Ν.Δ... καφενείου

HΝέα Δημοκρατία δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με τις εσωκομματικές δημοκρατικές διαδικασίες. Μπορεί να ήταν το πρώτο κόμμα που μεταπολιτευτικά έκανε συνέδριο με αιρετούς εκπροσώπους, όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι μόνο δανείστηκε το όνομά της από τον τίτλο ενός βιβλίου του Μάο Τσε Τουνγκ, αλλά και τη δομή της από τα κομμουνιστικά κόμματα και ως εκ τούτου την καθετοποιημένη λειτουργία της.

Οχι πως έλειπε το παρασκήνιο, η ίντριγκα και τα συντροφικά μαχαιρώματα, μόνο που αυτά γίνονταν στο παρασκήνιο και όχι στα κομματικά όργανα, ενώ η θεσμική οδός επικοινωνίας των βουλευτών και μεσαίων στελεχών με τα ανώτερα κλιμάκια του κόμματος απλά ήταν ανύπαρκτη.

Τα τελευταία χρόνια όμως -και μάλιστα εν μέσω κοσμογονικών αλλαγών και άνευ προηγουμένου ρευστοποίησης στο πολιτικό σκηνικό- το κακό...

έχει παραγίνει. Ετσι αντί να συνεδριάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα (οι σπάνιες συνεδριάσεις της οποίας άλλωστε έχουν ως μόνο θέμα ημερήσιας διάταξης την ομιλία του προέδρου), ο Αντώνης Σαμαράς έχει εγκαινιάσει νέα μέθοδο επικοινωνίας με τους βουλευτές, στο καφενείο της Βουλής, εξωθεσμικώς και τυχαίως στο περιθώριο των (εξίσου σπάνιων) εμφανίσεών του στο ναό της Δημοκρατίας.

Μέσα σε όλα αυτά, δεν κάνει εντύπωση που πλέον εφαρμόζονται μέθοδοι οικονομικών προβλέψεων τύπου «χύθηκε ο καφές του Σαμαρά, λεφτά θα πάρει».

Πάλι καλά που δεν είχε παραγγείλει ελληνικό, να αναποδογυρίσει το φλιτζάνι και να ζητήσει από τη Χρυσούλα Γιαταγάνα να πει σε πόσα τέρμινα θα βγει η χώρα από το μνημόνιο. Ας ελπίζει δε το Μαξίμου η πρόβλεψη να μην επιβεβαιωθεί υπό τη μορφή νέου αναγκαστικού δανεισμού, που θέλει η Ευρώπη και ξορκίζει η κυβέρνηση.

Την ίδια στιγμή, ενώ η Συγγρού προσπαθεί να δώσει ένα πιο κεντρώο στίγμα προς καθησυχασμό των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης που ουδόλως ενδιαφέρονται εάν θα επιστρέψει ο Γιώργος Καρατζαφέρης, τα πνευματικά τέκνα του προέδρου τού ΛΑΟΣ εξακολουθούν να βρίσκονται στη βιτρίνα τού (κάποτε) καραμανλικού «μαγαζιού» και τη φτιάχνουν σε πιο σαμαρικά πλαίσια. Δεν είναι τυχαίο ότι στη θέση του πρωθυπουργού, ο οποίος απουσιάζει σήμερα στο Μιλάνο για την έκτακτη σύνοδο κορυφής για την ανεργία, θα μιλήσει στην έναρξη της συζήτησης επί του αιτήματος παροχής ψήφου εμπιστοσύνης ο Μάκης Βορίδης. Εν τω μεταξύ ζήσαμε για να ακούσουμε και τον Αδωνι Γεωργιάδη να καταγγέλλει απόπειρα φίμωσής του από τον ΣΥΡΙΖΑ, λες και είναι ποτέ δυνατόν να σταματήσει να μιλά ο λαλίστατος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., που ορισμένες ημέρες βρίσκεται σε τόσο πολλά ραδιοτηλεοπτικά στούντιο μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, ώστε να δημιουργεί ερωτηματικά (και εφιάλτες) περί κλωνοποίησής του. Η αλήθεια είναι ότι εάν υπήρχε τρόπος να φιμωθεί ο Αδωνις, πρώτοι μπορεί να τον είχαν εφαρμόσει και νεοδημοκράτες, που δεν αντέχουν άλλο να τον ακούνε. Αν και μπορεί να τους βολεύει να βγαίνει ο τέως υπουργός για να υπερασπιστεί γραμμές και λογικές, με τις οποίες πολλοί άλλοι δεν ξέρουν εάν πρέπει να βάλουν τα γέλια ή τα κλάματα. Προσοχή όμως γιατί εν τω μεταξύ στην κοινωνία γίνονται ζυμώσεις που μπορεί να αποδειχθούν ανατρεπτικές και η επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. να συνεδριάζει όντως σε καφενείο. Κι αν έχουν μερικές ελπίδες, αυτές τους τις δίνει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που ώρες ώρες μοιάζει απλώς να περιμένει το ώριμο φρούτο της εξουσίας.

Της ΒΙΚΥΣ ΣΑΜΑΡΑ  από enet