Γιάννης Φυσέκης: «Ποδοσφαιριστές, επαναστατήστε»!

Διδάκτορας μοριακής βιολογίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Πόσο να αντέξει! Ο Γιάννης Φυσέκης έφυγε στα 30 και μιλά στο SDNA για τους λόγους κι όσα έζησε στα γήπεδα! Είναι από τις ιστορίες που δεν συναντάς συχνά. Ο 30χρονος Γιάννης Φυσέκης σταμάτησε το ποδόσφαιρο για σπουδές και μίλησε για την απόφαση του αλλά και τις... ρωμαϊκές αρένες στο ελληνικό ποδόσφαιρο!

Ο τερματοφύλακας του Άρη έριξε σαν... κεραυνό χθες το απόγευμα την είδηση της απόσυρσης του από την ενεργό δράση όχι λόγω κάποιου προβλήματος υγείας, αλλά λόγω του διδακτορικού του στη Μοριακή Βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αλεξανδρούπολης.

Ο Γιάννης Φυσέκης έχει καταγωγή από το Τρίλοφο, ξεκίνησε την καριέρα του από τη Δόξα Τριλόφου, όμως ποτέ δε παραμελούσε τα μαθήματά του και πέρασε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής, από το οποίο αποφοίτησε παίρνοντας το πτυχίο του (2012).

Ως φοιτητής άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, μέχρι που τον ανακάλυψε ο Ντέμης Νικολαϊδης το 2006. O τότε πρόεδρος της ΑΕΚ πλήρωσε (φημολογείται 60.000 ευρώ) τον Εθνικό για να να αποκτήσει τον 21χρονο σπουδαστή Γιάννη Φυσέκη, ο οποίος υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο και συμμετείχε στην προετοιμασία της ΑΕΚ επί Φερέρ.

Ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα της ΑΕΚ δεν πήρε και μετά από αρκετούς «δανεισμούς» έφτασε το 2010 ξανά στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και μετέπειτα τον Αρη. Μάλιστα, παρέμενε στην Αλεξανδρούπολη ως υποψήφιος διδάκτορας στη μοριακή βιολογία στο Πανεπιστήμιο της πόλης και περιμένει να ολοκληρώσει την διατριβή του, που έχει τίτλο «Λειτουργικά δίκτυα μικροRNA και μεταγραφικών ρυθμιστών στη ρύθμιση της διαφοροποίησης, γήρανσης και ογκογένεσης»!

Οι τίτλοι τέλους στην καριέρα του Γιάννη Φυσέκη έμελλε να πέσουν στη Μυτιλήνη το περασμένο Σάββατο, όταν αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τη φανέλα του Άρη στον φιλικό αγώνα με τον Αιολικό και ενώ ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης κάνει μια νέα αρχή με τον Θόδωρο Καρυπίδη. Αν μη τι άλλο πρόκειται για μια γενναία απόφαση!

Ο πρώην πορτιέρο της ΑΕΚ, του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, της Αναγέννησης Καρδίτσας, της Λαμίας, του Απόλλωνα Καλαμαριάς, του ΠΑΟΝΕ, αλλά και του Άρη, μίλησε για τη νέα του σελίδα εκτός ποδοσφαίρου.

Η συνέντευξη ξεκίνησε για τη Μοριακή Βιολογία, αλλά κατέληξε στο παρασκήνιο, στα δεινά που συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο και μας φαίνονται περίεργα, αλλά δεν είναι!

Γιάννη, ήταν δύσκολη ή εύκολη απόφαση σου; Δεν έχουμε συνηθίσει ποδοσφαιριστής να σταματά το ποδόσφαιρο λίγο πριν τα 30 για να συνεχίσει τις σπουδές του...

«Καμία απόφαση που η επιλογή που θα κάνεις αποκλείει κάποια άλλη, δεν είναι εύκολη... Σκέψου πως και για ένα απλό προϊόν που θέλεις να πάρεις και πρέπει να διαλέξεις, προβληματίζεσαι... Πόσω μάλλον να εγκαταλείψεις κάτι για όλη σου τη ζωή. Κάτι που ήταν τρόπος ζωής για μένα».

