Στη χώρα του Ψυχάρη δεν μιλάμε για σκοινί
Διαβάσαμε σήμερα στα ΝΕΑ την εξής άποψη: «Θυμίζω ότι ο «ηγέτης των φτωχών» (Τσάβες) ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με ένα διπλό αλλά (ευτυχώς) αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα το 1992 για το οποίο έμεινε δύο χρόνια στη φυλακή».
Καλώς το θυμίζει η εφημερίδα του κ. Ψυχάρη αλλά ξεχνά να σημειώσει ποιος ήταν ο υπό ανατροπή πρόεδρος. Πρόκειται για τον Κάρλος Αντρέ Πέρεζ με διαταγές του οποίου η εθνοφρουρά της Βενεζουέλας σκότωσε περίπου 3.000 άτομα που διαμαρτύρονταν για την νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης. Τι άλλο ήταν ο κ. Πέρεζ; Ήταν αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και κέρδισε τη δεύτερη εκλογική του θητεία υποσχόμενος να αντιταχθεί στο ΔΝΤ. Όπως κάθε καλό μέλος της ΣΔ όμως, ύστερα από λίγους μήνες άνοιξε τις πύλες της Βενεζουέλας στο ΔΝΤ, βυθίζοντας τη χώρα στη φτώχεια και τελικά στο αίμα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι από αυτή την κατάσταση δημιουργήθηκε το πλέγμα πολιτικής και οικονομικής διαφθοράς, με κεντρικό άξονα τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία πραγματοποίησαν το πραξικόπημα του 2002. Στελέχη επιχειρήσεων που αυτοπαρουσιάζονταν σαν δημοσιογράφοι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα μιας διεφθαρμένης πολιτικής και οικονομικής ελίτ, φυσικά με το αζημίωτο. Ευτυχώς εμείς ζούμε σε δημοκρατία και όλα αυτά μας είναι ξένα.
Στη συζήτηση εκτός από τους υπαλλήλους του κ. Ψυχάρη παρενέβη και ο υιός του, ο οποίος ξέχασε την βασική αρχή που λέει ότι στη χώρα των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου… δεν μιλάμε για σκοινί.
