Απίστευτο! Λαμπάδα ΣΥΡΙΖΑ, για ένα καλύτερο Πάσχα!

- Μείον 50% ήταν το οικογενειακό επίδομα τον Απρίλη... Στον Φλαμπουράρη (της "αντιδικτατορικής" ενότητας με τον Γλύξμπουργκ), κουρεύουν το χρέος της ΕΥΔΑΠ στην Αιγινα και κόβουν και κονδύλι 2.500 ευρώπουλα για μετακινηση της φρουράς του για να κανει διακοπές στη Αιγινα...

* Σκατά στους τάφους σας σκατόπουστες κι αίμα αθώων στα κεφάλια των παιδιών σας και στα σόγια σας... αλήτες γερμανοτσολιάδες!

- Πέρυσι Πάσχα με φτερούγες κοτόπουλου... φέτος ήλπιζα με κοτόπουλο, αλλά ο "κομμουνιστής" Κατρούγκαλος περιέκοψε 50% το οικογενειακό επίδομα!

Τελικά οι "κομμουνιστές" και οι "ταξικοί αποστάτες", μετά τους "αντιεξουσιαστές της εξουσίας" του Γ.Α.Π., τα κατάφεραν! Προετοίμασαν ένα ακόμη Μνημόνιο, μόνο για εσάς!

Τα προληπτικά μνημόνια είναι καλύτερα και περισσότερο ασφαλή...

Γκόρτσος

Πιο σαφές δεν θα μπορούσε να είναι... το γελαστό κορίτσι με τα κίτρινα...

Πολύ καλό παιδί ο Αλέξις...

Γκόρτσος

Η δεξιά και το πασοκ -πλέον- έρχονται δεύτεροι στη λαμογιά... ΜΕ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ! Προσέλαβαν άλλους 4 δημοσιογράφους (αναδρομικά!) για δύο υπουργούς...

Από το "PRESS-GR"

Athena Venetaki

4 εξτρα δημοσιογραφοι ( 2 στον Βερναρδακη και 2 στον Τοσκα) προσλαμβανονται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ απο τον Σεπτ του 15, με μισθουλακο μολις 2625 ευρω εκαστος. Με τελευταιας στιγμης τροπολογιουλα στο...νς για την ερευνα. Δειτε τη συγκριση με αντιστοιχους μισθους καθηγητη παν/ μιου, η με ενα δικαστικο. Ευγε!
Κι αυτα ειναι χρηματατσα που μπαινουνε...

ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΥΝΤΑ ΣΥΡΙΖΑ & ΑΝΕΛ!!

Panos Leliatsos

ΑΡΘΡΟ 98 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΩΝ.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ………..

ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΠΑΙΤΕΙ Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΜΑΦΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ. ΠΟΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΥΤΩΝ.

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΑΝΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΔΙΕΘΝΩΝ FUNDS ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Αρπάζουν χρήματα από τους λογαριασμούς – Βροχή οι κατασχέσεις από μικροκαταθέτες

Πρόκειται για πραγματικό τσουνάμι κατασχέσεων καταθέσεων από τραπεζικούς λογαριασμούς. Η κυβέρνηση δεν αδειάζει μόνο τα δημόσια Ταμεία, από την πρωτοχρονιά και μετά οι κατασχέσεις καταθέσεων όσων χρωστούν στο Δημόσιο ή στα Ταμεία έχουν πολλαπλασιαστεί με γεωμετρική πρόοδο και οι περισσότερες είναι από λογαριασμούς με υπόλοιπα κάτω των τριών χιλιάδων ευρώ… 

Ενώ ως τα τέλη του περασμένου χρόνου οι κατασχέσεις μετά βίας έφταναν τις 2.000 το μήνα ξαφνικά υπήρξε…

εκτίναξη. 15.000 κατασχετήρια τον Ιανουάριο, 22.000 τον Φεβρουάριο και 28.000 τον Μάρτιο.Στο στόχαστρο μπαίνουν όλοι. Από το όριο των 1.000 ευρώ στους λογαριασμούς μισθοδοσίας ή σύνταξης και πάνω πέφτουν πλέον βροχή οι κατασχέσεις. Το κράτος έχει το δικαίωμα από τα 1.000 ως τα 1.500 ευρώ να πάρει 250 ευρώ ενώ πάνω από τα 1.500 ευρώ μπορεί να κατασχεθεί ολόκληρο το ποσό, ανάλογα με την οφειλή.

Μάλιστα το Δημόσιο έχει πρόσβαση σε όλους τους λογαριασμούς ενός καταθέτη και μπορεί να πάρει χρήματα. Δεν υπάρχει δυνατότητα να κατασχεθούν χρήματα μισθοδοσίας ή σύνταξης ως 1.000 ευρώ αλλά και τα χρήματα προθεσμιακών λογαριασμών. Ακόμη και στους προθεσμιακούς λογαριασμούς όμως το Δημόσιο μπορεί αυτόματα με την λήξη της προθεσμιακής δέσμευσης να πάρει χρήματα.

NEWSIT

Προς το Μνημόνιο Διαρκείας: Όταν ο εξευτελισμός του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται τέλειος…

Παναγιώτης Μαυροειδής

Το θέατρο παίζεται μπροστά στα μάτια μας. Το αν πρόκειται για τραγωδία ή κωμωδία εξαρτάται από την πλευρά που κάθεται ο καθένας.Από τη μια, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πουεξανίσταται ότι οι «εταίροι» μας δεν έχουν μπέσα και ζητάνε έξτρα μέτρα, έξω από την συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού.
Από την άλλη, είναι η ΝΔ που αγωνιά να αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδιος και χειρότερός της και κάνει λόγο περιπαικτικά για «μνημόνιο-κάβα» που έχει αποδεχθεί η κυβέρνηση.

Ψευδολογούν και οι δύο, συνειδητά και ξεδιάντροπα.

Παραθέτουμε τρεις αποδείξεις :………..

Πρώτον: Η συμφωνία για το Τρίτο Μνημόνιο προέβλεπε ρητά τα προληπτικά πρόσθετα μέτρα

Η περιβόητη συμφωνία υποταγής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της 12ης Ιουλίου του περυσινού καλοκαιριού, προέβλεπε ρητά την προκαταβολική δέσμευση της κυβέρνησης σε «προληπτικά» και πρόσθετα μέτρα σε περίπτωση κινδύνου αποκλίσεων από τους στόχους.

Παραθέτουμε:

«Για την επιτυχία θα απαιτηθεί η συνεχής εφαρμογή των συμφωνημένων πολιτικών επί πολλά έτη. Για το σκοπό αυτόν, απαιτείται πολιτική δέσμευση, αλλά επίσης και η τεχνική ικανότητα της ελληνικής διοίκησης» (…)
«Οι όροι θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση, λαμβανομένης υπόψη της επιτευχθείσας προόδου όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις κατά το προηγούμενο τρίμηνο. (…) Για την επιτυχία απαιτείται ο ενστερνισμός του προγράμματος μεταρρυθμίσεων από τις ελληνικές αρχές. Επομένως, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα για το σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους».

