Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Εχουν καταληστέψει τον ελληνικό λαό! Του έχουν πιει το αίμα! Του έχουν επιβάλει τέτοια φοροαφαίμαξη που όμοιά της δεν έχει υπάρξει από συστάσεως ελληνικού κράτους! Και τώρα φέρνουν νέα φιρμάνια με νέους φόρους!
Γιατί γίνονται όλα αυτά; Για τη «σωτηρία της πατρίδας», λένε… Γιατί «όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη», λένε… Γιατί «πατριωτισμός είναι να πληρώνεις τους φόρους που εμείς σου επιβάλλουμε», λένε…
Αλλά ας δούμε τι σημαίνει ο «πατριωτισμός» τους την τελευταία – μόνο – δεκαετία.
Παρακολουθώντας κανείς τη διαμόρφωση των φορολογικών επιβαρύνσεων του λαού από το 2004 μέχρι και το 2013 τα στοιχεία που προκύπτουν από τους κρατικούς προϋπολογισμούς για τη διαχρονική φοροαφαίμαξη του λαού είναι συγκλονιστικά:
*
1) Το σύνολο των φορολογικών εσόδων του κράτους κατά την περίοδο 2004 – 2013, φορολογικά έσοδα που προήλθαν κατά κύριο λόγο από τη φορολογία των ασθενέστερων, ανέρχεται στα 467,4 δισ. ευρώ! Πλησιάζει, δηλαδή, το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ!
Ερώτηση:
Ολα αυτά τα λεφτά από τη φορολογία, τα οποία ξεπερνούν 2,5 ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας, πού πήγαν; Τα είδε κανείς να «επιστρέφουν» κατ’ ελάχιστο στα κοινωνικά στρώματα που απαρτίζουν τα υποζύγια; Τι αποκόμισε ο φορολογούμενος είλωτας από τη διαρκή φοροαφαίμαξή του; Μήπως «δημόσια» και «δωρεάν» Υγεία; Μήπως «δημόσια» και «δωρεάν» Παιδεία; Μήπως «Κοινωνική πολιτική» και «Πρόνοια»; Μήπως ένα «φιλικότερο» και «εξυπηρετικότερο» κράτος;
*
2) Οι επιπλέον (άμεσοι και έμμεσοι) φόροι που με έτος βάσης το 2004 έχουν επιβληθεί μέχρι και το 2013 ξεπερνούν τα 72,5 δισ. ευρώ!
Το τονίζουμε: Από το 2004 της «ισχυρής Ελλάδας», των Ολυμπιακών Αγώνων και της «επανίδρυσης» μέχρι και το «σωτήριο» 2013, σε μια περίοδο που οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου μειώθηκαν πάνω από 50% (!!!), σε ένα διάστημα που το ένα «τσουνάμι» φοροαπαλλαγών και χαριστικών ρυθμίσεων για τους κεφαλαιοκράτες διαδεχόταν το άλλο, το σύνολο των επιπλέον φόρων, όπως προκύπτει από τους προϋπολογισμούς, ανέρχεται στα 72,5 δισ. ευρώ!
Ερώτηση:
Υπάρχει κανείς που να μπορεί να αμφισβητήσει ότι το ειδεχθές αυτό βάρος έχει πέσει στις πλάτες του λαού; Μήπως δεν είναι τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν τη συντριπτική πλειοψηφία τόσο των άμεσων όσο και των έμμεσων φόρων; Ενδεικτικά: Μόνο στον προϋπολογισμό του 2013, σε σύνολο 44,3 δισ. ευρώ άμεσων και έμμεσων φόρων που προβλέπονται, το ποσό που με τη μορφή των άμεσων φόρων καλούνται να πληρώσουν τα νομικά πρόσωπα (δηλαδή, τα μονοπώλια και οι επιχειρήσεις των κεφαλαιοκρατών) μόλις και μετά βίας φτάνει στο 1,5 δισ. ευρώ!
Δηλαδή,
μόλις 1,5 δισ. ευρώ άμεσοι φόροι για τους πλουτοκράτες,
πάνω από 42,5 δισ. ευρώ άμεσοι και έμμεσοι φόροι (που στη συντριπτική τους πλειοψηφία καταβάλλονται από τα λαϊκά στρώματα) για το λαό!
*
Αυτές είναι οι συνθήκες φορολεηλασίας που βιώνει ακατάπαυστα, προ και μετά μνημονίων, ο ελληνικός λαός.
