Από το ταξίδι στην Άγκυρα, ο πρωθυπουργός της χώρας δε θα επιστρέψει – δε θα του επιτρέψουν οι Τούρκοι να επιστρέψει – αν δεν πάρουν αυτά που προαποφάσισαν από έναν πολιτικό γυρολόγο, που πάει στην Άγκυρα με άδειο το χαρτοφύλακα της εθνικής ατζέντας, και με την κουλτούρα της εθνικής υποχώρησης αποτυπωμένη στο DNA του…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Το ξέρουν όλοι. Γι αυτό και οι ανησυχητικές φωνές για το αποτέλεσμα της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στην Τουρκία πληθαίνουν, και αυτή η ανησυχία δεν είναι ……..
αβάσιμη.
Πρόκειται για μια επίσκεψη, που δεν είναι προϊόν σχεδιασμού στο πλαίσιο ενός στρατηγικού πλαισίου, με συγκεκριμένα ζητούμενα και σαφείς επιδιωκόμενους στόχους εναρμονισμένους με τις όποιες εθνικές μας προτεραιότητες, αλλά για κινήσεις μαριονέτας, ενός άβουλου ηγέτη που σύρεται στο σφαγείο της Άγκυρας με προτροπή και απαίτηση των «συμμάχων», στα πλαίσια των δικών τους σχεδιασμών, των ομολογημένων και ανομολόγητων επιδιώξεών τους.
Σε μια εποχή όπου τόσο οι ΗΠΑ, όσο και το Ευρωπαϊκό ιερατείο έχουν τα δικά τους σχέδια για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, και μέσα σ αυτά έχουν σαφέστατα αποτυπωμένο πρωτόκολλο για το πώς αυτοί θα ήθελαν τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Έλληνας πρωθυπουργός σύρεται στην Άγκυρα με προαποτυπωμένη ατζέντα υποχωρήσεων, με ανύπαρκτο εθνικό πλαίσιο στόχων, χωρίς πακέτο εθνικών προτεραιοτήτων, χωρίς εθνικές κόκκινες γραμμές, χωρίς αποκωδικοποιημένη καταγραφή της«απαράδεκτης λίστας» των τουρκικών χειρισμών και επιδιώξεων, και φυσικά χωρίς την αποφασιστικότητα να πει «ως εδώ» για όλα όσα επιβάλλεται να το κάνει, χωρίς εξασφαλισμένες συμμαχίες ικανές να στηρίξουν τα όποια εθνικά «τελεσίγραφα» που στοιχειωδώς οφείλει να…
θέσει ως ηγέτης μιας χώρας, απέναντι σ αυτόν που επιβουλεύεται ακόμη και την ίδια την εδαφική της ακεραιότητα.
Αν σ αυτά συνυπολογίσει κανείς, πως σ αυτό το ταξίδι σύρεται μετά από μια προσωπική επομένως και εθνική ήττα στη σύνοδο κορυφής στη Μάλτα, στην οποία προσυπέγραψε τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας στη συνολική Ευρωτουρκική συνδιαλλαγή, είναι από κάθε άποψη φανερό πως αυτό το ταξίδι θα είναι το προσωπικό του Βατερλό με απρόβλεπτες όμως εθνικές προεκτάσεις.
- Σ αυτό το ταξίδι ένας ολίγιστος και ανεπαρκέστατος Τσίπρας, μεταβαίνει στην Άγκυρα προκειμένου να διαχειριστεί εθνική ήττα έτσι όπως ανέχτηκε να του την υπαγορεύσουν, και όχι για να διαχειριστεί προτεραιότητες μιας κυρίαρχης χώρας.
- Σ αυτό το ταξίδι, ο πρωθυπουργός της χώρας – δυστυχώς για τη χώρα – δεν αναχωρεί προαποφασισμένος να επιστρέψει με συν ένα (+1) ωφέλημα στον πρωθυπουργικό χαρτοφύλακα, αλλά δεσμευμένος να διαχειριστεί πολιτικές πάνω σε ζητήματα που του έχουν υποδείξει και με το πνεύμα που του υπαγόρευσαν.
Γι αυτό και από αυτό το ταξίδι, δε θα επιστρέψει – δε θα του επιτρέψουν οι Τούρκοι να επιστρέψει – αν δεν πάρουν αυτά που προαποφάσισαν από έναν πολιτικό γυρολόγο, που πάει στην Άγκυρα με άδειο το χαρτοφύλακα της εθνικής ατζέντας, και με την κουλτούρα της εθνικής υποχώρησης αποτυπωμένη στο DNA του.
