«Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια τους πάτησε το τρένο….»[1] Μανώλης Ρασούλης
Γράφει ο:Λαέρτης ο Πύλιος
Εισαγωγή: Μας προετοιμάζουν με το δόγμα: «Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» εκτός από αυτή, της υποταγής του μνημονίου που παράγει και καταγράφει καθημερινά, την βαθειά ύφεση, τη παρακμή, τη φτώχεια, τον φόβο, και την αβεβαιότητα. Εξάλλου η ανασφάλεια με τα συντηρητικά παρακολουθήματα, θεριεύει και πλήττει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού, αλλά και πυροδοτεί φαινόμενα όπως το κοινοβουλευτικό κομματικό αυταρχισμό και τη φασιστική βία. Το αποτέλεσμα του παραπάνω δόγματος, είναι ότι οι κομματοκρατικές ηγεσίες αποδέχονται και εφαρμόζουν πολιτικές που ενισχύουν τόσο την ανεργία, την υποβάθμιση των όρων ζωής, την ανέχεια για το κοινό, όσο και τη περιθωριοποίηση της νέας γενιάς που δεν λιμοκτονεί μόνο και μόνο, επειδή οι γονείς είναι ακόμη ζωντανοί.
Κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο μας ζητούν οι τοκογλύφοι… Ό,τι και να δώσεις, όσα μέτρα κι αν παρθούν, και πάλι δεν είναι αρκετά…..... Μη μιλάς λοιπόν, βούλωσ' το, προσηλώσου στις επόμενες θυσίες, στα επόμενα μέτρα. Ο δρόμος της εξιλέωσης είναι μακρύς, γιατί τη πατρίδα την κυβερνάνε οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι, οι Πολύδωρες, οι Τραγάκηδες αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα. Τη χρησιμοποίησαν και την χρησιμοποιούν για να διορίσουν στο Δημόσιο, στη Βουλή και στα μουσεία, συζύγους, γιους, κόρες, ανιψιούς, ανιψιές, κουμπάρες, μπατζανάκηδες και «δουλομεσσηνιακούς» κηφήνες, ὡς οἱ ἡμέτεροι νὰ ῥοφῶσι τὸν ἱδρῶτα τοῦ λαοῦ [2].. Δημιούργησαν και δημιουργούν ένα φαύλο και διεφθαρμένο Δημόσιο, άφησαν και αφήνουν τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή να θεριέψουν, ανέχτηκαν και ανέχονται τη διαπλοκή, εξέθρεψαν και νομιμοποίησαν τη διαφθορά , κάποιοι πλούτισαν ενθυλακώνοντας δημόσιο χρήμα, ανέχτηκαν και ανέχονται την κομματική κακοδιοίκηση, που στην τελική ανάλυση έσπρωξε και σπρώχνει τη χώρα στην υποδούλωση και στη χρεοκοπία. Το "Μεγάλο μας Τσίρκο", το θρυλικό έργο τού Ιάκωβου Καμπανέλλη [3], δίνει μόνιμες παραστάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου! Πρόκειται για το "θέατρο" που φιλοξενεί κάθε τρεις και λίγο τις συσκέψεις της τρόικας εσωτερικού, η οποία ακόμα δεν έχει καταφέρει να καταλήξει στο πώς θα πλασάρει στο «πόπολο» με τον καλύτερο επικοινωνιακώς τρόπο, το νέο πακέτο άγριας λιτότητας με το οποίο δεσμεύτηκε στην τρόικα εξωτερικού να εξαφανίσει άπαξ δια παντός την ελληνική μεσαία τάξη. Τα τελευταία τρία σχεδόν χρόνια παρακολουθούμε το ίδιο ακριβώς έργο, στη παρούσα φάση το έργο « τρίο μούντζα» συνεχίζεται με πρωταγωνιστές τους Δον Τονίνο Τραμπολίνι, Δον Μπενίτο Μπουχεζολίνι και Δον Λούτσιο Σουμπλεμενταρίνι. Η υπόθεση του έργου καταγράφει ότι o λαός έχει αρχίσει να πεινάει και να ψάχνει στα σκουπίδια. Η υπόθεση γεννά ερωτηματικά, όπως: Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα; Γιατί εμείς οι πολίτες δεν ξεσηκωνόμαστε ακόμα; Τι φταίει που βυθιζόμαστε στους καναπέδες της ενδοπαλμικής πεοταλάντωσης ; -Φταίει αυτός ο τυχοδιωκτικός κομματισμός που είναι βαθιά ριζωμένος και μας έχει απονευρώσει παντελώς από κάθε ανθρώπινη αξία γιατί έχει ενσταλάξει στις φλέβες μας το βόλεμα, την αρπαχτή, τον αμοραλισμό και τον άκρατο ατομικισμό; -Φταίει η ανευθυνότητα και ο φιλοτομαρισμός, καθόσον η κομματοκρατία τις έχει αναγάγει όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε ατομικό άλλοθι. Γι' αυτό, ακούς από τους Νεοέλληνες «έτσι που μάς καταντήσανε» και αφού π.