Το Τρίτο Μνημόνιο λοιπόν δεν προέβλεπε μόνο συγκεκριμένα μέτρα και για συγκεκριμένα έτη (2015-2018), αλλά και σαφή «πολιτική δέσμευση» της ελληνικής κυβέρνησης για «πολλά έτη» (απίστευτη και σκόπιμη αοριστία) και για συμφωνία σε «οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα».

Υπενθύμιση: Τη συμφωνία αυτή την στήριξαν τόσο οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και οι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ.

Δεύτερο: ο «δημοσιονομικός κόφτης» έχει νομοθετηθεί με Πεντακομματική στήριξη

Για να μην υπάρχει οποιαδήποτε παρανόηση, αλλά και για να γίνει ο εξευτελισμός της κυβέρνησης τέλειος, η θέσπιση του αυτόματου «δημοσιονομικού κόφτη», δηλαδή η λήψη πρόσθετων μέτρων στην περίπτωση αποκλίσεων από τους μνημονιακούς όρους, αποτέλεσε προκαταρκτικό όρο (prior action) της τελικής συμφωνίας. Για το σκοπό αυτό υπήρξε ειδική νομοθέτηση καλοκαιριάτικα για τη σύσταση του ανάλογου «Συμβουλίου Δημοσιονομικής Πολιτικής» και φυσικά πέρασε επίσης με πεντακομματική στήριξη (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ). Ο λεγόμενος «δημοσιονομικός κόφτης»…

Τρίτο: Το διαρκές μνημόνιο είναι γενική απαίτηση του Δημοσιονομικού Συμφώνου της ΕΕ

Θα επιλέξουμε να μιλήσουμε με τη γλώσσα της εισηγητικής έκθεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2015:

«Σύμφωνα με τη νέα οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), όλες οι οικονομίες των κρατών-μελών της ΕΕ, υπόκεινται πλέον σε ενισχυμένη εποπτεία και υποχρεώσεις, οι οποίες απορρέουν από την υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, καθώς και τους κανονισμούς (six-pack και two-pack) για την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Α¬νάπτυξης και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο (fiscal pact) που τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2013. 
Το νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας καθορίζει τις υποχρεώσεις κάθε κράτους-μέλους, οι οποίες περιλαμβάνουν: 
• την τήρηση του κανόνα του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού(σ.σ. στην περίπτωσή μας η υποχρέωση μεταφράζεται σε απαίτηση πλεονασματικού προϋπολογισμού), 
• την εφαρμογή πολιτικών που οδηγούν σε διατηρήσιμα αποτελέσματα (μεταρρυθμίσεις), (σ.σ. εννοούν όλα τα μόνιμα αντεργατικά μέτρα και τομές, όπως αυτά που θεσπίστηκαν στα κατά καιρούς μνημόνια) 
• την πρόβλεψη για μηχανισμό αυτόματης διόρθωσης τυχόν αποκλίσεων από τους δημοσι¬ονομικούς στόχους (…)»

Η τελευταία παράγραφος τα λέει όλα: Ο αυτόματος πιλότος μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, αποτελεί καταστατική συνθήκη για όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ, ανεξάρτητα μάλιστα από το αν είναι σε καθεστώς μνημονίου ή όχι.

Όταν απαιτούνται πρόσθετα μέτρα σε Πορτογαλία, Ισπανία…

Τη λήψη επιπλέον μέτρων, προκειμένου να περιορίσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα που παρουσιάζουν, ζήτησε πρόσφατα από τις κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Τα μέτρα ζήτησε με δηλώσεις του ο επικεφαλής του Ταμείου στην Ευρώπη, Πολ Τόμσεν, ο οποίος πλαισιωνόταν από τον αναπληρωτή του Φίλιπ Γκέρσον. Πιο συγκεκριμένα, η Ισπανία καλείται να καλύψει έλλειμμα 4%, το οποίο προβλέπεται για το 2016. Βάσει όσων ανέφερε ο κ. Γκέρσον (αναπληρωτής του Τόμσεν) η χώρα της Ιβηρικής πρέπει να μειώσει το έλλειμμα κάτω από 3%. «Κατά την άποψή μας, μια προσαρμογή κατά περίπου μισή μονάδα του ΑΕΠ ή ακόμη περισσότερο θα ήταν χρήσιμη ώστε να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη και να διασφαλιστεί ότι το χρέος παραμένει σε καθοδική πορεία», τόνισε ο Γκέρσον.

Για την Πορτογαλία, ο Πολ Τόμσεν είπε ότι «η δημοσιονομική πολιτική που ακολουθεί τα δύο τελευταία χρόνια έχει «χαλαρώσει» και είναι σαφές πως η Λισαβόνα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση».

Υπενθυμίζουμε ότι η Ισπανία τυπικά δεν εντάχθηκε ποτέ σε μνημόνιο, ενώ η Πορτογαλία υποτίθεται ότι βγήκε «με επιτυχία» από αυτό…

Το θέμα λοιπόν δεν είναι Χαρδούβελης ή Τσακαλώτος, ούτε Σαμαρο-Μνημόνιο, ΣΥΡΙΖΟ-Μνημόνιο, Πεντακομματικό Μνημόνιο ή Μνημόνιο-«κάβα». Τους λαούς της Ευρώπης τους τηγανίζει ανηλεώς το ευρωπαϊκό κεφάλαιο μέσω του υπερ-όπλου του που λέγεται ΕΕ και φυσικά δια μέσου των αστικών κυβερνήσεων συντηρητικής ή «αριστερής» κοπής αλά Ελλάδα ή Πορτογαλία.

Με την παραμονή στην ΕΕ που όλοι οι μνημονιακοί -καθόλου τυχαία- την έχουν αναγάγει σε «εθνική υπόθεση», τα μνημόνια θα είναι διαρκείας και όλο και βαρύτερα. Με την αναγόρευση των συμφερόντων των «δανειστών» και των «επενδυτών», δηλαδή του κεφαλαίου, σε πρωταρχικές αξίες, η λιτότητα και η εργασιακή βαρβαρότητα, θα αποτελούν τη μόνιμη εφιαλτική κανονικότητα.

Τι σημαίνουν τα πρόσθετα μέτρα;

Όλοι περιφέρουν δεξιά και αριστερά διάφορα νούμερα. Είναι λέει 3χ1,8= 5,4 δις τα συμφωνημένα από το καλοκαίρι μέτρα και προστίθενται σε αυτά τα 3,2 δις κερατιάτικα που πρέπει να συμφωνηθούν προκαταβολικά (Το μνημόνιο-‘’κάβα’’).

Δηλαδή κοντά στα 9 δις έως το 2018, δηλαδή για διάστημα μόλις 2,5 χρόνων! Πραγματική σφαγή…

Από πού μπορούν να βγουν αυτά τα χρήματα;

Δυνατότητα περιορισμού δημοσίων επενδύσεων δεν υπάρχει,διότι απλούστατα αυτές πλέον έχουν μηδενιστεί. Τα περιθώρια περικοπής δημοσίων λειτουργικών δαπανών, ακόμη και για τα πιο διεστραμμένα μνημονιακά μυαλά στυλ Άδωνη ή Μάρδα, είναι εντελώς περιορισμένα, καθώς έχουν πλέον αγγίξει τα όρια στοιχειώδους λειτουργίας κάθε κρατικής δομής.

