Παρακαλώ χάθηκα #Saoul#

Όποιος με βρει να με επιστρέψει σπίτι μου ,εκεί που ανήκω.

Υπάρχει και αμοιβή 6947627333

Κάποτε θα ξυπνήσουμε, και τα ποδια μας από της αλυσίδες δεν θα μπορούμε να τα σύρουμε...

Viva Argentina!

Ξεκινησε το Κοπα Αμερικα στη Χιλη και φυσικα ειμαστε ολοι με την Αργεντινη. Viva la Argentina
Nikos Petridis

* Να χαλαρώσουμε και λίγο... 

ΔΩΡΑΚΙ -ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ “ΑΡΙΣΤΕΡΟ”- ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ… ΠΛΗΡΩΝΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ!

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*  

Η επιμελής ανάγνωση των «47 σελίδων» της κυβέρνησης αποτελεί την πιο σωστή μέθοδο για να καταλάβει κανείς πως «σκίζονται» και πως «καταργούνται» τα Μνημόνια στην Ελλάδα, είτε κυβερνά το δίδυμο Σαμαράς – Βενιζέλος, είτε κυβερνά η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση σε...

συνεργασία με τους ΑΝΕΛ. 

Ο συνάδελφος δημοσιογράφος κ.Τάσος Κωστόπουλος μελετώντας τις περίφημες «47 σελίδες» διαπίστωσε ότι στις αράδες τους περιλαμβάνεται και μια ακόμα ακραία αντεργατική διάταξη, η οποία βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τις προφανείς αντιλαϊκές διατάξεις που έχουν να κάνουν με τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ, τις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

Είναι μια διάταξη ενδεικτική ότι οι «αντιολιγαρχικές ρητορείες» της κυβέρνησης συνιστούν αέρα κοπανιστό. Βρίσκεται, δε, καμουφλαρισμένη πίσω από τον κωδικό περί αλλαγών στην πτωχευτική νομοθεσία. Αλλάγές που υποσχέθηκε ο κ.Τσίπρας σε δανειστές και «εταίρους».

Όπως καταγράφει ο κ.Κωστόπουλος και δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (6/6/2015) στις προτάσεις της κυβέρνησης έχει ενσωματωθεί δέσμευση προς την τρόικα (συγγνώμη: «θεσμούς»…) ότι όταν μια επιχείρηση πτωχεύει το καθεστώς των αποζημιώσεων αλλάζει και αντί των ανέργων, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, προηγούνται οι αποζημιώσεις των… τραπεζιτών!

Αυτό, δηλαδή, που λέει η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση, είναι ότι στην περίπτωση μιας πτωχευμένης επιχείρησης, πρώτα θα αποζημιώνονται οι τραπεζίτες και οι ενυπόθηκοι πιστωτές της και μετά (αν και εφόσον περισσέψει κάτι από την εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων) θα ακολουθούν οι εργαζόμενοι με τις αποζημιώσεις τους!

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αναφέρονται στις «47 σελίδες» του κ.Τσίπρα, διαβάζουμε:

«Το άρθρο 977 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας το οποίο ρυθμίζει την κατάταξη των πιστωτών θα τροποποιηθεί. Από τις απαιτήσεις που περιλαμβάνονται στις ρυθμίσεις του άρθρου 975, εκείνες που βασίζονται στην παροχή εξαρτημένης εργασίας και οι αναλογικές ασφαλιστικές εισφορές θα εκτελούνται προνομιακά (εξαιρουμένων των αποζημιώσεων). Από το εναπομείναν ποσό, οι εμπράγματα διασφαλισμένοι (ενυπόθηκοι) πιστωτές θα εξυπηρετούνται αναλογικά με το 70%, οι δε υπόλοιποι (μη εμπράγματα ενυπόθηκοι) και οι μη προνομιούχοι από το 30%».

Με δυο λόγια: Μέχρι τώρα ίσχυε ότι από την εκποίηση της περιουσίας της επιχείρησης καλύπτονταν κατά προτεραιότητα οι αποζημιώσεις των εργαζομένων.

Σύμφωνα με την δέσμευση της κυβέρνησης προς τους «εταίρους» αυτό αλλάζει. Τώρα πια προτεραιότητα αποζημίωσης δεν έχουν οι εργαζόμενοι, αλλά οι τράπεζες! Εκείνες είναι που θα εισπράττουν πρώτες και από το 70% της εκποιούμενης περιουσίας. Όσο για τους εργαζόμενους θα έπονται των τραπεζιτών και θα έχουν να μοιραστούν ό,τι θα έχει απομείνει από το υπόλοιπο 30%...

Αλήθεια: Το να βάζεις πρώτα τον τραπεζίτη και μετά τον εργαζόμενο που έμεινε άνεργος, αυτό σημαίνει άραγε κάτι για την κοινωνική ευαισθησία μιας κυβέρνησης; Ναι ή όχι;…

Αλήθεια: Σε μια χώρα λουκέτων και άνεργων, όταν πάνω από την αγωνία των ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους και ελπίζουν στην έρμη την αποζημίωση να καλύψουν κάποια από τα χρέη τους η κυβέρνηση βάζει τους πιστωτές και τους τραπεζίτες, αυτό είναι «πρώτη φορά αριστερό»;

Αλήθεια: Το να θεωρείς πρωτεύον το χαρτοφυλάκιο του τραπεζίτη και δευτερεύον το «χαρτοφυλάκιο» του εργάτη που έμεινε άνεργος, αυτό είναι κάτι το αντιμνημονιακόν;…

Αλήθεια - και για να το θέσουμε όπως το έθεσε η «Εφημερίδα των Συντακτών» (μια εφημερίδα κάθε άλλο παρά «υπονομευτική» της κυβέρνησης): «Η κυβερνητική αυτή δέσμευση συνιστά μονομερή απαίτηση της τρόικας ή αποτελεί συναινετικό δωράκι των δυο πλευρών προς τους τραπεζίτες»;…   

*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

Το χρέος των εγγονιών σου... τι σημαίνει για τις επόμενες γενιές η αποπληρωμή του χρέους "στο διηνεκές";

«ΓΚΡΕΜΟΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ» ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ…. «ΞΕΚΟΥΒΑΛΑΝΕ» ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ…»ΑΡΜΑΓΕΔΔΏΝ» ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ

Επιδεινώνεται το κλίμα στο χρηματιστήριο και στην αγορά ελληνικών ομολόγων,  καθώς εντείνονται οι ανησυχίες για την έκβαση της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, μετά την αποχώρηση του ΔΝΤ. Μετά την πρόσκαιρη ανακούφιση που προκάλεσαν οι δηλώσεις  Μέρκελ και η –διαψευσθείσα- πληροφορία ότι το Brussels Group έρχεται απόψε στην Αθήνα, οι χρηματιστηριακοί δείκτες βυθίζονται όλο και πιο χαμηλά, ενώ οι αποδόσεις των κρατικών χρεογράφων ανεβαίνουν – του διετούς υπερέβη το 25%(!). Σε δίνη πιέσεων οι τραπεζικές μετοχές, στο -10% ο κλαδικός τους δείκτης, μεγάλες απώλειες καταγράφουν όλα τα blue chips.

