Κείμενο: Θανάσης Διαμαντόπουλος
Στην περίπτωση του 47χρονου καλλιτέχνη Gavin Turk το neon αποκτά μια διαφορετική αξία. Κι αυτό γιατί τα γλυπτά του, από το εν λόγω φωτεινό υλικό, που εκτίθενται μέχρι τις 21 Απριλίου στο αγγλικό The Bowes Museum έχουν γίνει το «next big thing» της Βρετανικής Τέχνης.
Από το 1995 ο Gavin Turk φτιάχνει γλυπτά από νέον. Τα περισσότερα από αυτά έμεναν ανέγγιχτα στο studio του, στο Λονδίνο. Το μουσείο Bowes (που στεγάζεται σε ένα γαλλικό κάστρο του 19ου αιώνα) τον υποχρέωσε να ξεσκονίσει όλα τα έργα του και να τα ταξινομήσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι έτοιμα για να παρουσιαστούν σε έκθεση. Η συγκεκριμένη έκθεση συγκεντρώνει για πρώτη φορά όλα τα νέον γλυπτά του (15 συνολικά), από το 1995 ως το 2014, μέσα από τα οποία ο επισκέπτης μπορεί να δει την εξέλιξη του καλλιτέχνη (ένα φωτεινό «timeline»), εντοπίζοντας τα καίρια σημεία αλλά και τις αγαπημένες του εμμονές. Μία από αυτές είναι το αυγό, που βλέπουμε από τα πρώτα του έργα, όπως το «One Thousand Two Hundred and Thirty Four». Το αυγό, εξηγεί και ο ίδιος, εμφανιζόταν συχνά στα όνειρα των παιδικών του χρόνων, όπου κυνηγούσε «οτιδήποτε κακό». Ένα άλλο στοιχείο που εμφανίζεται σε διαφορετικές εκδοχές, είναι οι πόρτες. Για αυτό κατασκεύασε μία σειρά από εννιά μισάνοιχτες πόρτες σε διαφορετικά χρώματα. Το αστέρι είναι μία διπλού μεγέθους εκδοχή του αυθεντικού, «Star», του νέον γλυπτού που βρίσκεται πάνω από την πόρτα του studio του, στο Ανατολικό Λονδίνο.Ο τίτλος της έκθεσης είναι η λέξη «εφτά δισεκατομμύρια, διακόσια ένα εκατομμύρια, εννιακόσια εξήντα τέσσερις χιλιάδες διακόσια τριάντα οχτώ» και βρίσκεται στην πρόσοψη του κτιρίου του μουσείου.
Αυτό όμως, που έκανε τον Gavin Turk ευρύτερα γνωστό, είναι η χρησιμοποίηση διάσημων εικόνων όπως του Τσε Γκεβάρα, του καλλιτέχνη Ρενέ Μαγκρίτ, του πανκ μουσικού Σιντ Βίσιους (Sex Pistols) και του πρωτοπόρου της pop art Άντι Γουόρχολ. Χρησιμοποιεί και γνωστά σύμβολα, όπως τη μπανάνα που παραπέμπει στο εξώφυλλο του δίσκου των Velvet Underground με τη Nico, ή το Μαλτέζικο σταυρό τον οποίο είχε κάποτε χαρίσει, αλλά σε πραγματικό μέγεθος και όχι νέον κατασκευή σαν αυτή που φιλοξενείται στην έκθεση, σε έναν άλλο μεγάλο καλλιτέχνη τον Yves Klein. Έργα του όπως το «Lite», ένα αναμμένο σπίρτο και το «Argon Candle», μία νέον απεικόνιση ενός κεριού στηριζόμενου πάνω σε μία ξύλινη επιφάνεια, παρουσιάζονται από τον δημιουργό τους ως «οπτικά λογοπαίγνια, όπου το νέον φως απεικονίζει μία εναλλακτική μορφή φωτός».Ο τίτλος της έκθεσης είναι η λέξη «εφτά δισεκατομμύρια, διακόσια ένα εκατομμύρια, εννιακόσια εξήντα τέσσερις χιλιάδες διακόσια τριάντα οχτώ» και βρίσκεται στην πρόσοψη του κτιρίου του μουσείου. Αναφέρεται στον ακριβή αριθμό του παγκόσμιου πληθυσμού τη στιγμή της έναρξης της έκθεσης, δηλαδή τις 25 Ιανουαρίου 2014. Ο ίδιος ο Βρετανός καλλιτέχνης μας δίνει την πρώτη αίσθηση κάποιου, όταν επισκέπτεται την έκθεση: «Όταν μπαίνεις στην έκθεση νιώθεις ότι κάτι διαφημίζεται. Είναι σαν ένα τρελό παιχνίδι ή ένα παράξενο παιδικό όνειρο».
