Όταν λέμε “Δικαιοσύνη”, εννοούμε την ιδιότητα ή το γνώρισμα του δικαίου. Δηλαδή, χαρακτηρίζουμε την απονομή του ως και το σύνολο της δικαστικής εξουσίας. Ως “Δικαιοσύνη” ορίζεται το αγαθό που δεν στοχεύει στην ευδαιμονία όσων την ασκούν, αλλά στην ευδαιμονία των συνανθρώπων. Έτσι, Δικαιοσύνη είναι η κρατίστη των αρετών, γιατί δεν ασκείται για ίδιο όφελος, αλλά για όφελος των τρίτων. Κατά την Αριστοτέλεια αρχή, η Δικαιοσύνη απονέμεται με βάση την αρχή πως όλα τα άτομα είναι ίσα μεταξύ τους και πως η άνιση μεταχείριση των ίσων είναι εξ ίσου άδικη της ίσης μεταχείρισης των άνισων.
Επανειλημμένως, κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί σε πολλές αποφάσεις που έβγαλαν Έλληνες Δικαστές, υπέρ των Ελλήνων πολιτών και του περί δικαίου αίσθημα, ενεργώντας ως πραγματικοί θεματοφύλακες του Συντάγματος.
* Στα τέλη του Ιανουαρίου το ΣτΕ δικαίωσε τους ενστόλους όλων των Σωμάτων εντοπίζοντας αντισυνταγματικότηταστην υπουργική απόφαση με την οποία περικόπηκαν οι αποδοχές τους (με αναδρομική ισχύ από 1ης Αυγούστου 2012) σε εφαρμογή του Μνημονίου 3.
* Στις αρχές Φεβρουαρίου το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κατερίνης έκρινε παράνομη και αντισυνταγματική την αυτόφωρη σύλληψη επιχειρηματία για χρέη προς το Δημόσιο και παρέπεμψε την υπόθεση σε τακτική δικάσιμο. Μέσω αυτής της γενναίας απόφασης οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης βάζουν φρένο στην διαπόμπευση έντιμων επιχειρηματιών που οι πολιτικές των Μνημονίων τους μετέτρεψαν από νόμιμους επαγγελματίες σε θύματα της κρίσεως και οι οποίοι αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
* Επίσης, στις αρχές Φεβρουαρίου το Δ΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου με ψήφους 3-2 έκρινε πως το «χαράτσι» στα ακίνητα, το οποίο εισπράττεται διά μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ (υπολογιζόμενο δηλαδή, με βάση τα τετραγωνικά, την τιμή ζώνης κ.λπ. και όχι με βάση την οικονομική κατάσταση του κάθε φορολογούμενου, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αλλεπάλληλες μειώσεις αποδοχών και συντάξεων, αλλά και οι μεγάλες φορολογικές επιβαρύνσεις), είναι αντισυνταγματικό και αντίθετο προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το σκεπτικό αυτής της απόφασης, που αποτελεί πλέον, ισχυρό νομικό προηγούμενο, είναι βόμβα για την ληστρική πολιτική των Μνημονιακών κυβερνήσεων.
Προσθετικά θα πρέπει να χαρακτηρίσω ως μνημειώδες γεγονός την ομιλία του προέδρου της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, Παναγιώτη Νικολούδη, στη Βουλή των Ελλήνων την 5η Μαρτίου 2014, όταν ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν οι τράπεζες που χορηγούσαν «κόκκινα» δάνεια. Στα όσα ανέφερε χρησιμοποίησε πολύ σκληρούς χαρακτηρισμούς υποστηρίζοντας πως ο τρόπος λειτουργίας των τραπεζών αυτών έφερε στο φως ένα καινούργιο μοντέλο εγκληματία με σπουδές στο ξέπλυμα χρήματος. Αυτοί οι εγκληματίες δεν έχουν καλάσνικοφ και μάσκες, άλλα ΜΜΕ. Καθένας απ´ αυτούς ή είχε δικό του ΜΜΕ – εφημερίδα ή κανάλι – ή είχε μισθώσεις ΜΜΕ. Παντού υπάρχει διαφθορά και παντού υπάρχει διαπλοκή. Όσον αφορά τη διαπλοκή στις άλλες χώρες το τρίγωνο είναι οικονομική ελίτ, πολιτική ελίτ και ΜΜΕ. Εδώ είναι ανάποδα: οικονομική ελίτ, ΜΜΕ και τρίτη η πολιτική ελίτ.
