέπασε και προσπάθησε να διαλύσει την τοκογλυφική Federal Reserve Bank που ληστεύει τον αμερικανικό λαό.
Η δολοφονία αυτή ήταν παραδειγματισμός για τους υπόλοιπους Προέδρους/Πρωθυπουργούς ανά τον κόσμο.....
Aναφορικά με το αν κάποιοι διεθνείς τραπεζικοί, εταιρικοί και αριστοκρατικοί κύκλοι ασκούν εξουσία στον δυτικό κόσμο ή όχι, νομίζω το πράγμα είναι αυταπόδεικτο..
Tο μόνο που έχει να κάνει κανείς είναι να ρίξει μια ματιά στα ονόματα που κρύβονται πίσω από τις μεγάλες πολυεθνικές (πχ φαρμακευτικές, πετρελαϊκές κλπ), το συμβούλιο Ηνωμένων Εθνών και τα "παρακλάδια" του (π.χ. Unesco), τους διεθνείς οργανισμούς και τις παγκόσμιες ομοσπονδίες και ενώσεις και κάθε σύστημα εξουσίας γενικότερα, για να αναγνωρίσει τα ίδια στερεότυπα ονόματα των τραπεζικών και αριστοκρατικών τζακιών της Ευρώπης και της Αμερικής, τα οποία μάλιστα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να αποκρύψουν τις αποκρυφιστικές τους καταβολές και τις συγγένειές τους (π.χ. ο μπους είναι απόγονος του σατανιστή Αλιστερ Κρόουλεϋ και ξάδελφος της βασίλισσας της αγγλίας, ενώ ο ομπάμα είναι ξάλελφος του Ντικ Τσέϊνι κ.α.).. αυτά είναι πλέον πασίγνωστα και, για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχουν πολλοί τόμοι βιβλιογραφίας πάνω στο αντικείμενο..
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και κάθε κόμμα είναι εταιρία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον δυτικό τουλάχιστον κόσμο.
Εταιρία είναι και η κυβέρνηση, όπως και ΚΑΘΕ κυβέρνηση οι οποίες ΔΕΝ ΚΟΒΟΥΝ δικό τους χρήμα, αλλά το ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ από τους ΑΕΡΙΤΖΗΔΕΣ τοκογλύφους
Ακολουθεί κορυφαία παρουσίαση της εγκληματικής πρακτικής των διεθνών αρπακτικών του "καπιταλισμού της καταστροφής"και της "εσχάτης προδοσίας" που έχει συντελεστεί τους τελευταίους μήνες και στη χώρα μας... (από το Ντοκιμαντέρ"Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου")
ΔΝΤ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ
Πως οι Διεθνείς Τραπεζίτες ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία μέσω αυτών των δύο οργανισμών.
Υπάρχουν 2 τρόποι υποδούλωσης ενός λαού. ο ένας είναι ο ένοπλος πόλεμος, αλλά αυτός είναι ορατός και ο επιτιθέμενος στο τέλος χάνει. Ο άλλος είναι ο σύγχρονος τρόπος, είναι ύπουλος, μουλωχτός, και λέγεται ΧΡΕΟΣ!!
Παρακάτω ο δημιουργός του περίφημου Ντοκιμαντερ Μoney Monsters αναλύει την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης, τον τελικό στόχο και τις επιδιώξεις μιας ολιγαρχίας που επιδιώκει στην τελική τον οικονομικό ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ αφανισμό των λαών.
Πραγματικά είναι μια παρουσίαση που πρέπει να μας βάλει όλους να σκεφτούμε στα σοβαρά, να εστιάσουμε στην ατζέντα και τις προθέσεις μιας ελίτ ΑΝΤΙ-ανθρώπων, και να πάψουμε να τρωγόμαστε για επιμέρους ζητήματα μεταξύ μας, που η ίδια η ελίτ πετάει στο τραπέζι για να σπέρνει διχογνωμίες μεταξύ ομάδων-εθνοτήτων-ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
H νέα υπερδύναμη, η παγκόσμια οικονομική ελίτ των ολίγων ελέγχει όλες τις κεντρικές τράπεζες, τα χρηματιστήρια, τις κυβερνήσεις, τα μμε, το χολιγουντ, τα ορυκτά, όλες τις σημαντικές πολυεθνικές εταιρίες και βιομηχανίες, τους παγκόσμιους οργανισμούς και στρατούς του νατο. H νέα τάξη είναι η δικτατορία των τραπεζιτών και των αρπακτικών κερδοσκόπων της αμερικανικής και ευρωπαϊκής ελίτ που τους ακολουθεί. Αυτός ο πλανητικός φασισμός όλους τους υπόλοιπους τους χρειάζεται μόνο ως εγκεφαλοπλυμένους σκλάβους.
Οι κύκλοι αυτοί της εξουσίας και του χρήματος, χρησιμοποιούν, μέσα στους αιώνες, ακόμα και τα ίδια σύμβολα, σε διάφορες παραλλαγές οπότε η αναγνώρισή τους καθίσταται πανεύκολη υπόθεση για κάποιον που είναι "πονηρεμένος"...
Ένα ακόμη δείγμα του τρόπου με τον οποίο οι πολυεθνικές κάνουν κουμάντο στη ζωή μας, απειλώντας την ελευθερία μας είναι και το βίντεο που ακολουθεί...
Η εταιρία Serco είναι ήδη ισχυρότερη από τα περισσότερα κράτη του πλανήτη, καθώς εκτός από το πυρηνικό οπλοστάσιο της Αγγλίας ελέγχει και πολλούς άλλους νευραλγικούς τομείς (π.χ. μεταφορές, κρατητήρια, κέντρα μετανάστευσης, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας, εκπαίδευση κ.α.) κρατών όπως η Αγγλία, η Αυστραλία και οι Η.Π..Α.
Βγαλμένο μέσα από τους χειρότερους εφιάλτες του Όργουελ, το απολυταρχικό ιδεώδες του νεοφιλελευθερισμού σε όλο του το μεγαλείο. Πώς οι κυβερνήσεις μαζί με τον εθνικό πλούτο μεταβιβάζουν και την αυτοκυριαρχία των κρατών τους στις πανίσχυρες πολυεθνικές.
Η έκφραση "μας έχουν τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί", μοιάζει υπερβολικά λίγη για να περιγράψει την πιο καλοστημένη απάτη όλων των εποχών.
Ακούστε με προσοχή τα όσα λέγονται στο παρακάτω κλιπάκι κινουμένων σχεδίων. Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουμε ιδέα ακόμα για όλα αυτά, όμως η θεωρία πίσω από τον νομικό "αχυράνθρωπο" είναι πολύ σοβαρή και έχει να δείξει ακόμα και δεδικασμένα (κυρίως σε χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία).
Όπως εξηγούν οι θεωρητικοί του "αχυρανθρώπου", ως βιολογικές οντότητες είμαστε ελεύθεροι και κανένας νόμος δεν μπορεί να μας αγγίξει χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι θεμελιωτές των δυτικών νομικών πλαισίων φρόντισαν ώστε με την έκδοση του πιστοποιητικού γέννησής μας να δημιουργείται μια νομική οντότητα (αχυράνθρωπος), από την οποία προκύπτουν και όλες μας οι νομικές υποχρεώσεις - όμως, αυτό συμβαίνει ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ...
Προκειμένου να μας παραπλανήσουν οι νομικές αρχές, ώστε να αναλάβουμε, ως βιολογικές οντότητες, την ευθύνη για τον "αχυράνθρωπό" μας, έχουν εισάγει στη νομική διάλεκτο μια σειρά λεκτικών όρων (σε κάθε γλώσσα), και πρακτικών, που ουσιαστικά αποσπούν τη συγκατάθεσή μας εν αγνοία μας.
Σύμφωνα με την εν λόγω θεωρία, κανένας δικαστής π.χ. δεν έχει το δικαίωμα να καταδικάσει έναν κατηγορούμενο, αν δεν σηκωθεί όρθιος ενώπιον του δικαστηρίου, αποδεχόμενος, με αυτόν τον τρόπο, ως βιολογική οντότητα την ταύτισή του με τη νομική οντότητα που κατηγορείται για κάποιο νομικό παράπτωμα.
Οι κάθε είδους "παπαγάλοι" αποτελούν τον πιο σημαντικό μηχανισμό επιβολής του συστήματος. Ο εκπληκτικός Ντέιβιντ 'Αικ, στέκεται μπροστά από το αγγλικό κοινοβούλιο στο Γουεστμινστερ και μας εξηγεί (με όλη τη θεατρικότητα που τον διακρίνει) τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα χρησιμοποιεί τις λεγόμενες "μορφές αυθεντίας" (authority figures) για τη χειραγώγηση των μαζών.
Ακριβώς όπως οι ηθοποιοί, έτσι και οι γιατροί, καθηγητές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί κ.α. φορούν τα κουστούμια του ρόλου τους και μας επαναλαμβάνουν σαν παπαγάλοι αυτά που κάποιοι άλλοι τους είπαν να μας πουν (τις ατάκες του ρόλου τους), σαν να ήταν η αδιαμφισβήτητη αλήθεια.
Και δυστυχώς, εμείς είμαστε από παιδιά εκπαιδευμένοι να τους ακούμε χωρίς ποτέ να τολμούμε να τους αμφισβητήσουμε, γιατί έτσι λειτουργούν οι μορφές αυθεντίας στη συνείδησή μας...
Το θέμα όμως δεν είναι τι κάνουν αυτοί, αλλά το τι κάνουμε εμείς, και για αυτό πιστεύω ότι το παρακάτω βίντεο είναι ένα πάρα πολύ καλό πρώτο βήμα...
Είναι αδύνατο να βγούμε από τη φυλακή όσο δεν γνωρίζουμε ότι είμαστε φυλακισμένοι, και τα παρακάτω βίντεο μας αποκαλύπτουν τη φυλακή...
Τέλος, αναφορικά με το τι πρέπει να κάνουμε, νομίζω η απάντηση έχει ήδη δοθεί από έναν πραγματικό γίγαντα της παγκόσμιας διανόησης, τον Noam Chomsky, ο οποίος εξηγούσε ότι πρέπει να διεκδικήσουμε βήμα - βήμα την ελευθερία μας (expanding the walls of the cage), έτσι ώστε να κάνουμε το αποφασιστικό βήμα της απελευθέρωσής μας μόνο όταν θα είμαστε αρκετά ώριμοι, δυνατοί και συνειδητοποιημένοι, ώστε να "επιβιώσουμε" χωρίς αφεντικά.
Η ανυπακοή μας απέναντι σε κάθε μορφής κοινωνική αδικία, αυθαιρεσία και κατάχρηση εξουσίας πρέπει να είναι σταθερή, χωρίς οργή, συναισθηματικές εκρήξεις, βία και κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά να αποτελεί ευθεία προέκταση του είναι μας...
Την ίδια στιγμή που θα έχουμε νικήσει κάθε φόβο θα είμαστε ελεύθεροι.. και να το ξέρετε, αυτό είναι που τρέμουν.
Η Εμμονή για τα Χρήματα
Prison Planet - Πλανήτης Φυλακή
Παρακάτω θα δείτε μερικά από αυτά που ήδη έχουν σχεδιάσει και επιφυλάσσουν για μας στο εγγύς μέλλον αν δεν πάψουμε να συμμορφωνόμαστε. Αν δεν πάψουμε να συναινούμε σιωπηλά. Ένας υπαρκτός εφιάλτης που δεν πρέπει να μας φοβίζει, πρέπει να μας κάνει αποφασισμένους να τον ξορκίσουμε. Το οφείλουμε σε μας, στην ανθρωπότητα, μα πάνω απ'όλα το οφείλουμε στα παιδιά μας!
Δυστυχώς όλα αυτά έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται με τη συγκατάθεσή μας, γιατί, όπως και να το κάνουμε, η μη άρνηση είναι κατάφαση.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί διαιωνίζονται όλα αυτά τα στραβά σε κάθε δραστηριότητα της κοινωνικής μας ζωής, και μάλιστα με την ανοχή και τη συνενοχή όλων μας;
Το πείραμα των 5 πιθήκων αποτελεί ίσως την πιο ξεκάθαρη εξήγηση για όλα αυτά τα αρρωστημένα φαινόμενα, για τα οποία έχουμε τόσες φορές σκεφτεί ότι "δεν τα χωράει ο νους μας"...
Παρακολουθήστε το πολύ προσεκτικά και προβληματιστείτε...
Ακολουθώντας την τεχνική που παρουσιάζεται στο βίντεο, οι 5 πίθηκοι του πειράματος όχι μόνο αποβάλλουν την πιο φυσική τους συνήθεια (δηλ. τη θέλησή τους να φάνε μια μπανάνα) αλλά και επιτίθενται με μεγάλη μανία σε οποιονδήποτε άλλο πίθηκο διανοηθεί να κάνει αυτό που οι ίδιοι δεν τολμούν.
Στο συγκεκριμένο πείραμα "κοινωνικής μηχανικής", θα βρείτε τον λόγο, για τον οποίο π.χ. οι γιατροί χρησιμοποιούν εμβόλια και τοξικά μέταλλα όπως ο υδράργυρος και ο μόλυβδος στις "θεραπείες" τους, οι εκπαιδευτικοί ασκούν μια σειρά εκβιασμών στους μαθητές κάνοντάς τους ανελεύθερους, οι πολιτικοί λαδώνονται και κάνουν ρουσφέτια, οι δημοσιογράφοι υπηρετούν τα γνωστά διαπλεκόμενα συμμφέροντα κλπ:
Ο λόγος είναι απλός: "Γιατί έτσι γινόταν πάντα"...
Ως πότε όμως;