Διαχειριστές χαρτοφυλακίων και μεμονωμένοι επενδυτές σπεύδουν να διασφαλίσουν ό,τι απέμεινε από τα χθεσινά κέρδη, ή να περιορίσουν τον ανειλημμένο κίνδυνο, καθώς στον ορίζοντα δεν………

……..διαφαίνεται πλέον προοπτική για άμεση επίτευξη συμφωνίας.

Τόνο και κατεύθυνση στην αγορά δίνουν οι κινήσεις  ξένων funds,  που είχαν πρωταγνιστήσει στο χθεσινό  ράλι, πραγματοποποιώντας μαζικές αγορές, κυρίως τραπεζικών μετοχών και warrants.

Χρηματιστηριακοί παράγοντες  εκτιμούν ότι  η σημερινή εικόνα της αγοράς δεν προδικάζει τη συνέχεια, καθώς μέχρι τη Δευτέρα ολα μπορεί ν αλλάξουν στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης.

Προς το παρόν πάντως το βραχυχρόνιο ρίσκο είναι υψηλό στο χρηματιστήριο, όπως και στην αγορά ομολόγων,  όπου οι βασικοί παίκτες είναι πιο «συντηρητικοί».

Αναλυτές επισημαίνουν ότι στα τρέχοντα  επίπεδα τιμών -περί τις 780 μονάδες – υπάρχει ισχυρή στήριξη,όπου η πτώση μπορεί να ανακοπεί, ή εν πάση περιπτώσει να εκδηλωθεί βραχυχρόνια αντίδραση.

Προς το παρόν ο Γενικός Δείκτης κινείται περί τις 782μονάδες, υποχωρώντας κατά 5%

Στο -10% βυθίζεται ο τραπεζικός δείκτης, σημειώνοντας χαμηλό ημέρας. Ο FT25 της υψηλής  κεφαλαιοποίησης  χάνει 5,3%.

Τις μεγαλύτερες απώλειες καταγράφουν οι τραπεζικές μετοχές και  τα warrants. Στο -10,5% ηΠειραιώς και Alpha, περίπου 8,5% χάνουν η Eurobank και η Εθνική.
Στο ταμπλό των εμποροβιομηχανικών και λοιπών blue chips ΓΕΚΤΕΡΝΑ -6,3%, ΤΕΝΕΡΓΑ -6,3%, ΔΕΗ και Lamda -5,3%  Μυτιληναίος και ΟΠΑΠ -5%, Βιοχάλκο και ΜΕΤΚΑ -4,7%.

sofokleousin

Είσαι ελεύθερος ή σκλάβος;

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος 

Ποιος είναι ο ορισμός του σκλάβου;
Σκλάβος ή δούλος είναι εκείνος που δεν υπολογίζεται σαν άνθρωπος.
Είναι εκείνος που άλλοι αποφασίζουν για την ζωή του ή και τον θάνατό του, χωρίς να τον ενημερώσουν, χωρίς να τον ρωτήσουν.
Είναι εκείνος που όλος ο κόπος της εργασίας του μεταφέρεται στον… αφέντη.
Σκλάβος είναι εκείνος που δεν έχει δικαίωμα στο να έχει δική του τροφή και νερό.
Είναι εκείνος που δεν έχει δικαίωμα να έχει δική του στέγη.
Είναι εκείνος που δεν έχει κανένα δικαίωμα να ορίζει την ζωή την δική του και των παιδιών του.
Είναι εκείνος που περιμένει την «συμπόνοια» του αφέντη, μέρα σε μέρα, για να μπορεί να επιζεί και όχι να ζει…

Εσύ, που με διαβάζεις, νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος;
Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου;
Δεν καταλαβαίνεις ότι η ζωή σου μπήκε στους πάγκους και στα παζάρια των ισχυρών, για να την ξεπουλήσουν και να κερδίσουν από την καταστροφή σου;
Σε ρώτησε κανείς τι θέλεις εσύ;
Σε ενημέρωσε κανείς τι θα συμβεί σε εσένα και στα παιδιά σου;
Κάθε μέρα σε απειλούν πως δεν θα έχεις να φας και κάθε μέρα σου στερούν κάτι μικρό από όσα είχες και όσα σου απέμειναν. Ζεις για να δουλέψεις και να κερδίσει το αφεντικό σου…
Και είσαι τόσο δειλός, που δεν προσπαθείς να κερδίσεις την ελευθερία σου, που επιτρέπεις τους ποταπούς να σου ξεσκίζουν τις σάρκες, να διαλύουν την πατρίδα σου, να εκμεταλλεύονται τα παιδιά σου, ενώ ξέρεις πως σε λίγο καιρό θα τα πετάξουν στα πορνεία τους για να διασκεδάσουν τα σημερινά αφεντικά σου, αλλά και τα παιδιά τους, τις άρρωστες εμμονές της σάρκας και του μυαλού τους.