Αυτό λοιπόν, το τρίγωνο της διαπλοκής μπορεί να επηρεάσει Δικαστές της χώρας μας; Μπορεί να απονείμει Δικαιοσύνη, αντίθετα με την Αριστοτέλεια αρχή; Μπορεί να υποβιβάσει την κρατίστη των αρετών;
Ωστόσο, με τόλμη και παρρησία, επίσης, κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί στην απραξία και την ατολμία της Δικαιοσύνης να προστατέψει την πατρίδα μας και τον λαό της, όπως ορίζει το Σύνταγμα, από τα σαρκοβόρα πολιτικά όρνεα που κατατρώγουν τις σάρκες του Ελληνικού λαού και ανενόχλητα ξεπουλούν την πατρίδα μας στους δολοφόνους τοκογλύφους δανειστές μας. Τρανταχτό παράδειγμα – έχω κάνει πολλές αναφορές στην «Ελεύθερη Ώρα» – η Ανακρίτρια Μαρία Νικολακέα, η οποία είναι επιφορτισμένη με τη διαλεύκανση του σκανδάλου των «μαύρων ταμείων» της γερμανικής πολυεθνικής εταιρείας Siemens, μέσω των οποίων η εταιρεία μιζάριζε υψηλόβαθμα πολιτικά πρόσωπα, προκειμένου να αναλαμβάνει μεγάλα δημόσια έργα. Αυτή η δικαστική έρευνα, δυστυχώς καρκινοβατεί και υπάρχει μια «άκρα του τάφου σιωπή» από την συγκεκριμένη Ανακρίτρια. Σε πολλά δημοσιεύματα στην «Ελεύθερη Ώρα» κατά το παρελθόν, έχουμε δώσει συνταρακτικά στοιχεία που θα βοηθούσαν στη διαλεύκανση της υποθέσεως, όπως επί παραδείγματι, έχουμε προτρέψει την κυρία Ανακρίτρια να καλέσει ως μάρτυρες, τον Ευάγγελο Σέκερη (μπατζανάκη του Πρωθυπουργού) και Δημήτρη Αβράμπο (του οικογενειακού περιβάλλοντος Σαμαρά) που είναι ακόμη εν ενεργεία υψηλόβαθμα στελέχη της Siemens (πρωτοσέλιδα στις 17 Μαρτίου 2013 και 6 Οκτωβρίου 2013). Όμως, σε συνέντευξη που πήρε ο δημοσιογράφος Μάκης Βραχιολίδης από την κ. Νικολακέα για την «Ελεύθερη Ώρα» την 27η Οκτωβρίου 2013, η κυρία Ανακρίτρια απεκάλυψε πως δεν σκοπεύει να καλέσει τον μάρτυρα-κλειδί Ευάγγελο Σέκερη. Όπως, επίσης η αρμόδια ανακρίτρια απέρριψε τις δημοσιογραφικές διαπιστώσεις του κ. Βραχιολίδη, πως δηλαδή η ανακριτική διαδικασία καρκινοβατεί, και διαβεβαίωσε πως πολύ σύντομα θα κλείσει την υπόθεση με την κατάθεση πορίσματός της. Δυστυχώς, όμως για εκείνη, η υπόθεση ούτε προχωράει μετά από έξη μήνες από τη συνέντευξη, ούτε πόρισμα έχει ακόμη εξαχθεί!