Το σκέφτηκες αρκετά πριν κρεμάσεις τα γάντια σου; Ο Άρης κάνει μια νέα αρχή...

«Το σκέφτηκα πολύ, από πολλές πλευρές... Με κάθε τρόπο, κάθε δυνατή λύση. Οι επιλογές στη ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο... Όχι όλες. Κάποιες όμως είναι. Διάλεξα λοιπόν αυτή. Αν είναι το σωστό, δεν ξέρω και ίσως δε μάθω ποτέ... Όσον αφορά στην ομάδα, είμαι αισιόδοξος και χαρούμενος που δείχνει να βρίσκει το δρόμο της. Δεν έφυγα στα δύσκολα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και της προετοιμασίας που είχαμε μείνει μόνο 7-8 άτομα, γιατί ένιωθα πως πρέπει να είμαι παρών... Τώρα η ομάδα είναι δυνατή... Ουδείς αναντικατάστατος»!

Δεν σε γέμιζε πια το ποδόσφαιρο; Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε περισσότερο στη Μοριακή Βιολογία από ό,τι στο ποδόσφαιρο;

«Είναι πολλοί οι λόγοι... Καταρχήν δεν είχα επιλογή όσον αφορά αν με γέμιζε ή όχι αφού έπρεπε να διαλέξω άμεσα... Από εκεί και πέρα, όπως προείπα, πολύ καιρό τώρα υπήρχε στην άκρη του μυαλού μου. Κανείς δεν πίστευε ότι τελικά θα σταματήσω. Είμαι άρρωστος με το ποδόσφαιρο, αλλά όχι με τα υλικά αγαθά που αυτό προσφέρει. Όταν ήμουν μικρός το μόνο που με ένοιαζε ήταν πως θα καταφέρω να παίξω στην ομάδα του χωριού μου»!

Δεν θα μπορούσες να τα συνδυάσεις;

Στην Ελλάδα; Σχολείο και ποδόσφαιρο; Η ίδια η χώρα δεν δίνει δικαίωμα επιλογής. Όταν έχεις προπόνηση και πρέπει να πας και στο σχολείο και στο φροντιστήριο, πως μπορείς να τα καταφέρεις; Δυστυχώς, είναι ελάχιστες οι ομάδες που φροντίζουν και για την παιδεία των νέων παικτών. Επίσης, είναι η νοοτροπία των νέων παιδιών που στα 17 τους ονειρεύονται να γίνουν ποδοσφαιριστές, να βγάλουν εύκολο χρήμα.

Έπαιξε ρόλο στην απόφαση σου πως ένας ποδοσφαιριστής έχει ημερομηνία λήξης;

«Όχι, όχι δεν είναι αυτό. Πώς να το εκφράσω δεν ξέρω. Ίσως έπαιξε ρόλο ότι όλα αυτά τα χρόνια είχα πολλά σκαμπανεβάσματα στην καριέρα μου. Δεν ήταν εύκολο να συνδυάσω τις σπουδές. Για παράδειγμα, στον Άρη έπρεπε να φεύγω Κυριακή βράδυ μετά το παιχνίδι, να πηγαίνω στην Αλεξανδρούπολη για τα μαθήματα και την Τρίτη να είμαι πίσω στη Θεσσαλονίκη για να είμαι παρών στην προπόνηση».

Σκέφτηκες καθόλου τα χρήματα; Οι περισσότεροι που θα διαβάσουν την ιστορία θα πουν: «μα καλά άφησε το ποδόσφαιρο που έχει τόσα χρήματα;»...

«Ποτέ δεν σκέφτηκα τα χρήματα. Αν και δεν έχω χρήματα να ζήσω άνετα χωρίς να κάνω τίποτα. Δεν είναι κάτι που με συγκινεί...