Τέλος στο παρακάτω βιντεάκι μπορείτε να δείτε πως το πείραμα κοινωνικής μηχανικής με τους πιθήκους βρίσκει εφαρμογή στις δικές μας κοινωνίες όπου ο άνθρωπος κάτω από την πίεση της μάζας δεν λειτουργεί φυσιολογικά και με βάση τα θέλω του αλλά "εξαναγκάζεται" να κάνει σχεδόν παράλογα πράγματα!

Απίστευτο - Απαλείφουν το άρθρο περί εσχάτης προδοσίας!!

Με απάλειψη των άρθρων 134 (εσχάτη προδοσία), 138 (επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας), 139 (προσβολή εναντίον της διεθνούς ειρήνης της χώρας) και 148 (διακεκριμένη κατασκοπεία) κατατίθεται, από το υπουργείο Εσωτερικών στη Βουλή των Ελλήνων, η τροπολογία για την αναστολή κρατικής χρηματοδότησης κομμάτων που κατηγορούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Παραμένουν τα άρθρα 187 (εγκληματική οργάνωση) και 187Α (τρομοκρατικές πράξεις).
Η τροπολογία, που είχε αρχικά κατατεθεί στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης «Ηλεκτρονική επιτήρηση υποδίκων, καταδίκων και κρατουμένων σε άδεια», τελικά θα κατατεθεί στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος «Ρυθμίσεις θεμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες διατάξεις». Η αλλαγή έγινε διότι το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης καθυστερεί να έρθει προς συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, ενώ το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος θα συζητηθεί στην Ολομέλεια την ερχόμενη Τρίτη.

Σε ό,τι αφορά τη νομοθετική εξουσιοδότηση για αναστολή της χρηματοδότησης στους υπουργούς Εσωτερικών και Οικονομικών (και όχι στη Βουλή όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ), πηγές του υπουργείου Εσωτερικών εξηγούν ότι είναι νομικά προβληματικό να αποφασίζει η Βουλή για μια νομοθετική πράξη όπως η κρατική χρηματοδότηση. Η Βουλή νομοθετεί επί γενικών θεμάτων και όχι ενόψει ποινικής δίωξης, σημειώνουν οι ίδιες πηγές. Δεν μπορεί η Βουλή να γνωμοδοτήσει προς τον υπουργό Εσωτερικών για μια διοικητική πράξη (όπως η χρηματοδότηση κομμάτων), η οποία καθορίζεται με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών.

Ιδού τα λεφτά που δεν φορολογούνται


Από 70.000 εύπορους έχουν ελεγχθεί μόνο 220! 
Mόλις 5 εκατομμύρια ευρώ έχει καταφέρει να εισπράξει η κυβέρνηση από τους ελέγχους στις λίστες της μεγάλης φοροδιαφυγής, την ώρα που απειλεί με κατασχέσεις και...
λουκέτα εκατομμύρια μισθωτούς και συνταξιούχους για χρέη μερικών εκατοντάδων ευρώ.

Από enet

Θα το πω στη μαμά μου και θα δεις…

Έτσι απλά λοιπόν Πιτσιρίκο μου, ο κ. Σαμαράς ανακήρυξε “εκτός νόμου” το ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ και όσους άλλους συμφωνούν ή δεν αποκηρύττουν τον αγώνα των κατοίκων, όπου αυτοί μάχονται για την υγεία των παιδιών τους και του τόπου τους και παράλληλα τους εξίσωσε με μία νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση, όπως είναι οι αλήτες της ΧΑ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, αποτελούμενος, ως επί τω πλείστον από ανίκανους και ανάξιους ηλίθιους μελλοντοπασόκους τελικά, πανηγυρίζει...
ακόμα χαζοχαρούμενα την “επίθεση” του κρατικού μηχανισμού ενάντια στην Χρυσή Αυγή, χωρίς να έχει πάρει καν χαμπάρι τι τον περιμένει.

Τώρα λοιπόν, σύμφωνα με τα όσα είπε το επικίνδυνο αυτό “εργαλείο” των συμφερόντων, που σπρώχνει πια με μαθηματική ακρίβεια την χώρα στον εμφύλιο, (αφού, προφανώς, αυτός είναι τελικά ο τρόπος που επέλεξαν για να διασφαλίσουν την ατιμωρησία τους), περάσαμε στην τελική φάση του σχεδίου και δηλώνουμε πως όποιος πολιτικός σχηματισμός δεν συμφωνεί σε ένα αστυνομικό πολυεθνικοκρατούμενο καθεστώς απόλυτης ασυδοσίας των αρχόντων-κυβερνώντων και μηδενικών δικαιωμάτων των σκλάβων-κατοίκων, δεν θα γίνει ανεκτός στην “δημοκρατία” μας και δεν θα έχει θέση στην βουλή μας…

Άρα, αν ο Σύριζα π.χ. δεν αποκηρύξει την “βία” των αντιδρώντων στην καταστροφή τους κατοίκων, είναι ένοχος σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και υποκινητής εγκληματικών ενεργειών.

Άρα δεν έχει καμία θέση στην βουλή, στην οποία θα έχουν πια θέση μόνο όσα κόμματα συμφωνούν με τις πολιτικές τοποθετήσεις της Ν.Δ. και η οποία βουλή πια θα αποτελείται :

δεξιά από την Ν.Δ. η οποία παίρνει την θέση της ΧΑ. Θέση που δικαιωματικά και ιστορικά έτσι κι αλλιώς της ανήκει (να μην πάει και χαμένη η “απορρόφηση” του σκληρού πυρήνα του ΛΑΟΣ),

στα κεντροδεξιά η Ν.Δ.,

στο κέντρο η Ν.Δ. (με έκτακτη εμφάνιση του “μάγου” Βενιζέλου στο νούμερο που εξαφανίζει τον εαυτό του, νούμερο με δείκτη δυσκολίας 1000 -ποιος Χουντίνι και πράσινα άλογα…) για λίγες μόνο παραστάσεις (μετά θα τον θυσιάσουν κι αυτόν – μπορεί και πριν τον Σαμαρά!)

