Γράφει ο Begar
Σήμερα, μέσα στην παραζάλη μου, μου ήρθε στο μυαλό μια σκέψη: Ο θάνατος, μακριά από μας, είναι κάτι από το οποίο κανένας δεν θα γλιτώσει, αλλά δεν έρχεται πάντοτε εκεί που εμείς τον περιμένουμε. Ενίοτε μπορεί να μας αιφνιδιάσει.
Και πάω αμέσως στο ψητό.
Ας υποθέσουμε ότι το πρόσωπο Α είναι χρεωμένο σε τράπεζες και τυχαίνει να έχει κάποιο ακίνητο. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι ο (Α) πεθαίνει αιφνιδιαστικά, χωρίς να έχει κάνει διαθήκη.
Μετά τις κηδείες και τα κλάματα, η οικογένειά του θα έρθει αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα. Δηλαδή, κάποια στιγμή θα κληθεί να κάνει αποδοχή ή άρνηση κληρονομιάς, για την περιουσία του θανόντος.
Σήμερα, μέσα στην παραζάλη μου, μου ήρθε στο μυαλό μια σκέψη: Ο θάνατος, μακριά από μας, είναι κάτι από το οποίο κανένας δεν θα γλιτώσει, αλλά δεν έρχεται πάντοτε εκεί που εμείς τον περιμένουμε. Ενίοτε μπορεί να μας αιφνιδιάσει.
Και πάω αμέσως στο ψητό.
Ας υποθέσουμε ότι το πρόσωπο Α είναι χρεωμένο σε τράπεζες και τυχαίνει να έχει κάποιο ακίνητο. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι ο (Α) πεθαίνει αιφνιδιαστικά, χωρίς να έχει κάνει διαθήκη.
Μετά τις κηδείες και τα κλάματα, η οικογένειά του θα έρθει αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα. Δηλαδή, κάποια στιγμή θα κληθεί να κάνει αποδοχή ή άρνηση κληρονομιάς, για την περιουσία του θανόντος.