Πως αποφάσισες, λοιπόν, όχι μόνο να σπουδάσεις, αλλά να ασχοληθείς με την μοριακή βιολογία;

«Έδωσα κανονικά πανελλήνιες εξετάσεις. Στα 17 και στα 18 σου δεν είναι δυνατόν να ξέρεις με τι θα ασχοληθείς. Ούτε το μυαλό είναι ώριμο, ούτε φυσικά το εκπαιδευτικό σύστημα σε προετοιμάζει και σου δίνει προσανατολισμό. Εγώ ήμουν πολύ καλός μαθητής. Έπιασα 18.000 μόρια. Είπα, λοιπόν, στους δικούς μου ανθρώπους ότι εγώ είμαι σαν ένα μηχάνημα. Είμαι σίγουρος ότι θα τα πάω καλά. Αυτοί, λοιπόν, θα έπρεπε να μου δείξουν προς τα που να πάω. Ήθελα να ασχοληθώ με τις θετικές επιστήμες, καθώς δεν μου άρεσε η παπαγαλία και η αποστήθιση. Ιστορία διάβασα και έμαθα μόνος μου. Η μοριακή βιολογία ήταν τέταρτη ή πέμπτη επιλογή στο μηχανογραφικό μου».

Πως ήταν τα πράγματα στη σχολή; Όπως τα περίμενες;

«Η σχολή ήταν εξαιρετική. Καινούργια σχολή, νέοι καθηγητές με όρεξη και μεράκι. Άρχισα το 2003 και με ένα διάλλειμα όταν υπέγραψα στην ΑΕΚ τελικά ολοκλήρωσα το 2010. Είναι μια πρακτική σχολή, χρειαζόμαστε τα εργαστήρια και δυστυχώς με το πέρασμα των χρόνων και λόγω της οικονομικής κρίσης πολλά από αυτά μειώθηκαν και αυτό έχει αντίκτυπο και στο επίπεδο των πτυχιούχων. Όταν τελείωσα πήρα μια υποτροφία για να κάνω το διδακτορικό και τώρα είμαι στο τρίτο έτος. Θέλω ακόμα μια χρονιά για να τελειώσω. Δεν ξέρω αν θα ασχοληθώ με αυτό. Στην Ελλάδα, έτσι κι αλλιώς, είναι λίγα τα κονδύλια για την έρευνα. Άρα η αποτυχία είναι δεδομένη. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω ή αν θα κάνω κάτι άλλο. Δεν με νοιάζει να κάνω οποιαδήποτε δουλειά. Σημασία έχει τι κερδίζεις στη διαδρομή, πως διαμορφώνεις το μυαλό σου».

Πιστεύεις ότι το μέλλον σου θα είναι πιο σίγουρο στο νέο χώρο που διάλεξες από ό,τι στο ποδόσφαιρο; Σε «χάλαγε» κάτι στο ποδόσφαιρο; Έχουμε δει και ακούσει πολλά στο ελληνικό πρωτάθλημα...

«Η χώρα αυτή, σε οποιονδήποτε τομέα της, σίγουρα δε σου παρέχει σιγουριά... Όσα χρόνια βρέθηκα στο ποδόσφαιρο, προσπάθησα έστω να συμπεριφέρομαι και να ενεργώ ...όχι με τις επιταγές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ολα αυτά που έχουμε δει και ακούσει είναι αληθινά. Δυο επιλογές έχουν πλέον. Να καλλιεργείς το μυαλό σου ως ποδοσφαιριστής για να μπορείς να μην αποτελείς πιόνι κανενός ή να συνεχίσουμε ως έχει...»

Πολλοί φίλαθλοι δεν τα πιστεύουν, όμως... Μπορείς να μας πεις μια ιστορία από το ελληνικό ποδόσφαιρο που σου έχει τύχει ή σου έχει πει άλλος ποδοσφαιριστής;

«Ξέρω, αλλά δεν θα πω. Πολλές φορές έχω παραλληλίσει το ποδόσφαιρο με τη ρωμαϊκή αρένα. Με 5-10 ανθρώπους που τους πετούσαν στα λιοντάρια και τάιζαν τον κόσμο ένα κομμάτι ψωμί. Γέμισε η Ελλάδα ρωμαϊκές αρένες. Αναμενόμενο, βέβαια, αφού όλη η κοινωνία είχε τάσεις προς τα εκεί...»