Αριστερά θα βάλουμε τον Τζήμερο να βγάζει κάνα πύρινο λόγο υπέρ του 15% στην φορολόγηση και του ελεύθερου αριθμού απολύσεων, γιατί αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα της Ελλάδας φίλοι μου και γι αυτό δεν έρχεται η ανάπτυξη, αν θέλετε να ξέρετε.

Ο απλός λαός και κυρίως εγώ, εμείς, η γενιά μου, η πιο ΒΛΑΜΜΕΝΗ γενιά στην ιστορία μας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, θα χωθούμε ακόμα πιο βαθιά στους καναπέδες μας και, με τα πόδια στο τραπεζάκι και το λάπτοπ στα γόνατα θα γράψουμε ένα ακόμα πύρινο άρθρο – γνώμη, οι μισοί υπέρ του ήρωα Σαμαρά που …”αγνοώντας το προσωπικό πολιτικό κόστος ανέλαβε το δύσκολο έργο να ανασυγκροτήσει την χώρα και να την βγάλει από το αδιέξοδο της κρίσης…” (σοβαρά τώρα δεν γελάτε όταν τα γράφετε αυτά;), και οι άλλοι μισοί κατά του δωσίλογου Σαμαρά που …”προκειμένου να Κυβερνήσει, είναι πρόθυμος να αναλάβει το βρώμικο έργο της κάλυψης των ενόχων της κατάντιας μας και του ξεπουλήματος πατρίδας, κυριαρχίας, δικαιωμάτων και, τελικά, της ζωής μας (εμείς κλαίμε όταν τα γράφουμε αυτά).

Και ενώ η ζωή μας εξευτελίζεται, εγώ-εμείς-η γενιά μου- η πιο ΒΛΑΜΜΕΝΗ γενιά της ιστορίας μας, ανίκανη να δώσει στα παιδιά της έστω και τα στοιχειώδη που απόλαυσε η ίδια, απομυζά ακόμα τους συνταξιούχους γονείς της και τους κατηγορεί που ψηφίζουν αυτούς που τους δίνουν τα ψίχουλα που συντηρούν τα παιδιά και τα εγγόνια τους….

Βλαμμένη και άβουλη γενιά που περιμένει τη μαμά της να κάνει την επανάσταση…

Bliax,-

(Αγαπητέ Bliax, καιρό έχουμε να τα πούμε. Όντως, πολύ βλαμμένη γενιά. Να τους αποφεύγεις όσο μπορείς και μην το παίρνεις προσωπικά. Και να κάνεις πολλά μπάνια. Δεν θα τρελαθούμε τώρα για τον Σαμαρά. Εγώ χαίρομαι που είναι πρωθυπουργός ο Σαμαράς. Και ακόμα παρακάτω. Να γίνει πρωθυπουργός και ο Βενιζέλος. Δεν μπορεί, κάποτε θα καταλάβουν. Εμφύλιο δεν βλέπω. Έχει κόπο ο εμφύλιος και δεν τον αντέχουν. Άλλωστε ο εμφύλιος -όλοι εναντίον όλων- δεν τελείωσε ποτέ στην Ελλάδα. Να είσαι καλά.)

Σύστημα Υποβολής Αιτήσεων Υποψηφίων Σπουδαστών Δημοσίων Ινστιτούτων & Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης

Αίτησης Εγγραφής σε Δημόσιο ΙΕΚ ή ΣΕΚ

Καλώς ήλθατε στην εφαρμογή ηλεκτρονικής υποβολής αίτησης Εγγραφής σε Δημόσια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ ) και Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ).
Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων υπηρετώντας το στρατηγικό του στόχο, για παροχή Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας στη Νέα Γενιά, αναβαθμίζει τα Δημόσια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ ) και τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ), ώστε να παράσχει υψηλού επιπέδου αρχική επαγγελματική κατάρτιση, που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης αγοράς εργασίας.
Με τις αλλαγές στις παρεχόμενες ειδικότητες από τα Δημόσια ΙΕΚ και τις ΣΕΚ και τη σύνδεση των δομών και των ειδικοτήτων με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων ενισχύεται η δυναμική των καταρτιζόμενων στην εγχώρια αγορά εργασίας σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.
Για πρώτη φορά, δίνεται στους ενδιαφερόμενους η δυνατότητα να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους ηλεκτρονικά. Για να υποβάλετε την αίτησή σας, παρακαλούμε πατήστε στο σύνδεσμο «Καταχώριση Αίτησης», συμπληρώστε όλα τα απαραίτητα πεδία της φόρμας που εμφανίζεται και ελέγχετε προσεκτικά την ορθότητά τους σε κάθε βήμα της διαδικασίας υποβολής.
Η Αίτησή σας θα ελεγχθεί σύντομα και θα ενημερωθείτε για το αποτέλεσμα και για τα επόμενα βήματα της διαδικασίας εγγραφής σας μέσω του ιστοτόπου της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης -www.gsae.edu.gr
Αν αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα και χρειαστείτε τεχνική βοήθεια μπορείτε να καλέσετε στα τηλέφωνα 2131311585 & 2131311626 ή στο e-mail: dioni@gsae.edu.gr
Τα απαιτούμενα πρωτότυπα δικαιολογητικά προσκομίζονται από τον καταρτιζόμενο υποχρεωτικά κατά την ημερομηνία εγγραφής του.

Η περίοδος αιτήσεων διαρκεί από 15/9/2013 έως και 16/10/2013


Οι εγγραφές θα ξεκινήσουν από την 21/10/2013

4 minutes that will Change your Life

Ένα «γιαούρτι» είναι «Βία»...1 εκ υποψήφιοι νεκροί Πολίτες είναι «αναγκαίες παράπλευρες απώλειες».





Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος



Βία είναι το γιαούρτι στον πολιτικό 
(σύμφωνα με τον «Καθεστωτικό Πολιτικό»)...


...αλλά όχι η θανάτωση 1 εκ Πολιτών με την απάνθρωπη υπερφορολόγηση και την αφαίρεση της Περίθαλψης...ή της θέρμανσης...ή της τροφής...ή της στέγης...ή...ή...ή...


...και υπονοεί προφανώς ο ...παραπάνω Εθνοπατέρας ότι ο «Καθεστωτικός Πολιτικός» είναι κάτι σαν τον Οραματιστή Στρατάρχη που κοιτάζει τη «συνολική εικόνα» του Πολέμου...δεν μπορεί να ασχολείται με...«παράπλευρες απώλειες» και δη, «απλών αναλώσιμων στρατιωτών»...


Και συνεχίζει ο... «ΜεγαλοΠολιτικός»...(δεν έχει σημασία ποιός είναι ο «συγκεκριμένος»...αυτά τα λόγια δεν είναι γνωστό ποιά «γάτα επικοινωνιολόγος» τους τα έβαλε στο στόμα, αλλά είναι – καιρό τώρα - στα χείλη όλων τους...σαν έτοιμο, καρμπόν μήνυμα τηλεφωνητή...Βήμα του έδωσε για να τα πει, ποιός άλλος; Μεγάλη Κυριακάτικη Εφημερίδα την 06/10/13...κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι, ως συνήθως).


Η αντιπαράθεση στα πλαίσια της Δημοκρατίας πρέπει να είναι ειρηνική και στα όρια του διαλόγου. Διάλογος σημαίνει ανταλλαγή επιχειρημάτων.

Ακολουθώντας τα νόμιμα κανάλια που προβλέπουν οι Θεσμοί της Πολιτείας. 

Δηλαδή (λέμε εμείς τώρα προσπαθώντας να μπούμε στο μυαλό του Μάλκοβιτς):


Ο Πολίτης εκλέγει τον Βουλευτή του για να υπάρχει ο «αντ’ αυτού» που θα τον εκπροσωπήσει σ’ αυτόν τον «Δημόσιο Διάλογο». Μετά ας θρονιαστεί στη γωνιά του ο Πολιτάκος κι ας .... «απολαύσει τον Αγώνα» (με ποπ κόρν και μπύρες από την ησυχία του καναπέ του).


 Το ότι με άλλη αντζέντα τον ψηφίζει ο Πολίτης και υπό άλλη αντζέντα συμμετέχει – αν, όπως και όσο συμμετέχει - αυτός κατόπιν στον «περιβόητο αυτό Δημόσιο Διάλογο» είναι απλώς μια «αδιάφορη λεπτομέρεια».


Όπως και το ότι έτσι και οι αποφάσεις, ο νομοθετικός του Βίος και γενικά η Πολιτική του πρακτική προξενούν καταστροφές στη ζωή και στην υγεία των Πολιτών – και σε μεγάλο βαθμό θανάτους - είναι επίσης μια «αδιάφορη λεπτομέρεια»...


Αν έχει πρόβλημα ο Πολίτης με την γενικότερη στάση του Πολιτικού, τότε ας μην τον ξαναψηφίσει. Το ότι επί τέσσερα χρόνια αυτός θα κάνει ότι του κατέβει (στην κυριολεξία «μέχρι θανάτου» - συνήθως μη «τηρώντας ούτε καν τα προσχήματα») και όταν «αποσυρθεί» από Βουλευτής απλά θα «αξιοποιηθεί» (ή θα αξιοποιήσει τα «κονέ» του) αλλού, είναι απλώς μια «αδιάφορη λεπτομέρεια».