Σε ότι αφορά τις περικοπές, απομένει μόνο ο δρόμος του μεγαλύτερου σφαγιασμού μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και ακόμη περισσότερο των συντάξεων. Με λίγα λόγια, Λόγια πολλά και στο τέλος «αγαπητέ Θανάση, πλήρωνε…».

Σε ότι δε αφορά τα έσοδα, θα δούμε πολύ γρήγορα να εκτυλίσσεται ένα πρωτόγνωρο αμόκ ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας, επί πινακίου φακής.

Για να μη ξεχνιόμαστε: Όλα αυτά θα τα δρομολογήσει μια κυβέρνηση που θα μιλά στο όνομα της «αριστεράς». Όπως κάποια χρόνια πριν το 1989 ήταν πρωτίστως οι φανατικοί αντικομμουνιστές που ορκιζόντουσαν ότι ο Τσαουσέσκου και ο Μπρέζνιεφ οικοδομούσαν την πεμπτουσία του κομμουνισμού, έτσι και τώρα οι πλέον δεξιοί και ακροδεξιοί θα είναι αυτοί που θα συμφωνούν με τον Τσίπρα ότι μας κυβερνά η αριστερά»…

Ανταλλαγή χρέους με εξουσία και κυριαρχία

Ελάχιστοι αλήθεια πιστεύουν ωστόσο ότι τα μέτρα (είτε στην κανονική είτε στη διεσταλμένη μορφή), μπορεί να «αποδώσουν» και να έρθει ο ενάρετος κύκλος της «ανάπτυξης». Κανείς επίσης δεν πιστεύει στα σοβαρά ότι θα υπάρξει με στοιχειώδη σταθερότητα πλεόνασμα 3,5% μετά το 2018, ούτε και ότι θα αποπληρωθεί ποτέ το σύνολο του δυσθεώρητου χρέους. Όσα αντεργατικά μέτρα βάθους και αν πάρουν.

Και άλλοι έμαθαν το γάιδαρο να μην τρώει, αλλά αυτός τότε ψόφησε… Και μη πει κανείς ότι αυτό δεν τους ενδιαφέρει: Χωρίς τον κόσμο που δουλεύει για αυτόν, ο κόσμος του κεφαλαίου δεν επιζεί, ενώ το αντίθετο βεβαίως δεν ισχύει. Ο δρόμος επομένως της ανηλεούς ταξικής σφαγής της μισθωτής εργασίας και των μεσαίων στρωμάτων, είναι «μονόδρομος» για μια ΕΕ που παραδέρνει στην κρίση, αλλά κάθε άλλο παρά αποτελεί «διέξοδο» και δρόμο καπιταλιστικής σταθεροποίησης. Το μόνο αποτέλεσμα είναι να μετατίθεται μια θανατηφόρα ιστορική αναμέτρηση σε ένα όλο και πιο ναρκοθετημένο πεδίο.

Η αντιπαράθεση όμως αυτή τη στιγμή, ακόμη και οι αντιθέσεις μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ, έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία.

Σε ότι αφορά το ελληνικό ζήτημα, η στρατηγική των θεσμικών οικονομικών και πολιτικών οργανισμών του ευρωπαϊκού κεφαλαίου τύπου ΕΕ και ΔΝΤ, παρά τις διαφοροποιήσεις και παραλλαγές, είναι συγκεκριμένη:

«Είμαστε τα αφεντικά και εσείς μας χρωστάτε χρήματα και υποταγή. Στην καλύτερη των περιπτώσεων συζητάμε το ‘’μίγμα’’, δηλαδή σε ένα πλαίσιο επιβολής ενός αέναου Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, μπορούμε να κάνουμε μια κάποια ανταλλαγή χρέους με εξουσία και κυριαρχία».

To χρέος δεν αποτελεί μόνο οικονομική αιμορραγία, αλλά και πολιτικό εργαλείο υποταγής από μεριάς των ιμπεριαλιστικών χωρών. Το πόσο γρήγορα και οργανικά διαπλέκεται το οικονομικό πρόβλημα στην Ελλάδα, με αυτό της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας, ακόμη και με τη διευθέτηση των ανοιχτών «εθνικών» θεμάτων και της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας, θα το διαπιστώνουμε όλο και περισσότερο το ερχόμενο διάστημα.

Υπάρχει ωστόσο και η «ευρωπαϊκή» πλευρά του ζητήματος. Η συζήτηση και μόνο για το Brexit αποτελεί παραδοχή για την πολιτική κρίση προοπτικής της ΕΕ που βαθαίνει. Η δρομολόγηση της «ΕΕ πολλών ταχυτήτων», αποτελεί το τελευταίο οχυρό σωτηρίας της και ο ανταγωνισμός για το ποιος θα βρεθεί σε ποιο βαγόνι, καλά κρατεί. Σε αυτή την συνθήκη, οι συνέπειες για τους εργαζόμενους σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που μάλλον προορίζεται για το τελευταίο βαγόνι (με πιθανότητα ακόμη και απόζευξης στον ανήφορο!), θα είναι διπλά καταστροφικές.

Ποιο ΝΑΙνέκος πεθαίνεις…

Το που ακριβώς θα καταλήξει η «διαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν γνωρίζουμε.

Ας δώσουμε όμως λίγο το λόγο στον Ε. Τσακαλώτο για να καταλάβουμε κάποια πράγματα:

«Το δεύτερο κριτήριο είναι ότι σε όποια λύση και να καταλήξουμε, μέσα στις επόμενες ημέρες, θα πρέπει να είναι αξιόπιστη: προς τους πιστωτές για να ξέρουν ότι θα επιτύχουμε το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, προς τους επενδυτές ώστε να νιώθουν ασφάλεια ότι το πρόγραμμα είναι σε τροχιά και, βέβαια, απέναντι στους Έλληνες πολίτες ώστε οι πολιτικές και οικονομικές πλευρές να είναι ευθυγραμμισμένες με τη συμφωνία του καλοκαιριού».

Αυτή είναι η ουσία: πρώτα, οι «πιστωτές», μετά οι «επενδυτές» και άμα περισσέψει κάτι υπάρχουν και οι «Έλληνες πολίτες». Πολλή σκληρή διεκδίκηση…

Και καθώς ο Ευκλείδης χαλαρώνει, γίνεται ακόμη πιο αποκαλυπτικός:

«Ερώτηση: Ποιος είναι ο ελάχιστος στόχος για την αναδιάρθρωση του χρέους;

Ε.Τ: Δεν μπορώ σε μια συνέντευξη Τύπου να μπω σε λεπτομερή συζήτηση για το πώς μπορεί να γίνει ελάφρυνση του χρέους. Σίγουρα μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα -πολλά από αυτά δεν έχουν καμία επίπτωση στον Γερμανό ή στον Ολλανδό φορολογούμενο- ώστε να αλλάξουν οι όροι του ελληνικού χρέους. Αυτό είναι ότι το κριτήριο για να έχουμε ανοικτό δρόμο, για να γνωρίζουν οι επενδυτές ότι έχει φύγει το Grexit από το τραπέζι, ότι η ελληνική οικονομία βγαίνει από την κρίση, και οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν δώσει το μήνυμα ότι εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση να πάει τη χώρα σε μια νέα φάση. Πραγματικά δεν έχει σημασία ποια τεχνική λύση θα βρεθεί για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα του προγράμματος και της ελάφρυνσης του χρέους θα πρέπει να είναι μια ψήφος εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία».