Η ελευθερία δίνεται – προσφέρεται στο μυαλό και στα χέρια όλων. Μα την κρατάνε μόνο οι τολμηροί και μόνο εκείνοι που καταλαβαίνουν την αξία της. Εκείνοι που σηκώνουν το κεφάλι τους και δείχνουν πως έχουν την δύναμη να παλέψουν με τους δαίμονες για να κερδίσουν το ύψιστο αγαθό που χάρισε ο Θεός στον άνθρωπο. Το αγαθό εκείνο που μπορεί να τον οδηγήσει στην ευτυχία ή και στην καταστροφή.
Η ελευθερία δεν είναι απλή λέξη. Και την καταλαβαίνουν πραγματικά μόνο όσοι επιθυμούν να περπατάνε έχοντας ψηλά το κεφάλι και όχι σκυμμένοι και ταπεινωμένοι.
Η ελευθερία δίνεται, και τρέχουν να σου την πάρουν, και αγωνίζεσαι, παλεύεις για να την κρατήσεις…
Η ελευθερία είναι πολύτιμη και δεν χαρίζεται. Σου δίνεται για να ζήσεις και να πεθάνεις γι αυτήν.
Αν δεν είσαι άξιος να προσφέρεις την ζωή σου σαν έντιμος περήφανος άνθρωπος, τότε σου αξίζει να ζεις με την αγωνία της ατιμίας και της ποταπότητας που επέλεξες για να επιζήσεις σκυμμένος, υποπόδιο των αφεντικών που διάλεξες να υπηρετήσεις, των αφεντικών που ζούνε από το αίμα σου επειδή πρώτος εσύ δεν τόλμησες να τους αντισταθείς και να αρνηθείς να τους υπηρετήσεις.
Σκλάβος, λοιπόν, είναι εκείνος που σκύβει και κλαίει και βιώνει τον εξευτελισμό έως και τον θάνατό του. Γιατί ακόμη και νεκρός είναι χρήσιμος για το αφεντικό του.

Εσύ που διαβάζεις αυτές τις αράδες, τι νομίζεις ότι είσαι; Ελεύθερος ή δούλος;
Κι αν λογίζεις τον εαυτό σου για ελεύθερο, γιατί έχεις αφήσει στους υποτακτικούς των δαιμόνων να ορίζουν και να ευτελίζουν τη ζωή και τον θάνατο τον δικό σου και των παιδιών σου;
Γιατί τους επιτρέπεις να ποδοπατούν τα ιερά και τα όσιά σου;
Γιατί τους αφήνεις να ξερνούν την βρωμιά τους στους τάφους των νεκρών σου;
Πες μου, λοιπόν. Τι είσαι έτοιμος να κάνεις για να λογίζεσαι άνθρωπος και όχι ζώο… πράγμα… ή εργαλείο που θα πλουτίσει εκείνον που σήμερα σε απειλεί πως θα σε καταστρέψει αν δεν του επιτρέψεις να σε εξευτελίσει και να γίνει ο αφέντης σου.
Αν ήσουνα πραγματικά ελεύθερος, δεν θα περίμενες κάποιον να έρθει για να σε... ελευθερώσει...
Αυτό που τα αφεντικά δεν θέλουν ποτέ να μάθεις, είναι ότι η ελευθερία σου είναι δική σου επιλογή και όχι δική τους...
Κι αν θέλεις να γίνεις και να είσαι σκλάβος, γίνε... και πάψε να λες πως είσαι Έλληνας... 

Οι οικονομολόγοι λένε, δεν ακούν όμως τίποτα οι Γερμανοί

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

Κατηγορηματική είναι η θέση των 26 οικονομολόγων, οι οποίοι συνυπογράφουν τη δήλωση που δημοσιεύθηκε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική ελπίδα νομιμότητας στην Ελλάδα. Αποτυχία επίτευξης συμβιβασμού θα υπονόμευε τη δημοκρατία μέσα και θα κατέληγε σε πολύ πιο ριζοσπαστικές και δυσλειτουργικές προκλήσεις, θεμελιωδώς εχθρικές προς την ΕΕ» υπογραμμίζουν. Αριστερός δεν είναι κανένας από αυτούς. Κεντρώοι και κεντροαριστεροί είναι οι άνθρωποι. Απλώς προσπαθούν να προειδοποιήσουν τους Γερμανούς (χωρίς πάντως να τους κατονομάζουν, αφού η δήλωσή τους που φέρει τον τίτλο «Την ύστατη ώρα, έκκληση για οικονομική λογική και ανθρωπιά», απευθύνεται γενικά στην ΕΕ) ότι αν συνεχίσουν την ίδια πολιτική, θα φέρουν στην εξουσία πολύ πιο εχθρικές προς την ΕΕ δυνάμεις. «Είναι λάθος να ζητάτε από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι έχει αποτύχει, το οποίο έχει απορριφθεί από τους Ελληνες ψηφοφόρους και για το οποίο μεγάλος αριθμός οικονομολόγων (συμπεριλαμβανομένων και των εαυτών μας) πιστεύει ότι ήταν εσφαλμένο εξαρχής» τονίζουν με ιδιαίτερη έμφαση. «Προφανώς μια αναθεωρημένη, μεγαλύτερης διάρκειας συμφωνία με τους θεσμούς των δανειστών είναι αναγκαία. Διαφορετικά η χρεοκοπία είναι αναπότρεπτη, επιβάλλοντας μεγάλους κινδύνους στις οικονομίες της Ευρώπης και του κόσμου - ακόμη και για το ευρωπαϊκό σχέδιο που υποτίθεται ότι η Eυρωζώνη θα ενδυνάμωνε» υποστηρίζουν οι 26 υπογράφοντες. Μεταξύ τους ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο Γάλλος Τομά Πικετί που έγινε διάσημος παγκοσμίως με το βιβλίο του «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», ο Τζέιμι Γκαλμπρέιθ, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και νυν πρόεδρος του Ιδρύματος Προοδευτικών Ευρωπαϊκών Σπουδών (FEPS) Μάσιμο ντ' Αλέμα και άλλοι.

«Οι διαρκείς παραχωρήσεις που ζητούνται από την (ελληνική) κυβέρνηση σημαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει την πολιτική υποστήριξη και έτσι την ικανότητά του να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση» επισημαίνουν. «Εξι μήνες τώρα, είμαστε απογοητευμένοι που η λιτότητα υποσκάπτει τις θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, επί των οποίων οι ηγέτες της ΕΕ σίγουρα θα έπρεπε να συνεργάζονται με την ελληνική κυβέρνηση - πιο αξιοσημείωτες η υπέρβαση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς» γράφουν. «Ηλιτότητα μειώνει δραστικά τα έσοδα από τη φορολογική μεταρρύθμιση και περιορίζει τον χώρο για αλλαγή που θα καταστήσει υπεύθυνη και κοινωνικά αποτελεσματική τη δημόσια διοίκηση» γράφουν, επιδιώκοντας να καταστήσουν σαφέστερα και στους μη ειδικούς τις αρνητικές επιπτώσεις της γερμανικής πολιτικής της λιτότητας.

