Mήνυμα αναγνώστη: Φοιτητές, νηστικοί, παγωμένοι, εξαθλιωμένοι, πεθαμένοι

Το κακό ξεκίνησε από παλιά. Από την κουτοπόνηρη και ανεξέλεγκτη 

επέκταση των ΑΕΙ και ΤΕΙ σε κάθε κεφαλοχώρι, προκειμένου οι φοιτητές

 και οι οικογένειές τους...
να ξοδέψουν τον άμπακο για να επέλθει η πολυπόθητη περιφερειακή 

ανάπτυξη. Να νοικιαστούν οι γκαρσονιέρες, να δουλέψουν οι συγκοινωνίες, 

οι καφετέριες, τα σουβλατζίδικα και τα μπαράκια. Για τέτοια ανάπτυξη

 μιλάμε, 

της πλάκας και της καρπαζιάς.
Και να φανταστείτε ότι το μεγαλόπνοο αυτό πρόγραμμα της φοβερής 

ανάπτυξης της χώρας δια των φοιτητών το μελέτησαν και το επέβαλαν

 κοτζάμ καθηγητές πανεπιστημίων που έγιναν βουλευτές, υπουργοί και

 πρωθυπουργοί. Αφού πρώτα έφτιαξαν τις βιομηχανικές περιοχές και 

έδωσαν επιδοτήσεις και προνόμια σε ημέτερους επιχειρηματίες που 

έφαγαν τα χρήματα και απέτυχαν παταγωδώς, έβαλαν τα παιδιά να

 σηκώσουν το κάρο της ανάπτυξης. Που είναι ο αγροτικός τομέας, 

οι βιοτεχνίες, οι βιομηχανίες, τα εργοστάσια που πρέπει να έχει η 

κάθε σοβαρή χώρα για να αναπτυχθεί ; Τι έγινε και χάθηκαν τα πάντα;

 Γιατί επήλθε ολοκληρωτική αποβιομηχάνιση και τι έκαναν οι πολιτικοί

 για να το αποτρέψουν; Αλλά όποια πέτρα και να σηκώσεις πολιτικό θα 

βρεις από κάτω. Δεν άφησαν τίποτε όρθιο, ούτε στο δημόσιο ούτε στον

 ιδιωτικό τομέα.
Έτσι μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνουν έστειλαν τα παιδιά μας παντού 

σε αστείες έως γελοίες ειδικότητες που αφού κρίθηκαν στην πράξη και

 απέτυχαν τώρα τις καταργούν και θέλουν να συμπτύξουν και να 

καταργήσουν ένα σωρό σχολές, αλλά αντιδρούν όλοι όσοι κονόμαγαν 

απ’ το πανηγύρι αυτό. Οι τοπικές κοινωνίες έφτασαν στο σημείο με τους 

τοπικούς πολιτικάντηδες όχι μόνο να φτιάξουν ΤΕΙ και ΑΕΙ στα μέρη 

τους αλλά καθόριζαν και τις ειδικότητες ώστε να είναι μοναδικές και να 

μη μπορούν οι φοιτητές να φύγουν με μεταγραφή. Άσε που 

η Διαμαντοπούλου φρόντισε να καθησυχάσει τους ντόπιους 

καταργώντας τις μεταγραφές μη τυχόν και δραπετεύσουν οι 

φοιτητές θύματα.
Και τώρα πες μας πάμπλουτη Αννούλα (που κρύβεσαι επιδεικτικά) 

πως θα συντηρήσουν τρία σπίτια οι οικογένειες που σπουδάζουν δύο 

παιδιά σε διαφορετικές πόλεις; Πως θα θερμάνουν τρία σπίτια που

 πήγατε το πετρέλαιο 1,40 το λίτρο; Πώς θα συνεχίσουν τις σπουδές 

τα παιδιά μας όταν ένα μονόχωρο παλιόσπιτο στην επαρχία κοστίζει

 300 ευρώ το μήνα και οι γονείς είναι άνεργοι; Πως γίνεται να τρώνε 

και να διαμένουν τζάμπα τα παιδιά των φοροφυγάδων παρουσιάζοντας 

μηδενικές φορολογικές δηλώσεις και τα άλλα να μένουν νηστικά; 

Και όμως Αννούλα όλα αυτά τα γνώριζες. Βγες λοιπόν να υπερασπίσεις 

την πολιτική σου μαζί με όλο το συρφετό που είχες στο Υπουργείο Παιδείας;
Τώρα όμως που φτάσαμε στον πάτο θα κριθούν όλα μια και καλή. 

Αν θέλουν οι τοπικές κοινωνίες να προκόψουν να δουλέψουν όπου 

υπάρχει δουλειά και όχι να περιμένουν από τις οικογένειες των φοιτητών

 να τους συντηρήσουν.
Και εν προκειμένω, τι δουλειά είχε ο Κρητικός και ο Χαλκιδαίος φοιτητής 

στη Λάρισα, όταν στα Χανιά και στη Χαλκίδα υπάρχουν ΑΕΙ και ΤΕΙ και θα

 μπορούσαν να φοιτήσουν εκεί, ή σε διπλανές πόλεις χωρίς να πληρώνουν

 οι οικογένειές τους; Γιατί θα πρέπει για ένα αστείο πτυχίο Λογιστικής οι 

Κρητικοί να τρέχουν στην Λάρισα, οι Αθηναίοι στο Μεσολόγγι και οι 

Χαλκιδαίοι στην Κοζάνη; Γιατί θα πρέπει για σχολή Περιβάλλοντος ο 

Κεφαλλονίτης να πηγαίνει στη Μυτιλήνη, προσπερνώντας την Πάτρα 

και την Αθήνα; Γιατί δεν χωρίζετε τη χώρα σε εκπαιδευτικές περιφέρειες

 με πλήρη πανεπιστήμια ώστε οι φοιτητές να σπουδάζουν στον τόπο τους

 και να σταματήσει μια και καλή η εσωτερική μετανάστευση των παιδιών 

μας και η εξαθλίωση των πάμφτωχων πια οικογενειών;
Και ας αφήσουμε τα αστεία. Ούτε λέσχες πρόκειται να φτιαχτούν για τη 

σίτιση των φοιτητών ούτε εστίες για τη διαμονή τους. Ο καβγάς γίνεται

 για να ξοδεύουν οι φοιτητές και όχι να την βγάζουν τζάμπα. Αυτό 

περιμένουν οι ντόπιοι που περιμένουν πως και πως για να τους μαδήσουν.
Είθε οι αδικοχαμένοι φοιτητές να είναι τα τελευταία θύματα της άθλιας 

αυτής πολιτικής. Από μας εξαρτάται αν θα σταματήσουμε τώρα ή θα 

αφήσουμε να συνεχιστεί η επαίσχυντη αυτή κατάσταση.

Αναγνώστης

Πρωτοφανής λεηλασία του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου συμφέροντος

Η διαπίστωση της αποτυχίας αποθρασύνει το σύστημα εξουσίας

Γράφει ο Γιώργος Κίρτσος 

Ο ελληνικός λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα εφιαλτικό σενάριο. Η κυβέρνηση Σαμαρά αποτυγχάνει στην εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Η διαπίστωση της αποτυχίας στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο και μεταξύ των ισχυρών παραγόντων του ευρύτερου συστήματος εξουσίας οδηγεί στη διαχειριστική αποθράσυνσή τους. Σπεύδουν να εξυπηρετήσουν και να αυτοεξυπηρετηθούν προτού η διαφαινόμενη αλλαγή του συσχετισμού πολιτικών δυνάμεων τους δεσμεύσει ή στερήσει τις «χρυσές» υπογραφές. Το αποτέλεσμα θα αποδειχτεί εκρηκτικό από οικονομική, κοινωνική και πολιτική άποψη.

Εκμηδενίζονται οι πιθανότητες αποτελεσματικής διαχείρισης της κρίσης και εξόδου της Ελλάδας από το μνημόνιο στη διάρκεια των επόμενων χρόνων. Προκαλούνται φοβερές κοινωνικές αντιθέσεις, με τον επίσημο στατιστικό ορισμό της φτώχειας να καλύπτει ήδη πάνω από το 30% του πληθυσμού και τους διαχειριστές του δημόσιου χρήματος να δεσμεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια –το υστέρημα του ελληνικού λαού– σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας και ασύδοτης κερδοσκοπίας. Τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται πάλι έναντι της ΝΔ, παρά τη φοβερή επικοινωνιακή και πολιτική πίεση που δέχεται από το ευρύτερο σύστημα εξουσίας, και τη Χρυσή Αυγή να καταγράφει ποσοστά διπλάσια των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και να αναδεικνύεται στην τρίτη μεγάλη εκλογική δύναμη, μας προετοιμάζουν για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, που προσδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την κυβερνητική αποτυχία και τη διαχειριστική αποθράσυνση των παραγόντων της εξουσίας.
Μεγαλώνουν οι αποκλίσεις

Οι εκθέσεις του ΔΝΤ και της τρόικας για την πορεία της δημοσιονομικής διαχείρισης απλώς επιβεβαιώνουν το έγκυρο ρεπορτάζ και τις αναλύσεις της «Free Sunday».

