Παιγνίδια από Σόιμπλε και ΙMF την επομένη της ψηφοφορίας των μέτρων
Δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά από τον ελληνικό λαό
Εν μέσω εντάσεων και πρωτοφανούς φθοράς το Ελληνικό Κοινοβούλιο ενέκρινε το πακέτο των πρόσθετων μέτρων που απαιτούσαν δανειστές και εταίροι προκειμένου να συνεχίσουν την απρόσκοπτη χρηματοδότηση της χώρας και να διατηρήσουν τη θέση της στην ευρωζώνη.
Η απαίτηση και η συνοδεύουσα αυτήν προσαρμογή - δημοσιονομική και μεταρρυθμιστική - σκληρή όσο καμία άλλη και μοναδική στον κόσμο, προκάλεσε όπως ήταν αναμενόμενο φθορές στην κυβέρνηση και στα κόμματα που την στηρίζουν.
Συνολικά επίσης το ελληνικό πολιτικό σύστημα εδέχθη πίεση εξουθενωτική και απολύτως διαβρωτική.
Ωστόσο παρά τις φθορές οι δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση σήκωσαν το κόστος και ανέλαβαν την ευθύνη να προχωρήσουν. Και το έπραξαν με την προσδοκία μιας συνολικής λύσης του ελληνικού προβλήματος.
Αυτή ήταν άλλωστε και η υπόσχεση της κυρίας Μέρκελ και των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ειδικά η γερμανίδα καγκελάριος ήλθε επί τούτου στην Αθήνα προκειμένου να ενισχύσει τον κ. Σαμαρά προς την κατεύθυνση υπερψήφισης των μέτρων. Όλοι θυμούνται τις προτροπές των γερμανών και άλλων ευρωπαίων πολιτικών να προχωρήσουμε πρώτα ώστε να απολαύσουμε στη συνέχεια έμπρακτη συμπαράσταση και αμέριστη βοήθεια.
Και όντως το δέλεαρ δεν είναι αμελητέο. Βάσει της συμφωνίας του περασμένου Μαρτίου η «πειθαρχική» Ελλάδα έχει να λαμβάνει αρκετά. Και συγκεκριμένα τη μεγάλη δόση του Οκτωβρίου των 31,3 δισ. ευρώ, την ουδέποτε εισπραχθείσα δόση του Σεπτεμβρίου ύψους 5 δισ. ευρώ και εκείνη του προσεχούς Δεκεμβρίου ύψους 8,3δισ. ευρώ.
Δηλαδή συνολικά κοντά στα 45 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 25 για δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, 4 δισ. για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους στον ιδιωτικό τομέα και τα υπόλοιπα για την χρηματοδότηση υποχρεώσεων της χώρας.
Επιπλέον η συμφωνία προέβλεπε και ελευθέρωση εντόκων γραμματίων ύψους 6 δισ. ευρώ που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας. Ακόμη, η ελληνική πλευρά εξασφάλισε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης των μέτρων την επιμήκυνση επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη, από το 2014 στο 2016 και ρυθμίσεις που θα οδηγούσαν στη βιωσιμότητα του χρέους και θα απάλλασσαν την Ελλάδα από την ανασφάλεια της επιστροφής στη δραχμή.
Αυτό είναι το συμφωνημένο αντάλλαγμα των μέτρων που ελήφθησαν την Τετάρτη.
Από την επομένη ωστόσο της ψήφισης των μέτρων οι εμπλεκόμενοι στην διευθέτηση του ελληνικού προβλήματος άρχισαν τα κόλπα.
Ο Σόιμπλε μετέδωσε τις πρώτες αμφιβολίες για το χρόνο καταβολής της δόσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επίσης φανέρωσε την πίεση στο ζήτημα του χρέους.
Ως γνωστόν το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών χρησιμοποίησε τις εκθέσεις του Ταμείου για να επιτύχει το κούρεμα των ιδιωτών την περασμένη άνοιξη. Και τώρα το Ταμείο επιστρέφει τα ίσα. Επειδή δεν θέλει να συνεχίσει να πληρώνει άλλο την Ελλάδα αναδεικνύει το βάρος του χρέους ώστε να επιτύχει αυτό πια το κούρεμα του επίσημου χρέους που θα επιβαρύνει τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η αντιπαράθεση των δύο μερών είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού και ήδη χρησιμοποιείται ως βάση αμφισβήτησης της Ελλάδας. Πιθανώς δε να αποτελέσει και ευκαιρία υπαναχωρήσεων από την πλευρά τους.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία πρέπει να είναι προετοιμασμένη γι' αυτό το ενδεχόμενο, για μια προσχηματική κωλυσιεργία από την μεριά των εταίρων και των δανειστών.
Όπως είναι φανερό κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει ανεκτό. Αν ο κ. Σαμαράς διαπιστώσει τέτοιες διαθέσεις πρέπει να αντιδράσει πάραυτα. Και να απαιτήσει ταχεία απόδοση των υπεσχημένων.
Η ελληνική πολιτική και η ελληνική κοινωνία δεν μάτωσαν για να δεχθούν τέτοιες εξευτελιστικές συμπεριφορές και στάσεις.
Αν επιχειρήσουν τέτοια προσβολή του αισθήματος του λαού δεν υπάρχει παρά ένας δρόμος, αυτός της οικειοθελούς αποχώρησης και αυτόματης ανατίναξης της ευρωζώνης. Οι ευρωπαίοι δεν μπορούν να παίζουν άλλο με τον ελληνικό λαό. Τελεία και παύλα...