Από την πρώτη κιόλας φράση του κειμένου τους οι συνυπογράφοντες προειδοποιούν τους πάντες: «Διακυβεύεται το μέλλον της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στους θεσμούς των δανειστών της, διαπραγματεύσεις που τώρα βρίσκονται κοντά στην αποκορύφωσή τους». Οι οικονομολόγοι τα λένε, αλλά οι Γερμανοί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ακούσουν απολύτως τίποτα από κανέναν. Ούτε καν από δικούς τους, απολύτως συστημικούς, ακόμη και αν αυτοί είναι Γερμανοί ή Γάλλοι, όπως οι 19 προσωπικότητες της Δεξιάς που ανήκουν στη γερμανική ομάδα Γκλίνικερ και στη γαλλική ομάδα Αϊφελ - Ευρώπη. Αυτοί δημοσίευσαν ένα κείμενό τους με τίτλο «Ας δώσουμε την ευκαιρία της στην Ελλάδα», το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας στη γερμανική εφημερίδα «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», στη γαλλική «Λε Μοντ» και σε άλλες εφημερίδες ευρωπαϊκών χωρών. «Εμείς σκεπτόμαστε ότι θα ήταν λάθος» μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, γράφουν χωρίς περιστροφές οι γερμανογαλλικές συστημικές προσωπικότητες. «Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μέσω των δύο διαδοχικών προγραμμάτων στήριξης, οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ βοήθησαν την Ελλάδα να εξοφλήσει ιδιώτες δανειστές -πολλοί από τους οποίους ήταν Γερμανοί και Γάλλοι- με έξοδα του Ευρωπαίου φορολογούμενου» ομολογούν, χωρίς να τολμούν να γράψουν ότι οι «ιδιώτες δανειστές» είναι οι γερμανικές και οι γαλλικές ιδιωτικές τράπεζες.

«Η συνδυασμένη έκθεση της Γαλλίας και της Γερμανίας στον ελληνικό κίνδυνο είναι της τάξης των 160 δισεκατομμυρίων ευρώ... Ενα ποσό που μεγάλο μέρος του θα χαθεί σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ» υπενθυμίζουν στους ένθερμους οπαδούς του Grexit, ιδίως στη Γερμανία. «Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τον κίνδυνο αλλαγής παραδείγματός στις αγορές, αφού σε περίπτωση Grexit δεν θα θεωρείται πλέον αμετάκλητη δέσμευση το να ανήκει μια χώρα στην Ευρωζώνη» τονίζουν και προσθέτουν και την πολιτική διάσταση. Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας «η Ευρωζώνη θα έπρεπε να αντέξει το γεωπολιτικό κόστος που συνδέεται με μια αυξημένη αστάθεια στα σύνορά της, χώρια από την αποδυνάμωσή της στη διεθνή σκηνή». Οι Γερμανοί, πάντως, γραμμή δεν αλλάζουν!

Πηγή "Έθνος"

Προς ΕΥΠ: Υπηρετήστε την πατρίδα σας και όχι την παρτίδα τους

Αυτή μου η επιστολή, ίσως πικράνει πολλούς, αλλά είναι αναγκαίο κακό. Πριν 6 περίπου χρόνια, είχα στείλει ένα ανάλογο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην ΕΥΠ, το οποίο πέρασε στα… “υπ’ όψιν”.
Σήμερα όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και όπως είναι λογικό, αλλάζει και το ύφος της επιστολής. Θέλησα να γίνει “ανοικτή”, ώστε να μην μπορεί κανείς να πει “δεν ήξερα”.

Η ΕΥΠ, στα πρώτα της βήματα (και ως ΚΥΠ αλλά και παλαιότερα), έκανε φιλότιμες προσπάθειες να διαφυλάξει την ακεραιότητα του Ελληνικού Κράτους. Παλεύοντας με τα μεγαθήρια του χώρου, όπως η CIA, n Mossad, n Intelligence Service και n KGB (η οποία πλέον έχει αντικατασταθεί από την FSB) κατάφερε να σταθεί επάξιος αντίπαλος ακόμη και της ΜΙΤ (τουρκική αντικατασκοπεία) η οποία υποστηρίζονταν κατά κόρον από τη CIA.

Αυτά όμως, μέχρι εποχής Μαυραγάνη. Τότε, είχε συμβεί το εξής παράδοξο. Υπήρχαν δύο αδέλφια: ο Αντώνης Μαυραγάνης κι ο Νίκος (αν θυμάμαι καλά) Μαυραγάνης, με καταγωγή από ένα χωριό έξω από το Κιάτο. Τα δύο αδέλφια ξεχώριζαν για τις ικανότητές τους.
Ωστόσο, η Intelligence Service, πήρε τον Αντώνη Μαυραγάνη, τον εκπαίδευσε άριστα και στην συνέχεια του άλλαξε το θρήσκευμα αλλά και το όνομα. Ο Αντώνης Μαυραγάνης μετονομάστηκε σε Εμβέρ Χότζα, παντρεύτηκε μουσουλμάνα κι έγινε δικτάτορας της Αλβανίας. Από την άλλη πλευρά όμως, ο Νίκος Μαυραγάνης εξελίχθηκε στον Ελλαδικό χώρο κι έγινε Αρχηγός της ΕΥΠ (τότε ΚΥΠ) κάνοντας πολλά ταξίδια στην Αλβανία. Τότε όμως είχε επέλθει η αρχική διάβρωση από την Intelligence Service στην ΚΥΠ.

Λίγα χρόνια αργότερα και με τη βοήθεια του Ανδρέα Παπανδρέου, η ΚΥΠ έγινε ξέφραγο αμπέλι για την CIA. Τώρα πλέον η ΕΥΠ έχει χωριστεί σε 5 κομμάτια:
1. Εκείνους που καθοδηγούνται από την CIA,
2. Εκείνους που καθοδηγούνται από την Mossad,
3. Εκείνους που καθοδηγούνται από την Intelligence Service
4. Εκείνους που καθοδηγούνται από τον πατριωτισμό τους και
5. Εκείνους που λειτουργούν με το κακώς εννοούμενο συναίσθημα του δημοσίου υπαλλήλου.
Κοινώς, πρόκειται για ένα μπάχαλο. Δεν παύουν να υπάρχουν όμως και τα λαμπρά παραδείγματα όπως ο Στηβ Λάλας.