Παρατηρείται ήδη από τον Ιανουάριο μεγάλη υστέρηση στα φορολογικά έσοδα, χωρίς σοβαρές πιθανότητες να καλυφθούν οι αποκλίσεις σε σχέση με τα προγραμματισμένα έσοδα. Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται είναι υπερβολικά περιοριστική έως ισοπεδωτική, η κοινωνία αυτονομείται από το πολιτικό σύστημα, με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες μας να αποφεύγουν να αναλάβουν τις φορολογικές υποχρεώσεις που τους αναλογούν, ενώ ο πολυσυζητημένος φοροεισπρακτικός μηχανισμός βρίσκεται σε φάση πλήρους κατάρρευσης εξαιτίας της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος και της αδράνειας της κρατικής γραφειοκρατίας.

Διαβάζοντας τη σχετική έκθεση του ΔΝΤ για την απογοητευτική πορεία των εσόδων και τη δυσλειτουργία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού διαπιστώνουμε ότι στις σημερινές πολιτικές συνθήκες είναι πρακτικά αδύνατο να αντιμετωπιστούν τα σχετικά προβλήματα. Πώς μπορεί, για παράδειγμα, να κατοχυρωθεί η πολιτική ανεξαρτησία του ΣΔΟΕ όταν ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς προώθησε στη γενική του διεύθυνση έναν πολιτικά έμπιστο εφοριακό από τη Μεσσηνία που τον στήριξε στη δύσκολη περίοδο της Πολιτικής Άνοιξης; Ή πώς μπορεί να επιτευχθεί ο προγραμματικός στόχος για είσπραξη 1,9 δισ. ευρώ από ληξιπρόθεσμες οφειλές στη διάρκεια του 2013 όταν με την πολιτική που εφαρμόζεται δημιουργούνται νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία της τάξης των 15 δισ. ευρώ το χρόνο; Ήδη οι αρμόδιες υπηρεσίες της εφορίας έχουν «ψαλιδίσει» τον μνημονιακό στόχο για είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών στα 1,1 δισ. ευρώ, γεγονός που προκαλεί τη δυναμική αντίδραση της τρόικας. Το κωμικοτραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η έκθεση του ΔΝΤ και οι εκπρόσωποι της τρόικας διαπιστώνουν έλλειψη προσωπικού και ικανών στελεχών στις υπηρεσίες της εφορίας, αφού πρώτα συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση για την εξαφάνιση κάθε κινήτρου οικονομικής απόδοσης, τη μισθολογική ισοπέδωση των υπαλλήλων και την ένταξη των πιο έμπειρων από αυτούς σε προγράμματα μαζικής πρόωρης συνταξιοδότησης ή επαγγελματικής περιθωριοποίησης.

Τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου υστερούν κατά 7%-8% σε σχέση με τους στόχους του κρατικού προϋπολογισμού του 2013 και εμφανίζουν πτώση ανώτερη του 15% σε σύγκριση με το δημοσιονομικά προβληματικό 2012. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση, ούτε τα χρονικά περιθώρια, για να αλλάξει η κατάσταση που περιγράφουμε προτού επιβληθούν «αυτόματα» νέα μέτρα με βάση τη διαδικασία που περιγράφεται με σαφήνεια στο τρίτο μνημόνιο.

Δημοσιονομικοί ταχυδακτυλουργοί
Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κερδίσει χρόνο, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης εμφανίζει... δημοσιονομικό πλεόνασμα για τον Ιανουάριο εξαφανίζοντας τεράστιες δαπάνες. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο έχει «ψαλιδιστεί» 11 φορές από την έναρξη εφαρμογής του πρώτου μνημονίου, με αποτέλεσμα να ενισχύονται τα φαινόμενα ύφεσης, έχει περίπου μηδενιστεί, σε επίπεδο δαπανών, στο ξεκίνημα του χρόνου στη διάρκεια του οποίου υποτίθεται ότι θα περάσουμε από την ύφεση στην ανάκαμψη. Οι επιστροφές φόρων, και ειδικά ΦΠΑ, είναι πολύ μικρότερες από τους στόχους του προϋπολογισμού, σε μια προσπάθεια να ετεροχρονιστούν, με πολιτικές παρεμβάσεις, δαπάνες η επανεμφάνιση των οποίων θα συμβάλει στην «έκρηξη» του δημοσιονομικού ελλείμματος.

Από τη δημιουργική λογιστική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που τόσο συνέβαλε στην υπερχρέωση του ελληνικού Δημοσίου και στην αναγκαστική δέσμευση στην πολιτική των μνημονίων, περνάμε τώρα στους δημοσιονομικούς ταχυδακτυλουργούς της κυβέρνησης Σαμαρά, οι οποίοι συντηρούν, για διάστημα 1-2 μηνών, μία βιτρίνα δημοσιονομικής ομαλότητας, προτού εκδηλωθεί ο νέος δημοσιονομικός εκτροχιασμός.

Πάλι θυσίες χωρίς ελπίδα
Οι αρνητικές δημοσιονομικές εξελίξεις έχουν τεράστια κοινωνική και πολιτική σημασία. Προετοιμάζουν το έδαφος για έναν ακόμη γύρο θυσιών χωρίς ελπίδα, που θα δοκιμάσει τις αντοχές της πραγματικής οικονομίας, της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος.
Οι διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών παραγόντων πως δεν θα θιγεί ξανά ο κατώτατος μισθός και ότι δεν θα υπάρξουν πρόσθετα μέτρα δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους εκπροσώπους της τρόικας, οι οποίοι «βομβαρδίζουν» την ελληνική κοινή γνώμη με αρνητικές εκτιμήσεις, προετοιμάζοντας το έδαφος γι’ αυτά που έρχονται.

Ο κατώτατος μισθός δεν θα θιγεί ξανά, εάν κριθεί, στις αρχές του 2014, ότι το επίπεδο απασχόλησης είναι ικανοποιητικό και στηρίζεται στην ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Αυτά υπογραμμίζουν οι εκπρόσωποι της τρόικας, οι ειδικοί του ΚΕΠΕ όμως μας προειδοποιούν, με την τελευταία έκθεσή τους, ότι το ποσοστό ανεργίας θα ξεπεράσει το φράγμα του 30% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, με αποτέλεσμα να ενισχυθεί η επιχειρηματολογία εκείνων που ζητούν νέα μείωση του μισθολογικού κόστους, προκειμένου να αποτραπεί η παραπέρα αύξηση της ανεργίας.

Δεν θα υπάρξουν νέες περικοπές στους μισθούς, υποστηρίζουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά ήδη οι υπάλληλοι των τραπεζών καλούνται να δεχτούν πρόσθετη μείωση των αμοιβών τους κατά 20% περίπου, προκειμένου να υπάρξουν ικανοποιητικές συνέργειες από την αναγκαστική συγχώνευση των τραπεζών, ενώ η λήξη πολλών κλαδικών συμβάσεων οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε εταιρικές ή και ατομικές συμβάσεις, με μείωση των αποδοχών κατά 20%-30%.

Το ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό σύστημα οδηγείται και αυτό, με μαθηματική βεβαιότητα, σε διαχειριστικό αδιέξοδο, που αναμένεται να εκδηλωθεί στα μέσα του 2013 και να οδηγήσει σε νέο γύρο μείωσης επικουρικών συντάξεων, συντάξεων γήρατος και του εφάπαξ των υπαλλήλων που συνταξιοδοτούνται. Η υστέρηση στα ασφαλιστικά έσοδα, σε σχέση με τους στόχους, είναι μεγαλύτερη από την υστέρηση που παρατηρείται στα φορολογικά έσοδα. Όσο για την τρικομματική κυβέρνηση, προσπαθεί να αναβαθμίσει το διαχειριστικό επίπεδο των ασφαλιστικών οργανισμών παραδίδοντας τις διοικήσεις τους σε πολιτευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων αρχίζουν να μοιάζουν με μια τυπική υπόθεση που δεν δεσμεύει κανέναν, εξαιτίας της επιταχυνόμενης κατάρρευσης της πραγματικής οικονομίας και των δημόσιων οικονομικών.

Ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης γνωρίζουν ότι έχουν χάσει τον έλεγχο της διαχείρισης και πως δεν έχουν την πολιτική δυνατότητα να χαράξουν διορθωτική πορεία, εφόσον δεν πρόκειται να αντέξουν στην πίεση των κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων προτού εμφανιστούν κάποια σημάδια ουσιαστικής βελτίωσης της δημοσιονομικής και της οικονομικής κατάστασης. Κάνουν λοιπόν μία απόλυτα «λογική» επιλογή –στο πλαίσιο του θεσμοθετημένου παραλογισμού του συστήματος– και σπεύδουν να εξυπηρετήσουν και να αυτοεξυπηρετηθούν προτού στερηθούν τις «χρυσές» υπογραφές.

Λεηλασία χωρίς προηγούμενο

Κυβερνητικό «αμόκ» ιδιοτελούς κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος.

Η διαπίστωση της κυβερνητικής ηγεσίας και των υποστηρικτών της, εντός και εκτός πολιτικής, ότι δεν υπάρχει σοβαρή πιθανότητα βελτίωσης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης και πως οι πολιτικές αντοχές της κυβέρνησης Σαμαρά μπορεί να αποδειχτούν περιορισμένες οδηγεί στην επιτάχυνση και στην κλιμάκωση της ιδιοτελούς κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου συμφέροντος. Στόχος των πολιτικών, που έχουν μπροστά τους ένα εξαιρετικά δύσκολο μέλλον, είναι να ενισχύσουν το κομματικό, ενδεχομένως και το προσωπικό τους ταμείο, προτού αποχωριστούν την εξουσία. Το μαύρο πολιτικό χρήμα εξασφαλίζει ένα άνετο επίπεδο διαβίωσης σε συνθήκες μνημονιακής λιτότητας, αλλά και διευκολύνει, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, την επιστροφή στο πολιτικό προσκήνιο.