και είναι μέσα σε αυτές τις συνθήκες που για μια ακόμα φορά, με το νέο τους φορολογικό, οι «σωτήρες» έρχονται και μεθοδεύουν νέα φοροαρπακτικά μαγειρέματα για το λαό, νέες φορολογικές απαλλαγές για τους πλουτοκράτες!
Η άνεργη νεολαία ως προεκλογικό ντεκόρ!
Η Μέρκελ λατρεύει τους νέους, ειδικά τους άνεργους. Το ίδιο ο Σόιμπλε. Κι ο Κοέλιο. Κι ο Ραχόι. Ο Σαμαράς, επίσης. Που επιπλέον από τους προηγούμενους – όπως είπε στο ταξίδι του στην Κίνα - κάθε πρωί που ξυπνάει, το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι οι άνεργοι νέοι...
Ολοι αυτοί, λοιπόν, αποφάσισαν να διαθέσουν το… αστρονομικό ποσό των 6 δισ. ευρώ (πού; στην ΕΕ των 20 εκατομμυρίων ανέργων!) για να στηρίξουν «προγράμματα κατά της ανεργίας»…
Ακόμα, δηλαδή, κι αν υποθέσουμε ότι τα λεφτά αυτά θα πήγαιναν όντως υπέρ ανέργων (και όχι υπέρ μονοπωλίων όπως, ασφαλώς, θα πάνε) σημαίνει ότι η έγνοια της ΕΕ προς κάθε άνεργο ξεχωριστά, αποτιμάται στα 300 ευρώ. Απαξ! Οποιος, δηλαδή, παραμείνει ένα χρόνο άνεργος, οι ηγέτες της ΕΕ θα «προσφέρουν» κάτι λιγότερο από… ένα ευρώ τη μέρα για να του βρουν δουλειά!
*
Για να αποτιμήσουμε, δε, την έγνοια της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά τους νέους Ελληνες άνεργους, αρκεί να σημειώσουμε το εξής στοιχείο:
Το ποσό που «πρόκειται να πάει για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων» στην Ελλάδα υπολογίζεται στα 180 εκατ. ευρώ. Αυτά είναι! Ξέρετε σε τι αντιστοιχούν; Δεδομένων των στοιχείων του ΟΑΕΔ, που πάντα υπολείπονται της πραγματικότητας, η ανεργία των νέων κάτω των 30 ετών στην Ελλάδα εκτιμάται ότι αφορά τουλάχιστον 300.000 ανθρώπους. Από τη «γενναιοδωρία» της ΕΕ, δηλαδή – ακόμα κι αν τα λεφτά αυτά δεν τα «τρώγανε» οι μεγαλοεργοδότες στο όνομα της «δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας» – εκείνο που θα είχε να περιμένει ένας νέος άνεργος στην Ελλάδα είναι… 600 ευρώ για όσο διάστημα θα παραμένει άνεργος. Αν υποθέσουμε ότι μένει ένα χρόνο άνεργος, του αναλογούν, δηλαδή, 50 ευρώ το μήνα. Αν είναι δύο χρόνια άνεργος η «βοήθεια» πέφτει στα 25 ευρώ το μήνα κ.ο.κ…
*
Για τόση «έγνοια» μιλάμε. Το μέγεθος και το βάθος της οποίας μπορεί να εκτιμηθεί και με έναν ακόμα τρόπο:
Αρκεί να τη συγκρίνει κανείς μόνο με το τελευταίο πακέτο προς τις ελληνικές τράπεζες. Σε μια χούφτα τραπεζίτες, δίπλα στα προηγούμενα πακέτα, παρέχουν ακόμα 50 δισ. ευρώ, μέσω της λεγόμενης «ανακεφαλαιοποίησης». Αλλά, ενώ και στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ ταΐζουν – διαπιστωμένα και διαρκώς – με πακτωλό κεφαλαίων μια χούφτα κεφαλαιοκράτες, την ίδια ώρα στήνουν παραστάσεις εξαπάτησης. Ποζάρουν «φιλόστοργα». Κουνούν προς τους νέους άνεργους της Ευρώπης τα ψίχουλα της ελεημοσύνης τους. Και μετατρέπουν τη βαρβαρότητα της ανεργίας που οι ίδιοι προκαλούν σε προεκλογικό τους ντεκόρ, όπως η κυρία Μέρκελ, και σε τάχα μου «σωτήρια» πολιτική, όπως ο κ. Σαμαράς.