Ωστόσο, δεν είναι να κατηγορείται κανείς σας για τα παραπάνω. Η σαθρή πολιτική ηγεσία, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να ευνουχίσει τον εγκέφαλο της εθνικής μας ασφαλείας, την ΕΥΠ. Τσάκισε κυριολεκτικά το ηθικό των Ελλήνων κατασκόπων, “λευκών” και “μαύρων”. Η Υπηρεσία, έχασε την υπόληψη της και αποδυναμώθηκε.
Ωστόσο, γνωρίζω πως ο Στηβ Λάλας δεν είναι μοναδικός. Στην Υπηρεσία υπάρχουν κι εκείνοι που αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν για πολλούς και διάφορους λόγους. Κάποιοι δέχτηκαν σοβαρές απειλές. Κάποιοι άλλοι έσκυψαν υπομονετικά το κεφάλι καρτερώντας εκείνον που θα έρθει για να φέρει και πάλι στην ΕΥΠ την αίγλη και την αξιοπρέπεια, στέλνοντας τους κηφήνες στον αγύριστο. Ξέρω ότι η συντριπτική πλειοψηφία θέλει την κάθαρση στην Υπηρεσία.

Μπήκατε στην ΕΥΠ, προκειμένου να ζήσετε στον επικίνδυνο και παράλληλο κόσμο της κατασκοπείας, για να βοηθήσετε την Ελλάδα. Το θέλετε με την ψυχή σας.
Δεκάδες πράκτορες μας έχασαν τη ζωή τους ή αγνοούνται στα πεδία των κρυφών μαχών. Άντρες και γυναίκες που πιθανόν ποτέ δεν θα μάθουμε που βρίσκονται. Κάθε ημέρα, δεκάδες πράκτορες παίζουν κορώνα – γράμματα τη ζωή τους στα πεδία των αγνώστων μαχών. Άνθρωποι που ποτέ η οικογένειά τους δεν θα δει να παίρνουν παράσημα ή πιθανόν ποτέ να μην μάθει αν ζουν. Άνθρωποι που ρισκάρουν τι ζωή τους για το ιδανικό που λέγεται Πατρίδα, σ’ έναν διαρκή αόρατο πόλεμο.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αξίζει μία πράξη ως φόρος τιμής.
Αξίζει η ΕΥΠ ν’ ανεβεί και πάλι ψηλά γιατί έχει γερές ρίζες. Τις ρίζες σου πότισε το αίμα των πρακτόρων που χάθηκαν εν ώρα καθήκοντος.
Τους το χρωστάτε.
Τιμήστε τους όπως τους αρμόζει.
Η εποχή σας καλεί…
Γεώργιος Δουρμούσης Μεταξᾶς   

Πηγή

Υπηρεσίες Πληροφοριών και Ασφάλειας 
Η περίπτωση της Ελλάδας
Πώς να ανταποκριθεί η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών στα καθήκοντά της, όταν δεν έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια τα ελληνικά συμφέροντα και δεν έχει χαραχτεί εθνικό στρατηγικό σχέδιο;
Γραφειοκρατικές αντιλήψεις, προκλήσεις και προοπτικές

Του Ιωάννη Μ. Νομικού

Κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα η τρομοκρατία παραμένει μείζον ζήτημα τόσο για την εθνική όσο και για την διεθνή ασφάλεια. Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ, στις 11 Μαρτίου 2004 στη Μαδρίτη, στις 7 Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο και, πρόσφατα, στις 18 Ιουλίου 2012 στο Μπουργκάς στη Βουλγαρία, αποτελούν ένδειξη, αν όχι απόδειξη της αναποτελεσματικής διανομής και ανάλυσης πληροφοριών από τους αρμόδιους για την πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας.

Η συνεργασία στους τομείς πληροφοριών και ασφάλειας (indelligence cooperation) συνεχίζει να είναι προβληματική -λόγω του συνδυασμού ενός δικτυοκεντρικού κόσμου, που διευκολύνει τις τρομοκρατικές ομάδες με εθνοκεντρική αντίληψη- για την ανάλυση πληροφοριών.

Επιπλέον, έχει παραβλεφθεί το γεγονός ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών είναι ενταγμένες στο κρατικό οικοδόμημα και, ως αποτέλεσμα, υποφέρουν από συγγενείς γραφειοκρατικές αδυναμίες. Το δεδομένο αυτό δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό, λόγω της εξ ορισμού μυστικής δράσης των συγκεκριμένων υπηρεσιών.

Ο γράφων είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον ακαδημαϊκό αναλυτή υπηρεσιών πληροφοριών Μάικλ Χέρμαν (Michael Herman, Nuffield College, Oxford Unicercity), ο οποίος υπογράμμισε ότι «η μεγάλη αλλαγή από το 1945 είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό στον τομέα των πληροφοριών αυξήθηκε δραματικά και πολλοί από τους εργαζόμενους απέκτησαν δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Οι υπηρεσίες πληροφοριών έχουν τα χαρακτηριστικά της «βεμπεριανής γραφειοκρατίας», η οποία άλλαξε λόγω της τεχνολογίας των υπολογιστών, αλλά είναι πανταχού παρούσα ως δομή». Όπως η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), έτσι και οι άλλες υπηρεσίες πάσχουν το ίδιο και υφίστανται τις ίδιες μεταβολές στο γραφειοκρατικό περιβάλλον της εκάστοτε χώρας.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι περισσότερες υπηρεσίες πληροφοριών των ευρωπαϊκών κρατών και των ΗΠΑ έχουν προβεί σε σαρωτικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας και δράσης τους, όπως και στον τρόπο στρατολόγησης νέων στελεχών –άκρως αξιοκρατικά, με συνεχή εκπαίδευση- ενώ φροντίζουν ώστε το ανθρώπινο δυναμικό τους να προσαρμόζεται συνεχώς στο νέο περιβάλλον. Όλες οι προαναφερθείσες αλλαγές έφεραν τις διαχειριστικές πρακτικές των υπηρεσιών αυτών πλησιέστερα προς τις υπάρχουσες τεχνικές των ιδιωτικών οργανισμών και, συν τοις άλλοι, υπήρξε σε πολλές περιπτώσεις και εκμοντερνισμός της υλικοτεχνικής υποδομής, όπως και δημιουργία νέων κτιριακών υποδομών.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι αλλαγές αυτές συντελέστηκαν κατά τη μετάβαση στην ψυχροπολεμική εποχή κι ενώ τα νέα δεδομένα επέβαλλαν αυστηρότερη επίβλεψη και αποτελεσματικότερη διαχείριση των υπηρεσιών αυτών από τις κοινωνίες τους (Parliamentary Oversight).