χ. «όλοι γλείφουν», «κορόϊδο είναι αυτός;» για να μην κάνει το ίδιο; Στο κάτω-κάτω, «ωχ, αδερφέ!» και «δεν βαριέσαι καημένε ...;», «εμείς θα σώσουμε τον κόσμο;». -Φταίει ότι ο εχθρός είναι η αόρατη κομματοκρατία και δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτός ο σύγχρονος κοινοβουλευτικός αυταρχισμός, φοράει πουλημένα πολιτικά πηλίκια και ότι οι δηλώσεις τους στις τηλεοράσεις προκαλούν το φόβο και την ανασφάλεια; -Φταίει το γεγονός πως αυτός ο ανάδελφος τόπος δεν διαθέτει δύκτια ενημέρωσης με μια τουλάχιστον στοιχειώδη εθνική συνείδηση; Ποιος ξεχνά ότι αυτή η ίδια η ελληνική δοσίλογη δημοσιογραφία στην εποχή της Καραμανλικής «βαρβαρότητας» ξεσήκωνε τον κόσμο να βγει στους δρόμους και τώρα, που ισοπεδώθηκαν τα πάντα, του λέει, κάτσε καλά για να πάρεις τη «δόση» σου; -Φταίει ότι είμαστε ζαλισμένοι από την απίστευτη βία που ασκείται πάνω μας; Από τα απανωτά σοκ και τις καρπαζιές που κάνουν τα αυτιά μας να βουίζουν και παραπατάμε και τρεκλίζουμε και ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει καλά-καλά τί συμβαίνει και από που μας έρχεται; -Φταίει τέλος αυτή η κραυγαλέα απουσία μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης από την αριστερά; Ότι κατά βάθος η μεγαλύτερη τραγωδία αυτής της χώρας είναι η απουσίας μιας πραγματικής και σύγχρονης αριστεράς; [4] Φταίνε λοιπόν όλα αυτά και άλλα πολλά.. «φταίει και τούτος ο λαός που είναι μαραζιάρης»..[5] δηλαδή άρρωστος «καψούρης»….. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν, με ένα λαό που μια ζωή είναι εγκλωβισμένος σε μια οικογενειακή κομματοκρατία των αρχηγών, που αντί να σκέφτεται πολιτικά και να αναζητά τις λύσεις που θα φέρνουν την ευδαιμονία, «καψουρεύεται» τους αρχηγούς του.. Από την δεκαετία του 70 ψηφίζαμε τον Εθνάρχη Καραμανλή γιατί ήταν ομορφάντρας και είχε μεγάλα φρύδια.. Μετά, τον Αντρέα γιατί ήταν πηδηχταράς στα γεράματα.. Δεν μας ένοιαζε ότι ο πασοκισμός πρόδωσε και γκρέμισε κάθε όραμα για αλλαγή και σοσιαλισμό, ότι ο Αντρέας ουσιαστικά καταχρέωσε τη χώρα, θεσμοθέτησε το γνωστό «δωράκι», το βόλεμα και τη λαμογιά, αλλά νιώθαμε και περήφανοι γιατί είχαμε έναν «γαμίκουλα» πρόεδρο που «ἐπεβάτευον Μιμή» (!) Πριν από τρία χρόνια, λόγω κληρονομικού πασοκισμού, είχαμε την ελπίδα ότι και το σπέρμα του Αντρέα, ο γιός του, θα έβγαινε πηδηχταράς σαν τον πατέρα του, αλλά αυτός μας βγήκε εντελώς Τζέφρυ.. Σήμερα όλες οι καψουρεμένες κότες και αραχνιασμένες «σκαρμούτσενες» με όραμα από την μια, να διοριστούν από τον «Μπάρμπα της Πύλου», ως κηπουροί στα κανάλια της Βενετίας και από την άλλη πιστεύουν ότι ανήκουν στην οικογένεια των «γκλάμουρους», καθόσον ο «μεγάλος κυβιστής» είχε την ευχέρεια ως υπουργός εξωτερικών να διορίζει κηπουρούς στο Ελληνικό προξενείο της Βενετίας, αλλά και ως αρχηγός της πεθαμένης Πόλαν, «ἐπεβάτευον γκλαμουρονεοελληνίδα» αοιδό στο κολωνάκι, του «Μαμάκα» το γυναικάκι. Έκανε τα πάντα για να γίνει πρωθυπουργός. Πράγματι ορκίστηκε πρωθυπουργός με την υποστηρίξει του Μπενίτο και του Λούτσιο και με την ευλογία των ξένων τοκογλύφων. Παρουσιάζει πάλι την ίδια συμπεριφορά, υποταγεί στη Ευρωπαϊκή Τρόικα με