 Όπως και το ότι (στατιστικά) και ο (κάθε) επόμενος θα κάνει ακριβώς τα ίδια είναι κι αυτό μια αδιάφορη λεπτομέρεια.


Υπάρχουν τα κόμματα (επιμένει αυτός). Μπορεί να γίνει μέλος ενός απ’ αυτά ο Πολίτης και να εκφράζει εκεί μέσα τη γνώμη του, συμμετέχοντας (και) κατ’ αυτόν τον τρόπο στο «δημόσιο διάλογο» με τον (καθεστωτικό) πολιτικό. Το ότι η πολιτική και οι θέσεις των κομμάτων γεννώνται και χαράσσονται από «στενούς κύκλους και πυρήνες με επιρροή» και όχι από τον κάθε Πολιτάκο που θα πάρει το λόγο για πέντε λεπτά σε μια κομματική μάζωξη της ΤΟ άνω Κωλοπετινίτσας, είναι απλώς μια «αδιάφορη λεπτομέρεια».


Μπορεί επίσης ο Πολίτης να στείλει επιστολές με τις απόψεις του στα Πολιτικά και στα Πολιτειακά πρόσωπα με τα οποία διαφωνεί. Σε υψηλούς κομματικούς παράγοντες, σε ανώτατα κυβερνητικά γραφεία, σε Πολιτειακά Άδυτα. Το ότι κανείς δεν θα δώσει σημασία είναι απλώς μια «αδιάφορη λεπτομέρεια».


Μπορεί επίσης να στείλει επιστολές διαμαρτυρίας, παραθέτοντας τις απόψεις του στα ΜΜΕ. Το ότι επίσης ουδείς θα δώσει σημασία στον «μικρό Πολιτάκο», αποτελεί κι αυτό μια απλή «αδιάφορη λεπτομέρεια».


Το δικαίωμα πάντως της «έκφρασης της άποψής του» του το παρέχει ο Νόμος.


Για όλα προβλέπει το Σύνταγμα και οι Θεσμοί της «ευνομούμενης Πολιτείας»...


Το ότι δεν υπάρχει «ευήκοον ους» απέναντι είναι απλώς μια μικρή κι «αδιάφορη λεπτομέρεια»...


Μπορεί επίσης πια, τώρα στον καιρό του διαδικτύου να κάνει μια δική του ιστοσελίδα και να γράφει τη γνώμη του και τις απόψεις του όπως κάνει και ο (καθεστωτικός) Πολιτικός (του οποίου βεβαίως οι θέσεις – ακόμη και ανούσιες - προβάλλονται μέσα από χίλια δυό ΜΜΕ).


Το ότι τη σελίδα του Πολιτάκου θα την διαβάζει μόνον ο ίδιος είναι μια μικρή και «αδιάφορη λεπτομέρεια».


Το ότι γενικώς «άλλη επικοινωνιακή βαρύτητα» έχει ο Λόγος και η Δημόσια Θέση του Πολιτικού/Πολιτειακού Παράγοντα και άλλη  ο ... «άγνωστος Πολιτάκος» (τουτέστιν παντελώς ανύπαρκτη), δεν έχει ουδεμία σημασία. Είναι κι αυτό μια μικρή κι «αδιάφορη λεπτομέρεια».


Σύμφωνα βέβαια με τον Καθεστωτικό Πολιτικό ο «Δημόσιος Διάλογος» με τους Πολίτες υπάρχει, υφίσταται και είναι ενεργός κάθε λεπτό.


 Συνεπώς δεν υπάρχει λόγος «έντονης (βλ. ασύμμετρης/βίαιης) έργω και λόγω εναντίωσης» του Πολίτη κατά του (καθεστωτικού) Πολιτικού...


Το ότι οι εν λόγω Πολίτες, που συμμετέχουν «καίρια» σ’ αυτόν τον «Διάλογο (ή μήπως «μονόλογο»;)» είναι απλώς κάποιοι κολλητοί ακριβοπληρωμένοι (απ’ το δημόσιο ταμείο – δηλ. τους φορολογούμενους Πολίτες) μυστικοσύμβουλοι του Πολιτικού, είναι απλώς μια μικρή κι αδιάφορη λεπτομέρεια...


Ο Πολίτης έχει επίσης το δικαίωμα να αναφερθεί/προσφύγει με ένδικα μέσα στην Ελληνική Δικαιοσύνη κατά των αποφάσεων του Πολιτικού και της Πολιτείας. ΟΚ, όχι ακριβώς έτσι...υπάρχει βλέπεις η «ασυλία» για τις πολιτικές δηλώσεις, χειρισμούς και αποφάσεις/νομοθετήσεις του Πολιτικού Βουλευτικού Όντος...Αλλά κι αυτό είναι μια μικρή αδιάφορη λεπτομέρεια...


Τι κι αν δεν έχουμε Συνταγματικό Δικαστήριο ώστε να απευθυνθεί ο Πολίτης; Αφού αυτή την δικαιοδοσία την έχει η πρωτοβάθμια Ελληνική Δικαιοσύνη. Ξέρει ο Δικαστής. Αν κάποιος Νόμος του φανεί «αντισυνταγματικός», θα τον παραπέμψει σε Ανώτατο Δικαστήριο. Τι κι αν δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ αυτό; Άλλη μια αδιάφορη λεπτομέρεια είναι.


 Σημασία έχει πως οι Σοφοί μας και καλοκάγαθοι Νομοθέτες και Εθνοπατέρες το πρόβλεψαν. Στη θεωρία τουλάχιστον, υπάρχει...


Τώρα, το ότι γενικώς τα «ένδικα μέσα» κατά της Πολιτείας είναι πανάκριβη διαδικασία που δεν αντέχει η τσέπη του φτωχού και άσημου Πολιτάκου είναι επίσης μια αδιάφορη λεπτομέρεια (σημασία έχει πως υπάρχει η διαδικασία).


 Όπως και το ότι η διαδικασία είναι εξαιρετικά χρονοβόρα είναι επίσης άλλη μια «αδιάφορη λεπτομέρεια».


 Όπως και το ότι πάντα οι αποφάσεις (εάν ποτέ δεήσουν να βγουν) είναι υπερ του «Ισχυρού», υπέρ του Πολιτικού, του Υπουργού ή του Πολιτειακού Παράγοντα είναι επίσης μια απλή αδιάφορη λεπτομέρεια.

Σύμφωνα με τον «Καθεστωτικό Πολιτικό» η Κοινή Γνώμη πρέπει να «μείνει στην ουσία». Και η ουσία είναι πως ο Νομοθέτης τα προβλέπει...έστω και «θεωρητικά».


Ο Πολίτης μπορεί επίσης αν το επιθυμεί να διαμαρτυρηθεί αλλά «κόσμια»...


Πχ μπορεί μαζί με άλλους Πολίτες να κάνουν απεργία, να κατεβούν σε διαδήλωση ή να συγκεντρωθούν σ’ ένα σημείο επί μακρόν με τα πλακάτ τους κάνοντας μια ειρηνική διαμαρτυρία. 
 
Ακόμη και να κάνει κύκλους γύρω γύρω φωνάζοντας συνθήματα μπορεί...(αρκεί να μην αμολάει οικοδομικά και γυάλινα ασύμμετρα αντικείμενα, ιδίως όταν είναι γεμάτα με εύφλεκτα και εκρηκτικά υλικά)....


Το ότι κανενός το αυτί δεν ιδρώνει με κάτι τέτοια είναι απλώς άλλη μια αδιάφορη λεπτομέρεια.


Μπορεί επίσης να συμμετάσχει σ’ αυτόν τον «Δημόσιο Διάλογο» μέσω του συνδικαλιστικού του Σωματείου. Να πάει στην συγκέντρωση της εβδομάδας και ενώπιον 5 – 6 νοματαίων να πει τον «πόνο» του και να «αλληλοζυμωθούνε» και «αλληλοεκτονωθούνε». Φεύγοντας απο εκεί θα νοιώθει πως άσκησε το Δημοκρατικό του Δικαίωμα να συμμετάσχει στον ... «Δημόσιο Διάλογο»...


Το ότι το... «κοινό» του ήταν τόσο «περιορισμένο» κι οπωσδήποτε δεν έχει καμία σχέση μ’ «αυτούς εκεί πάνω» που «κάνουν κουμάντο» είναι κι αυτό μια μικρή «αδιάφορη λεπτομέρεια»....


Όπως και το ότι όσο αυτοί οι «κύριοι» κάνουν πως δεν ακούνε τα επιχειρήματα και τις αγωνιώδεις αντιδράσεις του έτερου (δήθεν) συμμετέχοντος σ’ αυτόν τον περιβόητο Δημοκρατικό Διάλογο (βλέπεις αυτός που βι-άζεται, δεν συγκρατιέται, αμολάει και κραυγές οδύνης, πως να το κάνουμε;) του Φτωχού κι ανύπαρκτου (στην κυριολεξία «αόρατου») Πολιτάκου, χιλιάδες αναξιοπαθούντες φτωχοί Πολίτες σωριάζονται νεκροί από την εξαθλίωση, είναι κι αυτό μια αδιάφορη μικρή λεπτομέρεια.


Ο Πολίτης εν ολίγοις οφείλει να δείχνει πίστη στους Καθεστωτικούς Πολιτικούς του και στους Πολιτειακούς παράγοντες.


Το ότι αυτοί επιδεικνύουν τη μέγιστη θέρμη στο κυνήγι των «μικρών» και της φτωχολογιάς και αδιαφορούν για την «μεγαλοδιαφθορά» είναι επίσης άλλη μια αδιάφορη μικρή λεπτομέρεια.


