Πολύ μας έλειψαν αυτές οι στιγμές… Κόσμος μιλιούνια ξετρύπωνε από κάθε γωνίτσα αυτής της πόλης και γέμιζε τις πλατείες ασφυκτικά – Πανηγύριζε, λυγιότουνε, χτυπιότουνε, κουνιότουνε…
| Καλά ντε… Μη φωνάζεις… Σε πιστέψαμε |
Οι μεγάλοι χαμένοι εκείνων των ημερών ήταν οι καρέκλες, τα κρεβάτια, τα ντιβάνια, οι καναπέδες, τα ανάκλινδρα, οι……
……….
πολυθρόνες, ακόμη και οι τσιμεντόλιθοι στις παλιές αυλές ξέμειναν από κώλους, αφού σύμπαντας ο πληθυσμός γιόμιζε τις πλατείες πανηγυρίζοντας και αλαλάζοντας για τον ηγέτη του… την αξιοπρέπειά του… την ανάσα της περηφάνιας που του στέρησαν, και την ξαναβρήκε στο πρόσωπο της «πρώτης φορά αριστερής κυβέρνησης».Σύντομα όλα αυτά αποδείχτηκαν φούμαρα…
- Ο «ηγέτης» προσελήφθη ως ωρομίσθιο χανουμάκι στο χαλιφάτο των Βρυξελλών,και ξέχασε την επανάσταση στις αποσκευές του.
- Η «αξιοπρέπεια» έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια, και σαν πολυχρησιμοποιημένο και καταξεσκισμένο πανό μπήκε στον πισινό όλων εκείνων που δε σήκωναν μύγα στο σπαθί τους την ώρα των πανηγυρισμών…
- Όσο για τον «αέρα της περηφάνιας», δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά μια βρωμερή κλανιά στη μούρη της εξαπατημένης κοινωνίας. Με τις υγείες μας…
«Πάμε γι άλλα» φώναξε κάποιος… Και πήγαμε γι άλλα…
- Το Χρέος που θα διαγραφότουνε έμεινε, και αντί γι αυτό διεγράφη η επιτροπή που θα το διέγραφε και η Ζωή που ηγείτο αυτής της πολυσυζητημένης επιτροπής.
- Το μνημόνιο που θα σκιζότουνε έφερε και τρίτο καθ εικόνα και ομοίωση των προηγούμενο για να ξεσκίσει την κοινωνία ολόκληρη χωρίς δισταγμό.
- Ο ΕΝΦΙΑ που θα εξαφανιζότουνε, όχι μονάχα παρέμεινε, αλλά επεκτείνει το δολοφονικό του δίκτυ ακόμη και στον εργαζόμενο Έλληνα μετανάστη του εξωτερικού, για να του δημεύσει και την περιουσία εκτός Ελλάδας.
- Οι πλατείες άδειασαν από τους μαχητές της αξιοπρέπειας. Τη θέση τους πήραν οι προστατευόμενοι της γιαγιάς Τασίας. Πλατείες και δρόμοι ξαναγέμισαν σκατό.
Και να ταν μόνο αυτά τα μεγαλεία???
Ο αυτοαπασχολούμενος σεξουαλικά έγινε αντιπρόεδρας της ντροπής, εεε… της Βουλής ήθελα να πω…
Η γιαγιά Τασία αναβαθμίστηκε για το θεάρεστο έργο της…
Και αίφνης, όλοι αυτοί οι σιχαμεροί διαπλεκόμενοι που πυροβολούσαν το γελαστό paidi, τώρα στηρίζουν αναφανδόν τον πρόεδρα της ελληνόφωνης κυβέρνησης του τοποτηρητηρίου των Βρυξελλών.
Άιντε λοιπόν… Έτσι κι αλλιώς οι κώλοι πρέπει να ετοιμάζονται σιγά σιγά για τα μεγάλα παλούκια που έρχονται τις επόμενες ημέρες…
Άιντε ωρέ Σουλιωτοπούλες σερνικές, θηλυκές και ουδέτερες… Πάμε για ένα ακόμη πανηγυράκι στις πλατείες της χώρας, κι ας ξέρουμε όλοι πως αυτή τη φορά θα είναι ο χορός του Ζαλόγγου έτσι «περήφανα» και «λεβέντικα» που ψηφίσαμε αυτές τις εκλογές.
Τι διάολο πια… Τόσες αξιοπρέπειες πανηγυρίσαμε… Ακόμη μια θα μας κακοπέσει???
