Η «Βασίλισσα του Rock 'n Roll», αλλιώς γνωστή και ως «η γιαγιά της Ροκ» ή απλά ως Tina Turner, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 83 ετών.
Σε ανακοίνωσή του, ο εκπρόσωπος Τύπου της εμβληματικής τραγουδίστριας ανέφερε πως «η Τίνα Τέρνερ, η "Βασίλισσα του Rock 'n Roll" πέθανε ειρηνικά σήμερα σε ηλικία 83 ετών μετά από μακρά ασθένεια στο σπίτι της στο Kusnacht, κοντά στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Μαζί της, ο κόσμος χάνει έναν θρύλο της μουσικής και ένα πρότυπο».
Η γεννημένη στις ΗΠΑ σταρ ήταν μια από τις πιο αγαπημένες τραγουδίστριες της Ροκ, γνωστή για το χάρισμά της στη σκηνή. Πρόκειται για μια από τις ερμηνεύτριες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις δίσκων στον κόσμο.
Στην πολυετή καριέρα της ηχογράφησε σπουδαίες επιτυχίες, όπως τα τραγούδια What’s Love Got to Do with It και (Simply) The Best.
Γεννήθηκε το 1939 ως Άννα Μέι Μπούλοκ στο Νάτμπους του Τενεσί. Έζησε σχεδόν σε όλες τις νοτιοανατολικές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών και ξεκίνησε να τραγουδά στις τοπικές εκκλησιαστικές χορωδίες. Το 1960, ο σύντροφός της και συνεργάτης της Άικ Τέρνερ άλλαξε το όνομά της σε Τίνα Τέρνερ.
Το 1962 παντρεύτηκε τον Άικ Τέρνερ και ο γάμος τους έληξε το 1978. Σύμφωνα με όσα έγραψε η Τέρνερ στην αυτοβιογραφία της, ο σύζυγός της ήταν βίαιος και την κακοποιούσε συχνά. Το 1985 γνώρισε τον Έρβιν Μπαχ, τον οποίο παντρεύτηκε το 2013. Την ίδια χρονιά, απέκτησε την ελβετική υπηκοότητα και αποποιήθηκε την αμερικανική.
Ξεκίνησε την καριέρα της το 1958 ως τραγουδίστρια με το συγκρότημα Kings of Rhythm του Ike Turner, αρχικά κάνοντας ηχογραφήσεις με το όνομα «Little Ann». Η πρώτη εμφάνισή της στο κοινό με το όνομα Τίνα Τέρνερ έγινε το 1960 ως μέλος του συγκροτήματος Ike & Tina Turner Revue. Ακολούθησε η επιτυχία με μια σειρά από σημαντικά hits συμπεριλαμβανομένων των «A Fool in Love», «River Deep - Mountain High» (1966), «Proud Mary» (1971) και «Nutbush City Limits» (1973), ένα τραγούδι που έγραψε η ίδια. Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο «I, Tina» (1986), αποκάλυψε αρκετές στιγμές σκληρής κακοποίησης της ίδιας από τον Ike Turner πριν τον χωρισμό τους το 1976 και το επακόλουθο διαζύγιό τους το 1978. Μεγαλωμένη ως βαπτίστρια, ασπάστηκε τον βουδισμό το 1971 χάρη στον ψαλμό Nam Myoho Renge Kyo, για τον οποίο η Τέρνερ έχει αναφέρει ότι την έχει βοηθήσει να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές.
Μετά το διαζύγιό της από τον Ike, ξανάχτισε την καριέρα της πραγματοποιώντας συναυλίες. Τη δεκαετία του 1980, η Τέρνερ έκανε μια ηχηρή επιστροφή στη δισκογραφία με αρκετά hits, ξεκινώντας στα τέλη του 1983 με το single «Let's Stay Together» και ακολούθησε το 1984 η κυκλοφορία του πέμπτου σόλο δίσκου της με τίτλο Private Dancer, το οποίο έγινε παγκόσμια επιτυχία. Ο δίσκος περιλάμβανε το τραγούδι «What's Love Got to Do with It», που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της Τέρνερ και κέρδισε τέσσερα βραβεία Γκράμμυ, μεταξύ των οποίων του Δίσκου της Χρονιάς. Η σόλο επιτυχία της συνεχίστηκε καθ' όλη τη δεκαετία του 1980 και του 1990 με πλατινένιους δίσκους συμπεριλαμβανομένων των «Break Every Rule» και «Foreign Affair», αλλά και με singles όπως τα «We Don't Need Another Hero (Thunderdome)», «Typical Male», «The Best», «I Don't Wanna Fight» και «GoldenEye», παράλληλα με το ομώνυμο τραγούδι για την ταινία James Bond (1995).
Το 1993, η ταινία What's Love Got to Do with It, μια βιογραφική ταινία που διασκευάστηκε από την αυτοβιογραφία της, κυκλοφόρησε μαζί με ένα soundtrack album. Παράλληλα με τη μουσική καριέρα της, η Τέρνερ απέκτησε φήμη και μέσω της υποκριτικής, καθώς συμμετείχε σε ταινίες, συμπεριλαμβανομένων του ρόλου της Acid Queen στο ροκ μιούζικαλ Tommy (1975), του πρωταγωνιστικού ρόλου στην ταινία δράσης Mad Max Beyond Thunderdome (1985) μαζί με τον Μελ Γκίμπσον και έναν ρόλο στην ταινία Last Action Hero (1993). Το 2008 η Τέρνερ επέστρεψε στη δισκογραφία μετά από ένα σύντομο διάλειμμα με τη σειρά συναυλιών «Tina!: 50th Anniversary Tour». Η περιοδεία αυτή έγινε ένα από τα σόου με τον υψηλότερο αριθμό πωληθέντων εισιτηρίων για το 2008-09. Παρόλο που η Τέρνερ είναι Αμερικανίδα πολίτης εκ γενετής, η ίδια απαρνήθηκε την αμερικανική υπηκοότητά της το 2013 όταν απέκτησε την ελβετική υπηκοότητα.
Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της, η Τέρνερ έχει κερδίσει 12 βραβεία Γκράμμυ, τρία βραβεία Grammy Hall of Fame και ένα βραβείο Grammy Lifetime Achievement. Είναι η μόνη γυναίκα καλλιτέχνης που έχει λάβει συνεχόμενες υποψηφιότητες στα βραβεία Γκράμμυ στις κατηγορίες pop, rock και R&B. Το 1993, τα World Music Awards αναγνώρισαν τα χρόνια και την προσφορά της στην μουσική βιομηχανία και της απένειμαν το βραβείο Legend Award. Το 2000 η Τέρνερ έγινε η γυναίκα καλλιτέχνης με τις περισσότερες συναυλίες μέσα σε έναν χρόνο, μεταξύ των οποίων 25 συναυλίες στην Wembley Arena και 5 συναυλίες στο Wembley Stadium (τρεις το 1996 και δυο το 2000).
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης της οποίας οι επιτυχίες βρίσκονται στο top 40 επί έξι συνεχόμενες δεκαετίες. Στο top 40 έχουν συμπεριληφθεί 34 επιτυχίες της. Το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε την Τέρνερ στην 63η θέση στη λίστα με τους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών και στην 17η θέση στην λίστα με τους 100 καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών.
Το 1991, η Τέρνερ μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Η Τέρνερ έχει το δικό της αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ και το δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του St. Louis. Το 2014 έλαβε το βραβείο Soul Music Hall of Fame Lifetime Achievement.