Το ότι ο φτωχός Πολιτάκος απογοητευμένος, αποθαρρημένος και τσακισμένος ψυχολογικά βυθίζεται σε μια καταθλιπτική περιδίνηση και αυτοκτονεί μαζικά, πνιγμένος από μια παθητική αποδοχή της μαύρης μοίρας του είναι κι αυτό μια μικρή αδιάφορη λεπτομέρεια...


...ή μήπως, ιδίως αυτή η «λεπτομέρεια» είναι άκρως ενδιαφέρουσα για τον Καθεστωτικό Πολιτικό, μιας και απο εκεί ακριβώς «αντλεί όλη μα όλη την Ισχύ, την Σιγουριά και την Αλαζονεία του»;



Κι αν η «μαζική μας κατήφεια», πάρει ολίγη από «μανιοκατάθλιψη» και βαρέσει ανάποδο τραβέρσο για μετωπική με «το Ακρωτήρι της Οργής»;



Θυμός κι Οργή βεβαίως σημαίνει ότι «από κοντά είν’ κι η Βία»....κι αυτά τα δυό (Θυμός και Βία) είναι – ως γνωστόν – τσακωμένα με την Λογική και την Ψυχρή/ψύχραιμη σκέψη και αντίδραση...


...αυτήν ακριβώς που «επικαλείται» αυτός ο κύριος πιο πάνω, ο ... «Καθεστωτικός Πολιτικός»...


Και η Βία έχει «κλιμακώσεις»...το γιαούρτι (που του «έκατσε» αυτουνού από προσωπική εμπειρία) είναι απλώς ένα «στάδιο» στην «κλίμακα» καθώς αυτή παίρνει τον ανήφορο...χαμηλομεσαίο θα το λέγαμε...καθώς, μπορεί ας πούμε κανένας νοσηρός ισλαμόπληκτος νους να του «αυξήσει εντέχνως τα οξέα», λέμε τώρα)...


Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο «βιασμένος Πολίτης» αρχίζει μέσα στο κεφάλι του και την ψυχή του να κάνει σκέψεις Βίας...να «εξοικειώνεται με την Βία»...στις πολλές και διάφορες μορφές της...


Ξεκινάνε μεν οι σκέψεις με αφορμή την ΜΗ-απόδοση Δικαιοσύνης στην «Μεγαλοδιαφθορά» Πολιτικών και Ελίτ και την εφαρμογή θανάσιμα αντιλαϊκής Πολιτικής...


 Στο μέγιστο όμως της ωρίμανσής τους εμπεριέχουν κυρίως μια ακατάσχετη οργισμένη ροπή για εκδίκηση.


Τα διάδοχα ψυχολογικά και συμπεριφορικά άλματα είναι απλά:


Όταν ο Πολιτικός/Κυβερνήτης κάνει εκπτώσεις στη Δημοκρατία ασκώντας όλο και πιο θανάσιμα βίαιη πολιτική κατά της ζωής του Πολίτη, αν μη τι άλλο έχει απωλέσει το δικαίωμα να «την επικαλείται».


Φυσικό κι επόμενο είναι μετά να τον ακολουθήσει στην ίδια λογική και ο Πολίτης. Τουτέστιν, ασυναίσθητα κάνει Εκπτώσεις (κι αυτός) στη Δημοκρατία και μέσα του νοιώθει όλο και αυξανόμενη αποδοχή της βίας κατά του Πολιτικού και της Πολιτείας οι οποίοι πλέον εμφαίνονται ως εχθροί και όχι ως φίλοι του Πολίτη...


Άλλωστε, φυσιολογική ψυχολογική αντίδραση είναι: 
 
οτιδήποτε προξενεί πόνο, θλίψη και θάνατο δεν είναι φίλος...αλλά εχθρός...τόσο απλή (και όχι απλουστευμένη) λογική...


Τότε είναι που ο Πολίτης δίνει την σαφή υποστήριξή του σε Πολιτικές Δυνάμεις που εμπεριέχουν την Βία στην πολιτικοκοινωνική τους δραστηριότητα...

Είτε ανήκουν στο ένα πολιτικό άκρο είτε στο άλλο...ανάλογα τις βαθύτερες ιδεολογικές του καταβολές...


Στην αρχή τα πράγματα σ’ αυτές τις Πολιτικές Δυνάμεις (τα λεγόμενα «άκρα») είναι «χύδην»...σε πειραματικό στάδιο...δοκιμαστική περίοδος...λίγο πολιτική, λίγο βία, άλλοτε λίγο επικοινωνία κι άλλοτε αντι-επικοινωνία (επίδοξα κακέκτυπα λες ενός υποτιθέμενου δήθεν αντικομφορμισμού), λίγο αντιδράσεις πεζοδρομίου, λίγο κουλτούρα, λίγο λαϊκάντζα, ότι κάτσει....ψάχνουν το δρόμο τους όλοι δοκιμάζοντας τυχαίες εναλλακτικές διαδρομές και συνδυασμούς...ιδίως οι πιο καινούριοι και πιο περιθωριοποιημένοι – συνεπώς «άπειροι» - απ’ αυτούς τους «φρέσκους διεκδικητές»....


Μέχρι που κάποια στιγμή «γίνεται η στραβή»...οι πρώτοι νεκροί είναι γεγονός...

Πολιτεία και Καθεστωτική Πολιτική αντιλαμβάνονται τότε πως ο «κλοιός στενεύει»...Συνειδητοποιούν παγωμένοι πως έγινε το «ψυχολογικό κλικ» σε επιμέρους τμήματα της μάζας...κι ότι την επόμενη φορά, αυτό που θα τους «σκοπεύσει» δεν θα είναι γιαούρτι αλλά κάτι άλλο, πιο «δραστικό»...


Μόνο περιθώριο η «επίθεση»...Πολιτική, Ποινική/Δικαστική, Επικοινωνιακή/Μηντιακή, Κοινωνική...πρώτα προς τον έναν αντίπαλο, προς το ένα άκρο (ποτέ σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα) και αφού εξουδετερωθεί αυτό, στροφή μετά των «παραπάνω Κανονιών» προς το άλλο άκρο... 
Η εξοντωτική νομοθεσία που θα ψηφιστεί για την εξόντωση του ενός άκρου (με τη σύμφωνη γνώμη του άλλου άκρου) και τα «δεδικασμένα» που θα γεννηθούν απ’ αυτή την πρώτη μάχη θα χρησιμοποιηθούν κατόπιν ως υπερόπλο κατά ΚΑΙ αυτού του «άλλου άκρου»...που πλέον παύει να είναι χρήσιμο...


Βλέποντας στον ορίζοντα την «Οργή Λαού» κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να «ελέγξουν την εξέλιξη των πραγμάτων»...


Πλέον όλοι οι «άμεσα εμπλεκόμενοι» (και των δύο «Άκρων») αντιλαμβάνονται πως πρέπει να γίνουν δύο πράγματα...πρώτον, η Βία να πάψει να είναι ανεξέλεγκτη και «τυχαιοκρατική» (βλ. εκ του αυθαίρετου νεολογισμού «τυχαιοκρατία»)...καθώς και να κοπούν με το μαχαίρι οι «επικίνδυνοι πειραματισμοί μαθητευόμενων μάγων»...δεύτερον, η «Επίσημη Πολιτική» θα πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο μαζί της...



Με ότι αυτά τα δύο κι αν σημαίνουν...



Στο δια ταύτα...



Πως διαμορφώνεται το Πολιτικό τοπίο τον καιρό της «ωρίμανσης της Ιδέας της Βίας»;



Μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις ως προς την ΧΑ, διαπιστώνουμε κάποια στατιστικά δεδομένα στο κοινωνικό/εκλογικό σώμα που κεφαλοποιούνται μέρα τη μέρα.


 Κατ’ αρχήν, η ΧΑ – παρ’ όλο το σφυροκόπημα που υφίσταται σε όλα τα μέτωπα και με όλα τα μέσα - διατηρεί το εκλογικό της ποσοστό (με επίμονη σταθερότητα αν όχι και ανοδικές τάσεις). 
 
Οι επίσημες έρευνες την τρέχουν από 6,5 % - 8 %. Ανεπίσημες την ανεβάζουν πολύ παραπάνω. 
 Αυτό σημαίνει – μεταξύ πολλών άλλων – ότι υπάρχει (τουλάχιστον) μισό εκατομμύριο κόσμου εκεί έξω που «αποδέχεται» την έργω και λόγω Βία ως αντίδραση στην αντίστοιχη «Καθεστωτική και Πολιτειακή Βία» (εκπεφρασμένης έμμεσα και μέσω μιας εκτεταμένης θανάσιμης αντιλαϊκής πολιτικής) κατά του – κυρίως μη προνομιούχου - Πολίτη.
 
 Ακόμη κι αν συχνά είναι «χονδροειδής» και  «προκλητική». Ακόμη κι αν ένα μέρος της πατάει σε «περίεργα χωράφια» μη αποδεκτά από την Ποινική Νομοθεσία...ακόμη κι αν/όταν στρέφεται κατά ιδεολογικών αντιπάλων..ή/και μεταναστών...


...η εκλογική της βάση σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δείχνει να είναι πρόθυμη να δώσει κάτι παραπάνω από απλό συγχωροχάρτι σ’ αυτά τα «ατοπήματα»...είναι σαν να της στέλνει ο κόσμος της δύο «πιθανά μηνύματα»:


Ή, «...συμφωνούμε με την ως τώρα πρακτική σου, συνέχισε έτσι...»