Χαρείτε τον! Τα μέτρα σφαγιασμού των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία, αποτελούν «τεχνική λύση».Το παν είναι να σώσουμε την ευρωζώνη από Grexit και φυσικά να πάρει πιστοποιητικό δουλοφροσύνης και μακροημέρευσης η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!

Ψωμί, δημοκρατία και ειρήνη με έξοδο από την ΕΕ

Με αυτή την έννοια, οι αριστερές και κομμουνιστικές δυνάμεις που εννοούν την υπεράσπιση των σημερινών και αυριανών συμφερόντων των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, το δικαίωμά τους στην αξιοπρεπή ζωή και την απελευθέρωση από τα σύγχρονα δεσμά του κεφαλαίου σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο, θα κριθούν στο αν θα επιχειρήσουν τη συγκρότηση ενός μαχόμενου μετώπου για «ψωμί, δημοκρατία και ειρήνη».

Στην προσπάθεια αυτή, το ζήτημα της εξόδου από την ΕΕ αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων ως ο αποφασιστικός κρίκος για τον αντικαπιταλιστικό αγώνα σοσιαλιστικής προοπτικής στη χώρα μας και ευρύτερης διεθνιστικής απάντησης.

Όποιος δεν παίρνει θέση στο ζήτημα αυτό, θυμίζει τη σοσιαλδημοκρατία στις αρχές του 20ου αιώνα που έπαιζε στα δάχτυλα το μαρξισμό αλλά αδυνατούσε να πάρει θέση για το μακελειό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα αυτό που η Ρόζα Λούξεμπουργκ ονόμασε «ένα πτώμα που βρωμάει».

ΠΗΓΗ:

Κλ@σιμο από Τουσκ στο Ρεντίκολο Τσίπρα..

Νέα ψυχρολουσία για την ελληνική κυβέρνηση από τις Βρυξέλλες και μάλιστα από τα πλέον επίσημα χείλη.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ ανακοίνωσε ότι συνομίλησε νωρίτερα σήμερα Τετάρτη με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και απορρίπτοντας εμμέσως πλην σαφώς το αίτημα για έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, δήλωσε………….

«πεπεισμένος ότι χρειάζεται πιο πολλή δουλειά από τους υπουργούς Οικονομικών». 

Όπως είπε κατά τη διάρκεια δηλώσεών του, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Αλβανού προέδρου στις Βρυξέλλες, «πρέπει να αποφύγουμε νέες αβεβαιότητες γύρω από την Ελλάδα» και ζήτησε να διεξαχθεί άμεσα νέα συνεδρίαση του Εurogroup, «τις επόμενες ημέρες όχι εβδομάδες».

Βερολίνο: Απαιτείται περισσότερη τεχνική συζήτηση πριν το Eurogroup

Σύμφωνα με πληροφορίες, αρνητικός στο ενδεχόμενο έκτακτης Συνόδου Κορυφής για την Ελλάδα είναι και ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή Τύπου ότι δε βλέπει το λόγο για κάτι τέτοιο. Τα υπάρχοντα προβλήματα επιλύονται, σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό, στο πλαίσιο του Eurogroup.

«Φαίνεται ότι υπάρχει η ανάγκη για περισσότερες συζητήσεις σε τεχνικό επίπεδο», ανέφερε κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων η εκπρόσωπος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Friedrike von Tiesenhausen.

Ρένγκλιγκ: Δεν υπάρχει πρόοδος για ένα Eurogroup και εκταμίευση δόσης

Aπό την πλευρά του ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Διάσωσης Klaus Regling σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Bloomberg, δήλωσε σίγουρος για τη συμμετοχή του ΔΝΤστο ελληνικό πρόγραμμα και πρόσθεσε ότι οι διαφορές με το Ταμείο μπορούν  να γεφυρωθούν.

Ανέφερε ακόμη ότι οι ελληνικές αρχές δεν έχουν κάνει αρκετή πρόοδο ώστε να δικαιολογείται ένα Eurogroup, το οποίο θα εγκρίνει την εκταμίευση της δόσης.

Τι λέει το Μαξίμου

Λίγη ώρα μετά τις δηλώσεις Τουσκ, το Μέγαρο Μαξίμου εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία σημειώνει:

«Ο Πρωθυπουργός εξέφρασε στον κ. Τουσκ τη δυσαρέσκειά του, τόσο για την επιμονή εκ μέρους του ΔΝΤ σε μέτρα πέραν της Συμφωνίας του Ιουλίου 2015, όσο και για την αδυναμία σύγκλισης του Eurogroup. Ο Πρωθυπουργός ζήτησε από τον Πρόεδρο Τουσκ, εφόσον η αδυναμία σύγκλισης του Eurogroup επιβεβαιωθεί τις επόμενες ώρες, να αναλάβει πρωτοβουλία σύγκλισης Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, προκειμένου να επανεπιβεβαιωθούν τα συμφωνηθέντα και να αποφευχθεί νέος κύκλος αβεβαιότητας για την Ευρωζώνη.

Ο Πρόεδρος Τουσκ διαβεβαίωσε τον Έλληνα Πρωθυπουργό ότι, εντός της ημέρας, θα αναλάβει πρωτοβουλίες προκειμένου να εξετάσει τη δυνατότητα άμεσης σύγκλισης του Eurogroup. Τέλος, ο Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ανανέωσαν το τηλεφωνικό τους ραντεβού για αύριο το πρωί, προκειμένου να επανεξετάσουν την κατάσταση, έχοντας πληρέστερη εικόνα των δεδομένων».

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ «Success story»….με νέες έμμεσες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις

«Ευτυχώς» για την Ελλάδα που όπως υπογράμμισε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος το χθεσινό Eurogroup στο Άμστερνταμ, ήταν ένα «καλό Eurogroup» αφού φορτώνει στις πλάτες των πολιτών επιπλέον μέτρα μόνο 2% του ΑΕΠ ή 3,6 δισ. ευρώ, πέραν των 5,4 δισ. ευρώ που έχουν ήδη «κλειδώσει».

Το ερώτημα φυσικά είναι τί θα γινόταν εάν δεν ήταν «καλό», όμως αυτό λίγη αξία έχει πια.

Η ουσία είναι ότι η ελληνική κοινωνία, για μια ακόμη φορά, όχι πρώτη όμως, θα πληρώσει πολύ ακριβά τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς της κυβέρνησης, η οποία ξέρει να μένει σταθερή μόνο σε μια «κόκκινη γραμμή»… Να παίζει με τη «φωτιά» χωρίς να υπολογίζει για τις επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία και εν τέλει στη χώρα.

Άγνοια, ιδεοληψίες, μικροπολιτικές σκοπιμότητες ή συμφέροντα, έλλειψη σχεδίου ή στρατηγικής, ……………

ανικανότητα, ή όλα αυτά μαζί εξακολουθούν να φέρνουν τη μια ήττα μετά την άλλη.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι κυβερνώντες, παρότι έχουν πάθει, δεν έχουν μάθει από τα λάθη τους στο πρόσφατο παρελθόν, με αποτέλεσμα να τα επαναλαμβάνουν χωρίς να μετανιώνουν.