Η σημερινή οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, με την ανεξέλεγκτη παράνομη μετανάστευση –που αποτελεί εθνική απειλή για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας- και με την τουρκική απειλή, απαιτεί τη δημιουργία μίας Ελληνικής Κοινότητας Πληροφοριών (Greek Intelligence Community), η οποία θα μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής με υψηλό επίπεδο ικανότητας, αποτελεσματικότητας και διαχείρισης των ανθρωπίνων πόρων.

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έχει να αντιμετωπίσει την ανάγκη προσαρμογής σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και την υποστήριξη πολιτιστικών, οικονομικών και στρατιωτικών επιλογών της εκτελεστικής εξουσίας.

Πώς όμως να ανταποκριθεί η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε αυτό το καθήκον, όταν δεν έχουν προσδιοριστεί με σαφήνεια τα Ελληνικά συμφέροντα και δεν έχει χαραχτεί εθνικό στρατηγικό σχέδιο; Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα έπρεπε να είναι μία υπηρεσία ελίτ και έτσι να αντιμετωπίζεται από όλες τις Ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά, δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει.

Ο γράφων έχει επανειλημμένως αναφερθεί σε άρθρα του που έχουν δημοσιευθεί (σ.σ.: αναφορά άρθρων στο τέλος του κειμένου) σε ακαδημαϊκά περιοδικά στην ανάγκη εκσυγχρονισμού της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, επισημαίνοντας ενδεικτικά ορισμένες από τις παρακάτω προτάσεις:

1. Η ίδρυση Ακαδημίας Πληροφοριών που να παρέχει ακαδημαϊκή εκπαίδευση, δίνοντας και αντίστοιχους τίτλους στη μελέτη υπηρεσιών πληροφοριών και δημιουργώντας μία νέα γενιά ταλαντούχων επιχειρησιακών αναλυτών
2. Η ίδρυση τμήματος –εντός της Ακαδημίας- για την επικοινωνιακή στρατηγική της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με τα ελληνικά και ξένα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (ΜΜΕ) και
3. Η επαρκής συνεργασία με τους φορείς της εξουσίας, το Κοινοβούλιο (Parliament Oversight) και τους κοινωνικούς φορείς
Αμφιβάλλων αν η Ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται το έργο που επιτελεί η υπηρεσία αυτή και, δυστυχώς, την αντιμετωπίζει με δυσπιστία, παρ’ όλο το εθνικό έργο που επιτελεί.

Μολονότι η οικονομική πραγματικότητα που ζούμε όλοι καθημερινώς είναι σκληρή, οι συνθήκες δεν έχουν, δυστυχώς, ωριμάσει ακόμη, ώστε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών να παραμένει αυστηρώς ανεξάρτητη, επιτελώντας το εθνικό έργο της μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες.

Τέλος, ευελπιστούμε η Ελληνική επικράτεια να μην συρρικνωθεί λόγω των τρεχουσών γεωοικονομικών και γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή μας (Βαλκάνια, Μεσόγειος, Μέση Ανατολή) και να είναι σε θέση οι υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας να αποτρέψουν μελλοντικές δυσάρεστες καταστάσεις.


Ο Ιωάννης Νομικός είναι πρόεδρος στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών Μελετών (RIEAS)
Επίσης, ήταν από τους ομιλητές στην ημερίδα της ΠΟΣΕΥΠ τον Ιούνιο του 2008

Διεθνής βιβλιογραφία

Είναι η χώρα και οι πολίτες έτοιμοι για ρήξη;

Η ρήξη για τους Έλληνες είναι πάντα γοητευτική ως λέξη και ως προοπτική. Δεν σημαίνει ότι την επιλέγει πάντοτε. Αυτή τη περίοδο είναι πάλι στο προσκήνιο. Όχι αδικαιολόγητα. Είναι η χώρα κι όλοι εμείς -και όσοι είναι υπέρ κι όσοι είναι κατά- έτοιμοι για ρήξη με τους δανειστές μ΄ ότι αυτό σημαίνει;

Η αυθόρμητη απάντηση είναι όχι. Και για να μην τα “φορτώσουμε”, όπως εύκολα κάνουν οι πολιτικοί μας στον απλό πολίτη που “λιγοψυχά”, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτά τα πέντε χρόνια της κρίσης κανένας πρωθυπουργός και καμία από τις κυβερνήσεις που ανέλαβαν να μας σώσουν δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να έχει η χώρα την δυνατότητα να επιλέξει κάποια άλλη “συνταγή”. Πέρα από το “φαρμάκι” που την ποτίζουν οι “εταίροι” και οι “σύμμαχοι”.

Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο μας ανακοίνωσε ότι πρέπει να αναζητήσουμε τη “σωτηρία” μας σ΄ αυτό που γρήγορα γνωρίσαμε ως τρόϊκα, όλοι παγώσαμε. Μετά το πρώτο σοκ αρκετοί στην αρχή, πολύ περισσότεροι αργότερα πίστεψαν -ήθελαν να πιστέψουν- ότι αυτή η περιπέτεια ίσως να ήταν μια ευκαιρία για να διορθωθούν γρήγορα κάποια πράγματα στη χώρα. Οι ελπίδες αποδείχτηκαν σύντομα φρούδες.

Ο ένας λέει “δεν με άφησαν”, ο άλλος “βιαζόταν να γίνει πρωθυπουργός”, ο τρίτος τώρα δοκιμάζεται και μάλιστα σκληρά.

Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης ζούμε την αγωνία της δόσης,της αξιολόγησης και των μέτρων κατά των πολιτών που ποτέ δεν ήταν αρκετά. Δεν είδαμε τίποτα, μα απολύτως τίποτα που να έχει σχέση με το πως θα πάρει “μπροστά η μηχανή” και πως αυτή η χώρα που εύκολα μας έμαθαν να λέμε ότι “δεν παράγει τίποτα”, θ΄ άρχιζε να αξιοποιεί τις δυνατότητές της. Οι οποίες δεν είναι ούτε λίγες, ούτε ασήμαντες.

Θεωρίες πολλές. Λόγια ακόμη περισσότερα. Οι πολιτικοί τα έχουν εύκολα. Έργα όμως μηδέν. Όλοι θυμηθηκαν την “πρωτογενή παραγωγή”, όταν δεν μιλούσαν για …τα πρωτογενή πλεονάσματα. Ψέλλιζαν για την ανάγκη “ανάστασης της αγροτικής παραγωγής” την οποία παραδώσαμε αμαχητί στο τρελοκομείο που λέγεται ΕΕ και την καταστρέψαμε. Και πολλά άλλα ακούσαμε αλλά δεν είδαμε.