Ή,

«...στη χαρίζουμε αυτή τη φορά...αλλά επιτέλους «γίνε επαγγελματίας»...ωρίμασε...»



με ότι κι αν σημαίνει αυτό το δεύτερο (μια και το πρώτο είναι πιο ξεκάθαρο σημασιολογικά)



τι από τα δύο να ισχύει άραγε; Άγνωστο...θα παραμείνει ένα μεγάλο ερωτηματικό όσο δεν γίνονται εκτεταμένες έρευνες επί τούτου...


Κι αυτό από μόνο του είναι ένα Μεγάλο Ερώτημα...γιατί δεν γίνονται; Ή μήπως γίνονται και δεν ανακοινώνονται λόγω «ανησυχητικών ευρημάτων»; 
(εκτός κι αν υφίσταται κι ένα τρίτο πιθανό μήνυμα. Ένα "υβρίδιο" τροποντινά κι "από τα δύο"...) 
 

Εν πάση περιπτώσει, προχωράμε:


 Αν αυτό το ποσοστό προστεθεί και στα αντίστοιχα (άγρια) ποσοστά της Αριστεράς (περί το 12%), τότε μιλάμε για ένα (περίπου) 20% του Ελληνικού Λαού που έχει αποδεχτεί την (απόλυτη) Βία ως αναγκαία μορφή Πολιτικοκοινωνικής έκφρασης. Ως ένα βαθμό με διαφορετικούς αποδέκτες αυτής, αλλά ως έναν άλλον βαθμό και με «κοινούς αποδέκτες» (βλ. Εκφραστές καθεστωτικής πολιτικής).


Το πιο «ενδιαφέρον»; Θα ξανατονιστεί:


Οι «εκλογικές τους βάσεις» (ξέχωρα του καθενός) είναι έτοιμες ακόμη και να κάνουν τα στραβά μάτια μέχρι και σε τυχόν «παρεκτροπές προς τα χωράφια του κοινού ποινικού δικαίου».


(πχ Ο ένας θα κάψει ευχαρίστως το μικρομάγαζο του ιδεολογικού εχθρού (όπως τον θεωρεί) «μικρομεσαίου νοικοκύρη» (ακόμη και μ’ αυτόν μέσα) ενώ ο άλλος θα κάψει ευχαρίστως ένα τζαμί (ακόμη και με τους «επισκέπτες» του μέσα). Και οι δύο δε, ευχαρίστως θα έσφαζαν τον ιδεολογικό τους αντίπαλο από το «άλλο άκρο»).


Αυτό το «Βίαιο 20%» - μοιρασμένο στα δύο πολιτικά άκρα - θα καθορίσει καίρια τον επικείμενο Νέο Πολιτικό Χάρτη. Ή καλύτερα, την επικείμενη Νέα Πολιτικοκοινωνική Πραγματικότητα...


Έχοντας και οι δύο αντίπαλοι χώροι συγκεντρώσει πολιτική οργανωτική εμπειρία θα επιχειρήσουν – αναγκαστικά και για αμυντικούς λόγους, για να μην «συντριβούν» από την Πολιτειακή/καθεστωτική Επίθεση - να σχηματοποιήσουν – ο καθένας στο «χώρο» του - σε πιο αυστηρά, πειθαρχημένα και ελεγχόμενα πλαίσια αυτό το «τζίνι» που ξεπήδησε ενισχυμένο πλέον (και κυρίως «ώριμο») από το λυχνάρι, την Βία.


Σίγουρα όμως δεν θα τη δούμε να «εξαφανίζεται». Αντιθέτως. Θα την δούμε να επαυξάνεται, να κλιμακώνεται. Να αυτοτροφοδοτείται και να γιγαντώνεται. Να οργανώνεται και να επαγγελματικοποιείται.  Ένα βεβαίως από τα κανάλια μέσα από τα οποία θα συμβεί αυτό είναι η «σύγκρουση αλλήλων επ’ αλλήλων». Χωρίς να είναι βεβαίως το μόνο.


Φυσικά, οι «αντίστοιχοι» πολιτικοί σχηματισμοί θα φροντίσουν, έμπειροι γαρ πλέον, να πάρουν (τυπικές τουλάχιστον) αποστάσεις απ’ αυτά τα δύο «θηρία». Οι εκφραστές της Βίας θα χαθούν από την «επιφάνεια». Πλέον θα ζουν και θα κινούνται αποκλειστικά πίσω από την Κουρτίνα. Οι δε «Μυστικές Γέφυρες» θα παραμείνουν ακριβώς έτσι....Μυστικές...



Συνεπώς:



Όσον αφορά στην Αριστερά, αφού πάρει και την «κρυάδα» (εμπειρία/ψυχρολουσία) του «Κυβερνήτη της Πολιτείας» θα έρθει και η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ/ΔΗΜΑΡ για το «ξεκαθάρισμα». Την διάσπαση.


Προφανώς και κάποιες δυνάμεις τους θα χτίσουν την Νέα Κεντροαριστερά/σοσιαλδημοκρατία ενωνόμενα με τμήμα του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ και των παραφυάδων του αλλά κάποια άλλα τμήματά του θα στρέψουν πλώρη πρόσω αριστερά. 
 Θα είναι βεβαίως η σειρά όλων τους να υποστούν αυτό που υπέστη το ΠΑΣΟΚ. Αν είχε σκεφτεί «ώριμα» τότε που έφτιαχνε εκλογικούς νόμους θα είχε φροντίσει να θεσπίσει μια Απλή Αναλογική. Οπότε σήμερα δεν θα είχε μπει στη Βουλή με ένα μίζερο ποσοστό αλλά προφανώς με μεγαλύτερη δύναμη εκπροσώπησης. Και βεβαίως, ο πρώτος (η ΝΔ εν προκειμένω) δεν θα είχε το «δώρο των 50 εδρών».
 
 Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει το ίδιο αλαζονικό λάθος (πες το «Καθεστωτικό Σύνδρομο της Απληστίας») κι αν προβλέψει την «καθίζηση» που τον περιμένει μετά την Κυβερνητική του θητεία, τότε σοφά πράττων το πρώτο που θα κάνει ως Κυβερνήτης θα είναι η θέσπιση της Απλής Αναλογικής. Και ίσως ίσως να θεσπίσει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Λαό και να σπάσει τη Βουλή στα δύο θεσπίζοντας την Γερουσία ώστε να διασφαλίσει πως δεν θα ξαναϋπάρξει «μονοκρατορία» κάποιου στην Ανώτατη Πολιτειακή Ηγεσία.


Μετά απ’ αυτή την «καθίζηση» του ΣΥΡΙΖΑ, περιμένουν εκλογικά μεγαλεία τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα εκτοξευθεί σε μεγέθη άνω του 10%.


Τότε – και όχι τώρα – θα είναι οι «πραγματικές ημέρες των Δύο Εκρηκτικών Άκρων»...


Μόνο που τότε θα είναι άκρως οργανωμένα και τα δύο...τόσο το «φανερό» όσο και το «μη φανερό» τμήμα τους....


Αν όντως υφίσταται «Σύνδρομο Ελληνικού Σιν Φέιν – Εμφύλιος», τότε οι «Μεγάλες Ημέρες» του εντοπίζονται σε κείνην ακριβώς την περίοδο... (περισσότερα επ' αυτού εδώ  http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/09/blog-post_30.html )


Όσον αφορά στην Δεξιά και στον Πατριωτικό Χώρο, ανάλογες θα είναι οι εξελίξεις. Η έκρηξη στη ΧΑ απελευθέρωσε ένα τεράστιο δημοσκοπικό τμήμα υποστηρικτών (περί το 10%). Που ενώ έλκονταν από την «ακραία εικόνα» της (με όλες τις επικοινωνιακές/συμπεριφορικές της προκλητικότητες ) αποδείχτηκε δημοσκοπικά ότι δεν ενέκρινε τα όσα της καταμαρτυρούνται από την Δικαιοσύνη.


Αυτό το 10% παραμένει ουσιαστικά «ανένταχτο». Και δεν είναι απλά αντιμνημονιακή δύναμη. Είναι πρωτίστως «θυμωμένοι αντιμνημονιακοί Πατριώτες». Που επιζητούν μια «δυναμική κομματική/πολιτική παρουσία» για να δώσουν την στήριξή τους.

Κοινώς, αδιαφορούν για «νερόβραστες λύσεις» ή άλλη μια από «Σύστημα/καθεστώς» και «φιλομνημονιακές πολιτικές».


Όλα δείχνουν ξεκάθαρα πως ανάμεσα στην ΝΔ και στη ΧΑ έχει ανοίξει ένα τεράστιο κενό. Και η Φύση δεν επιτρέπει κενά. Βρίσκει πάντα τρόπο να τα καλύψει. Κι εφόσον όλες οι άλλες υπάρχουσες πατριωτικές πολιτικές παρουσίες αποδείχθηκαν φοβικές έως ανύπαρκτες και χωρίς νεύρο και ορμή, τότε εκ των πραγμάτων αναμένεται να δούμε ένα Νέο Δυναμικό Πατριωτικό Σχήμα να αναδύεται.


Αυτή η διεργασία θα ενταθεί και από κάτι ακόμη:




Το Αντιρατσιστικό επικείμενο νομοσχέδιο.



Η ΝΔ, ούσα φοβισμένη επίδοξος εξιλαστής της αριστεράς λησμονεί τις πολύ σοβαρές εναντιώσεις ουσίας (έσωθεν και έξωθέν της) που υφίστανται ένάντια σε ένα Αντιρατσιστικό νόμο εφάμιλλο ενός Μεγάλου Αδελφού που – συν τω χρόνω - θα λογοκρίνει το τι λέει και τι γράφει (εν γένει) ο καθένας.


