Από το "PRESS-GR"
Γράφει ο Τραπεζικός.
Ενώ όμως το θέμα είναι μεγάλο, λόγω των τραπεζών είτε υποβαθμίζεται είτε εξωραΐζεται για προφανείς (ε;) λόγους...
Την απόσυρση του άρθρου 9 του πολυνομοσχεδίου, που τροποποιούσε τις ρυθμίσεις για τον αναβαλλόμενο φόρο, ανακοίνωσε στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Συγκεκριμένα το άρθρο 9 προέβλεπε ότι οι τράπεζες μπορούν να...αναγνωρίσουν το σύνολο του αναβαλλόμενου φόρου έως τις 31/12/2014, ενώ το ισχύον πλαίσιο έδινε τη δυνατότητα αυτή έως και τις 30 Ιουνίου 2015.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για ένα μέτρο φορολογικής βοήθειας (ο αναβαλλόμενος φόρος) που έχει δοθεί στις τράπεζες ως αντιστάθμισμα για τις ζημιές που υπέστησαν από το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων PSI, όπως και ζημίες από πιστωτικό κίνδυνο, με βάση το οποίο οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να συμψηφίσουν κάποιες από τις απώλειες αυτές με φόρο που θα έπρεπε να καταβάλουν στο μέλλον.
Το πρώτο σκάνδαλο είναι ότι αυτό έχει ξεκινήσει από το 2012. Κι ενώ μια επιχείρηση έχει τη δυνατότητα στην περίπτωση που μία ή περισσότερες χρονιές εμφανίσει ζημίες να τις συμψηφίσει με κερδοφόρες χρήσεις, καταβάλλοντας μικρότερο φόρο από αυτόν που της αναλογεί και η δυνατότητα συμψηφισμού ισχύει για πέντε χρήσεις, οι τράπεζες έχουν ειδική μεταχείριση. Συγκεκριμένα έχει επεκταθεί η δυνατότητα συμψηφισμού για τις τράπεζες που μετείχαν στο PSI, για 30 χρόνια!
Καθώς λοιπόν οι ζημιές μπορούν να αναπληρώνονται αργότερα από κέρδη, το τμήμα αυτό δεν θα φορολογείται σε βάθος 30ετίας!
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι η ψήφιση της εν λόγω τροπολογία θα άνοιγε μία επιπλέον “τρύπα” στις τράπεζες κατά 2 δισ. ευρώλόγω της διαφοράς των στοιχείων την 31η Δεκεμβρίου 2014 με εκείνη στις 30 Ιουνίου 2015. Για το διάστημα του α΄ εξαμήνου που μεσολάβησε, οι τράπεζες σχημάτισαν πρόσθετο αναβαλλόμενο φόρο από νέες ζημιές πιστωτικού κινδύνου (προβλέψεις και διαγραφές δανείων).
Την ενέργεια αυτή μάλιστα ενέκριναν και οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές και οι ορκωτοί λογιστές που κρίνοντας ότι οι ζημιές αυτές μπορεί να ανακτηθούν από τη μελλοντική κερδοφορία "νομιμοποιούν" το συνεχιζόμενο σκάνδαλο.
Συγκεκριμένα το άρθρο 9 προέβλεπε ότι οι τράπεζες μπορούν να...αναγνωρίσουν το σύνολο του αναβαλλόμενου φόρου έως τις 31/12/2014, ενώ το ισχύον πλαίσιο έδινε τη δυνατότητα αυτή έως και τις 30 Ιουνίου 2015.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για ένα μέτρο φορολογικής βοήθειας (ο αναβαλλόμενος φόρος) που έχει δοθεί στις τράπεζες ως αντιστάθμισμα για τις ζημιές που υπέστησαν από το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων PSI, όπως και ζημίες από πιστωτικό κίνδυνο, με βάση το οποίο οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να συμψηφίσουν κάποιες από τις απώλειες αυτές με φόρο που θα έπρεπε να καταβάλουν στο μέλλον.
Το πρώτο σκάνδαλο είναι ότι αυτό έχει ξεκινήσει από το 2012. Κι ενώ μια επιχείρηση έχει τη δυνατότητα στην περίπτωση που μία ή περισσότερες χρονιές εμφανίσει ζημίες να τις συμψηφίσει με κερδοφόρες χρήσεις, καταβάλλοντας μικρότερο φόρο από αυτόν που της αναλογεί και η δυνατότητα συμψηφισμού ισχύει για πέντε χρήσεις, οι τράπεζες έχουν ειδική μεταχείριση. Συγκεκριμένα έχει επεκταθεί η δυνατότητα συμψηφισμού για τις τράπεζες που μετείχαν στο PSI, για 30 χρόνια!
Καθώς λοιπόν οι ζημιές μπορούν να αναπληρώνονται αργότερα από κέρδη, το τμήμα αυτό δεν θα φορολογείται σε βάθος 30ετίας!
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι η ψήφιση της εν λόγω τροπολογία θα άνοιγε μία επιπλέον “τρύπα” στις τράπεζες κατά 2 δισ. ευρώλόγω της διαφοράς των στοιχείων την 31η Δεκεμβρίου 2014 με εκείνη στις 30 Ιουνίου 2015. Για το διάστημα του α΄ εξαμήνου που μεσολάβησε, οι τράπεζες σχημάτισαν πρόσθετο αναβαλλόμενο φόρο από νέες ζημιές πιστωτικού κινδύνου (προβλέψεις και διαγραφές δανείων).
Την ενέργεια αυτή μάλιστα ενέκριναν και οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές και οι ορκωτοί λογιστές που κρίνοντας ότι οι ζημιές αυτές μπορεί να ανακτηθούν από τη μελλοντική κερδοφορία "νομιμοποιούν" το συνεχιζόμενο σκάνδαλο.
Σε αυτή τη φάση, λοιπόν, οι τράπεζες με αυτό το λογιστικό-νομοθετικό κόλπο γλιτώνουν ως ...μπόνους άλλα 2 δισ ευρώ που θα χρειάζονταν για την ανακεφαλαιοποίηση ενώ αντίθετα στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν εμφανίσουν κέρδη μεγαλώνει το ρίσκο για το Δημόσιο αφού αυτό τελικά θα απαιτηθεί να καταβάλει το ποσό που έχει αναγνωριστεί ως αναβαλλόμενος φόρος...
Ενώ όμως το θέμα είναι μεγάλο, λόγω των τραπεζών είτε υποβαθμίζεται είτε εξωραΐζεται για προφανείς (ε;) λόγους...
