Έναν χρόνο μετά το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, η οργή της κοινωνίας δεν έχει καταλαγιάσει. Αντί για δικαιοσύνη και διαφάνεια, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να κρύβεται πίσω από προσχηματικές εξηγήσεις και μισές αλήθειες. Παρά τις κραυγαλέες ελλείψεις και τις προειδοποιήσεις που είχαν κατατεθεί εγκαίρως, η πολιτική ηγεσία επιμένει να μιλά για «ανθρώπινο λάθος», προσπαθώντας να αποσείσει τις βαθύτερες και διαχρονικές ευθύνες του κράτους και του πολιτικού συστήματος.
Κι όμως, το πιο εξοργιστικό δεν είναι μόνο η στάση της κυβέρνησης στο κέντρο. Είναι και η στάση της τοπικής κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Τι έκαναν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στην Πιερία – Άννα Μάνη-Παπαδημητρίου, Φώντας Μπαραλιάκος και Σπύρος Κουλκουδίνας. Πού ήταν όταν έπρεπε να υψώσουν φωνή για λογαριασμό της τοπικής κοινωνίας που απαιτούσε απαντήσεις; Τι είπαν στη Βουλή, τι κατήγγειλαν, ποιες πρωτοβουλίες ανέλαβαν για να αποδοθούν ευθύνες και να μην ξεχαστεί το έγκλημα;
Η απάντηση είναι απλή: σιωπή. Αποφυγή. Ευθυγράμμιση με τη γραμμή της κυβέρνησης. Αντί να σταθούν στο πλευρό των πολιτών, επέλεξαν την κομματική πειθαρχία και την προσωπική πολιτική επιβίωση. Όταν έπρεπε να πιέσουν, έμειναν απαθείς. Όταν έπρεπε να μιλήσουν, σιώπησαν. Όταν έπρεπε να διεκδικήσουν, κρύφτηκαν πίσω από γενικόλογες δηλώσεις χωρίς κανένα αντίκρισμα.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της πολιτικής αχαριστίας: να γυρίζεις την πλάτη σε εκείνους που σε εξέλεξαν, την ώρα που απαιτούν το αυτονόητο – δικαιοσύνη και αλήθεια. Κι αυτή η στάση δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Οι πολίτες της Πιερίας γνωρίζουν πλέον ποιοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων – και ποιοι όχι. Και στην ώρα της κρίσης, θα θυμούνται.
