Αγαπητέ Δαρτανιάν,
Κατ΄αρχάς
να «απολογηθώ» για την πολύμηνη καθυστέρηση της απάντησής μου αυτής. Οφείλεται
στην, για μεγάλο χρονικό διάστημα, απουσία μου και στο ότι μόλις πριν λίγες
μέρες πληροφορήθηκα την κριτική
σου.
Για έναν διάλογο και μάλιστα
δημόσιο, απαιτούνται τρεις προϋποθέσεις: α. οι διαλεγόμενοι πρέπει να κατέχουν
το θέμα, β. να έχουν έναν δείκτη νοημοσύνης και γ. να έχουν καλή πρόθεση.
Όφειλες λοιπόν, Δαρτανιάν, στην απάντησή σου
να αποδείξεις ότι το βιβλίο της Ρόζας Ιμβριώτη έχει αρετές παιδαγωγικές, και ποιες είναι
αυτές και στη συνέχεια να ανατρέψεις τα δικά μου επιχειρήματα από όπου θα
φαινόταν και η κακοπιστία μου. Αντί γι’ αυτό, από τις 43 σειρές στις οποίες
εκτείνεται η κριτική σου, αφιερώνεις μόνο πέντε σειρές στις οποίες διατυπώνεις
μια γενικόλογη κρίση στις δικές μου συγκεκριμένες παρατηρήσεις. Γράφεις: «Όλο
το πρόβλημα του βιβλίου έγκειται, κατά
τον κ. Ξανθόπουλο, στο ότι η ύπαρξη και
η δράση του ΕΑΜ απλά ήταν λάθος ή/και εγκληματική. Ως εκ τούτου, όλες οι
ιστορικές συγκρίσεις-αναφορές κλπ είναι λάθος και το αναγνωστικό άχρηστο. (Μα,
τί σοφός άνθρωπος !!)». Στις υπόλοιπες
38 σειρές αναφέρεσαι με γενικότητες στην εκπαίδευση των
σοσιαλιστικών-ολοκληρωτικών καθεστώτων, που κατέρρευσαν. Η κατάρρευσή τους
και μόνο αρκεί, για να μην τα
έχουμε ως πρότυπα προς μίμηση. Απορώ ειλικρινά πώς παραμένεις θαυμαστής τους,
τη στιγμή που οι ίδιοι οι πολίτες τους τα έριξαν στο ανάθεμα. Αναφέρεσαι και
στην Τουρκία. Ασφαλώς και η Τουρκία δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Αλλά
ούτε και η Ελληνική εκπαίδευση υπήρξε πάντοτε η ενδεδειγμένη. Κάθε τι σάπιο όμως
πρέπει να καταδικάζεται. Η Ευρωπαϊκή κοινότητα έχει να μας δείξει πρότυπα
εκπαιδευτικής πολιτικής, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε στοιχεία κατάλληλα
για την δική μας Εκπαίδευση. Μη ξεχάσουμε όμως και την Αρχαία Αθήνα, που υπήρξε
δάσκαλος όλου του Δυτικού πολιτισμού! Κύρια μέριμνά της και συνάμα καύχημα, η
δημιουργία πολιτών με ελεύθερο και δημιουργικό πνεύμα. (Επιτάφιος Περικλέους
κεφ. 40)
Επιδίδεσαι σε χαρακτηρισμούς. Οι χαρακτηρισμοί
προδίδουν και άγνοια του αντικειμένου και ανικανότητα στο διάλογο, που σημαίνει
έλλειψη καλών προθέσεων. Αν δεν έχεις
τις δύο αυτές απαραίτητες προϋποθέσεις, δεν υπάρχει λόγος να εκτίθεσαι. Διότι
τότε τίθεται σε αμφισβήτηση η ύπαρξη ικανοποιητικού βαθμού νοημοσύνης.. Φρόντισε
πρώτα να ενημερωθείς για το θέμα, αλλιώς μη βγαίνεις στο «μεϊντάνι». Η κριτική
σου σε προδίδει: φοβούμαι ότι το βιβλίο της Ρόζας Ιμβριώτη δεν το διάβασες.
Αλλιώτικα θα είχες κάτι να πεις. Αν μου πεις ότι το διάβασες, τότε θα πω ότι
δεν το κατάλαβες.
Κάνεις λόγο για δωσίλογους. Αυτούς να τους
αναζητήσεις στο στρατόπεδο των ομοφρόνων σου, των υμνητών ολοκληρωτικών
καθεστώτων, των οποίων καθεστώτων φαίνεται ότι είσαι και εσύ θαυμαστής. Στα
δικά τους επίσημα κείμενα θα βρεις πώς το επίσημο κόμμα οργάνωσε το κίνημα της
Δράμας, με τον Γραμματέα του Ανδρέα Τσίπα - πόσοι γνωρίζουν ότι ο Τσίπας κατείχε τη θέση
του Γραμματέα του ΚΚΕ, μετά τον Ζαχαριάδη και πριν τον Σιάντο, τα έτη
1941-42 - και σε αγαστή συνεργασία με τη
φασιστική Βουλγαρία. Εκεί θα βρεις το μνημόνιο του Τίτο με τον Ζαχαριάδη όπου
δηλώνουν ότι θα αγωνιστούν να ιδρύσουν Μακεδονικό κράτος. Αυτά αποτελούν
δείγματα δωσιλογισμού, που όσο και να ψάξεις στην παγκόσμια ιστορία, δε θα
βρεις ανάλογο, να παραχωρούν κόμματα και όχι μεμονωμένοι άνθρωποι, έδαφος της
πατρίδας τους σε εχθρούς της. Αν θα συνεχίσω, φοβούμαι ότι θα το εκλάβεις ως
έμμεση πρόταση για ειδικά φροντιστηριακά μαθήματα.
Κάνεις λόγο και για
ακροδεξιούς. Εκείνη την εποχή υπάρχουν
μόνο δύο κατηγορίες Ελλήνων: Εκείνοι που παραχωρούν Ελληνικό έδαφος στους εχθρούς
της πατρίδας, τους οποίους εσύ τους θαυμάζεις, και οι πατριώτες που την
υπερασπίζονται, χάρις στους οποίους ζεις στην Ελληνική Μακεδονία, εκτός και αν
δεν τη θέλεις Ελληνική. Και αντί να τους ευγνωμονείς,
τους καθυβρίζεις.
Διατυπώνεις και κάποιες ειρωνείες. Είναι
ειρωνείες του καφενείου. Δείχνουν το χαμηλό επίπεδο της παιδείας σου.
Δε χρειάζεται να συνεχίσω. Αν έχεις
κάτι θετικό για το βιβλίο της Ρόζας Ιμβριώτη, θα χαρώ να το διαβάσω. Η σιωπή
σου θα σημαίνει ότι το βιβλίο είναι για τα σκουπίδια, όπως και η ιδεολογία της.
Ξανθόπουλος Νίκος
φιλόλογος
ΥΓ. Περιμένω, ακόμα, την
απάντησή σου στα 8 ερωτήματα που έθεσα σ’ εσένα και τον κ. Τσιμούρα τον περασμένο Νοέμβριο. Αν
απάντησες βοήθησέ με να την βρω…