Ενοικιαστές φρεγατών
Απόδειξη της διαχειριστικής αποχαλίνωσης της κυβέρνησης συνασπισμού είναι η επίσημη συζήτηση που γίνεται με τη Γαλλία σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο για την... μελλοντική ενοικίαση γαλλικών φρεγατών τύπου FREMM από το χρεοκοπημένο ελληνικό Δημόσιο. Πρόκειται για μια υπόθεση αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ, που στηρίζεται στην προφορική συνεννόηση Σαρκοζί - Κώστα Καραμανλή το 2008 και κινεί, σε αυτή τη φάση, τη βιομηχανία παραγωγής μαύρου πολιτικού χρήματος.

Το ελληνικό Δημόσιο ήδη έχει επιβαρυνθεί με 2,2 δισ. ευρώ για τα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214 που έστειλαν τον Άκη Τσοχατζόπουλο στη φυλακή, ψάχνει εναγωνίως το 1 δισ. ευρώ που κοστίζει η συμφωνία για την προμήθεια άλλων δύο υποβρυχίων τύπου 214 που υπέγραψαν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ετοιμάζεται να δεσμεύσει άλλα 4-5 δισ. ευρώ στην υπόθεση των γαλλικών φρεγατών και των αεροσκαφών αεροναυτικής συνεργασίας.

Όλα αυτά παρουσιάζονται σαν ζητήματα «εθνικής ανάγκης», ενώ πρόκειται για τη συντήρηση των καταδικασμένων πρακτικών ενός απόλυτα διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Η γαλλική βιομηχανία εξοπλισμών είναι εξίσου διεφθαρμένη με τη γερμανική. Στη Γερμανία τεκμηριώθηκε σε πολιτικό και δικαστικό επίπεδο η καταβολή μιζών για την εξασφάλιση παραγγελιών από το ελληνικό και το πορτογαλικό Πολεμικό Ναυτικό, ενώ στη Γαλλία βρίσκεται σε εξέλιξη δικαστική έρευνα για τις μίζες που μοιράστηκαν σε πολιτικούς και στρατιωτικούς παράγοντες του Πακιστάν, όταν το τελευταίο προμηθεύτηκε υπερσύγχρονα γαλλικά υποβρύχια για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού του. Πρωταγωνιστής σε αυτή την υπόθεση ήταν ο τότε υπουργός Οικονομικών Νικολά Σαρκοζί, ο ίδιος που ξεκίνησε και στην Ελλάδα τη συζήτηση για την προμήθεια των γαλλικών φρεγατών τύπου FREMM. Οι μηχανισμοί δημιουργίας μαύρου πολιτικού χρήματος λειτουργούν, σε αρκετές περιπτώσεις, από τη στιγμή της εκδήλωσης του ενδιαφέροντος και φτάνουν στη μεγάλη επιβράβευση των εμπλεκομένων με την υπογραφή και κυρίως την εκτέλεση της συμφωνίας. Αυτό εξηγεί γιατί ο κ. Τσοχατζόπουλος ως υπουργός Εθνικής Άμυνας δέχτηκε να προκαταβάλει το ελληνικό Δημόσιο το 2000-2001 το 75%-80% του κόστους της προμήθειας των τεσσάρων γερμανικών υποβρυχίων, τα οποία δεν έχουν ακόμη παραδοθεί στο Πολεμικό Ναυτικό μας.

Θεσμοθετημένη ατιμωρησία
Το ρίσκο της συμμετοχής στα κυκλώματα του μαύρου πολιτικού χρήματος αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Παπαγεωργόπουλου. Το σύστημα πάντως φροντίζει, στο μέτρο του δυνατού, τα «παιδιά» του, προσφέροντάς τους κάθε είδους κάλυψη. Ενδεικτική η δυσκολία της ΝΔ να προχωρήσει στη διαγραφή από το κόμμα του κ. Παπαγεωργόπουλου, παρά το γεγονός ότι καταδικάστηκε σε ισόβια για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη λειτουργία κυκλώματος παραγωγής μαύρου πολιτικού χρήματος στη συμπρωτεύουσα.

Ενώ έρχονται στη δημοσιότητα νέες υποθέσεις ιδιοτελούς κακοδιαχείρισης του δημόσιου χρήματος, η κυβερνητική πλειοψηφία σπεύδει να εξαφανίσει τα ίχνη παλαιότερων υποθέσεων, που κόστισαν δισεκατομμύρια ευρώ στους φορολογούμενους πολίτες. Με νυχτερινή τροπολογία που κατατέθηκε σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος, απαλλάσσονται από τις ευθύνες τους όλοι οι παράγοντες που λεηλάτησαν το δημόσιο ταμείο μέσω της κρατικής Ολυμπιακής.

Στο άρθρο 7 ενός άσχετου σχεδίου νόμου ορίζεται ότι «για τα χρέη των απορροφηθεισών εταιρειών του μετασχηματισμένου ομίλου της Ολυμπιακής Αεροπορίας και των θυγατρικών αυτών προς το Δημόσιο, ΝΠΔΔ, οργανισμούς του Δημοσίου και ασφαλιστικά ταμεία, ανεξάρτητα από το χρόνο γέννησης ή βεβαίωσης της οφειλής, δεν ασκούνται αστικές διώξεις και δεν επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις κατά των μελών των διοικήσεων των ανωτέρω εταιρειών, κάθε δε εκκρεμής αστική ή διοικητική δίκη ή διαδικασία κατ’ αυτών για τα προαναφερόμενα χρέη καταργείται αυτοδικαίως από την έναρξη ισχύος της προτεινόμενης ρύθμισης».

Σε μια περίοδο κατά την οποία η κυβερνητική πλειοψηφία επιτρέπει την ποινική δίωξη οποιουδήποτε πολίτη οφείλει πάνω από 5.000 ευρώ στην εφορία, απαλλάσσονται των ευθυνών τους όλοι όσοι θησαύρισαν μέσω της κρατικής Ολυμπιακής και της δημιουργίας χρεών ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Νέες μέθοδοι
Υπό την πίεση των εξελίξεων η κυβέρνηση Σαμαρά καταφεύγει σε νέες μεθόδους λεηλασίας του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου συμφέροντος. Ετοιμάζεται να μοιράσει ένα ποσό της τάξης των 400 εκατ. ευρώ στους παραχωρησιούχους των εθνικών οδών, στο όνομα της επανεκκίνησης των μεγάλων έργων. Προωθείται λοιπόν, στο πλαίσιο του νέου αναπτυξιακού νομοσχεδίου, η έννοια του «φιλικού διακανονισμού» των διαφορών μεταξύ των κατασκευαστών και του ελληνικού Δημοσίου. Σε απλά ελληνικά, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες θα μπορούν να δίνουν όσα χρήματα θέλουν σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την ευθύνη του Δημοσίου για διάφορες καθυστερήσεις ή μη εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων, με τα γνωστά επικοινωνιακά και οικονομικά ανταλλάγματα. Μία εξωφρενική πρώτη ρύθμιση έγινε με τις εταιρείες που κατασκευάζουν την εθνική οδό που ενώνει την Κόρινθο με την Πάτρα, η οποία παραμένει, εδώ και χρόνια, ένα επικίνδυνο μονοπάτι. Η κυβέρνηση συνασπισμού αναγνώρισε ότι οι παραχωρησιούχοι ζημιώθηκαν από τη μη έγκαιρη αύξηση των διοδίων και των πλευρικών σταθμών διοδίων στην ουσιαστικά ανύπαρκτη εθνική οδό και δέχτηκε να τους καταβάλει αποζημιώσεις 25 εκατ. ευρώ για το 2011 και άλλα τόσα για το 2012.

Σπυράκι; Εξαφάνισέ το με ασπιρίνη!

Μην αφήσεις ένα σπυράκι να σου χαλάσει τη διάθεση, αφού υπάρχει 

λύση. 

Εάν μέχρι τώρα σε βοηθούσε να ξεπεράσεις το πονοκέφαλο, τώρα 

θα γίνει 

και...
ο σύμμαχος σου ενάντια στα ενοχλητικά σπυράκια.

Θα χρειαστείς:

2-3 ασπιρίνες
λίγο ζεστό νερό

Εκτέλεση:

1.Λιώσε σε ένα μπολάκι τις ασπιρίνες προσθέτοντας λίγο νερό

 και συνέχισε μέχρι να γίνουν μια πάστα.

2. Με μια μπατονέτα βάλε λίγη ποσότητα πάνω στο σπυράκι και 

άφησε το 2 με 3 ώρες. Αν το σπυράκι είναι μεγάλο μπορείς να το 

αφήσεις και όλη νύχτα.

Η ασπιρίνη περιέχει ακετυλοσαλικυλικο οξύ το οποίο θα βοηθήσει

 στο να “μαραθεί” το σπυράκι και τέλος να εξαφανιστεί.

Βίντεο: Στα σκουπίδια ψάχνει για φαγητό γνωστή Ελληνίδα κωμικός!

Η κρίση στον κλάδο των ηθοποιών έχει οδηγήσει πολλούς γνωστούς πρωταγωνιστές να αλλάξουν καριέρα…

Μεταξύ των οποίων τους Γιώργο Καπουτζίδη, Ρένια Λουιζίδου, Τζένη Θεωνά, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Μπέσυ Μάλφα και Μυρτώ Αλικάκη.