Μα πρέπει να μάθει και ο κόσμος... Και οι τελείως δύσπιστοι! Δώσε ένα στίγμα, έστω χωρίς να αναφέρεις ονόματα... Άλλωστε τώρα είσαι εκτός του χώρου του ποδοσφαίρου. Αυτός ήταν ένας από τους κύριους λόγους να πεις «αντίο» στο ποδόσφαιρο;

«Το θέατρο το κάναμε επιθεώρηση. Τη μουσική...μπουζούκια! Οχι, δεν ήταν αυτός ο κύριος λόγος... Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που επέμενα και συνέχιζα για να δείξω ότι μπορείς να παίξεις και χωρίς άλλους τρόπους»!

Δεν μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος; Τι εννοείς «ρωμαϊκές αρένες»;

«Αρτος και θεάματα. Θα το καταλάβουν. Αν πούμε περισσότερα για τέτοιο θέμα, θα χάσει την αξία του...»

Σε είχε προσεγγίσει ποτέ κάποιος παράγοντας για να σου πει να στήσεις ματς; Έχει γίνει σε άλλον ποδοσφαιριστή και το έχεις μάθει; Τόσα κατατέθηκαν π.χ. για το Ολυμπιακός - Βέροια 3-0...

«Νιώθω καλά γιατί κατάφερα εν γνώσει μου να μην αγωνιστώ ποτέ σε οποιοδήποτε παιχνίδι θα χαρακτηρίζονταν έτσι... Φυσικά δεν ασχολήθηκα ποτέ με το στοίχημα και αποδεικνύεται πολύ εύκολα».

Σε ρώτησα για το συγκεκριμένο ματς επειδή είχες συμπαίκτη στον Άρη τον Αλέξανδρο Καλογέρη. Αν θυμάσαι είχε καταθέσει στον ανακριτή πως του έλεγαν οι συμπαίκτες του στη Βέροια στο 80' στο Καραϊσκάκης και ενώ το σκορ ήταν 1-0: «Τι κάνεις ρε; Πρέπει να χάσουμε 3-0"». Είχατε μιλήσει ποτέ για αυτό; Τον πιστεύεις;

«Ο Αλέξανδρος είναι ένα από τα πιο ηθικά παιδιά που έχω γνωρίσει... Δεν τον έχω ακούσει να βρίζει καν».

Το αξιοσημείωτο είναι πως είχε πάει να καταθέσει χωρίς δικηγόρο και δεν ήθελε να διαβάσει ούτε την δικογραφία. Πήγε απλά για να πει τι είχε συμβεί. Αυτό δείχνει ήθος...

«Οπότε δε χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο, ούτε το θέλω... Να μη δίνουμε μασημένη τροφή. Ας σκεφτούν. Προσπάθησα σε όλη τη διαδρομή μου να πείσω τα μικρότερα παιδιά που επέλεγαν να ασχοληθούν με το χώρο να μη γίνουν ίδιοι κι αυτοί. Πρέπει να αλλάξει από μέσα. Δε νομίζω ότι κατάφερα πολλά. Μεγάλη καριέρα δεν έκανα, χρήματα δεν έβγαλα... Τέλος πάντων»!

Ο Γκόρντον Σίλντενφελντ είχε δώσει πριν λίγες μέρες σε συνέντευξη στο SDNA και αυτός δήλωσε πως: «Μία φορά ένας διαιτητής είπε σε συμπαίκτη μου: «Αν δε σου αρέσουν τα σφυρίγματα, πες στον πρόεδρο σου να μας πληρώσει». Συμβαίνουν αυτά;

«Γιατί φαίνονται παράξενα;  Στην πολιτική δε συμβαίνουν; Κι εκεί ο κόσμος ακριβώς το ίδιο κάνει... ξέρει ότι τον εκμεταλλεύονται, ξέρει ότι κάνουν περιουσίες και ακόμη ακολουθεί... Πρόβατα»!

Ο δημοσιογράφος του SDNA, Θανάσης Ασπρούλιας, που πήρε την συνέντευξη από τον Σίλντενφελντ δέχθηκε χθες επίθεση από χούλιγκαν του Ολυμπιακού στο αεροδρόμιο;

«Ολοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Οι φίλαθλοι και η άγνοιά τους. Οι αθλητές και η έλλειψη κριτικής σκέψης και βούλησης. Οι δημοσιογράφοι που πιέζουν και τα θυσιάζουν όλα στο βωμό ενός καλού άρθρου και είδησης. Γενικά οι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται ανθρώπους».