Η κυβέρνηση που εξελέγη στις 25 Ιανουαρίου, η “πρώτη φορά Αριστερά” δεν έχει κατορθώσει μέχρι στιγμής τουλάχιστον να κινηθεί σε άλλη κατεύθυνση. Μπορεί να υπάρχει η δικαιολογία της “θηλιάς” που μέρα με την μέρα σφίγγουν οι δανειστές. Αλλά μάλλον αυτή η προσπάθεια πνιγμού της θα έπρπεπε να την είχε κινητοποιήσει προς την κατεύθυνση να προετοιμάσει τη χώρα και τους πολίτες της για “άλλη πορεία” αν τα σχέδια της να πείσει τους δανειστές δεν είχαν επιτυχή κατάληξη. Που ήταν και το πιθανότερο.

Δεν θα μπορούσε να αλλάξει το “παραγωγικό μοντέλο” της χώρας μέσα σε τέσσερις μήνες μια νέα και άπειρη κυβέρνηση. Αλλά θα έπρεπε να δώσει στους πολιτες να καταλάβουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αντιθέτως διαπιστώνουμε ακόμη και τώρα που όλα τα μηνύματα είναι αρνητικά ότι η “αισιοδοξία” πως θα υπάρξει συμφωνία με την τρόϊκα που τώρα ονομάζεται “θεσμοί”, είναι διάχυτη.

Η ρήξη σ΄ όλες τις καταστάσεις δεν είναι ευχάριστη. Κάποιες φορές όμως είναι επιλογή που πρέπει να την έχεις πάντα “ανοιχτή”. Όμως το σημαντικό είναι να επιλέγεις εσύ αν, πότε και πως θα την προκαλέσεις ή όχι. Κι αυτό προϋποθέτει ότι έχει καταλλήλως προετοιμαστεί. Ποιος έχει την αίσθηση ότι είμαστε σ΄ αυτή τη κατάσταση;

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η όποια ρήξη προϋποθέτει την εθνική ομοψυχία.Την οποία δεν την είδαμε να "κυκλοφορεί" στη Βουλή ούτε στην συζήτηση που έγινε την Παρασκευή με θέμα την κρίση και τις απαιτήσεις των δανειστών. Κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο.

Πηγή OnAlert

Τα 5 σημάδια που «προδίδουν» ότι μια γυναίκα έκανε σεξ το προηγούμενο βράδυ

Η σεξουαλική ζωή είναι κάτι αυστηρά προσωπικό, όμως μερικές φορές μπορεί να αποκαλυφθεί χωρίς τη θέληση του ατόμου, από διάφορα σημάδια.

 1. Η μυρωδιά

Όσο πιο ενεργή είναι σεξουαλική μας ζωή τόσο περισσότερες ορμόνες απελευθερώνει το σώμα. Αυτοί οι «χημικοί αγγελιαφόροι» γίνονται εύκολα αντιληπτοί από το αντίθετο φύλο και ενισχύουν την ερωτική έλξη. Μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Advanced Research δείχνει ότι αυτές οι σέξι ορμόνες διεγείρουν το αντίθετο φύλο.

2. Η χαρά

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο υποστηρίζουν ότι το συχνό σεξ αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα ευεξίας και ικανοποίησης. Είναι μάλιστα μια αντίδραση που δεν μπορούμε να κρύψουμε και γίνεται εύκολα αντιληπτή από τους γύρω ανθρώπους.

3. Η βελτιωμένη όψη

Πραγματοποιούνται αρκετές μεταβολές στο σώμα όταν κάνουμε σεξ, υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Δύο από αυτές είναι η απελευθέρωση της έντασης στο μυϊκό σύστημα και η βελτιωμένη κυκλοφορία σε κάθε σημείο του σώματος. Έτσι, το γυναικείο πρόσωπο μοιάζει πιο ροδαλό, υγιές και ελκυστικό.

4. Ο καλός ύπνος

Μελέτη που δημοσιεύεται στο Oxford Journal of Human Reproduction δείχνει ότι μετά τον οργασμό οι γυναίκες παρουσιάζουν αύξηση κατά 30% σε μια ορμόνη που ονομάζεται προλακτίνη. Η ορμόνη αυτή βοηθά στη χαλάρωση κι έτσι ο ύπνος είναι πιο βαθύς.

5. Η χαλαρότητα

Με την αγκαλιά, το φιλί και το σεξ το σώμα απελευθερώνει τη λεγόμενη «ορμόνη της αγάπης» (οξυτοκίνη ή ωκυτοκίνη). Η απελευθέρωση της ορμόνης περιορίζει την ανάγκη για συνεχή προσοχή και συναισθηματική επιβεβαίωση.

Πηγή: onmed.gr

Τρίτη 16/6/2015 Πανελλαδική στάση εργασίας (από τής 12:00μ.μ έως το τέλος του ωραρίου) Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.

KYKΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ! Ιδού το πλιάτσικο Παπανδρέου – Βενιζέλου στο δημόσιο χρήμα: Κάθε χρόνο έπαιρναν 25 εκατ. επιχορήγηση και 40 εκατ. δάνεια