Το παραπάνω σενάριο δεν απέχει και πολύ από την τραγική πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο κλάδος των Ελλήνων ηθοποιών.

Αν και δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο που περιγράφει η ευφάνταστη μικρού μήκους ταινία του Δημήτρη Καρατζιά.

Εκεί που ο Γιώργος Καπουτζίδης πουλάει τσάντες στο δρόμο και η Ρένια Λοιυζίδου με την Τζόυς Ευείδη ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια.

Η Τζένη Θεωνά έχει γίνει οδοκαθαριστής και η Αθηνά Οικονομάκου λουλουδού

Οι Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και η Μπέσυ Μάλφα τυλίγουν σουβλάκια, τα οποιά μετά η Μυρτώ Αλικάκη κάνει delivery.

Αλλόκοτο πλάσμα ξεβράστηκε στην Ουαλία

Ένα μυστήριο πλάσμα, που κανείς δεν μπορεί να εξακριβώσει τι είναι, ξεβράστηκε στις ακτές της Ουαλίας. Το πλάσμα, που βρέθηκε σε κατάσταση αποσύνθεσης, έχει κεφάλι αλόγου, πατούσες αρκούδας, δόντια σαρκοβόρου, σώμα αγριογούρουνου και μέγεθος πόνι.

Ο κάτοικος της περιοχής, Πίτερ Μπέιλι, ο οποίος είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο του όταν ανακάλυψε το παράξενο ον, έβγαλε φωτογραφίες και τις έστειλε στις τοπικές Αρχές.

Η απάντηση που έλαβε ήταν ότι αυτό που είδε ήταν νεκρό σκυλί ράτσας bull terrier. Ωστόσο αυτά τα σκυλιά δεν ξεπερνούν σε μέγεθος τα 50 εκατοστά, ενώ το άγνωστο πλάσμα έφθανε το ένα μέτρο.

Ένας ζωολόγος του πανεπιστημίου του Σουόνσι, θεωρεί ότι το ζώο είναι κάποιο είδος ασβού, αν και λόγω της αποσύνθεσης είναι δύσκολο να διαπιστωθεί με σιγουριά κάτι τέτοιο.

Η Ελλάδα προ της καταστροφής

Η απειλή διαμελισμού της Ελλάδας από την παγκόσμια τραπεζοπιστωτική εξουσία 

Tου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου 

Ο πρώτος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο λόρδος Ισμέι, είχε ορίσει τον σκοπό της Ατλαντικής Συμμαχίας με την ακόλουθη διάσημη φράση: 

«Να μείνουν οι Αμερικανοί μέσα, οι Γερμανοί κάτω και οι Ρώσοι έξω». 

Η Βρετανική Αυτοκρατορία παρέδωσε τα σκήπτρα στην Αυτοκρατορία των ΗΠΑ, η Αυτοκρατορία των ΗΠΑ διατήρησε το στέμμα της χάρη στο συνδυασμό της χρηματοπιστωτικής ισχύος και των Αμερικανικών όπλων, η ΕΣΣΔ αυτοκτόνησε, αλλά η αυτοκρατορική «τεχνογνωσία» παραμένει ακέραια. Οι μέθοδοι και οι υποτελείς αλλάζουν, όχι όμως οι θεμελιώδεις στόχοι. Σήμερα, σημαίνον πρόσωπο δεν ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, αλλά ο πρόεδρος της Goldman Sachs Λόιντ Μπλάκφεϊν, ο οποίος είπε κάποτε: «Κάνω τη δουλειά του Θεού». 

Οι άνθρωποι του χρήματος, όπως Ίσινγκ ή ο Σόρος -ο οποίος έγινε διάσημος για την χρηματοπιστωτική επίθεση που είχε πραγματοποιήσει εναντίον της συμμετοχής της Μ. Βρετανίας στην ΟΝΕ, ένα προανάκρουσμα της επίθεσης που πραγματοποιεί σήμερα εναντίον της Ευρώπης η «Χρηματοπιστωτική Αυτοκρατορία»-, είναι πλέον αυτοί που, μέσω των Ευρωπαϊκών εφημερίδων, καθορίζουν τη συζήτηση για τη μοίρα της ηπείρου που γέννησε όλες τις βασικές και ουσιαστικές ιδέες της νεότερης εποχής σε όλους τους τομείς της ζωής και της γνώσης. Αυτό είναι το κατάντημα της Ευρώπης του Καντ και του Βολταίρου, του Μαρξ και του Νίτσε, του Ροβεσπιέρου και του Γκαριμπάλντι, του Σαρτρ και του Γκαίτε, της Γαλλικής Επανάστασης, του Γερμανικού ρομαντισμού και το σοσιαλισμού. Ο Σόρος, ο Ίσινγκ, η Goldman Sachs ή άνθρωποι σαν τον Μπαρόζο (!) συζητούν και αποφασίζουν για τη μοίρα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού – δηλαδή, για το πώς θα τον καταστρέψουν. 

Στα τέλη Σεπτεμβρίου, οι Financial Times του Λονδίνου δημοσίευσαν ένα ασυνήθιστα ωμό κύριο άρθρο, προτρέποντας την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ να μην καταβάλλουν στην Ελλάδα την έκτη δόση του συμφωνημένου δανείου. Το κύριο άρθρο εξηγούσε ότι η Ελλάδα δεν όφειλε να ανταποκριθεί σε διεθνείς χρηματοπιστωτικές υποχρεώσεις μέχρι τα τέλη του έτους. Αν δεν καταβαλλόταν η δόση, η Ελληνική κυβέρνηση θα αδυνατούσε να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, διευκρίνιζε το κύριο άρθρο, εκπροσωπώντας τους επενδυτές και τους χρηματιστές του Σίτι. (Στις εβδομάδες που ακολούθησαν τη δημοσίευση του εν λόγω κυρίου άρθρου, η Ελληνική κυβέρνηση, αντιμέτωπη με την απειλή της διακοπής της χρηματοδότησης, άρχισε να ενεργεί υπό το κράτος απόλυτης σύγχυσης και πανικού, σφαγιάζοντας κυριολεκτικά όλες τις κοινωνικές τάξεις κάτω από της εποπτεία της τρόικας που είχε αποσταλεί στην Ελλάδα και, στην πράξη, δρούσε ως ένα οικονομικός δολοφόνος υψηλού επιπέδου.) 

Οι Βρετανοί γνωρίζουν τους Έλληνες και τους Γερμανούς πολύ καλύτερα από ό,τι οι Έλληνες και οι Γερμανοί γνωρίζουν τον εαυτό τους. Πολέμησαν εναντίον τους και τους νίκησαν επανειλημμένα και με διάφορους τρόπους. Οι επενδυτές και οι χρηματιστές του Σίτι μπορούν να προβλέπουν την πιθανή έκβαση, αν ακολουθούνται οι συμβουλές τους – και ακολουθούνται. Οι συμβουλές τους θα επισπεύσουν την καταστροφή της Ελλάδας, με συνέπεια η Ελλάδα και η Ευρώπη αποδυναμωθούν τόσο πολύ ώστε να μην μπορούν να τους αντιμετωπίσουν. Είναι, επίσης, πολύ πιθανό ότι ο Ελληνικός λαός θα εξωθηθεί αργά ή γρήγορα σε κάποιο είδος εξέγερσης ή επανάστασης, κατ’ αρχάς εναντίον της Ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και πιθανότατα εναντίον της Γερμανίας και της ΕΕ. Μπορείτε να προσάψετε στους Έλληνες οποιαδήποτε μομφή. Όμως, πραγματοποίησαν τη δεύτερη πιο σημαντική Ευρωπαϊκή επανάσταση μετά από τη Γαλλική και συγκάλεσαν μια εθνοσυνέλευση το 1822, όταν ο Ναπολέοντας είχε πλέον ηττηθεί και η Ιερά Συμμαχία που κυβερνούσε την Ευρώπη καταδίκαζε κάθε εξέγερση. Οργάνωσαν, επίσης, το πιο μαζικό αντιστασιακό κίνημα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, λαμβανομένου υπ’ όψιν του πληθυσμού της χώρας. 

Οι επενδυτές και οι χρηματιστές του Σίτι γνωρίζουν, επίσης, πολύ καλά τη Γερμανική ιδιοσυγκρασία, γνωρίζουν ότι οι Γερμανοί αγαπούν την πειθαρχία στον ίδιο βαθμό που οι Έλληνες αγαπούν την εξέγερση. Πιστεύουν ότι το Βερολίνο θα αντιδράσει σε μια εξέγερση στην Ελλάδα με σκληρό, μη πολιτικό και άκαμπτο τρόπο. Η Γερμανία και η ΕΕ έχουν το πολιτικό και οικονομικό βάρος να προκαλέσουν στην Ελλάδα μια ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή από αυτή που έχουν ήδη προκαλέσει με τις πολιτικές τους – και με τη συνεργασία της Ελληνικής κυβέρνησης. Όμως, δεν έχουν τα μέσα να αποφύγουν τις χρηματοοικονομικές και, κυρίως, τις πολιτικές, ιδεολογικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις από την καταστροφή μιας μικρής, αλλά ταυτόχρονα της πιο ιστορικής χώρας της Ευρώπης. Μπορούν να το κάνουν και, κατά πάσα πιθανότητα, θα το κάνουν, όμως θα επισπεύσουν τη δική του καταστροφή. Αν μετά από τις περιπέτειές τους στη Μέση Ανατολή οι Αμερικανοί επικαλούνται το «νόμο των μη εσκεμμένων συνεπειών», θα πρέπει να εισάγουμε στην Ευρώπη το νέο «νόμο των ασύμμετρων αποτελεσμάτων». 