Ακόμη και το success story με τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, για πρωτογενές πλεόνασμα 0,7% του ΑΕΠ το 2015, δεν στάθηκε ικανό να κάμψει τις απαιτήσεις όχι μόνο του ΔΝΤ, αλλά και της Κομισιόν.

Λάθος στο λάθος όμως μόνο βάρη στην κοινωνία φορτώνει, όσο κι αν επιχειρείται για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις να «βαφτίζεται το κρέας ψάρι», αφού όπως επεσήμανε ο κ. Τσακαλώτος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι «γεμάτη ιδέες».

Ουδείς βέβαια γνωρίζει πώς οι νέες «ιδέες» – μέτρα θα περάσουν χωρίς αναταράξεις από την κυβερνητική πλειοψηφία, διότι τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ κατέστησαν χθες σαφές ότι θέλουν συγκεκριμένο και ποσοτικοποιημένο πακέτο και όχι μια αόριστη «ρήτρα απόκλισης».

Επομένως οι «ιδέες» – μέτρα, μεταφράζονται είτε σε νέους φόρους, είτε σε αυστηρές περικοπές δαπανών.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, συμβαίνει άλλωστε από τη «Βαρουφάκειο» εποχή μέχρι σήμερα, τις «ιδέες» της κυβέρνησης οι πολίτες τις πληρώνουν πολύ ακριβά.

Διότι, το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να «φουσκώνουν» μήνα με το μήνα το «λογαριασμό», που αισίως έχει ανέβει στα 9 δισ. ευρώ, την ώρα που αδυνατούν να δώσουν πραγματικές «μάχες» με τη φοροδιαφυγή, τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά.

Το μόνο που καταφέρνουν είναι να κρατούν, με κάθε τρόπο, την ελληνική οικονομία κολλημένη στο θανατηφόρο σπιράλ της ύφεσης, ενώ το σχέδιο τους για την ανάταξή της περιλαμβάνει «ταπείνωση» όσων καταφέρνουν και στέκονται ακόμη όρθιοι, μετά από έξι χρόνια κρίσης, μέσω σκληρής οικονομικής πολιτικής.

Άγρια πολιτική λιτότητας την οποία, όπως ανέφερε χθες και ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο οικονομικό του δελτίο, η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να αντέξει.

Άλλωστε, όπως αναφέρεται, από τις μέχρι σήμερα εξελίξεις τεκμαίρεται ότι η υπόσχεση για την ελάφρυνση του χρέους δεν πρόκειται να υλοποιηθεί πριν την επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. του ΑΕΠ το 2018 και την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου ΙΙΙ.

Νέο «light» μνημόνιο 10 νέων μέτρων με αμερικάνικο … άρωμα

Μοιρασμένο, μεταξύ νέων φόρων και περικοπής δαπανών, ύψους 3,6 δισ. ευρώ, αναμένεται να κινηθεί το νέο «light» Μνημόνιο που δεσμεύτηκε να υλοποιήσει άμεσα η κυβέρνηση προκειμένου τη Μ. Εβδομάδα να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση.

Γνωρίζοντας τους εσωκομματικούς «σκοπέλους» που πρέπει και πάλι να ξεπεράσει το Μέγαρο Μαξίμου θα επιχειρήσει να «ισορροπήσει» μεταξύ φόρων και δαπανών, προκειμένου να αμβλύνει τις αντιδράσεις.

Βασικό επιχείρημα φυσικά του Μεγάρου Μαξίμου θα είναι ότι τα συγκεκριμένα νέα μέτρα που θα ληφθούν δεν θα είναι υποχρεωτικό να εφαρμοστούν, εφόσον επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018.

«Δικαιολογία» φυσικά που χρησιμοποιείται και για την ψήφιση του Ασφαλιστικού και Φορολογικού, αφού για να «περάσουν» από τη Βουλή έχει ήδη γίνει η κατάλληλη «προπαγάνδα» ότι εφόσον η δημοσιονομική προσαρμογή είναι ταχύτερη τότε τα μέτρα που θα ψηφιστούν δεν θα υλοποιηθούν….

Επί του πρακτέου πάντως η κυβέρνηση, μετά το χθεσινό Eurogroup, εμφανίζεται πολύ θορυβημένη και αισθάνεται και πάλι με την πλάτη στον τοίχο, όχι μόνο γιατί αισθάνεται την ανάσα των «53», αλλά κυρίως γιατί ανησυχεί για τη διαρκώς διογκούμενη δυσφορία των πολιτών.

Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα ακόμη και ο Πρωθυπουργός αναφερόμενος στο Κίνημα των Αγανακτισμένων, μίλησε για λάθη…. που δεν πρέπει μάλιστα να επαναληφθούν.

Στο υπουργείο Οικονομικών πάντως, από χθες, πήραν «φωτιά» τα μολύβια, προκειμένου να βρεθούν τα μέτρα που θα αποφέρουν επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ψηλά στην ατζέντα των σημειώσεων των στελεχών του βρίσκεται το Αμερικανικό «μοντέλο», το οποίο εάν υιοθετηθεί μπορεί να γλυτώσει την κυβέρνηση από τα πολύ δύσκολα, αφού δεν θα χρειαστεί να νομοθετήσει νέα εισπρακτικά μέτρα.

Το Αμερικανικό «μοντέλο», το οποίο επιθυμεί μάλιστα σφόδρα το ΔΝΤ, ενώ και η Ευρώπη δεν θα είχε καμία απολύτως αντίρρηση, προβλέπει ότι σε περίπτωση αποκλίσεων από το στόχο του πλεονάσματος τότε θα μπορεί να κλείσουν αυτόματα οργανισμοί και υπηρεσίες, εξοικονομώντας σημαντικά ποσά στο δημόσιο.

Μέτρο «σκληρό» και σίγουρα όχι Αριστερό, ως εκ τούτου δύσκολα θα γίνει αποδεκτό από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι φυσικά δεν θα έχουν πολλές επιλογές αφού ο κατάλογος που καταρτίζουν στο υπουργείο Οικονομικών περιλαμβάνει ακόμη:
–μετάταξη των λογαριασμών ρεύματος – νερού από ΦΠΑ 13% σε 24%

–κατάργηση του υπερμειωμένου ΦΠΑ 6% ή διατήρησή του μόνο για τα φάρμακα

–περικοπές των καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων

–απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων

–περικοπές μισθών στο Δημόσιο, με έμφαση στα εισαγωγικά κλιμάκια, τους υπαλλήλους χαμηλών προσόντων αλλά και τα ειδικά μισθολόγια, όπου σύμφωνα με τους δανειστές παρατηρούνται στρεβλώσεις

–«πάγωμα» προσλήψεων μέχρι νεωτέρας

–«χαράτσι» 0,1% – 0,2% στις τραπεζικές συναλλαγές. Πρόκειται για ένα μέτρο το οποίο μπορεί να αποδώσει από 300 εκατ. έως 600 εκατ. ευρώ ετησίως

Ανοιχτό φυσικά μένει πάντα το αφορολόγητο όριο, για το οποίο οι δανειστές επιμένουν στη μείωσή του στα 8.182 ευρώ, από τα 9.090 ευρώ που προβλέπεται στο νομοσχέδιο που έχει καταθέσει η κυβέρνηση, ώστε να διευρυνθεί η φορολογική βάση προς τα κάτω.

Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι οι νέες φημολογούμενες παρεμβάσεις στο ΦΠΑ έχουν πυροδοτήσει νέες αντιδράσεις στην αγορά, με τον εμπορικό κόσμο να υποστηρίζει ότι θα αποτελέσουν την οριστική «ταφόπλακα», την ώρα μάλιστα που η «τρύπα» στα έσοδα του ΦΠΑ ανέρχονται τουλάχιστον σε 6,65 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.

Το ταμείο είναι … μείον

Μόνο ως «κεραυνός εν αιθρία» δεν έπεσε πάντως η δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία γιατί η «κατάσταση είναι στενή. Πέρασαν 4 μήνες από την τελευταία πληρωμή δόσης προς την Ελλάδα. Υπάρχουν πληρωμές τους επόμενους μήνες».

Όλα είναι αλήθεια, όπως άλλωστε ότι και τα διαθέσιμα του δημοσίου «στερεύουν» μήνα με το μήνα, γεγονός που πιστοποιεί και η μεταφορά των αποθεματικών των νοσοκομείων.

Βέβαια σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών «δεν υπάρχει κανένας άμεσος κίνδυνος στα ταμειακά διαθέσιμα», αλλά επισημαίνεται ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον.

Και πώς να συνεχιστεί την ώρα που τα έσοδα τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού τον Μάρτιο του 2016, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, παρουσίασαν υστέρηση άνω του 1 δισ. ευρώ, ενώ σε επίπεδο τριμήνου, η «τρύπα» των εσόδων περιορίστηκε στα 69 εκατ. ευρώ, αλλά γιατί το Δημόσιο εισέπραξε τον Φεβρουάριο το μέρισμα από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), το οποίο ανήλθε στα 775 εκατ. ευρώ.

Από την άλλη πλευρά η χώρα δεν έχει λάβει ευρώ από τους «θεσμούς», αφού η πρώτη αξιολόγηση η οποία θα έπρεπε να κλείσει τον Νοέμβριο 2015 δεν έχει ακόμη κλείσει, με αποτέλεσμα οι δύο δόσεις, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2015, ύψους 3,7 δισ. ευρώ και 2 δισ. ευρώ αντίστοιχα, να μην έχουν καταβληθεί.

Παρ’ όλα αυτά, με μειωμένα έσοδα και χωρίς χρηματοδότηση, το υπουργείο Οικονομικών κατάφερε να καλύψει χρηματοδοτικές ανάγκες περίπου 4 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο.

Προς το παρόν βέβαια ένα από τα εργαλεία χρηματοδότησης που χρησιμοποιεί το υπουργείο Οικονομικών είναι συμβάσεις repos με φορείς της κυβέρνησης ύψους 10 δισ. ευρώ με τρέχον επιτόκιο 3,72%.

Όμως, όπως είναι φυσικό τα αποθεματικά τελειώνουν, τα repos δεν είναι μόνιμη λύση, και γι αυτό ο Ρέγκλινγκ έκρουσε τον «κώδωνα», όταν μάλιστα για πρώτη φορά φέτος οι πληρωμές για τόκους συνιστούν τον μεγαλύτερο βραχνά για την κυβέρνηση αφού φθάνουν συνολικά τα 5,9 δισ. ευρώ, την ώρα που οι οφειλές της χώρας προς το ΔΝΤ φθάνουν φέτος τα 3,78 δισ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι ο  Ιανουάριος ξεκίνησε με υποχρεώσεις 457 εκατ. ευρώ της χώρας προς το Ταμείο, ενώ Φεβρουάριο και Μάρτιο καλύφθηκαν δόσεις 138 εκατ. ευρώ και 876 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.

Ακολουθούν βέβαια η δόση του Απριλίου 457 εκατ. ευρώ, του Μαΐου  119 εκατ. ευρώ και του Ιουνίου 305 εκατ. ευρώ.

Ο Ιούλιος είναι ο μήνας με τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις για τον προϋπολογισμό, αφού το ύψος του «λογαριασμού» φθάνει τα 3,66 δισ. ευρώ καθώς εκτός των τόκων των 900 εκατ. ευρώ και μίας ακόμη δόσης που εκκρεμεί προς το ΔΝΤ, θα πρέπει να καλυφθεί και το «ακούρευτο» ομόλογο των 2,3 δισ. ευρώ που βρίσκεται στο «χαρτοφυλάκιο» της ΕΚΤ και ωριμάζει τον συγκεκριμένο μήνα.

liberal.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ! Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ… «ΣΦΑΖΩ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις “Ιστορίες” του ΣΚΑΪ – 02-02-2016
με τους Αλέξη Παπαχελά, Σία Κοσιώνη και Παύλο Τσίμα.

Παραδέχεται ως λύση την μείωση των συντάξεων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σε κάθε ταξίδι του, ο κ.Μητσοτάκης, από τις Βρυξέλλες μέχρι το ταξίδι στις ΗΠΑ ζητούσε από την Ελληνική Κυβέρνηση να δεχτεί το πρόγραμμα του ΔΝΤ και κόψει τις συντάξεις

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ……….

Οι Συριζαίοι πολιτικοί κάνουν ότι μπορούν για να εκφράσουν την χλεύη τους για τους Συριζαίους ψηφοφόρους…

Ο κυνισμός των 53+

 

Οι Συριζαίοι πολιτικοί κάνουν ότι μπορούν για να εκφράσουν την χλεύη τους για τους Συριζαίους ψηφοφόρους. Ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αυτής της χλεύης και μάλιστα, με έναν εξαιρετικά κυνικό τρόπο είναι η κίνηση τω 53+. Το έχουν πάει δε τόσο μακρυά το δούλεμα, που έχουν φτιάξει και σάιτ όπου ανεβάζουν τα εμπαικτικά τους κείμενα.

Ένα από αυτά τα προσβλητικά για τους ψηφοφόρους τους κείμενα, είναι το ‘Έντεκα σημεία για τον ΣΥΡΙΖΑ‘. Ένα κείμενο όπου πίσω από τείχη πηχτής και συνάμα κενής νοήματος φλυαρίας, κρύβεται η απεριόριστη περιφρόνηση που τρέφει όποιος το έγραψε, για τους αναγνώστες του.Παραθέτω αποσπάσματα και μεταφράζω από Συριζαϊκά σε απλά ελληνικά, για την δική σας (μας) τέρψη….

Το κείμενο ξεκινά με έναν ατελείωτο πρόλογο που μέσα σε 757 λέξεις μας λέει ότι: οι 53+ είναι Συριζαίοι και ότι μέσω αυτού του κειμένου καταθέτουν 11 σημεία που θεωρούν ότι θα χρειαστέι να τα συζητήσουν εν όψει του συνεδρίου. Σε άπταιστα Συριζαϊκά βέβαια γιαυτό και τεράστιος όγκος.