Αυτή η απραξία και η ατολμία της Δικαιοσύνης, μήπως τελευταία λέγεται και συγκάλυψη; Γιατί σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις Μπαλτάκου, για ωμή και ιταμή παρέμβαση-εντολή των Σαμαρά, Δένδια και Αθανασίου προς την «Ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη, με σκοπό την προφυλάκιση άνευ επαρκών αποδεικτικών στοιχείων – σύμφωνα με τον Μπαλτάκο – βουλευτών του καθ΄ όλα νόμιμα εκλεγμένου κόμματος «Χρυσή Αυγή», και έχει προκαλέσει πολιτικό σεισμό άνευ προηγουμένου, όπου η κυβέρνηση έντρομη και πανικόβλητη, προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια της. Τι πράττει λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση η «Ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη; Εγκλωβίζεται στη λογική των Συστημικών ΜΜΕ τα οποία βλέπουν και αναδεικνύουν το δένδρο εις βάρος του δάσους που καίγεται; Εγκλωβίζεται στη λογική της παράνομης υποκλοπής της κασέτας από τον Ηλία Κασιδιάρη και προσπερνά το γεγονός των καταγγελιών Μπαλτάκου, πως δυο υψηλόβαθμα θεσμικά όργανα της Εκτελεστικής Εξουσίας και συγκεκριμένα ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου και Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη; Σε μια ευνομούμενη χώρα, όλοι θα περίμεναν πως η Δικαιοσύνη είναι Ανεξάρτητη και Αδέκαστη και δε δέχεται πολιτικές παρεμβάσεις. Όλοι θα περίμεναν πως άσχετα αν κάποιοι θεωρούν αληθή τα όσα καταγγέλλει ο Μπαλτάκος ή κατ΄ άλλους αναληθή, μια και μόνη θα έπρεπε να είναι η απόφαση της Δικαιοσύνης! Έρευνα σε βάθος για να διαπιστωθεί από την προανάκριση που βρίσκεται η αλήθεια και που το ψέμα. Έγκληση σε απολογία όλων των εμπλεκομένων προσώπων, όπως των Δένδια, Αθανασίου, Κουτζαμάνη!
Αντ΄ αυτού όμως, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, παρήγγειλε προς την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Παναγιώτας Φάκου, την αυτόφωρη διαδικασία σε βάρος βουλευτών της Χρυσής Αυγής που τυχόν αποκαλύψουν και νέα βίντεο με υποκλαπείσες συνομιλίες, κατόπιν σχετικής αναφοράς του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Νικόλαου Δένδια.
Συνεπώς, διαπιστώνουμε με πολύ μεγάλη λύπη πως προφανώς η κα Κουτζαμάνη ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διάπραξη κακουργηματικής πράξης μέσω της υποκλοπής συνομιλιών, παρά για τις κακουργηματικές πράξεις που διέπραξαν υπουργοί της κυβερνήσεως με τις ωμές και ιταμές παρεμβάσεις τους στη Δικαιοσύνη και οι οποίες αποκαλύπτονται διά μέσω της υποκλοπής αυτών των συνομιλιών. Αυτή η απόφαση λοιπόν, μήπως συντελεί σε απόκρυψη τελεσμένων κακουργηματικών πράξεων; Μήπως αποβλέπει στην προστασία πολιτικών προσώπων με την μη αποκάλυψη των κακουργηματικών τους πράξεων; Κατά το παρελθόν έχει αποδειχτεί πως η Δικαιοσύνη υπήρξε το σκαλοπάτι αναρριχήσεως δικαστών σε πολιτικούς θώκους (βλέπε Αθανασίου). Μήπως με αυτές τις αποφάσεις της η κα Κουτζαμάνη παραβιάζει το θέσφατο πως η Δικαιοσύνη απονέμεται με βάση την αρχή πως όλα τα άτομα είναι ίσα μεταξύ τους και πως η άνιση μεταχείριση των ίσων είναι εξ ίσου άδικη της ίσης μεταχείρισης των άνισων; Ρωτάω, μήπως;
Άλλωστε, η απόφαση αυτή πάρθηκε κατόπιν σχετικής αναφοράς του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Νικολάου Δένδια. Δηλαδή, ενήργησε για άλλη μια φορά ως εντολέας της κας Κουτζαμάνη. Και στο κάτω – κάτω της γραφής, γιατί οι Δένδιας – Αθανασίου δεν μηνύουν τον Μπαλτάκο, εφ΄ όσον ισχυρίζονται πως λέει ψέματα, προκειμένου να λάμψει η αλήθεια;
Πάρα ταύτα θα τολμήσω να ισχυρισθώ πως Δένδιας, Αθανασίου και Κουτζαμάνη μας γυρίζουν στην αλήστου μνήμης εποχή του «αποφασίζουμε και διατάσουμε». Πρέπει να γνωρίζουν όμως, πως και οι κρίνοντες, κρίνονται!
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην “Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής”
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
twitter: @egerssi