Η ιδέα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης θα δεχθεί ένα θανάσιμο πλήγμα. Ήδη το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη είναι δηλητηριασμένο. Τόσο οι «πλούσιες» όσο και οι «φτωχές» χώρες της ευρωζώνης έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται εναντίον της «βοήθειας» προς την Ελλάδα, αγνοώντας ότι δεν βοηθούν τους Έλληνες καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αλλά ότι βοηθούν τις τράπεζες να καταστρέψουν την Ελλάδα, ενώ σε μερικές περιπτώσεις κερδοσκοπούν και αποκομίζουν κέρδη από τις δυσκολίες μιας χώρας-μέλους της ΕΕ. Όλοι στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να αναζητούν εθνικές λύσεις. Στη Γαλλία, η οποία ήταν πάντα το πολιτικό βαρόμετρο ολόκληρης της ηπείρου, το φασιστικό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν είναι πλέον μια κοινωνικά αποδεκτή πολιτική δύναμη. Τα θεμελιώδη πολιτικά αξιώματα, που δημιούργησαν και διατήρησαν μεταπολεμικά την ευημερία, τη δημοκρατία και την ειρήνη στην Ευρώπη, υπονομεύονται ταχύτατα μπροστά στα μάτια μας. 

Όταν θα επέλθει η καταστροφή, όταν κατακαθίσει η σκόνη, οι λαοί της Ευρώπης θα αρχίσουν να αλληλοκατηγορούνται και όλοι θα κατηγορούν τους Έλληνες. Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες θα επιρρίψουν στην Ελλάδα την ευθύνη για όλα τα δεινά της Ευρώπης και θα τα επικαλεστούν ως προσχηματική δικαιολογία για να επιβάλλουν δρακόντειες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές στη Γερμανία και την Ευρώπη. Από τη μεριά τους, οι Έλληνες θα απογοητεύουν επειδή τους απέρριψε η Ευρώπη, προς την οποία ήταν προσανατολισμένοι επί δυόμιση αιώνες. Δεν θα στραφούν τόσο εναντίον των «Αγορών» που δεν έχουν «διεύθυνση και τηλέφωνο», όσο εναντίον της Ευρώπης και, ιδίως, της Γερμανίας, κατηγορώντας την ότι κατέστρεψε τη χώρα τους για δεύτερη φορά σε λιγότερο από έναν αιώνα. Θα θυμηθούν ότι οι Γερμανοί δεν κατέβαλαν πολεμικές αποζημιώσεις και δεν επέστρεψαν τον χρυσό που έκλεψαν από την Τράπεζα της Ελλάδας. Θα ξανανοίξουν τους φακέλους των συμβάσεων της Siemens και άλλων εταιρειών, δεδομένου ότι οι Ευρωπαϊκέ εταιρείες δωροδοκούσαν μαζικά τους Έλληνες πολιτικούς. Η International Herald Tribune, το Time και οι Financial Times θα δημοσιεύουν ρεπορτάζ για την πείνα στην Αθήνα ή αναλύσεις για τη αδυναμία των Ευρωπαίων να επιλύσουν τα προβλήματα τους. Τα συνεπακόλουθα μιας τέτοιας εξέλιξης είναι πρόδηλα. Πράτα απ’ όλα, η εικόνα της κοινωνικής καταστροφής στην Ελλάδα θα χρησιμοποιηθεί για την τρομοκράτηση όλων των Ευρωπαίων πολιτών, ώστε να αποδεχτούν τους μισθούς και τις συντάξεις που οι τράπεζες θα επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να τους δίνουν. Δεύτερον, όλοι πλην των Γερμανών θα καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα: «Οι Γερμανοί δεν αλλάζουν. Παραμένουν οι ίδιοι. Δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε». 

Αυτός ακριβώς είναι ο θεμελιώδης ψυχολογικός και ιδεολογικός μηχανισμός που χρησιμοποίησε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Αυτοκρατορία για να κυριαρχήσει πάνω στη Γερμανία και την Ευρώπη, για να διατηρήσει την ήπειρο διαιρεμένη και εξαρτώμενη παρά τα οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά επιτεύγματά της. Και θα είναι ιστορική ειρωνεία, αν ο Γερμανικός εθνικισμός συντελέσει για μια ακόμα φορά στην υπονόμευση των Γερμανικών εθνικών συμφερόντων. 

Ας θυμηθούμε τι συνέβη το 1956. Το κύρος της Σοβιετικής Ένωσης στην Ευρώπη εξακολουθούσε να είναι τεράστιο εξαιτίας του ρόλου της στη ήττα του Χίτλερ. Ο Νικίτα Χρουστσόφ προσπαθούσε να μεταρρυθμίσει την ΕΣΣΔ, να την απαλλάξει από την αποτρόπαια Σταλινική κληρονομιά. Όταν ξέσπασε η Ουγγρική επανάσταση, δόθηκαν υποσχέσεις στους εξεγερμένους της Βουδαπέστης ότι θα τους υποστήριζε η Δύση. Ο Ούγγροι αποχώρησαν από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, μια εξέλιξη την οποία η Μόσχα δεν μπορούσε να ανεχθεί. Τα Σοβιετικά άρματα μάχης δεν συνέτριψαν μόνο τους Ούγγρους, αλλά και το κύρος της ΕΣΣΔ στην Ευρώπη, το Δυτικοευρωπαϊκό κομμουνιστικό κίνημα, καθώς και τις πιθανότητες μιας μεταρρύθμισης στην ίδια την ΕΣΣΔ. Τέθηκε σε κίνηση η διαδικασία που θα οδηγούσε στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης μετά από δεκαετίες. Παρεμπιπτόντως, το Ισραήλ επωφελήθηκε από τα γεγονότα στην Κεντρική Ευρώπη για να πραγματοποιήσει ένα ακόμα πόλεμο στη Μέση Ανατολή. 

Αν τώρα βάλουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση στη θέση της Σοβιετικής Ένωσης, τη Γερμανία στη θέση της Ρωσίας, την Ελλάδα στη θέση της Ουγγαρίας και τα CDS στη θέση των αρμάτων μάχης, θα έχουμε ένα πολύ πιθανό σενάριο για το άμεσο μέλλον. Ήδη οι εξελίξεις τρέχουν στη Μέση Ανατολή όπως το 1956 και θα συμβούν ακόμα περισσότερα, ενώ η προσοχή μας θα είναι στραμμένη στους Ευρωπαϊκούς πολέμους χρέους. Αυτός είναι ο κλασσικός τρόπος με τον οποίο οι εκτός ηπειρωτικής Ευρώπης δυνάμεις κατάφερναν τον 20ο αιώνα να κυριαρχούν πάνω στα Ευρωπαϊκά έθνη: εξωθούσαν τους Ευρωπαίους να συγκρούονται μεταξύ τους. Τον προηγούμενο αιώνα χρησιμοποιούνταν στρατιωτικά μέσα, σήμερα χρησιμοποιούνται χρηματοπιστωτικά. 

Η στρατηγική των αγορών απέναντι στην Ευρώπη είναι ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο δεν μπορούμε διεξοδικά στο πλαίσιο αυτού του άρθρου. Έχουμε την τάση να βλέπουμε τις αγορές ως ημι-αυτόματους καπιταλιστικούς μηχανισμούς, έχουμε την τάση να βλέπουμε τις τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ως απλούς οικονομικούς παράγοντες που επιδιώκουν το κέρδος. Δεν είναι. Συγχέουμε την σχεδόν αυτόματη λειτουργία των αγορών με την πιθανότητα μια εξαιρετικά συγκεντρωτική ομάδα κεφαλαιούχων να ενορχηστρώνει και να επηρεάζει καταλυτικά τις εξελίξεις στις αγορές. Λησμονούμε ότι οι δέκα μεγαλύτερες τράπεζες του πλανήτη μπορούν να μετακινούν κεφάλαια που ισοδυναμούν με το χρέος όλων των κρατών. Έχουν την ίδια χρηματοπιστωτική ισχύ με το σύνολο των κρατών! 