Ας περάσουμε στα 11 σημεία, πολύ “κουρεμένα” βέβαια, γιατί το ίντερνετ δεν έχει αρκετή μνήμη για να χωρέσει δυο φορές αυτό το κείμενο.

1)Εμείς επιμένουμε και το θέτουμε κάθε φορά, ότι η επισήμανση αυτή «το μνημόνιο δεν είναι δικό μας» σε συνδυασμό με το παράλληλο πρόγραμμα, είναι φράση-κλειδί για τη σχέση με τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα και την πορεία απεγκλωβισμού από επιτροπεία και μνημόνιο.

Η πρώτη τους ανησυχία λοιπόν είναι το να πείσουν τους χαχόλους που τους ψηφίζουν ότι δεν είναι μνημονιακοί. Ίσως είναι ολίγο προσβλητικό για τα λαϊκά στρώματα ότι τους αποδίδουν την νοημοσύνη Συριζαίου ψηφοφόρου.

2)Στην ουσία το «παράλληλο» συνιστά πρωταρχικό κομμάτι της στρατηγικής μας, που εκ των πραγμάτων έρχεται σε σύγκρουση με την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Το παράλληλο πρόγραμμα «υπονομεύει» το μνημόνιο ή, για να το πούμε διαφορετικά, λειτουργεί ανταγωνιστικά και εντάσσεται σαφώς σε μια συγκρουσιακή διαδικασία στη βάση ενός συνολικού πολιτικού σχεδίου απεγκλωβισμού. Αν το αποχρωματίσουμε ή το ουδετεροποιήσουμε, του αφαιρούμε ζωτικό χώρο και ακυρώνουμε σε θεωρία και πράξη τη διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά. Η υστέρηση που υπάρχει ως προς τους βηματισμούς του παράλληλου προγράμματος συνιστά σοβαρό λάθος και μειώνει τη βάση επικοινωνίας μας με τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα ή με ριζοσπαστικά τμήματα, που την περασμένη περίοδο είχαν πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες από το κόμμα μας.

Στο δεύτερό τους σημείο αποδίδουν την νοημοσύνη Συριζαίου ψηφοφόρου στα “ασθενέστερα λαϊκά στρώματα” και εξάρουν την σημασία του να πουλήσουν σε αυτά τα στρώματα, το υποτιμητικό ψέμα, ότι συγκρούονται με το μνημόνιο (που οι ίδιοι ψήφισαν) και ότι είναι τόσο σημαντικό να το καταλάβουν αυτό, γιατί διαφορετικά η “αριστερά” θα γίνει “δεξιά”.

3)Είμαστε στην κυβέρνηση όχι πάση θυσία, αλλά όσο θεωρούμε ότι μέσα σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες και τους ποικίλους εκβιασμούς μπορούμε με αριστερή οπτική να ασκήσουμε πολιτική προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων. Το δικό μας χρέος, ως κόμμα, είναι ακριβώς αυτό. Να αμβλύνουμε και να αποδυναμώνουμε τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του μνημονίου, να ανοίγουμε δρόμους μετασχηματισμού, να διαμορφώνουμε νέες συνειδήσεις και νέους συσχετισμούς. […] Είναι σαφές, λοιπόν, ότι αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους «δανειστές», προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία.

Εδώ με μπερδεύουν λίγο. Λένε από την μία ότι δέχονται εκβιασμούς (σας υπενθυμίζω ότι είναι η κυβέρνηση της χώρας), από την άλλη ότι το μνημόνιο αυτοί το κάνουν πιο καλά από τους άλλους (το “αμβλύνουν”) αλλά και ότι προτιμούν να τους κατεβάσουν από την κυβέρνηση οι εκβιαστές τους, αντί του λαού. (Αν υπάρχει κανείς Συριζαίος εκεί έξω που μπορεί να μου εξηγήσει τι σημαίνει το σημείο 3 σε 150 λέξεις, ή λιγότερο προτίθεμαι να το προσθέσω στο άρθρο σε αυτό το σημείο, μαζί με το όνομά του αν θέλει.)

4)Απορρίπτουμε κάθε σκέψη για οικουμενική κυβέρνηση. Και αυτό όχι απλώς λόγω ιδεολογικής εμμονής ή ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι η διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτή στο σύνολο σχεδόν των ζητημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.

Δεν θέλουμε να συγκυβερνήσουμε με την ΝΔ, όχι για λόγους ιδεολογίας, αλλά γιατί η αριστερά είναι διαφορετική από την δεξιά. Αφού η διάκριση δεν είναι είναι ιδεολογική, υποθέτω ότι δεν θέλουν την ΝΔ σε συγκυβέρνηση για χωροταξικούς λόγους. (Φενγκ σούι;)

5)Και αν η επισήμανση αυτή στο σύνολο του κόμματός μας είναι κεκτημένο και δεν αμφισβητείται, η συζήτηση για τις περιβόητες «προσχωρήσεις», «διευρύνσεις», «συμπράξεις»επανέρχεται και μάλιστα σε λάθος κατεύθυνση. Στο πρόσφατο παρελθόν, μάλιστα, το κόμμα μας πλήρωσε ακριβά προσχωρήσεις «παραγόντων» που ελάχιστη σχέση είχαν με την Αριστερά, έπληξαν την αξιακή μας ταυτότητα, προσέβαλαν τον κόσμο της Αριστεράς με τις θεωρίες για την «αριστερά του τίποτα», αγνόησαν τη συλλογική έκφραση, υποτίμησαν την ανιδιοτελή προσφορά χιλιάδων αριστερών πατώντας πάνω τους και παριστάνοντας τους ηγέτες, που τους χρωστάμε κιόλας […] Είναι μια λογική παλαιάς κοπής άσκησης της πολιτικής, ξένη προς τις δικές μας αρχές, που όχι μόνο δεν προσθέτει, αλλά ενίοτε αφαιρεί ή δημιουργεί αμφιβολίες και ερωτηματικά στον κόσμο μας.

Δεν είμαστε ΠΑΣΟΚοι, πιστέψτε μας. Αλήθεια!!!

6)Από την πλευρά μας παρακολουθούμε, συμμετέχουμε και είμαστε ενεργοί στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και διεργασίες. Αντιμετωπίζουμε με χαρά και αισιοδοξία τα δρώμενα σε Πορτογαλία και Ισπανία, που προσθέτουν δυνάμεις στο αριστερό μπλοκ. Εντούτοις, δεν μπορεί παρά να μας ανησυχεί ιδιαίτερα η σαφής άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, που βάζει τη σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις, η υιοθέτηση της ακροδεξιάς, ξενοφοβικής ρητορικής, δυστυχώς και πρακτικής, από δεξιά ή και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και κυβερνήσεις άλλων χωρών. Είναι μια αρνητική εξέλιξη και θα χρειαστεί να ανακαλύψουμε και να συμβάλουμε στη δημιουργία ρωγμών, έτσι ώστε να μην αφήσουμε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη ο σκοταδισμός. […]Προφανώς βλέπουμε με ενδιαφέρον μετατοπίσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες ρήξεις στα κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, ρήξεις και μετατοπίσεις με το βλέμμα προς τα αριστερά. Τέτοιου είδους διεργασίες ασφαλώς μας αφορούν, καθώς διευρύνουν τις δυνατότητες και την πολιτική επιρροή της ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Τους ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Εντωμεταξύ είναι η κυβέρνηση που αποφυλάκισε την Χρισύ Αβγεί, μέχρι τελευταίου. Ακόμα και τον κατά δική του ομολογία δολοφόνο Ρουπακιά.