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΣΟΚΙΚΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ – ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΞΟΔΕΥΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ 4% – ΠΑΝΩ ΑΠΟ 4 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Το κόμμα που οδήγησε τη χώρα στο έλεος των δανειστών, διαχειρίστηκε πακτωλό χρημάτων κατά τη διάρκεια της κρίσης ξοδεύοντας κάθε χρόνο από το 2009 και μετά, 25 εκατομμύρια από τις κρατικές επιχορηγήσεις και 40 εκατομμύρια από δάνεια τραπεζών. Σύνολο 60 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, που στο τέλος δεν τους... έφταναν!!!
Φαντάζει ενδεχομένως υπερβολικό πλην όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Οι αριθμοί των χρημάτων που ξόδευε το κόμμα της… δημοκρατικής παράταξης- την ώρα που ο λαός διαβιούσε στα όρια της απόλυτης φτώχειας – είναι εξοργιστικοί.
Τα παραπάνω τα αποκάλυψε ο ίδιος ο διευθυντής του κόμματος Νίκος Σαλαγιάννης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αλλά κανένα από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν αφιέρωσε έστω ένα μονόστηλο για τα όσα ντροπιαστικά ακούστηκαν από τον διευθυντή του ΠΑΣΟΚ.
Όπως αποκάλυψε ο κ. Σαλαγιάννης οι κρίσιμες χρονιές ήταν το 2009 και το 2010. «Όχι γιατί τότε δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Αλλά γιατί τότε κορυφώθηκε», όπως είπε.
«Το 2009 το ΠΑΣΟΚ πήρε από κρατική επιχορήγηση 24 εκ. ευρώ και ταυτόχρονα έλαβε 47 εκ. ευρώ δάνειο. Το 2010 πήρε 20 εκ. ευρώ κρατική επιχορήγηση και ταυτόχρονα έλαβε και 40 εκ. ευρώ δάνειο. Το 2010 που κορυφώθηκε ο ήδη υψηλότατος δανεισμός των προηγούμενων χρόνων, προς διασφάλιση των τραπεζών, υπογράφτηκε σύμβαση εκχώρησης των μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων. Το 2010, δηλαδή, ουσιαστικά, αποκλείσαμε τη δυνατότητα να λάβουμε άλλο δάνειο από τράπεζες και ταυτόχρονα εκχωρήσαμε και τα μελλοντικά έσοδα του κόμματος απ’ την στην κρατική επιχορήγηση. Ουσιαστικά αποκλειστήκαμε από οποιαδήποτε χρηματοδότηση».
Τι αποκάλυψε ο κ. Σαλαγιάννης;
Ότι το ΠΑΣΟΚ έπαιρνε κάθε χρόνο πάνω 70 εκατομμύρια ευρώ και τα χρήματα αυτά δεν έφταναν για τα λειτουργικά του έξοδα, την ώρα που οι Έλληνες οικογενειάρχες τα «φέρνουν βόλτα» με τους μισθούς των 580 ευρώ που επέβαλε το ΠΑΣΟΚ!!!
«Γιατί οδηγηθήκαμε σε υπερδανεισμό; Κάθε χρόνο, παίρναμε απ’ την κρατική επιχορήγηση 20 – 22 εκ. ευρώ. Όμως τα λειτουργικά μας έξοδα, τα έξοδα δηλαδή εκτός των εκλογικών δαπανών και των δαπανών για την εξυπηρέτηση του χρέους, ήταν πολύ μεγαλύτερα. Δανειζόμασταν, δηλαδή, για να καλύψουμε τις υπέρογκες λειτουργικές δαπάνες και για να εξυπηρετήσουμε τα προηγούμενα δάνεια», αποκάλυψε στην ομιλία του ο διευθυντής του ΠΑΣΟΚ και συνέχισε:
«Ποιες ήταν αυτές οι λειτουργικές δαπάνες, που έφταναν και τα 28 – 30 εκ. ευρώ το χρόνο; Θα σας διαβάσω τα στοιχεία απ’ τον επίσημο – τον ισολογισμό, μιας χαρακτηριστικής χρονιάς, του 2010. Χαρακτηριστικής, γιατί ήταν μια χρονιά λιτότητας και δεν ήταν εκλογική.
Σύνολα λειτουργικών δαπανών 26 εκ. ευρώ. Από τον ισολογισμό, ενδεικτικά μόνο, το ύψος κάποιων δαπανών:
για αμοιβές προσωπικού 4,1 εκ. ευρώ
για επιμόρφωση στελεχών 2,0 εκ. ευρώ
για μετακινήσεις στελεχών 5,5 εκ. ευρώ
για τηλέφωνα 1,4 εκ. ευρώ
για ενοίκια 1,0 εκ. ευρώ
για προβολή 1,8 εκ. ευρώ
Έτσι, άρχισε ο κατήφορος. Από το φθινόπωρο του 2011, ουσιαστικά είχαμε μπει σε στάση πληρωμών».
Το κόμμα που έφερε την Ελλάδα στο γκρεμό και παρέδωσε την εθνική ανεξαρτησία στους δανειστές έδινε κάθε χρόνο 4,1 εκατομμύρια ευρώ για αμοιβές προσωπικού, 2 εκατομμύρια για επιμόρφωση προσωπικού και 1,4 εκατομμύρια για κινητά τηλέφωνα!
Μιλάμε δηλαδή για το απόλυτο σκάνδαλο και παρά την παραδοχή Σαλαγιάννη, όλοι οι διατελέσαντες πρόεδροι και τα μεγαλοστελέχη του κόμματος, κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Σαλαγιάννης αποκαλύπτει και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση του κόμματος:
«Μπαίνοντας στο 2012 επιδεινώθηκε περαιτέρω η κατάσταση, αφού λόγω μνημονίων η κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα μειώθηκε κατακόρυφα, πάνω από 55%.
Τι παραλάβαμε, λοιπόν, το Μάρτιο του 2012;
στο ταμείο 45.000 ευρώ
χρέη προς τις τράπεζες 133,5 εκ. ευρώ (με τόκους πάνω από 15 εκ. ευρώ κατ’ έτος)
χρέη προς τρίτους 4,5 εκ. ευρώ
Σύνολο χρεών 138 εκ. ευρώ. Και με απλήρωτους εργαζόμενους απ’ το Νοέμβριο του ’11, με απλήρωτα ενοίκια για μήνες κ.λ.π.
Ποιες δυνατότητες μας έμειναν; Καμία. Αποκλεισμένοι απ’ την κρατική χρηματοδότηση.
Αποκλεισμένοι από δάνεια. Με απλήρωτους εργαζόμενους. Με κατασχέσεις εις χείρας τρίτων. Και με ένα βουνό χρέη».
ΥΓ 1: Τι άλλο πρέπει να παραδεχθούν στο ΠΑΣΟΚ για να επέμβει η Δικαιοσύνη, το ΣΔΟΕ και το υπουργείο για την καταπολέμηση μαύρου χρήματος;
ΥΓ 2: Με εκείνα τα πορίσματα των ελεγκτών που θα έστελνε ο Βενιζέλος στον εισαγγελέα , μάθαμε κάτι; Πήγαν; Δεν πήγαν; Έγινε κάποια έρευνα; Βρέθηκε κάποιος ένοχος; Είναι όλοι αθώοι; newsbomb, μέσω "olympia"

Θα μπορούσε να λέει...

Μέσω "PRESS-GR"

Θα πάει μακρυά η βαλίτσα με αυτόν τον μαλάκα κ. Τσίπρα;

The Bloopers Team (web radio)

Θα πάει μακρυά η βαλίτσα με αυτόν τον μαλάκα κ. Τσίπρα;