Τα ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι στρατηγικοί παίκτες. Αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση χρηματοπιστωτικής ισχύος και διεθνούς πολιτικής επιρροής που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Κατάφεραν μέσω των παραγώγων να σφετεριστούν ακόμα και μια από τις πιο βασικές κρατικές λειτουργίες: την έκδοση χρήματος. Ο επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού τους είναι εφάμιλλο με εκείνο των αυτοκρατοριών. Τα κράτη και οι πολιτικοί μας δεν διαθέτουν ούτε κατά προσέγγιση ένα συγκρίσιμο επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού, για να μην μιλήσουμε για την εξάρτησή τους από τους κατόχους χρήματος. Η μοναδική αδυναμία αυτού του «κράτους πίσω από τα κράτη» είναι η έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης και στρατιωτικής ισχύος: πρέπει να βασίζεται στις ένοπλες δυνάμεις και το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ. Σκέφτονται ριζοσπαστικά, ενώ εμείς σκεφτόμαστε συντηρητικά. Διαχειρίζονται τη ριζική αλλαγή του συστήματος, ενώ εμείς προσπαθούμε να διαχειριστούμε ένα ολοένα και περισσότερο μη διαχειρίσιμο σύστημα. Σχεδιάζουν μακροπρόθεσμα, ενώ εμείς διαχειριζόμαστε τα ζητήματα της καθημερινότητας και προετοιμαζόμαστε για τις επόμενες δημοτικές ή εθνικές εκλογές. Βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, βλέπουμε τη μικρή. Για αυτό τον λόγο κερδίζουν 

Στη σφαίρα της γεωπολιτικής, οι εισηγήσεις του Γούλφοβιτς και του Τζερεμάια, οι οποίες διαμόρφωσαν τη μεταψυχροπολεμική στρατηγική των ΗΠΑ και έθεσαν τα θεμέλια για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή που επακολούθησαν, αποτελούν ένα πολύ χρήσιμο παράδειγμα του αυτοκρατορικού τρόπου σκέψης, αποτελούν ένα υπόδειγμα που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς σκέφτονται και δρουν οι «Λενινιστές των αγορών». Πράγματι, οι χρηματοπιστωτικές επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας διέπονται από την ίδια στρατηγική λογική που χαρακτήριζε τις στρατιωτική επίθεση εναντίον του Ιράκ: οι επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας δεν είναι παρά το πρελούδιο μιας ριζικής αναδιαμόρφωσης του κόσμου, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής των αγορών. Η ουσία των δυο εισηγήσεων ήταν ότι η Αυτοκρατορία δεν θα έπρεπε να περιμένει να εμφανιστούν ή να ενεργοποιηθούν «απειλές» εναντίον της κυριαρχίας της, ότι ήταν αναγκαία η προληπτική δράση με στόχο να εμποδιστεί προκαταβολικά η ανάδυση νέων πόλεων ισχύος που θα ήταν ικανοί να ανταγωνιστούν την Αμερικανική παγκόσμια κυριαρχία. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνει μια αυτόνομη πολιτική οντότητα, θα αποτελέσει μια προφανή απειλή εναντίον του γεωπολιτικού μονοπωλίου της Αυτοκρατορίας. Αν το ευρώ καθιερωθεί ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, θα υπονομεύσει έναν από τους πυλώνες της κυριαρχίας των ΗΠΑ και τη δυνατότητα τα μελλοντικής χρηματοδότησης της Αμερικανικής οικονομίας. 

Παρεμπιπτόντως, οι αγορές γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο ότι έρχεται ένα δεύτερο, σφοδρότερο χρηματοπιστωτικό τσουνάμι. Αντί να προσπαθήσουν να το σταματήσουν, θα το διοχετεύσουν και θα το χρησιμοποιήσουν με επωφελείς για τις ίδιες τρόπους. Είναι μάλιστα υποχρεωμένες να το κάνουν, επειδή φοβούνται δικαίως ότι, στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθεί τελικά κάποιος πολιτικός που θα κατηγορήσει τις τράπεζες και τις αγορές για την κρίση, και θα απαιτήσει να πληρώσουν ένα σημαντικό μέρος του χρέους αντί να διαλυθεί ολόκληρο τα Ευρωπαϊκό μεταπολεμικό οικοδόμημα προκειμένου να αποπληρωθεί το χρέος. Γνωρίζουν, επίσης, ότι οι περίοδοι αναταραχής είναι ταυτόχρονα περίοδοι μεγάλων ευκαιριών προκειμένου να διαμορφωθούν τα πράγματα για τις επόμενες δεκαετίες. Αν δεν επωφεληθούν για να αυξήσουν τα κέρδη τους, θα υποστούν σοβαρές, ενδεχομένως μοιραίες ζημίες. Από την οπτική γωνία των αγορών, η τρέχουσα κρίση αποτελεί μια τεράστια ιστορική ευκαιρία για να κατεδαφίσουν το Ευρωπαϊκό κράτος προνοίας και πιθανότατα την Ευρωπαϊκή δημοκρατία, μετατρέποντας τους Ευρωπαίους εργαζομένους σε σκλάβους που θα εργάζονται για όλη τους τη ζωή προκειμένου να αποπληρωθεί το συσσωρευμένο κέρδος. 

Οι αγορές αποδέχονται τη λειτουργία της ΕΕ σύμφωνα με τους κανόνες της τερατώδους νομισματικής συμφωνίας του Μάαστριχτ, καθώς με αυτό τον τρόπο έχει μετατραπεί σε υπηρέτη τους. Όμως, δεν αποδέχονται τη μετατροπή της ΕΕ σε ένα είδος «κρατικής» δύναμης που θα μπορούσε να τις ελέγξει. Αν η ΕΕ μεταμορφωθεί σε ένα εργαλείο της Αυτοκρατορίας, θα τη χρησιμοποιήσουν. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε θα χρησιμοποιήσουν τη χαοτική αποσύνθεση του ευρώ και της ΕΕ προκειμένου να επιτύχουν τους προαναφερθέντες πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους. 

Σε ένα πρόσφατο αποκαλυπτικό άρθρο, η Wall Street Journal δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να εκφράσει τον τεράστιο ενθουσιασμό της για την κατεύθυνση που έπαιρνε η Ευρωπαϊκή κρίση. Πρώτα απ’ όλα, επεσήμαινε το άρθρο, η κρίση είχε επιφέρει ένα μοιραίο πλήγμα στο επικίνδυνο όραμα ενός «Ευρωπαϊκού υπερ-κράτους». Δεύτερον, το ευρώ είχε προκαλέσει νε μέρει την κρίση. Τρίτον, υπογράμμιζε η Wall Street Journal, η επερχόμενη κρίση αποτελούσε μια πραγματικά ιστορική ευκαιρία για να καταστραφεί το κοινωνικό κράτος τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. 

Οι αγορές μισούν τον ουμανισμό, μισούν τα ισχυρά κράτη εν γένει και τους Γερμανούς ειδικότερα. Η πρώτη «αναδιάρθρωση» χρέους έγινε στην αρχαία Αθήνα και οδήγησε στο πρώτο πείραμα δημοκρατικής διακυβέρνησης. Ο Πρωταγόρας, ο θεωρητικός της αρχαίας δημοκρατίας, είχε συνοψίσει την ουσία του δημοκρατικού πολιτεύματος διδάσκοντας ότι «ο άνθρωπος είναι τα μέτρο του χρήματος». Όμως, ο χρηματοπιστωτικός «πολιτισμός» βασίζεται στην ακριβώς αντίθετη θεμελιώδη αρχή: «το χρήμα είναι το μέτρο των ανθρώπων» ή, σε πιο πρακτικό επίπεδο, οι αγορές ρυθμίζουν τα πάντα. 

Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται σήμερα στην Ελλάδα από την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την «Ελληνική κυβέρνηση», η οποία έχει καλύτερες σχέσεις με την οικογένεια Ρότσιλντ παρά με τον Ελληνικό λαό, δεν αφήνει στους Έλληνες άλλη επιλογή από την εξέγερση, ακόμα και χωρίς τη δόλια προτροπή των Financial Times. Το πρόγραμμα ισοδυναμεί με οικονομική και κοινωνική γενοκτονία, ενώ έχει ήδη καταστρέψει τα θεμέλια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα. Χάρη στην Ευρωπαϊκή και διεθνή «βοήθεια», η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, με ένα ρυθμό που είναι υψηλότερος από την οικονομική καταβαράθρωση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης πριν ο Χίτλερ ανεβεί στην εξουσία. Όλες οι κοινωνικές τάξεις, συμπεριλαμβανομένης και της μεσαίας, καταστρέφονται ταχύτατα, με μοναδική εξαίρεση τους υπερβολικά πλούσιους. Η κοινωνική δομή της χώρας προσαρμόζεται στο Λατινοαμερικανικό μοντέλο. Το βιοτικό επίπεδο και το κατά κεφαλήν εισόδημα θα μειωθούν κατά 50%, χωρίς καμία προοπτική σταθεροποίησης. Η κοινωνική ασφάλιση και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καταστρέφονται, το κράτος διαλύεται. Είναι ιστορική ειρωνεία, αν επιτρέπεται ο όρος, ότι η «θεραπεία» που εφαρμόζεται στην Ελλάδα πλήττει κυρίως τους πιο παραγωγικούς, σκληρά εργαζόμενους και τίμιους πολίτες της, καταστρέφοντας κάθε δυνατότητα μιας εθνικής αναγέννησης. Οι περισσότεροι από τους πιο ταλαντούχους, καλύτερα μορφωμένους και πιο δυναμικούς νέους της χώρας ονειρεύονται να μεταναστεύσουν. Ο μοναδικός λόγος που δεν βλέπουμε ακόμα στους δρόμους ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα σε ένοπλες ομάδες της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς είναι η αδράνεια του ανθρώπινου νου, ο οποίος έχει την τάση να αργεί να προσαρμοστεί στην αλλαγή των καταστάσεων. Το ηθικό του Ελληνικού λαού βρίσκεται σήμερα στο ίδιο χαμηλό επίπεδο που βρισκόταν το 1941-42, κατά τη διάρκεια του πρώτου τρομερού χειμώνα της Γερμανικής κατοχής, πριν αναδυθεί το τεράστιο αντιστασιακό κίνημα, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αναλογικά με το μέγεθος τη χώρας. Στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι Έλληνες δεν βιώνουν μόνο τη φτώχεια, αλλά και τις πρώτες περιπτώσεις πείνας. Και σαν να μη έφθαναν όλα αυτά, διάφοροι διεθνείς παράγοντες προτείνουν να αποκτήσουν το σύνολο της περιουσίας του Ελληνικού κράτους προκειμένου να ανακουφίσουν τη χώρα από ένα μέρος του χρέους της ή παρουσιάζονται ως οι άνθρωποι που «θα οικοδομήσουν» το νέο Ελληνικό έθνος κράτος, χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους με τις οποίες λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και η Ρωσία κατά τη διάρκεια της «μετάβασης στο τίποτα και του σοκ χωρίς θεραπεία». 