 Θα ποινικοποιήσει, κατ’ αρχήν, την Πατριωτική/εθνοκεντρική σκέψη/άποψη (ως έναν εύκολο στόχο) αλλά αυτό είναι το «Μέσο» και όχι ο «Σκοπός».


 Αυτή είναι απλώς η «Κερκόπορτα».


Απώτερος Σκοπός είναι ο πλήρης έλεγχος της  αντι-Σκέψης και της αντι-Άποψης.
Όπου το "αντί" προσδιορίζεται ως "οτιδήποτε/οποιοσδήποτε διαφοροποιείται/αντιτίθεται στην Καθεστωτική Σκέψη/άποψη/θέση". Μετά είναι η σειρά της Αριστεράς βεβαίως. Αν και μόνο το ΚΚΕ – ως ένα βαθμό – έχει εντοπίσει τους «σχετικούς βαθύτερους κινδύνους» που κρύβονται σ’ αυτό το νομοθετικό εγχείρημα και τους επισήμανε προ καιρού.


Εγχείρημα το οποίο, όπως έδειξε το παρελθόν, υπάρχει ένα τμήμα της ΝΔ που ΔΕΝ το αποδέχεται.


Αυτό όμως το «Πατριωτικό Τμήμα» της αυτή την χρονική στιγμή και υπό το (αρνητικό επικοινωνιακό) βάρος των περί Χ.Α. εξελίξεων δέχεται ομαδόν τα πυρά του Νεοφιλελεύθερου τμήματος της ΝΔ που βρήκε ευκαιρία να «πάρει κεφάλι» στις εσωτερικές διεργασίες διαδοχής που φυσικά εντάθηκαν τις τελευταίες ημέρες με «όχημα τα περί ΧΑ». 
 Αναζητούν «θύματα στο ηγετικό στρατόπεδο του κόμματος» προκειμένου να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους και βεβαίως τα βρήκαν στο εναπομείναν «Πατριωτικό Τμήμα της ΝΔ». Ένας λόγος παραπάνω που (τυπικός έστω) αρχηγός του (ακόμη) τυχαίνει να είναι ο ίδιος ο Αρχηγός της ΝΔ. Χτυπώντας λοιπόν τους «εθνικιστές της ΝΔ» ωθούν την ηγεσία της ένα βήμα πιο κοντά στην παραίτηση και την "έξοδο".
 
 Πολύ βολικά όλα λοιπόν για τους πάσης φύσεως Δελφίνους εντός της. Το Game of Throne προηγείται ακόμη κι από τον κίνδυνο της θέσπισης ενός Μεγάλου Αδελφού...


Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και αυτοί (οι εναπομείναντες «Πατριώτες») δέχονται ήδη (λόγω ΧΑ) και θα δεχτούν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα ακόμη περισσότερες αφόρητες πιέσεις με αφορμή και το αντιρατσιστικό αλλά και γενικότερα την συλλογιστική περί πατριωτικών θέσεων που αναπόφευκτα θα ενταθεί  απ’ αυτό το «Πατριωτικό τμήμα» έστω και «ψελλίζοντας». Σφόδρα αποδυναμωμένο γαρ.


Συνεπώς, ένα μεγάλο μέρος αυτών – πολύ σύντομα - δεν θα έχουν άλλη επιλογή από την έξοδό τους από τη ΝΔ και την πρωταγωνιστική πλέον συμμετοχή τους στην συγκρότηση αυτού του «Νέου Πατριωτικού Πόλου».


Η ΧΑ, δεδομένων των «γενικότερων εμπλοκών» της δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον επίσημα και τουλάχιστον μια μεγάλη σειρά πρωτοκλασάτων στελεχών της. Ούτε και η ίδια θα το ήθελε άλλωστε αλλά ούτε και όποιος άλλος σχηματισμός θα ήθελε επίσημη συμπόρευση με ένα σχήμα που φέρει όλες αυτές τις κατηγορίες που τώρα υφίσταται η ΧΑ.


Έτσι κι αλλιώς, από τη στιγμή που είναι χαρακτηρισμένη ως «εγκληματική οργάνωση» θα γίνει συνείδηση – προϊόντος του χρόνου – ότι είναι υποχρεωμένη να αφήσει πίσω της τάχιστα (και αυταπόδεικτα) πάρα πολλά «βαρίδια» – όπως της πρότειναν πολλοί κάποτε και δεν εισακούστηκαν – και να μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο, νέο και βεβαίως επ’ ουδενί «αντι-επικοινωνιακό» και «επιρρεπές στην παραβατικότητα» όπως ήταν ως τώρα.


Αυτή η «εσπευσμένη μετεξέλιξη» φυσικά – τώρα και όχι «ελεγχόμενα» και από θέση ισχύος όπως μέχρι πρότινος - θα έχει και τα ρίσκα της.

Αναπόφευκτα, είναι πολλά και πολλοί αυτά/αυτοί που θα «έμεναν πίσω» και «εκτός».


Και ούτε έχει και καμία εγγύηση πως το Νέο Σχήμα θα πιάσει αυτό το ποσοστό που της δίνουν τώρα οι δημοσκοπήσεις.


Μπορεί όντως να απομείνει η «Σκιά» αυτού που ήταν.


Μ’ αυτό το σκεπτικό, πολλοί ίσως θα ήταν αυτοί που θα προτιμούσαν να «μετεγκατασταθούν» στο άλλο Νέο (και πρωτίστως «άφθαρτο») Πατριωτικό Σχήμα που συν τοις άλλοις δεν θα έφερε και κληρονομικά «αρώματα/βαρίδια» από το παρελθόν.



Αυτό το Νέο Πατριωτικό Σχήμα λοιπόν δεν είναι καθόλου απίθανο να έλκυε την συντριπτική πλειοψηφία των ποσοστών της ΧΑ. Και όχι μόνον...


Δεν είναι διόλου απίθανο να εκτοξευθεί άμα τη γενέσει του σε ποσοστά της τάξεως του 10 – 15%...



Γι’ αυτό και βλέπουμε όλη αυτή την ασταμάτητη Πολεμική από μέρους Καθεστώτος και ΜΜΕ να παίρνει έναν «γενικευμένο τόνο».


Απώτερος σκοπός τους δεν είναι να στιγματίσουν την ΧΑ (μόνο) ως εγκληματική οργάνωση.

Αλλά γενικότερα τον Πατριωτικό χώρο. Προτού προλάβει να «ξεζαλιστεί» και να «οργανωθεί» σε άλλες στέρεες βάσεις.


Μόνο τους μέλημα αποτελεί μήπως και κατορθώσουν να αντλήσουν κάποιο μικρό ποσοστό ψήφων από τους «απελευθερωθέντες»...και να καθηλώσουν στην «αποχή» τους υπόλοιπους...


Γεγονός είναι πως στο συγκεκριμένο θέμα η Αριστερά κρατάει πιο υπεύθυνη στάση από τις Καθεστωτικές Δυνάμεις.


Προσέχει «που» και «πως» στοχεύει και εξαπολύει τα βέλη της ανησυχώντας (και δικαιολογημένα) μήπως και από λάθος (επιθετικούς) χειρισμούς ριζοσπαστικοποιηθούν (αμυντικά/ανακλαστικά) ακόμη και οι σαφώς υπάρχουσες μετριοπαθείς νησίδες σ’ αυτό τον «ευρύτερο εκτός και πέριξ της ΧΑ Πατριωτικό χώρο».


Γνωρίζει καλά ότι ο Πατριωτικός χώρος δεν είναι δυνατόν να εξαφανιστεί ως δια μαγείας. Συνεπώς, μάλλον θα προτιμούσε να υπάρξει σ’ αυτόν τον χώρο ένα μετριοπαθές politically correct Δημοκρατικό Πατριωτικό Κόμμα που δεν θα δημιουργούσε τις εκρηκτικές ανεξέλεγκτες μη διαχειρίσιμες εντάσεις της ΧΑ. 
 Εντάσεις που όταν εκτονώνονται (όπως τώρα) εγκυμονούν τον κίνδυνο ισχυρών «υπόγειων παρενεργειών».



Παρ’ όλα αυτά, στο άλλο πεδίο αντιπαράθεσης, στον Αντιρατσιστικό νόμο, τα πράγματα κινδυνεύουν να «πολωθούν» και να «ξεφύγουν». Επικίνδυνα.


 Η Πατριωτική σκέψη κινδυνεύει συλλήβδην να τεθεί στο περιθώριο ως παράνομη και εγκληματική. Κι αυτό αν συμβεί, θα είναι μόνον η «Αρχή»...


Μετά, θα αυξηθούν οι «στόχοι»...

...άλλωστε, αν αληθεύουν οι «πρόσφατοι προβληματισμοί» της Αυγής, η «καθεστωτική θηλιά ήδη άρχισε να παίρνει θέση» γύρω από την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον...


Έχουν ήδη όλες τις «απαραίτητες ενδείξεις» πως το Αντιρατσιστικό είναι απλώς μια «κερκόπορτα»...


Ας δώσουν – όσο έχουν καιρό – βάση στις «λογικές επιφυλάξεις» του ΚΚΕ (και πολλών άλλων βεβαίως απ’ όλο το πολιτικό φάσμα) ως προς νομοσχέδια «τύπου Αντιρατσιστικό» προτού είναι αργά για όλους μας...


Όσον αφορά στον ευρύτερο Πατριωτικό Χώρο πρέπει να βρει – και δη ΤΑΧΙΣΤΑ – τον Νέο Βηματισμό του...να απεγκλωβιστεί πρωτίστως απ’ όλη αυτή την Χρυσαυγειάδα των Ημερών...