Επίσης δεν είναι σοσιαλδημοκράτες, είναι “αριστεροί”. Στην έξοδο δίνουμε και σανό για αντίδωρο.

7)Όσο, λοιπόν, η κυβέρνηση αξιοποιεί την αντίληψη του κοινωνικού ελέγχου και των ανοιχτών θυρών, τόσο θα μειώνεται η υπονόμευσή της, από την «αόρατη», αλλά πραγματική προς ώρας εξουσία. Το ξήλωμα του «παλαιού», δηλαδή της αόρατης αυταρχικής εξουσίας είναι αναγκαίο. Όσο αυτή παραμένει στη θέση της, στη λογική «το κράτος έχει συνέχεια», τόσο θα ακυρώνονται νομοθετικές ή άλλες πρωτοβουλίες.

Η πραγματική εξουσία δεν είναι η κυβέρνηση. Η πραγματική εξουσία είναι όσο από το κράτος δεν είναι του Σύριζα (ίσως οι μη Συριζαίοι δημόσιοι υπάλληλοι). Θα το ξηλώσουμε.

8)Οι μικρές ή μεγαλύτερες ρήξεις με το παλαιό φθαρμένο και αυταρχικό σύστημα, η ανάδειξη νέων κοινωνικών ζητημάτων, η στήριξη κοινωνικών μειοψηφιών, που επιδιώκουν την ορατότητα και τη δικαιοσύνη, είναι απολύτως κρίσιμα ζητήματα. Θεωρούμε ότι ζητήματα όπως: Διαχωρισμός κράτους εκκλησίας με ό,τι αυτό σημαίνει, η κοινωνική πολιτική σε όλο της το εύρος, οι συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, η κοινωνική οικονομία και οι συνεταιρισμοί, ο άμεσος εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας, η διάλυση των ακροδεξιών θυλάκων που δρουν ακόμα και σήμερα και συνεργάζονται ανοιχτά με τη ναζιστική συμμορία […]η αντιαυταρχική, αντικατασταλτική και αντιαπαγορευτική πολιτική, συγκροτούν πλαίσιο αριστερού κοινωνικού ριζοσπαστισμού, που απαντά και σε ιδεολογικό επίπεδο στο σκοταδισμό του νεοφιλελεύθερου αυταρχικού πόλου, του πόλου της Δεξιάς και των συμμάχων της.

9)Μας ενδιαφέρει να συνεχίσουμε να έχουμε δίαυλο ουσιαστικής επικοινωνίας με τον κόσμο της Αριστεράς με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές ιστορικές πολιτικές διαδρομές, ιδιαίτερα με αυτές και αυτούς που πορευτήκαμε από κοινού και εντός του κόμματός μας. Παρά το πολωτικό κλίμα, σε ορισμένες περιπτώσεις τους αποκλεισμούς του χώρου μας, ενίοτε τους φανατισμούς που οδηγούν σε ανθρωποφαγία, συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην ιδέα της ενότητας της Αριστεράς μέσα από τις διαφορές και στην ανάδειξη μιας κουλτούρας διαλόγου, που στο παρελθόν είχε φανεί ότι ως ένα βαθμό την είχαμε κατακτήσει.

Εδώ μας λένε, ότι θέλουν πίσω και τους χαχόλους που τους ψήφισαν τον Γενάρη, αλλά στις δεύτερες εκλογές του 15 πήγαν στον Λαφαζάνη, ή τωρα στην Ζωίτσα.

10)Το συνέδριο θα πρέπει να δώσει τις δικές του απαντήσεις σε σχέση με τις δομές του κόμματος, δομές τέτοιες που να ενισχύουν τη συλλογική λειτουργία, τον αποφασιστικό ρόλο του μέλους και θα αποδυναμώνουν φαινόμενα ατομικών στάσεων, παραγοντισμού και αρχηγισμού κάθε μορφής. Δομές που θα αποτρέπουν φαινόμενα ιδιοτελούς αξιοποίησης των κομματικών θέσεων και θα διαφυλάσσουν την αυτονομία του κόμματος από την κυβέρνηση, αλλά και από εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων, για τα οποία θα πρέπει να συμβάλλουν στην αποφασιστική συρρίκνωσή της επιρροής τους.

Εδώ, πάλι, έχουμε έχουμε μπει στα βαριά Συριζαϊκά. Ψυλλιάζομαι ότι προσπαθούν να πουν, ότι τα ρουσφέτια είναι κακό πράγμα και δεν πρέπει να γίνονται, αλλά δεν την κόβω κιόλας. Προς το τέλος φαίνεται να ομολογούν ότι το κόμμα τους επηρεάζεται από “εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων” και ότι αυτό πρέπει να περιοριστεί. Συμπέρασμα: όταν φλυαρείς πολύ σου ξεφεύγει και καμιά αλήθεια που δεν σε συμφέρει. (Λέμε τώρα, δεν είναι ότι χαμπαριάζουν από τέτοια οι Συριζαίοι ψηφοφόροι)

11)Για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, η Πρωτοβουλία Μελών 53+ έχει καταθέσει δημόσια τις απόψεις της, τόσο για τη συνολικά θετική στάση του χώρου μας όλο το προηγούμενο διάστημα, στάση μη αποτροπής και αλληλεγγύης, όσο και για τη συμφωνία της ΕΕ με την τουρκική κυβέρνηση, για την οποία θεωρούμε ότι εγείρει σοβαρά νομικά, πολιτικά και ηθικά ζητήματα. Η συμφωνία αυτή μετατρέπει το προσφυγικό ζήτημα από ευρωπαϊκό σε ελληνοτουρκικό, κλείνει τα σύνορα των επιμέρους ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και συνολικά της Ευρώπης, και αμφισβητεί στην πράξη τη συνθήκη της Γενεύης.

Κλείνοντας καταγγέλουν (κουβέντα να γίνεται) την ΕΕ για το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που συντελείται εις βάρος των προσφύγων στην χώρα μας, όταν αυτοί εφαρμόζουν τις αποφάσεις της ΕΕ. Της οποίας ΕΕ είμαστε σαν χώρα μέλος και αυτοί θέλουν να μας κρατήσουν.

Αν μου φέρνει κάτι στο μυαλό η ρητορική των 53+, είναι τα ποντίκια που καταλαβαίνουν ότι το πλοίο μπάζει νερό και τρέχουν προς το κατάστρωμα. Τα οπορτουνιστικά κόμματα σε καιρό καπιταλιστικής κρίσης φθείρονται ταχύτατα, γιαυτό παρατηρούμε στην χώρα μας να ξεπετάγονται νέα σαν μανιτάρια. Άντε να δούμε αν κάποια στιγμή, φθαρεί και ο ίδιος ο οπορτουνισμός στις συνειδήσεις μας.

πηγη