Δε θα του επιτρέψουν ούτε οι «σύμμαχοι» να επιστρέψει, αν δεν παραδώσει ως λάφυρα στο σουλτανάτο, τις εθνικές παραχωρήσεις που του υπαγόρευσαν.
- Σ αυτό το ταξίδι, δεν πάει αποφασισμένος να θυμίσει στην Τουρκιά πως έχει υπερβεί τα εσκαμμένα στη Θράκη και ότι η ανοχή της Ελλάδας έχει εξαντληθεί.
- Σ αυτό το ταξίδι, δεν πάει αποφασισμένος να θυμίσει στην Τουρκιά πως παλινδρομεί επικίνδυνα στην Κύπρο, και πως αν συνεχίσει στην ίδια ρότα, θα πληρώσει βαρύτατο τίμημα στις σχέσεις της με τους διεθνείς οργανισμούς και πρωτίστως με τους Ευρωπαίους συμμάχους.
- Σ αυτό το ταξίδι, δεν πάει για να ξεμπροστιάσει την Τουρκιά στο βρώμικο παιχνίδι της με την ισλαμική λαθρομετανάστευση, ξεκαθαρίζοντας πως η Ελλάδα σταματά πλέον να λειτουργεί ως χώρα τράνζιτ για την εισβολή των ισλαμοφασιστών στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη, και ότι θα φέρει την Τουρκία προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
- Σ αυτό το ταξίδι δεν πάει για να προειδοποιήσει την Τουρκιά πως πρέπει μαζέψει την γεωπολιτική της καλούμπα από το βρώμικο παιχνίδι που στήνει στα Βαλκάνια, διότι διαφορετικά ανοίγει έναν επικίνδυνο ασκό του Αιόλου.
- Σ αυτό το ταξίδι δεν πάει για να γνωστοποιήσει στην Τουρκιά την ετοιμότητα της Ελλάδας να προχωρήσει – με εξασφαλισμένες συμμαχίες – στην ανακήρυξη της δικής της ΑΟΖ, ούτε βεβαίως πηγαίνει αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει στην Τουρκιά πως πρέπει να ξεχάσει αυτή τη στιγμή κάθε όνειρο για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Ελληνικού Αιγαίου.
- Σ αυτό το ταξίδι με δυο λόγια, δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ που να συνιστά εθνική ατζέντα, αλλά ένα σύνολο από υποχρεώσεις που του ανέθεσαν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, και τις οποίες δεσμεύτηκε να κλείσει άμεσα, φυσικά σε βάρος της χώρας.
- Αυτό το ταξίδι, αν δεν αναβληθεί, το μόνο βέβαιο είναι πως ένας τραγικός πρωθυπουργός θα σηματοδοτήσει με την επιστροφή του κορυφαίες εθνικές τραγωδίες.
Και καλό είναι να σταματήσει η γνωστή αηδία πως όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι εκτός της Ελλάδας, όλοι είμαστε μαζί με τον πρωθυπουργό.
Μαζί με τον πρωθυπουργό είμαστε – και οφείλουμε να είμαστε – όταν αυτός ο πρωθυπουργός είναι η εθνική φωνή της πατρίδας μας έξω από τα σύνορα της χώρας.
Όταν αυτός ο πρωθυπουργός πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τον εθνικό χαρτοφύλακα και μετατρέπεται σε ντελιβερά εντολών που του υπαγόρευσαν όλοι όσοι επιβουλεύονται την ίδια την εθνική κυριαρχία της χώρας, τότε δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να είμαστε με αυτόν τον πρωθυπουργό. Αντίθετα έχουμε δεκάδες λόγους να είμαστε απέναντί του.
Διότι απλούστατα αν αγαπάς την πατρίδα σου, δε μπορείς να είσαι και μαζί με την πατρίδα σου και μαζί με το πολιτικό ανδρείκελο που βγάζει στο σφυρί την εθνική της κυριαρχία.
Το απαγορεύει η συνείδησή σου…
Το απαγορεύει το Σύνταγμα…
Το απαγορεύει η ίδια η ιδιότητά σου, αυτή του Έλληνα πολίτη…
Έγινε αντιληπτό «πατριωτάκια»???