Οι δυνάμεις που σχεδίασαν και υλοποιούν την καταστροφή της Ελλάδας προτιμούν την ενδόρηξη παρά την έκρηξη της χώρας. Ιδίως οι Γερμανοί φαίνεται να περιμένουν μια τέτοια εξέλιξη. Καθώς δεν κατάλαβαν ποτέ τον «ορθολογισμό μέσα στην ανορθολογικότητα» των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων, πιστεύουν ότι οι Έλληνες θα αποδεχθούν παθητικά τον αποδεκατισμό των συνθηκών διαβίωσής τους, όπως συνέβη στην Ανατολική Ευρώπη. Όμως, η πολιτική παράδοση των Ελλήνων είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη των Ανατολικοευρωπαίων. Επιπλέον, στην περίπτωση της Ελλάδας δεν υπάρχει ο κομμουνισμός για να του επιρριφθούν όλες οι ευθύνες. Ασφαλώς, η πολιτική τάξη και η κρατική ελίτ της Ελλάδας είναι διαφθαρμένες. Ήταν από μόνες τους διεφθαρμένες, αλλά και δωροδοκούνταν από πολλές μεγάλες Ευρωπαϊκές εταιρείες όπως η Siemens, οι οποίες, ως αντάλλαγμα, εκμεταλλεύονταν επί δεκαετίες την Ελληνική αγορά, ενώ σε μερικές περιπτώσεις κυριολεκτικά λεηλατούσαν το Ελληνικό κράτος και τον Ελληνικό προϋπολογισμό. 

Η ταχύτατη καταστροφή όλων των κοινωνικών δεσμών και των εθνικών ιδεών, που συντελείται σήμερα στην Ελλάδα εξαιτίας του προγράμματος της ΕΕ και του ΔΝΤ, απελευθερώνει μια τρομακτική δύναμη, η οποία περιμένει να εκφραστεί. Η Αυτοκρατορία το γνωρίζει. Αντί για μια κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα, η Αυτοκρατορία θα προτιμούσε η ενέργεια αυτή να διοχετευθεί προς άλλες διεξόδους. Εκτός από το ενδεχόμενο μια ενδόρηξης ή μιας έκρηξης, υπάρχουν δυο άλλες πιθανές διέξοδοι. Η πρώτη είναι ένας «πόλεμος» ανάμεσα στους Έλληνες και τους μετανάστες. Το 80-90% του μεταναστευτικού ρεύματος προς την Ευρώπη προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως πύλη εισόδου στην Ευρώπη, όμως τελικά παραμένει στην Ελλάδα αποσυνθέτοντας τις ήδη προβληματικές κοινωνικές δομές της, Η δεύτερη διέξοδος είναι ο εθνικισμός και ο φασισμός. 

Η Ελλάδα δεν είναι μόνο το επίκεντρο της κρίσης χρέους. Εμπλέκεται σε όλα τα πιθανά σενάρια κρίσεων που μπορούν να απειλήσουν την Ευρώπη. Δυστυχώς για τους λαούς τους, η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται σε ένα από τα πιο σημαντικά γεωστρατηγικά σημεία του πλανήτη, το οποίο ελέγχει την πρόσβαση της Ρωσίας στις «θερμές θάλασσες», την πρόσβαση της Γαλλίας και της Γερμανίας στους ενεργειακούς πόρους της Μέσης Ανατολής, και την πρόσβαση του Ισραήλ στο Δυτικό κόσμο. Βρίσκονται στο σταυροδρόμι του Μεσανατολικού «κόσμου του Άρη», του Σλαβικού κόσμου που βρίσκεται προσωρινά σε παρακμή, και του Ευρωπαϊκού «κόσμου της Αφροδίτης». Επιπλέον, φαίνεται ότι η Κύπρος διαθέτει σημαντικά αποθέματα ενεργειακών πόρων. Η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται σε μια περιοχή όπου ο «γεωπολιτικός αναθεωρητισμός» που εκδηλώνεται στη Μέση Ανατολή την τελευταία δεκαετία μπορεί να συνδυαστεί με τον «αναθεωρητισμό των αγορών» που επιδιώκουν να αναδιαμορφώσουν εκ θεμελίων και προς όφελός τους την κατάσταση των πραγμάτων η οποία εδραιώθηκε στην Ευρώπη μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Η «Χρηματοπιστωτική Αυτοκρατορία» χρησιμοποίησε την Ελλάδα για να αρχίσει την επίθεσή της εναντίον της Ευρώπης, για να αναμείξει το ΔΝΤ στις Ευρωπαϊκές υποθέσεις,αλλά και ως πειραματόζωο για τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόστηκαν ποτέ στην Ευρώπη. Υπάρχει, επίσης, το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα για να καταστραφεί η ΕΕ, αλλά και ως πεδίο πειραματισμού για την εκ νέου επιβολή αυταρχικών καθεστώτων στην Ευρώπη. Το Ελληνικό έθνος, που ζει τόσο στο Ελληνικό όσο και στο Κυπριακό κράτος, προσεγγίζει την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Πολωνία το 1939, όταν διαμελίστηκε από τη Γερμανία και τη Ρωσία. Οι Έλληνες κινδυνεύουν να διαμελιστούν γεωοικονομικά ανάμεσα στη Γερμανία και τις Αγορές, και γεωπολιτικά ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία. 

Πηγή: ΕΛΚΕΔΑ 

Πόσο κρατάνε διάφορα τρόφιμα στο πάγκο, στο ψυγείο και στη κατάψυξη;

Πόσες φορές έχουμε αγοράσει τρόφιμα και έχουν χαλάσει χωρίς να τα πάρουμε χαμπάρι; Παρακάτω μπορείτε να δείτε έναν κατατοπιστικό οδηγό για το πόσο κρατάνε διάφορα τρόφιμα όταν τα έχουμε στο πάγκο της κουζίνας, στο ψυγείο και στη κατάψυξη!…
Καλό είναι να τον συμβουλεύεστε όταν αγοράζετε τα συγκεκριμένα τρόφιμα έτσι ώστε να γνωρίζετε που μπορείτε να τα φυλάξετε και για πόσο καιρό, μειώνοντας τις πιθανότητες να χαλάσουν πριν τα χρησιμοποιήσετε.

Ποιες περιοχές θα πλήξει η κακοκαιρία

«Έρχεται μια ακόμη κακοκαιρία που θα επηρεάσει κυρίως την κεντρική και νότια Ελλάδα» λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η μετεωρολόγος, Χρυσούλα Πέτρου και διευκρινίζει: «Θα έχουμε ένταση των φαινομένων, από τα δυτικά από απόψε Σάββατο, τα οποία αύριο, Κυριακή, θα επεκταθούν στα νότια και τα ανατολικά.

Οι άνεμοι θα φθάσουν τα 9 μποφόρ στα πελάγη, ενώ η Αττική αναμένεται να πληγεί από την κακοκαιρία από αύριο τα ξημερώματα και έως το μεσημέρι της ίδιας μέρας, οπότε τα φαινόμενα θα εξασθενήσουν. Τα πιο έντονα καιρικά φαινόμενα αναμένονται στην κεντρική και νότια Ελλάδα, την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα»

Όπως μπορείτε να δείτε τους χάρτες τις ΕΜΥ η κακοκαιρία θα ξεκινήσει το βράδυ και αναμένεται τα φαινόμενα να εξασθενίσουν το μεσημέρι της Κυριακής. Το ίδιο θα ισχύσει και για την Αττική.

Αναλυτικά, το δελτίο, που εξέδωσε η ΕΜΥ, αναφέρει:

Ισχυρές βροχές και καταιγίδες θα εκδηλωθούν, από τις βραδινές ώρες αύριο Σάββατο, στο Ιόνιο, τη δυτική Στερεά και τη δυτική Πελοπόννησο, οι οποίες βαθμιαία, μέσα στη νύχτα και μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής (3-3-2013), θα επεκταθούν στην υπόλοιπη Στερεά (συμπεριλαμβανόμενης και της Αττικής), την υπόλοιπη Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες και την Κρήτη και, από το μεσημέρι, στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα.

Επίσης, θυελλώδεις νοτιοανατολικοί άνεμοι θα πνέουν το Σάββατο, αρχικά στο Ιόνιο και σταδιακά από τη νύχτα στο Αιγαίο, ενώ, την Κυριακή και από τα βορειοανατολικά, οι άνεμοι θα στραφούν σε βορειοανατολικούς, 8 και τοπικά στο Αιγαίο 9 μποφόρ.

Τέλος, χιονοπτώσεις, κατά τόπους πυκνές, θα σημειωθούν από το βράδυ του Σαββάτου στα ορεινά της ηπειρωτικής χώρας καθώς και σε ημιορεινές περιοχές της κεντρικής Στερεάς και της Πελοποννήσου.