Και εμείς ως δημοσιογράφοι προσπαθούμε να κάνουμε την δουλειά μας όσο καλύτερα μπορούμε, για αυτό σε πίεσα και εγώ λίγο παραπάνω για να πεις ένα παρασκηνιακό σκηνικό που σου έχει συμβεί...

«Υπάρχουν εξαιρέσεις σε όλα αυτά που είπα, αλλά είναι εξαιρέσεις»!

Τι θα συμβούλευες τους νέους ποδοσφαιριστές;

«Θα τους έλεγα να επαναστατήσουν! Προσωπική επανάσταση... Δε χρειάζεται να βγουν στους δρόμους για να πάνε ενάντια στα συμφέροντα. Αβουλος είσαι πιο χρήσιμος στο σύστημα, απόκτησε βούληση... Ανόητος είσαι πιο χρήσιμος, απόκτηση κριτική σκέψη... Διάβασε! Οχι απαραίτητα βιβλία... Μάθε να διαβάζεις τη ζωή σου... Υποχείριο είσαι πιο χρήσιμος, απόκτησε προσωπικότητα! Και όλα αυτά προσπάθησε να τα περάσεις και βοηθήσεις τους τριγύρω σου... Σκεφτείτε να το κάνουν και οι τριγύρω σας... Επανάσταση λοιπόν»!

Πως βλέπεις τα πράγματα στον Άρη; Μπορεί να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια σύντομα; 

«Νομίζω είναι πλέον σε πολύ καλό δρόμο και θα πετύχει το στόχο της ανόδου».

Από όσο πρόλαβες, πώς σου φάνηκε ο Θόδωρος Καρυπίδης;

«Δεν το ξέρω ως άνθρωπο... Ως πρόεδρος οι πράξεις μιλάνε με το πόσο γρήγορα έτρεξε η ομάδα... Ο χρόνος θα δείξει»!

Έχοντας περάσει μέχρι και από την ΑΕΚ, τι είναι αυτό που κρατάς από το ποδόσφαιρο τα 10 χρόνια που έπαιξες;

«Φίλοι και εμπειρίες... Πολλά τα οφέλη... Ωρίμασα και είχα μια διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων».

Τι θα ήθελες να είχες κάνει περισσότερο στην καριέρα σου;

«Δεν θα άλλαζα κάτι...»

Έχεις μετανιώσει για κάτι στην καριέρα σου στο ποδόσφαιρο;

«Νιώθω καλά...»

Από τις απαντήσεις σου φαίνεται πως πρέπει να έχεις ζήσει πολλά παρασκηνιακά...

«Όχι πολλά, αλλά όσα χρειάζεται ώστε με στοιχειώδες μυαλό να αντιληφθείς πολλά».

Από ό,τι καταλαβαίνω έζησες λίγα, αλλά ήταν αρκετά!

«Κάπως έτσι...»

Ποιο είναι το ματς, η στιγμή ή η σεζόν που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Δε μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό. Ολα μα όλα ήταν σημαντικά... Είχα πάρα πολλά που θα μου μείνουν».

Και μια τελευταία ερώτηση... Πώς βλέπεις το μέλλον σου σε πέντε χρόνια στο νέο χώρο που διάλεξες;

«Δεν κοιτάω τόσο μπροστά... Πάντα και όπου κι αν ήμουν, έδινα τον καλύτερό μου εαυτό να φέρω εις πέρας αυτό που είχα μπροστά μου. Πράγματα που δεν καθορίζονται αποκλειστικά από εμάς αλλά από την καθημερινή τριβή και ζωή γενικότερα, δεν τα σκέφτομαι. Αυτό που θα έρθει, θα το αντιμετωπίσω με συγκέντρωση και σοβαρότητα.. Όταν έρθει μετά από 5 χρόνια»!

Πηγή: sdna.gr