Πριν
καν ασχοληθώ με τα κοινά, είχα γνωρίσει έναν αγρότη από τη Βροντού, τον
μπαρμπα Γιάννη τον Κουρινιώτη. Άνθρωπος ευθύς, δυναμικός, τα έλεγε
ντόμπρα και σταράτα, δεν καταλαβαίνε κανέναν και τίποτε. Ο μπαρμπα
Γιάννης ήταν ένας από τους πρώτους που με συμβούλευσε όταν αποφάσισα να
ασχοληθώ με τα κοινά, μιλώντας μου σαν πατέρας. «Αγρότης εγώ,
κτηνοτρόφος και αγρότης εσύ, είσαι και 20 χρόνια νεώτερος, θα μπορούσες
να είσαι παιδί μου» μου είχε πει αρκετές φορές...
Τα
χρόνια πέρασαν, ο μπαρμπα Γιάννης συνέχισε να ασχολείται παθιασμένα με
την πολιτική, εγώ συνέχισα να υπηρετώ τους δημότες της Κατερίνης. Πάντα
έχοντάς τον στο πλευρό μου, ως έναν από τους πολύτιμους συμβούλους μου.
Κάποια στιγμή αποφάσισε να βγει μπροστά, να στηρίξει το κόμμα που
αγαπούσε με όλη του την καρδιά, τη Νέα Δημοκρατία. Εξελέγη σε κομματικές
θέσεις μέχρι που έγινε Πρόεδρος. Ο μπαρμπα Γιάννης έδωσε στη Νέα
Δημοκρατία, δεν πήρε από αυτή. Έδωσε τα πάντα, χρόνια ολόκληρα...
Καλό
σου ταξίδι, μπαρμπα Γιάννη. Καλό σου ταξίδι, φίλε μου... Οι συμβουλές
σου θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου... το ήθος σου θα
αποτελεί για μένα παράδειγμα προς μίμηση...