την ρητή εντολή, να εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά τα μέτρα εναντίον μας, καθόσον, όπως υποστηρίζουν οι «καψούρηδες της πεθαμένης Πόλαν»: “ο Τόνι είναι όντος δυναμικός πρωθυπουργός και μπορεί και επιβάλλεται στους υπουργούς του” και εγώ προσθέτω, με τέτοιο τρόπο, ώστε με την σειρά τους να μας «πηδάνε» ακόμα πιο σκληρά… Ποιος πιστεύει , σέβεται, εκτιμά αλλά και εμπνέεται από ένα τόσο αναξιόπιστο, φθαρμένο και διαφθαρμένο πολιτικό σύστημα; Μα φυσικά οι «ρεάλ μάγκες» ή αλλιώς οι Νεοέλληνες!!! Μπορούμε να σκεφτούμε ότι, στο εξής δεν θα λέμε οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αλλά οι παίζοντες την «ενδοπαλμική πεοταλάντωση» αντέχουν σαν Νεοέλληνες! Η εξήγηση του συμπεράσματος είναι απλή, γιατί όλες οι σεξουαλικές μετρήσεις δείχνουν κατακόρυφη πτώση της ελληνικής λίμπιντο.. Δεν υπάρχουν πια εξεγερμένα πουλιά αλλά κουρνιασμένες κότες [6]. Είναι φανερό ότι δεν ξεσηκωνόμαστε γιατί δυστυχώς δεν έχουμε ανάγκη από το γνήσιο και επαναστατικό σεξ. Και δεν έχουμε ανάγκη από σεξ γιατί είμαστε «καψούρηδες» και μας αρέσει που η κυβέρνηση μας και οι ξένοι μας πηδάνε κάθε μέρα. Επίλογος: Τρία χρόνια από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, και αφού εν τω μεταξύ έχουν ήδη μεσολαβήσει δύο Μνημόνια, μία επίσημη χρεοκοπία διά της αναδιάρθρωσης χρέους, μία καθαίρεση πρωθυπουργού, μία δικομματική κυβέρνηση υπό τεχνοκράτη πρωθυπουργό, δύο εκλογικές αναμετρήσεις και μία τρικομματική κυβέρνηση, το ελληνικό πρόβλημα εξακολουθεί να καρκινοβατεί, προκαλώντας την ομαδική χλεύη, τα «γιαουρτώματα», τα «ούούού» στα υψηλά και τα... πανύψηλα πρόσωπα, οι αποδοκιμασίες και τα φασκελώματα στις γιορτές της 28ης Οκτωβρίου και στα Θεοφάνεια [7], η οργίλη αντίδραση των νέων εναντίον βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, το οσφραίνονται οι ρεάλ μάγκες του πολιτικού συστήματος και δεν τολμούν να ξεμυτίσουν στους δρόμους, είναι πράγματι μπουμπουνητά αλλά δεν φέρνουν καμιά ελπίδα για την «βροχή» της εξέγερσης.... Επομένως, η πτώση της ελληνικής λίμπιντο φανερώνει ότι οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο, όπως τραγουδούσε ο μακαρίτης ο Ρασούλης, έχοντας υπόψη τους ιδανικούς μάγκες [8]. Όμως οι «ρεάλ μάγκες» δεν έφυγαν ούτε θα φύγουν. Υπάρχουν και θα υπάρχουν, όσο συνεχίζεται η «καψούρα» και η «ομερτά των κορόϊδων».
Πηγές: [1] www.stixoi.info/stixoi.php?info...id... « Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια». Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης. Μουσική: Νίκος Ξυδάκης ... [2] Από το τελευταίο άρθρο του Εμμανουήλ Ροΐδη στον Ασμοδαίο, σατιρική εφημερίδα που εξέδιδε ο ίδιος από το 1875 έως το 1876 [3] www.athinorama.gr/.../performances/?id Το μεγάλο μας τσίρκο [4] sofistis.wordpress.com/2012/01/.../16-01-... Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε ακόμα; SOFISTIS. [5] www.livepedia.gr/index.php/ Μαντινάδα Κρητική. Μαραζιάρης = αυτός που έχει μαράζι [6] attikanea.blogspot.com/.../blog-post_1574 / dipanoskaltsis.blogspot.com/.../blog-post_.. www.axortagos.gr/kotes-poulia-aetisia-pol. «Δεν πρέπει να υπάρχουν πια κουρνιασμένες κότες ...» 21 Ιαν. 2012 – Λαέρτης ο Πύλιος [7] www.real.gr/?page=blogitem&eid=28 Real.gr - «Ε, ώρα δεν είναι να μιλήσει ο καλός Θεός της Ελλάδας»; [8] www.volosblogs.gr/Αα_-_Ωω/voliotaki@gmail.com .http://ithominews.blogspot.gr