Βελτίωση του καιρού αναμένεται από το μεσημέρι της Κυριακής στα δυτικά και σταδιακά μέχρι το τέλος της ημέρας και στις υπόλοιπες περιοχές.

Η συγκλονιστική επιστολή ενός πατέρα για την τραγωδία στη Λάρισα -

Την ίδια ώρα το γύρο του διαδικτύου κάνει το συγκλονιστικό γράμμα που έγραψε ένας πατέρας τριων παιδιών με αφορμή την τραγωδία με τους αδικοχαμένους νέους.

Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή:

«Θλίβομαι και θυμώνω! Εξοργίζομαι. Ξέρω πως ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος…. Πρέπει να αφήνεις την…. οργή να κατακαθίσει και μετά να γράφεις. Έτσι λένε οι κανόνες Όμως αν είσαι οποιοσδήποτε άνθρωπος με στοιχειώδη ευαισθησία, αν είσαι γονιός που προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά του σε αυτή την άθλια χώρα (όπως την κατάντησαν), αν κάθε μέρα με αγωνία αναλογίζεσαι τι τα περιμένει στο μέλλον, τότε πως μπορείς να μένεις ψύχραιμος;

Δυο παιδιά από τα Χανιά και την Χαλκίδα (21 και 22 ετών) έχασαν τη ζωή τους. Άλλα τρία χαροπαλεύουν. Ακόμη κι αν σωθούν είναι άγνωστο ποιές θα είναι οι εγκεφαλικές βλάβες που θα κουβαλάνε μια ζωή. Κι όλα αυτά για να ζεσταθούν. Με ένα κομμένο θερμοσίφωνο. Ένα αυτοσχέδιο μαγκάλι. Στην Ελλάδα του 2013.

Θύματα μιας ανάλγητης και αποτυχημένης πολιτικής, που πέτυχε.

- Να υπερδιπλασιασθεί η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης (Το 2010 πληρώναμε 0,578 ευρώ το λίτρο. Το 2013 η τιμή του σχεδόν τριπλασιάστηκε 1,3 ευρώ και …συνεχίζει)

- Να μειωθεί η κατανάλωσή του 70%

- Να περιοριστούν δραματικά τα δημόσια έσοδα.

- Να παγώνουν όλοι στα σπίτια τους

-Να αδυνατούν όλο και πιο πολλοί να πληρώσουν τα κοινόχρηστα

- Να έχουν αυξηθεί κάθε είδους ιώσεις

- Να ανθεί το λαθρεμπόριο στα καύσιμα.

- Να γεμίσει η ατμόσφαιρα επικίνδυνα σωματίδια

- Να αποψιλώνονται τα δάση …και τέλος να χάνονται ανθρώπινες ζωές.

Όπως αυτές των νέων φοιτητών στη Λάρισα. Αυτών που ετοιμαζόταν να …εξορίσει ο υπουργός Παιδείας (;) στη Λαμία. Αυτών που δυσκολεύονται να σπουδάσουν. Που οι οικογένειές τους με θυσίες καταφέρνουν να τους στείλουν λίγα χρήματα. Έτσι φτάσαμε στο μαγκάλι…

Οι δολοφόνοι των παιδιών έχουν ονοματεπώνυμο:

- Γιάννης Στουρνάρας

- Αντώνης Σαμαράς

- Ευάγγελος Βενιζέλος- Φώτης Κουβέλης

Και όσοι στηρίζουν την πολιτική τους…»

ΕΚΤΑΚΤΟ :Τρομακτικό σενάριο για ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ στη Θεσσαλονίκη! -

Διακόσιοι θάνατοι, 140.000 άστεγοι και οικονομικές απώλειες που “αγγίζουν” τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ θα είναι οι επιπτώσεις από ενδεχόμενο σεισμό άνω των 6 ρίχτερ στη Θεσσαλονίκη, όπως τόνισε ο καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Κυριαζής Πιτιλάκης.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, ο σεισμός θα μπορούσε να εκδηλωθεί με επίκεντρο την Άσσηρο, δυτικά της πόλης. Και μπορεί η Θεσσαλονίκη να βίωσε το 1978 έναν παρόμοιο σεισμό (6,5 Ρίχτερ), όμως οι απώλειες και οι ζημιές που αναμένεται ότι θα προκύψουν από έναν νέο, είναι πολύ μεγαλύτερες, καθώς έχει αλλάξει πια η Θεσσαλονίκη που «φέρει στην πλάτη της» περιοχές πυκνοδομημένες, με παλιές κτιριακές υποδομές και διάσπαρτα πεπαλαιωμένα δίκτυα κοινής ωφέλειας.

Ο κ.Πιτιλάκης παρουσίασε ένα από τα βασικά σενάρια που έχουν εκπονήσει οι ειδικοί για τις επιπτώσεις από πιθανό σεισμό στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης. Η παρουσίαση έγινε στο πλαίσιο ημερίδας σχετικά με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SYNER-G για την εκτίμηση της σεισμικής τρωτότητας και τη σεισμική διακινδύνευση της Θεσσαλονίκης σε μελλοντικό ισχυρό σεισμό.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το βασικό σενάριο για τον ενδεχόμενο σεισμό στην Άσσηρο, αναμένονται απώλειες συνδετικότητας της τάξης του 38% ως προς την ηλεκτρική ενέργεια, του 1,5% ως προς το δίκτυο ύδρευσης και μικρές βλάβες στο δίκτυο φυσικού αερίου. Ωστόσο λόγω αυτών των βλαβών υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιών στα συγκεκριμένα σημεία, στοιχείο για το οποίο θα πρέπει να μεριμνήσει η πυροσβεστική ώστε να βελτιώσει το δίκτυό της.

Εκτιμάται, επίσης, ότι θα προκύψουν 140.000 άστεγοι κυρίως στις περιοχές βόρεια και δυτικά της Εγνατίας Οδού και στις περιοχές Ευζώνων και Τούμπας όπου δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι. Παράλληλα η προσβασιμότητα προς τα νοσοκομεία και τους χώρους συγκέντρωσης υπολογίζεται ότι θα είναι ιδιαίτερα μειωμένη στην περιοχή μεταξύ του λιμανιού, του κέντρου της πόλης και των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης.

Σύμφωνα με ένα διαφορετικό σενάριο για πιθανό σεισμό 6,5 Ρίχτερ στην περιοχή του Στίβου, ανατολικά της Θεσσαλονίκης η πρόβλεψη κάνει λόγο για 300 νεκρούς, 700 βαριά τραυματίες και 250.000 αστέγους. Ο κ. Πιτιλάκης σχολίασε ότι οι ειδικοί εξετάζουν διαφορετικά πιθανά σενάρια για την εκδήλωση σεισμού σε διαφορετικά σημεία, είτε ανατολικά, είτε δυτικά, είτε βόρεια, είτε νότια της πόλης.

Ωστόσο το μέσο σενάριο, για σεισμό άνω των 6 Ρίχτερ και με πιθανότητα, σύμφωνα με τα διεθνή μοντέλα, 10% στα 50 επόμενα χρόνια, προβλέπει 100 με 200 θανάτους εντός των ορίων του Δήμου Θεσσαλονίκης, 100 με 200 σοβαρά τραυματίες, 500 έως 900 σοβαρά τραυματίες εκτός κινδύνου και 4.000 ελαφρά τραυματισμένους με δεδομένο πληθυσμό πόλης τους 380.000 κατοίκους. Σε ό,τι αφορά τις ζημιές, αναμένεται το 4% των κτιρίων να χαρακτηριστούν κόκκινα, το 66% κίτρινα και το 30% πράσινα.

Σε γενικές γραμμές, από ενδεχόμενο σεισμό «κινδυνεύουν» περισσότερο περιοχές πυκνοδομημένες, με οικοδομές που χτίστηκαν πριν το 1980, (όπως η περιοχή της οδού Κασσάνδρου), γειτονιές με πεπαλαιωμένα δίκτυα κοινής ωφελείας που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη, δύο γέφυρες στην περιοχή Μυτιληνάκια του Κορδελιού αλλά και μια μικρή γέφυρα που βρίσκεται στην περιοχή του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης.

Σε επίπεδο πρόληψης και με δεδομένο ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο «κόκκινο» ως προς τον κίνδυνο σεισμικότητας στην Ευρώπη, μαζί με την Ιταλία, τη Ρουμανία, την Τουρκία και τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ο καθηγητής του ΑΠΘ ανέφερε ότι αυτή τη στιγμή επειδή η πολιτεία αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο κόστος των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ, που αναφέρθηκε νωρίτερα, επιλέγει να μην ασχοληθεί με το ζήτημα.

Εναλλακτικά, όμως, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν παρεμβάσεις σε νοσοκομεία, σχολεία, βασικούς οδικούς άξονες και κτίρια ώστε σε βάθος δεκαετίας να δίνονται σταδιακά πόροι για έργα, να μειωθεί συνολικά το κόστος των εκτιμώμενων απωλειών και να τονωθεί παράλληλα η οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή. Συνέστησε, ωστόσο, και στους ίδιους τους πολίτες να απαιτήσουν ασφάλεια από την πολιτεία και να μην προχωρούν σε πολεοδομικές αυθαιρεσίες μειώνοντας την ασφάλεια των κατοικιών τους. – See more at: http://www.aniwthoi.net/2013/03/blog-post_4392.html#sthash.27EbSp5n.dpuf