Προτού καταδικαστεί ως «οιονεί Εγκληματική Πρακτική και Φιλοσοφία»...και δη εν συνόλω...



Και προτού ακόμη και οι «μετριοπαθείς φωνές» πάρουν την άγουσα προς την «ακραία ριζοσπαστικοποίησή» τους...



...Με ότι αυτό κι αν σημαίνει...



...είπαμε: τι πιο λογικό από το να συμπεράνουμε πως τα «βίαια, σκοτεινά» κομμάτια των δύο άκρων, ωθούνται πλέον να οργανωθούν επαγγελματικά και ν’ αρχίσουν να κινούνται πέρα από το φως της ημέρας...στις σκιές και στα περιθώρια...και βεβαίως, θα αδημονούν ασταμάτητα για «φρέσκες στρατολογήσεις»...



Προσέξτε λοιπόν κύριοι του Καθεστώτος...γιατί παίζετε με τη φωτιά...όσο μεθοδεύετε την εξόντωση και τον έλεγχο της «εμφανούς Πολιτικής Παρουσίας» των Πολιτικών σας αντιπάλων τόσο ταΐζετε τους κήνσορες αυτής της «Υπόγειας Έσχατης Δράσης»... 
...και στα δύο Άκρα...



Γιώργος Ανεστόπουλος


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2hWZrcBxD

Η βία τοκίζεται και θα συνεχίσει


Με τη Χ.Α., τη μακρά αφήγηση που πλέκεται γύρω της, τη μιντιακή απεικόνιση και αναπαράσταση προσώπων, λόγου, πράξεων, ιδεολογικών αναφορών κ.λπ. δημιουργείται μια εξοικείωση με την αισθητική τής βίας και του τρόμου.
Δεν είναι μόνο οι φάτσες και οι βίαιες συμπεριφορές που αναπαριστώνται από τα Μέσα, είναι η επιμονή του βραδύνοος κόσμου να μετέχει σε μια τέτοια συμφωνία. Γιατί το πρόβλημα με το νεοφασισμό είναι ότι αισθητικά και συμπεριφορικά είναι «νόμιμος», κοντινός, σχεδόν οικείος με το συνηθισμένο αίσθημα του κόσμου. Για την ακρίβεια, παρασιτεί στις λαϊκές ροπές και τους αυτοματισμούς, διαστρέφοντάς τα φυσικά. Οταν λείπει κάθε εργαλείο για να διαχειριστεί ο κόσμος τις διαψεύσεις του, τότε αναδύεται ο φασισμός ως η πιο δόκιμη και εμπεριστατωμένη μορφή οφθαλμαπάτης.

Προσπαθώντας να στηρίξω την άποψή μου, ας σημειώσω ορισμένες πλευρές του αδιεξόδου πάνω στο οποίο, νομίζω, ότι αγκιστρώνεται ο φασισμός1:
1) Οι απεργίες, ειδικά στο δημόσιο τομέα, είναι στις περισσότερες περιπτώσεις παρωχημένη μορφή πάλης, αφού δεν φαίνεται να προξενούν βλάβη σε κάποιον ταξικό αντίπαλο. Το αντίθετο, ανακουφίζουν εξοικονομώντας πόρους και φθείροντας επικοινωνιακά τον απεργό. Οι οικονομικές επιπτώσεις, δε, στον ίδιο τον απεργό, τις κάνουν θνησιγενείς. Η απεργιακή αφλογιστία θέτει θέμα συνδικαλιστικής τεχνικής και κινηματικής τεχνοτροπίας. Αν δεν μπορείς να διεκδικήσεις, να υπερασπιστείς, τότε τι σου μένει;

2) Η φτώχεια διαμορφώνει δύσκολα ακροατήρια, που στέκονται ανταγωνιστικά προς τη διεκδίκηση, την έγερση, τη συγκρουσιακή επιλογή, αφού δημιουργεί στον πολίτη μια αμυντική και αναχωρητική συμπεριφορά. Η κατακλυσμιαία φτώχεια θέτει δομικά προβλήματα κοινωνικών αρθρώσεων. Δύσκολα ακούει, κατανοεί, εκλογικεύει ο φτωχός στο καβούκι της μιζέριας του.

3) Δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς τα θεωρητικά εργαλεία που να συλλαμβάνουν την ακαριαία πολιτική-διοικητική απόφαση (π.χ. το κλείσιμο 8 νοσοκομείων , 50 σχολείων, την απόλυση 12.000 εργαζομένων κ.λπ.) και να εκλογικεύουν την κατακλυσμιαία ένδεια και τους απόλυτους όρους με τους οποίους εκδηλώνονται αυτά τα φαινόμενα. Η θεωρητική αδυναμία θέτει θέμα εποπτικών μέσων, ακόμη και θεωρητικών παραδόσεων, που αποδυναμωμένες στο εξισωτικό χάος της μεταμοντέρνας κατάστασης αδυνατούν να προβλέψουν το κακό που «τρέχει πιο γρήγορα από τον ίσκιο του».

4) Η αριθμητικά κραταιή ομάδα που ηγεμονεύει στο κοινωνικό σώμα, οι άνεργοι δηλαδή, δεν μπορεί να αποκτήσει κινηματική συγκρότηση ή πολιτική φωνή, ούτε καν να μορφοποιήσει με μια ενότητα την απόταξή της από το παραγωγικό και κοινωνικό σύστημα2. Λειτουργεί λοιπόν ως ανασχετική παράμετρος στο ν' αναπτυχθεί έξυπνη και ευλύγιστη κινηματική κουλτούρα. Η ανεργία, οι αριθμοί και οι ρυθμοί της θέτουν θέμα κλίμακας: πώς να απευθυνθείς για αλληλεγγύη ως εργαζόμενος σε ανέργους, που θεωρούν την ίδια την εργασία (οποιαδήποτε μορφή της, καλή, κακή, εκμεταλλευτική, φτηνή κ.λπ.) πολυτέλεια. Αρα θεωρούν εσένα προνομιούχο. Οι άνεργοι, εκτός από ανέκφραστοι πολιτικά, παραμένουν και κλειστοί ως κοινωνικό ακροατήριο.

5) Το σύστημα αισθητικοποιεί ακαριαία και την αθλιότητα και τη ματαίωση και την εξέγερση, λειτουργώντας ως λιμπιντικό αποχρεμπτικό. Η αισθητικοποίηση εκ μέρους του συστήματος θέτει θέμα συστημικής χωρητικότητας, όπου η αφομοιωτική και ακυρωτική λειτουργία του συστήματος εξουθενώνει τον ίδιο το ριζοσπαστισμό. Κάθε τι (εξέγερση, πολιτικός φόνος, αυτοκτονία, εργασιακή ανατροπή κ.λπ.) γίνεται αντικείμενο αισθητικής (μιντιακής, διαδικτυακής κ.λπ.) διαχείρισης. Θυμόμαστε την απίστευτη εκμετάλλευση της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου το 2008, με τους δημόσιους θρήνους καλλιτεχνών (συχνά με στόχους αυτοπροβολής των θρηνούντων), με τα απίστευτα μιντιακά ξεχειλώματα, που αποδυνάμωναν εν τέλει το ακραίο συμβάν (στην περίπτωση του Παύλου Φύσσα, φοβάμαι ότι θα συμβεί στον πολλαπλάσιο βαθμό ο συναισθηματικός σφετερισμός της σπάνιας παλικαριάς του).

Ηκάθε παράμετρος απ' αυτές που περιέγραψα γεννάει και ένα ευρύτερο πρόβλημα, που αφορά την ίδια την πολιτική αρχιτεκτονική στη χώρα μας. Να μερικοί λόγοι που οδηγούν στην πολιτική απελπισία. Και όντως η απελπισία είναι η ισχυρότερη πολιτική κατηγορία, η πιο μεστή έννοια που χαρακτηρίζει την πολιτική παραγωγή (το έργο, δηλαδή, της επαγγελματικής πολιτικής) και καταλαμβάνει τους πολιτικούς παραλήπτες, τους πολίτες. Η εξοικείωση που προανέφερα στην αρχή του κειμένου, η συμφιλίωση με τη φασιστική τερατωδία είναι το κεντρικό εργαλείο με το οποίο αυτές οι αμηχανίες και κοινωνικές δυσλειτουργίες αφομοιώνονται. Να, επίσης, μερικοί λόγοι που εξηγούν μια τεράστια ανάγκη για Σχήμα, Μέγεθος και ευδιάκριτο εύκολο Αφήγημα. Οριοθετούν δηλαδή τη δημιουργία σαφούς σχηματισμού με χαρακτηριστικά που «καταλαβαίνει ο κόσμος». Θέτουν (οι λόγοι αυτοί) ένα ερώτημα που βρίσκεται στη συστημική καρδιά: «Δεν υπάρχει λύτρωση για την πτώση, δεν υπάρχει φωνή ίση με την αδικία, ας τρέξω στη βία ή στην ομάδα βίας ή στην ομάδα με σύμβολα βίας». Ο φασισμός αυτό προσφέρει. Σχήμα, σύμβολα και ένταξη. Γι' αυτό τον αναπαράγει η κοινωνία και γι' αυτό η έκλειψη της Χ.Α. δεν πρόκειται να τον εξαφανίσει.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Χρησιμοποιώ ορισμένες σκέψεις που μου γέννησε η συζήτησή μου με διανοουμένους από πολλά και διαφορετικά γνωστικά πεδία, στο θέατρο «Εμπρός».
2. Δες και Χ. Κάσδαγλη «Το ημερολόγιο ενός ανέργου».
*Ζωγράφος, αν. καθηγητής ΕΜΠ dsevastakis@arch.ntua.gr


enet


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2hWhVJJ1a