Αν πρόκειται να ενημερωθείτε για τις Ευρω-εξελίξεις, οι ειδικοί συνιστούν χαλάρωση, ασκήσεις γιόγκα και σε βαριές περιπτώσεις ζάναξ και λεξοτανίλ.
Πώς άλλωστε να μείνεις ήρεμος όταν ακούς δηλώσεις του Σόιμπλε, του Βέλγου ή της Πορτογαλίδας που θέλουν πίσω τα λεφτά των φορολογούμενών τους.
Τα διαβάζεις δηλαδή και λες. «ρε πού τα έβαλα τα λεφτά τους; Να ψάξω στο πατάρι.». Φυσικά και δεν θα γίνω ρατσιστής για να εκτρέφω μίσος προς τις χώρες αυτές. Άλλωστε τη μπαρούφα που τρώνε ευρωπαϊκοί λαοί, την τρώνε και μπόλικοι δικοί μας. Όπως ……
………επίσης οι εκφραστές τέτοιων δηλώσεων είναι ανάλογοι Βενιζελοσαμαράδες. Αλλά με ενοχλεί πολύ μετά από χρόνια μιζέριας και μαύρης φτώχιας, να πιστεύουν πως τους τα έφαγα και τώρα θέλω να τους την σκάσω. Στις τράπεζες και στις τσέπες των δοσίλογων να πάτε να τα βρείτε.
Με τις ευλογίες σας καθόντουσαν στους σβέρκους μας τόσα χρόνια. Εγώ και ο κάθε εγώ από φτωχός έγινα φτωχότερος! Όσο κι αν το φιλειρηνιστικό αίσθημα με ωθεί στην «ευρωαντιμετώπιση» και στην ικανοποίηση και του δικού τους φαινομενικά λαϊκού αισθήματος. δυσκολεύομαι αγαπητοί ευρωπαίοι.
Σε μια Ευρώπη όπου υπάρχει ηγεμόνας και παρακατιανοί γλείφτες αυλικοί. εγώ δεν έχω θέση. Αν νομίζετε πως οφείλω να κάνω ζωή μισή εγώ και τα παιδιά μου για να συμπληρώνω τα πλεονάσματα σας τότε θα πάρω το καπελάκι μου και γεια σας. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Δεν έχει να κάνει με χρήματα, αριθμούς και δημοσιονομικά.
Έχει να κάνει με το πότε και γιατί θα αποφασίσει κάποιο μεγαλολαμόγιο τραπεζίτης να σου κλείσει τη στρόφιγγα. Που λεν και οι παραθυράκιδες. Άλλωστε ο δανεισμός είναι το μέσον για κατάκτηση πλέον. Και για κάποιον καταραμένο λόγο έχει γίνει το μονοπώλιο της οικονομίας.
Αρκεί να υπάρχει δανεισμός και όλα ζάχαρη. Φοβερή η οικονομία μας όταν μας δανείζουν και σκάρτη όταν μας τα κόβουν. Βέβαια όταν σου δίνουν φραγκάκια δεν το κάνουν γιατί έχεις ωραία μούτρα αλλά γιατί ξέρουν πως είτε θα βγάλουν τα κέρδη τους, είτε θα σε μετατρέψουν σε μακροχρόνιο δούλο τους.
Και τα κέρδη τους δεν γίνεται να τα βγάλουν γιατί το χρήμα που δανείζεσαι είναι αέρας κοπανιστός. Επομένως πάμε στον αέναο δανεισμό που ανά πάσα στιγμή σε δένει αναλόγως τις ορέξεις του δανειστή σου.
Για αυτό η Ευρώπη θέλει να σου δανείζει αυτή και μόνο αυτή. Ακόμη κι αν πας σε άλλη τράπεζα για να τους πληρώσεις. στραβομουτσουνιάζουν. Αυτοί θέλουν το σκλαβάκι τους, όχι τα λεφτά τους. Για πολλούς λόγους λοιπόν. ούτε βήμα πίσω.
Η κυβέρνηση ξέρει πως αν κάνει κωλοτούμπα με αυτήν πλέον τη δυναμική που έχει ο κόσμος. θα πέσει την επόμενη μέρα.
Σαφώς και υποχωρήσεις θα υπάρξουν και υπήρξαν προκειμένου να γίνει το ανώδυνο θέλημα. Αλλά για όλους εσάς που έχετε φαγωθεί με τα βαφτίσια. καταλάβετε το λίγο ρε μαϊντανοί. Ζητούν παράταση της δανειακής σύμβασης (σημειωτέον ο Σαμαράς ζήτησε μόνο δίμηνη παράταση και όχι εξάμηνη που θα μπορούσε, για να βρεθούμε σε αδιέξοδα) για να προτείνουν κάτι διαφορετικό από το μνημόνιο.
Δηλαδή.αν το λέμε πάλι μνημόνιο αλλά δεν περιλαμβάνει κατάπτυστα μέτρα τι σας πειράζει; Αν η συμφωνία είναι προς όφελος του ματωμένου λαού μας. τι πρόβλημα έχετε πάλι; Εκεί εσείς. το κρέας ψάρι και αναμάσημα της κάθε παπαριάς του εκάστοτε βλαμμένου δημοσιογράφου.
Όπως σας πείραξε και η εκλογή Παυλόπουλου. λες και μας νοιάζει αν η γλάστρα της αυλής μας γέρνει αριστερά ή δεξιά. Ναι δεν τον γουστάρω ούτε εγώ, αλλά δεν έπρεπε να βρει ένα δεξιό καρναβάλι για την καρναβαλίστικη θέση; Ε βρήκε!
Προσωπικά δεν έχω την μανιώδη πρεμούρα για τιμωρία των δοσίλογων. η ιστορία θα τους τιμωρήσει ως αμιγώς κατοχικές κυβερνήσεις. Χώρια που αν το ξετυλίξουν αυτό το κουβάρι πρέπει να ξεθάψουν πολλούς. Ωστόσο το θέλημα αυτό το κατανοώ και τάσσομαι υπέρ του. Ίσως έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν πως η εκλογή Παυλόπουλου βάζει στο σεντούκι το θέμα, αλλά πάλι πιστεύω πως είναι θέμα θέλησης.
Συνοψίζοντας. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και χωρίς ευρωζώνη και ευρώ. Ότι κι αν λένε οι χαρτογιακάδες αναλυτές. υπολογίζουν τον κόσμο ως αριθμούς και μονάδες παραγωγής.
Δεν είναι καθόλου έτσι όμως. Αν έχω μια κυβέρνηση που εκφράζει το αίσθημα μου, αν νομοθετεί με βάση την συνολική ευημερία του κόσμου, τότε αγαπητοί χέστηδες… με χαρά θα πληρώσω τους φόρους μου και με χαρά θα συνεισφέρω στην παραγωγή όσο δυναμικά μπορώ.
Δεν με πειράζει να δουλέψω σκληρά και να περάσω δύσκολα. αλλά αν το κάνω θέλω να το κάνω για τον περιπτερά της γειτονιάς μου, για τον σκουπιδιάρη του δρόμου μου, για τον δάσκαλο των παιδιών μου.. όχι για κάποιον πούστη τραπεζίτη!
Α και μη ξεχάσω ΚΚΕ. λοβοτομημένες μαριονέτες λέει ο Αγγελάκας. Τις κλωστές να αλλάξετε. Μη μασάτε λοιπόν. Κάποτε θα λέμε στα παιδιά μας. Από τον μικρό τον τόπο μας ξεκίνησε.
