Προπομπό ενός μανιφέστου που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα, αποτελεί το βίντεο-μυστήριο, που διοχετεύτηκε χθες, υπό τον τίτλο «Οι 1101 έρχονται», προκαλώντας πλήθος ερωτημάτων για τη στόχευση του.
Ο ίδιος ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, αποκάλυψε από το Βερολίνο τι υποκρύπτεται πίσω από το περιβόητο βίντεο.
Όπως γράφει στο vima.gr ο ανταποκριτής Νίκος Χειλάς:
«Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Όχι ο βιβλικός, αλλά ο σύγχρονος. Και όχι προφορικός, ή γραπτός, αλλά ηλεκτρονικός. To ………..
ψηφιακό «κείμενο» ενός μανιφέστου, που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα, ως εθνικά όργανα, δεν θα έχουν καμιά θέση σε αυτό, δεδομένου ότι τα εθνικά κράτη έχουν χάσει τη σημασία τους. Οι πρωταγωνιστές θα είναι οι χρήστες του διαδικτύου, που θα προωθήσουν ένα «Plan B» όχι για την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, αλλά για τον εκδημοκρατισμό του κοινού νομίσματος και των πολιτικών θεσμών.
Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα έλεγε τη νύχτα της Δευτέρας στο Βερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η αίθουσα του θεάτρου Volksbühne ήταν κατάμεστη, το ίδιο και οι παράπλευροι χώροι – συνολικά ο αριθμός των θεατών ξεπερνούσε τους 800. Και αυτοί αποθέωσαν τον έλληνα επισκέπτη, που τους το ανταπόδωσε με τη φράση: «Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου στο Βερολίνο».
Αναλυτικά το άρθρο του κ. Χειλά έχει ως εξής:
«Το δημοψήφισμα δεν έγινε για να κερδηθεί αλλά για να χαθεί, για να βρεθεί μία δικαιολογία για την επικείμενη υποταγή. Το πιστεύω πραγματικά» δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό «L’Obs» ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.
Αναφερόμενος στη νύχτα της 5ης Ιουλίου, ο πρώην υπουργός είπε ότι το αποτέλεσμα υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα δεν ήταν αυτό που ήλπιζε ο Αλέξης Τσίπρας και ότι του είπε πως «είναι ώρα να παραδοθούμε».
«Τη νύχτα του δημοψηφίσματος, όταν το μεγαλειώδες 62% υπέρ του «όχι» έφτασε, ήμουν στον έβδομο ουρανό. Αλλά δεν ήταν το αποτέλεσμα που ευχόταν ο Τσίπρας. Ήταν ξεκάθαρα γραμμένο στο πρόσωπό του. Έτσι, εκείνο το βράδυ μου είπε: Είναι ώρα να παραδοθούμε. Και του απάντησα: Όχι εγώ. Ήταν πολύ φιλικό, πολύ λυπηρό, με μεγάλη τρυφερότητα, ακόμα και αγάπη. Πίστευε ότι η Ελλάδα θα καταστρεφόταν αν συνεχίζαμε. Δεν συμφώνησα μαζί του. Έφυγα» δήλωσε.
Παράλληλα, αναφερόμενος στους Podemos, o κ. Βαρουφάκης εκτίμησε ότι «τους κάναμε μεγάλη ζημιά»:
«Οι Podemos έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά εξαιτίας μας. Αλλά τα πάντα είναι συνδεδεμένα: Ένας από τους λόγους για τους οποίους η επίσημη Ευρώπη ήταν απολύτως αποφασισμένη να μας συντρίψει, ήταν η άνοδος των Podemos. Οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, και αλλού, φοβόταν την επιτυχία μας. Αν είχαμε καταφέρει να επανεκκινήσουμε την ελληνική οικονομία, θα είχαν τελειώσει, όπως το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, στο 4%. Έτσι, έπρεπε να μας καταστρέψουν, και το έκαναν».
Γ. Βαρουφάκης: «Plan B για ένα δημοκρατικό ευρώ », δήλωσε στο Βερολίνο
Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Όχι ο βιβλικός, αλλά ο σύγχρονος. Και όχι προφορικός, ή γραπτός, αλλά ηλεκτρονικός. To ψηφιακό «κείμενο» ενός μανιφέστου, που θα κυκλοφορήσει μέσω του ίντερνετ σε όλη την Ευρώπη με στόχο να γίνει η αφετηρία ενός κινήματος για τη μεγάλη ανατροπή στο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα, ως εθνικά όργανα, δεν θα έχουν καμιά θέση σε αυτό, δεδομένου ότι τα εθνικά κράτη έχουν χάσει τη σημασία τους. Οι πρωταγωνιστές θα είναι οι χρήστες του διαδικτύου, που θα προωθήσουν ένα «Plan B» όχι για την κατάργηση του ευρώ και την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, αλλά για τον εκδημοκρατισμό του κοινού νομίσματος και των πολιτικών θεσμών.
Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα έλεγε τη νύχτα της Δευτέρας στο Βερολίνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η αίθουσα του θεάτρου Volksbühne ήταν κατάμεστη, το ίδιο και οι παράπλευροι χώροι – συνολικά ο αριθμός των θεατών ξεπερνούσε τους 800. Και αυτοί αποθέωσαν τον έλληνα επισκέπτη, που τους το ανταπόδωσε με τη φράση: «Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου στο Βερολίνο».
Στις συχνές πλέον εμφανίσεις του πρώην υπουργού οικονομικών τελευταία στην Ευρώπη συμβαίνει συνήθως το εξής: Ο παρουσιαστής ανοίγει το πρόγραμμα με ένα «εύρημα»: την πρόταξη ορισμένων στερεοτύπων για τον «Jianni», όπως «σταρ», «νέος Τσε Γκουεβάρα», «ο πιο μισητός, αλλά και ο πιο αγαπητός υπουργός οικονομικών της Ευρώπης», «ο άνθρωπος με το παρατεταμένο μεσαίο δάκτυλο» και πάει λέγοντας. Αυτό αποβλέπει προφανώς στο να δώσει στη διοργάνωση μια σκανδαλιστική νότα, αλλά και να δοκιμάσει τις αντοχές του θιγομένου. Έτσι το έκανε και ο γάλλος συγγραφέας Γκιγιόμ Παολί, που ήταν ο οικοδεσπότης στη Volksbühne. Ο κ.Βαρουφάκης τον άκουγε χαμογελώντας. «Ευχαριστώ για τις ωραίες σας υπομνήσεις» του είπε στο τέλος ειρωνικά. «Δεν τα λέω εγώ, τα λένε άλλοι» δικαιολογήθηκε εκείνος. «Ναι αλλά εσείς τα επαναλαμβάνετε» ανταπάντησε ο «Γιάννης». Ο κ.Παολί δεν έδειχνε πλέον ευτυχής με το εύρημα του.
Η συζήτηση που κατά μεγάλα διαστήματα ήταν μονόλογος – οι δυο άλλοι συνομιλητές, ο κροάτης φιλόσοφος Σρέσκο Χόρβατ και ο ιταλός σημειολόγος Φράνκο «Μπίφο» Μπεράρντι έπαιζαν μάλλον δευτερεύοντα ρόλο – συνοδεύθηκε από μερικές απροσδόκητες αποκαλύψεις. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε εκείνη για το επισήμως (νομικά και θεσμικά) μη υπάρχον, αλλά στην πράξη παντοδύναμο Eurogroup.
«Μια και βρισκόμαστε σε θέατρο, ας αρχίσουμε με την χορογραφία του Eurogroup» είπε περιγράφοντας την εσωτερική λειτουργία του οργάνου. Οι παρευρισκόμενοι στις συνεδριάσεις, συνέχισε, κάθονται γύρω από ένα μακρόχρονο τραπέζι. Στο ένα στενό άκρο κάθεται ο πρόεδρος του Eurogroup Γιερόεν Ντάισελμπουργκ έχοντας δίπλα του τον αντιπρόεδρο και «σκοτεινό πρόσωπο» του οργάνου, τον αυστριακό Τόμας Βίζερ, στην απέναντι άκρη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, και στην τρίτη πλευρά του τραπεζιού οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ (Κριστίνα Λαγκάρντ, ή Πωλ Τόμπσον), της Κομισιόν (Πιερ Μοσκοβισί), κλπ. Οι υποτιθέμενοι πρωταγωνιστές του Eurogroup, οι υπουργοί οικονομικών των χωρών-μελών, στριμώχνονται κυρίως στην τέταρτη πλευρά. Ανάλογη είναι και η σειρά των ομιλητών: Πρώτος είναι ο κ.Ντάισελμπλουμ, δεύτερος ο κ.Ντράγκι, τρίτη η κ.Λαγκάρντ, τέταρτος ο κ.Μοσκοβισί – και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι οι υπουργοί οικονομικών. «Οι τελευταίοι δεν έχουν σχεδόν τίποτα να πουν, επειδή η τρόικα δεν τους παρέχει έγκαιρα επαρκείς πληροφορίες. Ο μόνος που δείχνει να έχει εσωτερική πληροφόρηση και μπορεί να παίρνει μέρος στο διάλογο, είναι ο Σόιμπλε. Οι αποφάσεις για την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνονται έτσι ουσιαστικά από τους μη δημοκρατικά νομιμοποιημένους ευρωπαϊκούς θεσμούς, από έναν μη ευρωπαϊκό: το ΔΝΤ, και από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Το μόνο που κάνουν οι υπουργοί είναι να δημοσιοποιούν κατόπιν τις αποφάσεις με μια ανακοίνωση».
Ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε πολλά άλλα.
Είπε: «Είμαι ασυνεπής μαρξιστής».
Είπε: «Στο „Plan B“ δεν θα έχει καμιά θέση η Κεντρική Επιτροπή».
Είπε: «Το ευρώ πρέπει να μείνει. Διαφορετικά θα επιστρέψουν οι εθνικισμοί στην Ευρώπη.
Είπε: «Η ελληνική ολιγαρχία είναι πολύ πιο δηλητηριώδης από την ευρωπαϊκή».
Είπε: «Αντί στις τράπεζες, η ΕΚΤ να στέλνει επιταγές στους φτωχούς».
Είπε: «Από το δάνειο του πρώτου μνημονίου πήγε μόνο το 9% στον ελληνικό προϋπολογισμό. Από το δάνειο του τρίτου μνημονίου 0%, επαναλαμβάνω μηδέν».
Είπε: «Ο μοναδικός λόγος που ζει ακόμη η ευρωζώνη είναι ο Μάριο Ντράγκι – λόγω των τεράστιων δανείων που έδωσε στις τράπεζες».
Είπε: «Ο Μπρούνο Κράισκυ και ο Βίλι Μπραντ διαπραγματεύονταν με τους επιχειρηματίες για την αναδιανομή του πραγματικού πλούτου. Οι σημερινοί Σοσιαλδημοκράτες έχουν υποταχθεί στο χρηματιστικό κεφάλαιο και χρηματοδοτούν το κοινωνικό κράτος όχι μέσω της αναδιανομής, αλλά με δάνεια».
Αυτό που δεν είπε ήταν γιατί παραβλέπει την αξία των κινημάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και αντί να προσπαθεί να τα συνδέσει με εκείνα εντός του διαδικτύου, τα αφήνει εντελώς από έξω – κάτι που δίνει και στο δικό «Plan B» απολιτικό χαρακτήρα.
Όμως και εκείνα που έλεγε έφταναν για να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Το πιο εντυπωσιακό ήταν εκείνο που σχετίζεται με την ανάπτυξη νέων επαναστατικών τεχνολογιών και την σύντομα αναμενόμενη κατασκευή μηχανών από τις ίδιες τις μηχανές.
«Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σταυροδρόμι» είπε. «Ή θα πάρει το δρόμο της ουτοπίας, κατά το πρότυπο του Star Trek, θέτοντας στην υπηρεσία της τις αυτοπαραγόμενες μηχανές. Ή, τον δρόμο της δυστοπίας, κατά το παράδειγμα της Matrix, μπαίνοντας η ίδια στην υπηρεσία των μηχανών». Η ουτοπία, πρόσθεσε, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν οι άνθρωποι συντρίψουν προηγουμένως τη δύναμη των πολυεθνικών.
Το τελευταίο, και πιο προσωπικό στοιχείο της ομιλίας του, το κράτησε βέβαια ο κ.Βαρουφάκης για το τέλος. Ο λόγος ήταν για την πρώτη επίσκεψή του, ως υπουργός, στον κ.Ντράγκι στη Φρανκφούρτη. «Με συνόδευαν παντού πέντε φρουροί, που ήταν πολύ ευγενικοί, αλλά εντελώς αμίλητοι» διηγήθηκε. Το ίδιο, συνέχισε, συνέβη και όταν έφυγε από εκεί για να πάρει το αεροπλάνο που θα τον έφερνε στο Βερολίνο για να συναντήσει τον κ.Σόιμπλε. Η ίδια στενή παρακολούθηση, ακόμα και όταν πήγαινε στην τουαλέτα, η ίδια μουγκαμάρα. Μέχρι τη στιγμή που ήταν να μπει στην είσοδο της αίθουσας αναχωρήσεων. «Τότε, η Σφίγγα, ο επικεφαλής της φρουράς, μίλησε. „Θέλω να σας ευχαριστήσω γι αυτό που κάνετε“ μου είπε. „Μας κάνει κι εμάς πιο ελεύθερους“».
Το χειροκρότημα στην αίθουσα έδειχνε, ότι έτσι περίπου το έβλεπαν και οι ακροατές του.
κόκκινα δάνεια, τις συλλογικές συμβάσεις, τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ κα. Θυμήθηκε ακόμη ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και την ξεχασμένη από την εποχή του κραταιού ΠΑΣΟΚ ανάγκη συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα(!) και κάλεσε σε μέτωπο εναντίον του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Έφτασε μέχρι και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Τέλος παραδέχτηκε, βέβαια, ότι η συμφωνία περιλαμβάνει δύσκολα σημεία, αλλά για να μην ξεχνιόμαστε «ταυτόχρονα εγγράφει και την αντίσταση του ελληνικού λαού και της ελληνικής κυβέρνησης».
